Στην φωτογραφία του 1909, φαίνονται δυο από τα μέλη της αποστολή του Frederick Cook κάπου στον παγωμένο Αρκτικό ωκεανό. Αν και ο Cook υποστήριξε πως έφτασε στο Βόρειο Πόλο, λίγοι ιστορικοί τον πίστεψαν.
Ένα ταξίδι μπορεί να είναι συναρπαστικό, κουραστικό, επικίνδυνο, και, περιστασιακά, βαρετό. Αλλά όσων αφορά τα μακρινά μέρη είναι πιο εύκολο να μιλάει κανείς γι' αυτά παρά να πάει. Έτσι, η ιστορία είναι γεμάτη με φήμες γύρω από μερικά "ηρωικά" ταξίδια που αποδείχθηκαν ότι ήταν ψέματα.
Παρακάτω είναι μια λίστα με μερικά από τα καλύτερα και λιγότερο γνωστά ταξίδια-φάρσες στον κόσμο.
Donald Crowhurst
Στα τέλη του 1960, ο Donald Crowhurst έκανε τον κόσμο να πιστέψει ότι θα έκανε το γύρο του κόσμου δια θαλάσσης σπάζοντας το ρεκόρ. Αλλά οι σκεπτικιστές πιστεύουν σήμερα ότι σχεδόν το κάθε μίλι του Crowhurst το 1968-1969 ήταν στην φαντασία του. Ο Βρετανός ερασιτέχνης συμμετείχε με άλλους εφτά στο διαγωνισμό Sunday Times Golden Globe Race, έναν αγώνα που ξεκινούσε και τελείωνε στη νότια Αγγλία και που έπρεπε να κάνουν το γύρω του κόσμου. Ο Crowhurst συναγωνιζόταν για το μεγάλο έπαθλο, ενώ, επίσης, ήλπιζε να κάνει διάσημο ένα πρόγραμμα της εταιρείας του για τη ναυσιπλοΐα.
Αλλά ο Crowhurst, ένας άπειρος ναύτης, είχε μόλις αρχίσει, όταν άρχισε να αμφιβάλλει αν είχε καμία πιθανότητα να κερδίσει -ή ίσως ακόμα και να επιζήσει- σε αυτό το παγκόσμιο ταξίδι. Το σκάφος του άρχισε να μπάζει νερά και έμεινε πολύ πίσω. Έτσι, τα παράτησε χωρίς να πει τίποτα σε κανέναν. Ενώ οι ανταγωνιστές του έπλεαν προς το Νότιο Ωκεανό και στη συνέχεια προς τα ανατολικά, ο Crowhurst δεν έφυγε ποτέ από τον Ατλαντικό, ενώ όλο αυτό το διάστημα έστελνε παραποιημένα σήματα της προόδου του στους ακροατές. Ίσως κατά λάθος, ο Crowhurst βρέθηκε ξαφνικά πολύ μπροστά από τους άλλους και έτοιμος να καταρρίψει το ρεκόρ για τη διαδρομή. Καθώς οι ανταγωνιστές του τα παρατούσαν -ο καθένας για τους δικούς του λόγους- όλο και περισσότερα μάτια έψαχναν στον ορίζοντα τον Crowhurst. Αλλά δεν φάνηκε ποτέ. Ενώ ο Robin Knox-Johnston επέστρεφε στην Αγγλία, καθώς ήταν ο μόνος που τερμάτιζε, ο Crowhurst φαίνεται να πανικοβλήθηκε, για το αν θα μπορούσε να γλυτώσει από την απάτη που είχε στήσει και ντράπηκε για το τι θα ακολουθούσε. Η βάρκα του βρέθηκε να κλυδωνίζεται στις 10 Ιουλίου του 1969, στην Καραϊβική. Αλλά ο Crowhurst δεν βρέθηκε πουθενά. Πολλοί πίστεψαν πως αυτοκτόνησε. Η βάρκα του τραβήχτηκε στην ακτή και σήμερα είναι τουριστικό αξιοθέατο στο νησί Cayman Brac στα νησιά Κέιμαν.
Christian Stangl
Αφού πέρασε τρία καλοκαίρια στο Κ2 και δεν κοίταξε ούτε μία φορά κάτω από την πολυπόθητη κορυφή, ο Αυστριακός ορειβάτης Christian Stangl κατέβηκε σε χαμηλότερα υψόμετρα τον Αύγουστο του 2010 και είπε ότι τα είχε καταφέρει -ανέβηκε και επέστρεψε στην κατασκήνωση βάσης στο δεύτερο ψηλότερο βουνό στον κόσμο μέσα σε τέσσερις ημέρες, κάνοντας φυσικά ρεκόρ. Κανένας άλλος δεν ανέβηκε στην κορυφή εκείνη τη χρονιά και οι ειδικοί άρχισαν να αναρωτιόνται αν τα είχε καταφέρει. Κανείς δεν τον είχε δει πάνω από το Camp 3 και δεν εξέπεμψε κανένα σήμα το GPS του από την κορυφή. Επίσης είχε μόνο μια φωτογραφία που αποδείκνυε το κατόρθωμά του, η οποία μάλιστα φαινόταν να έχει τραβηχτεί πολύ πιο κάτω από την κορυφή.
Τελικά ο Stangl παραδέχτηκε τι είχε κάνει, αλλά εξήγησε ότι είχε αρχίσει να έχει παραισθήσεις στο βουνό, λόγω του αραιού αέρα. Νόμισε ότι βρισκόταν στην K2 όταν ήρθε αντιμέτωπος με μια παράξενη λεοπάρδαλη του χιονιού. Το 2012 ο Stangl ανέβηκε στην K2. Έστειλε σήματα των συντεταγμένων του 21 φορές και τράβηξε και ένα πανοραμικό βίντεο 360 μοιρών για απόδειξη.
Φρέντερικ Κουκ
Ο Frederick Cook σχεδόν σίγουρα πάτησε το πόδι του σε πολλά μέρη που πριν δεν είχε πάει κανείς, αλλά είναι και ένας από τους μεγαλύτερους φαρσέρ. Συμμετείχε σε τρεις αποστολές, από το 1891 μέχρι και το 1903, δυο από αυτές στην Αρκτική και η τελευταία έναν περίπλου του όρους ΜακΚίνλεϊ στην Αλάσκα, γνωστό και ως Ντενάλι. Το 1906, ξεκίνησε ξανά για το ΜακΚίνλεϊ και όταν επέστρεψε στην πατρίδα δήλωσε ότι ανέβηκε στην ψηλότερη κορυφή των ΗΠΑ, με ύψος 6.194 μέτρα, κάτι που κανένας πριν δεν είχε κάνει. Η ιστορία του άντεξε τρία χρόνια, μέχρι που μαθεύτηκε ότι ο Cook είχε τραβήξει την υποτιθέμενη φωτογραφία που αποδείκνυε το κατόρθωμα του σε ένα μικρό βουνό 19 μίλια από την κορυφή του ΜακΚίνλεϊ.
Έτσι, ο πρώτος που ανέβηκε στο ψηλότερο βουνό της Βορείου Αμερικής ήταν ο Χάντσον Στακ, τον Ιούνιο του 1913.
Μετά την αποστολή του στο ΜακΚίνλεϊ, ο Κουκ στράφηκε προς τον Βόρειο Πόλο. Το 1909, επέστρεψε από τους πάγους, αφού σχεδόν είχε πεθάνει από την πείνα καθ' οδόν. Ισχυρίστηκε ότι είχε φτάσει στον Βόρειο Πόλο στις 22 Απριλίου του 1908, αλλά μιας και δεν είχε αποδεικτικά στοιχεία, το κατόρθωμα του άρχισε να αμφισβητείτε. Επιπλέον, οι δυο Ινουίτ οδηγοί που είχε μαζί του, ο Ahwelah και ο Etukishook, ανέφεραν αργότερα ότι απλά περιπλανιόνταν για πολλές μέρες και δεν έφτασαν ποτέ στον Βόρειο Πόλο. Τελικά ο Ρόμπερτ Πίρι, στις 6 Απριλίου του 1909, υποστήριξε ότι αυτός έφτασε στον Βόρειο Πόλο -αν και πολλοί ιστορικοί δεν έχουν πειστεί ότι τα κατάφερε.
Eric Ryback
Ο Eric Ryback ήταν μόνο 17 χρονών όταν ανέβηκε στα Απαλάχια Όρη το 1969. Τα επόμενα τρία χρόνια διέσχισε το Continental Divide Trail και το Pacific Crest Trail και έγινε ο πρώτος που περπάτησε και τα τρία μεγαλύτερα μονοπάτια της Αμερικής. Αλλά όταν άρχισαν οι φήμες ότι είχε διασχίσει με ωτοστόπ τμήματα του Pacific Crest Trail, άρχισε να χάνει από τη φήμη του. Ο Ryback, εξέδωσε το βιβλίο "The High Adventure of Eric Ryback", όπου αναφέρονταν στα όσα πέρασε στις πορείες του. Όταν όμως ο εκδοτικός οίκος οδηγών Wilderness Press, δήλωσε ότι ο Ryback είχε διασχίσει κάποια τμήματα με μηχανή, εκείνος έκανε μήνυση για 3 εκατομμύρια δολάρια, που την απέσυρε όμως όταν ο οίκος αποκάλυψε ότι είχε δηλώσεις ανθρώπων που τον μετέφεραν στην διαδρομή.
Oh Eun-Sun
Το Kangchenjunga, η τρίτη ψηλότερη κορυφή του κόσμου
Το 2010, η Νοτιοκορεάτισσα ορειβάτης Oh Eun-Sun περπάτησε στην κορυφή του Annapurna και έγινε η πρώτη γυναίκα που ανέβηκε και στις 14 κορυφές πάνω από 8.000 μέτρα του κόσμου. Πολλοί όμως την αμφισβήτησαν. Υπάρχουν αμφιβολίες αν το 2009 ανέβηκε στην τρίτη ψηλότερη κορυφή, το Kangchenjunga στα Ιμαλάια. Η φωτογραφία της Oh δεν αποδείκνυε το κατόρθωμα της. Μια φωτογραφία, που υποτίθεται την έδειχνε στην κορυφή, έδειχνε μια γυναίκα με ορειβατικό εξοπλισμό γύρω της, σε ένα διφορούμενο τοπίο. Υπάρχουν αποδείξεις ότι οι φωτογραφίες της Oh είναι προϊόν επεξεργασίας.
Cesare Maestri
Η κορυφή στην Παταγονία Cerro Torre
Το 1959, ο Ιταλός Cesare Maestri πήγε στην Αργεντινή με τον Αυστριακό Toni Egger και υποτίθεται ότι στις 3 Φεβρουαρίου ανέβηκαν στην παγωμένη κορυφή του Cerro Torre με ύψος 3.127 μέτρα. Αλλά δεν είχαν αποδείξεις.
Σχεδόν αμέσως τους χαρακτήρισαν φαρσέρ. Μετά από κάποιο ύψος στο βουνό, δεν βρέθηκε κανένα σημάδι των Maestri και Egger. Το 1970, ο Maestri επέστρεψε για να ανέβει και πάλι στο βουνό αλλά και πάλι δεν τα κατάφερε. Πολλά χρόνια αργότερα δήλωσε σε έναν δημοσιογράφο, "Αυτό που έκανα ήταν η πιο σημαντική προσπάθεια στον κόσμο. Το έκανα μόνος μου. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι... ότι έφτασα στην κορυφή;"
Διέσχισε τον Ατλαντικό κολυμπώντας
Το Associated Press ανέφερε στις αρχές Φεβρουαρίου του 2009 ότι η Αμερικανίδα Jennifer Figge είχε διασχίσει τον Ατλαντικό κολυμπώντας. Είχε ξεκινήσει από το Πράσινο Ακρωτήριο στην Αφρική στις 12 Ιανουαρίου. Δηλαδή, σε λιγότερο από 30 μέρες διένυσε απόσταση 2100 μιλίων. Αυτήν την απόσταση για να την διασχίσει κάποιος χρειάζεται να κολυμπάει ασταμάτητα 80 μίλια την ημέρα, δηλαδή 3 μίλια την ώρα, για 30 μέρες. Αποδείχτηκε τελικά ότι η Figge, συνοδευόταν από μια βάρκα, ποτέ δεν είχε σκοπό να κολυμπήσει στον ωκεανό και ότι η ιστορία ήταν κακό ρεπορτάζ.
Rosie Ruiz
Τερμάτισε τον Μαραθώνιο της Νέας Υόρκης του 1979 σε 2 ώρες και 56 λεπτά, χρόνος ρεκόρ, που την έστειλε στον Μαραθώνιο της Βοστώνης του 1980. Αλλά η 23χρονη μόλις που είχε αρχίσει να ιδρώνει όταν την επευφημούσε το πλήθος. Επιπλέον, κανένας άλλος δρομέας δεν την θυμόταν στη διαδρομή, αλλά ούτε η ίδια η Ruiz θυμόταν λεπτομέρειες της διαδρομής. Αποδείχτηκε τελικά ότι ξεκίνησε τον αγώνα, έφυγε από την διαδρομή, πήρε τον υπόγειο και έτρεξε το τελευταίο μισό μίλι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου