«Γρηγόρη, μην τραγουδήσεις τον ύμνο της χούντας»

Ο μεγάλος Έλληνας συνθέτης προσπάθησε να πείσει τον βάρδο της «Ρωμιοσύνης» να μην ερμηνεύσει μαζί με τη Μοσχολιού τον «Υμνο της Επαναστάσεως» τον Ιούλιο του 1967.



Ο βάρδος της «Ρωμιοσύνης» και του «Αξιον Εστί» περιέπεσε στο ατόπημα. Ο Γ. Μπιθικώτσης μαζί με τη Βίκυ Μοσχολιού, την Πέμπτη 13 Ιουλίου 1967, σε μία καλλιτεχνική βραδιά υπό την αιγίδα του Κεντρικού Ραδιοφωνικού Σταθμού Ενόπλων Δυνάμεων, στο κέντρο «Δειλινά» της Γλυφάδας, τραγούδησαν σε πρώτη εκτέλεση τον «ύμνο» της δικτατορίας:

«Μέσα στ' Απρίλη τη γιορτή,
το μέλλον χτίζει η νιότη
αγκαλιασμένη, δυνατή,
μ' εργάτη, αγρότη, φοιτητή
και πρώτο τον στρατιώτη...».

Κομφερασιέ και στιχουργός του «ύμνου» ήταν ο Ηλίας Καραμανέας, ενώ σε ρόλο αρχιμουσικού βρέθηκε ο Α. Ρεμούνδος.

«Γρηγόρη, μην τραγουδήσεις τον ύμνο της χούντας»
Στο μεταξύ, λίγους μήνες μετά, στις 16 Νοεμβρίου του 1967, το δημοσιογραφικό όργανο της χούντας, ο «Ελεύθερος Κόσμος», αποκαλύπτει την προσπάθεια του Μίκη Θεοδωράκη να αποτρέψει τον Γρ. Μπιθικώτση να τραγουδήσει τον «ύμνο» της χούντας.

Η χουντική εφημερίδα φέρνει στο φως επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη προς τον Μπιθικώτση λίγες μέρες πριν από τη φιέστα στη «Νεράιδα».

«Γρηγόρη. Διάβασα με κατάπληξη ότι πρόκειται να τραγουδήσεις στα "Δειλινά" τον "Υμνο της Επαναστάσεως". Νομίζω ότι είσαι αρκετά μεγάλος για να καταλαβαίνεις τι πρόκειται να κάνεις. Πόσες ευθύνες επωμίζεσαι και σε τι σοβαρούς κινδύνους μπαίνεις.

Κάθισε σπίτι σου με αξιοπρέπεια. Μην γκρεμίζεις με μια κλωτσιά αυτό που χτίσαμε μαζί τόσα χρόνια. Μην ακούς τους κερδοσκόπους και τους προσκυνημένους. Μη ρίχνεις στον βούρκο το όνομά σου και το όνομα των παιδιών σου, που σε λίγο θα ντρέπονται για σένα.

Κάνε τον άρρωστο. Φύγε για το εξωτερικό. Εκεί μπορείς ν' αρχίσεις μια καινούργια καριέρα. Η Μελίνα σε περιμένει. Γιατί αν εσύ ο Μπιθικώτσης, το πρωτοπαλίκαρο του Θεοδωράκη, γίνεις επίσημος τραγουδιστής της Δικτατορίας τραγουδώντας αυτό το άθλιο κατασκεύασμα, θα πρέπει να ξέρεις ότι θα γίνεις ο πιο αχάριστος και τιποτένιος προδότης που γέννησε ο Λαός μας.

Στο όνομα της φιλίας μας και για χάρη της γυναίκας σου, των παιδιών σου και όλων των αμέτρητων φίλων μας, σε ικετεύω να μ' ακούσεις για τελευταία φορά. Μετά την Πέμπτη θα είναι αργά. Πάρα πολύ αργά

(Υπογραφή Μίκης Θεοδωράκης)

Αθήναι, Ιούλιος 1967».

Με διαταγή του Αγγελή: «Απαγορεύονται τα άσματα του κομμουνιστού Μ. Θεοδωράκη»
Σε αντίθεση με τον Γρηγόρη Μπιθικώτση, η χούντα απαγόρευε διά ροπάλου τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Μία από τις πρώτες διαταγές που εξέδωσε ο αντιστράτηγος Οδυσσέας Αγγελής, αρχηγός ΓΕΣ, στις 2 Ιουνίου 1967, αφορούσε τον Μίκη Θεοδωράκη:

«Αποφασίσαμεν και διατάσσομεν: Απαγορεύονται καθ' άπασαν την Επικράτειαν και καθ' οιονδήποτε τρόπον η μετάδοσις ή εκτέλεσις μουσικής και ασμάτων του κομμουνιστού Μίκη Θεοδωράκη, αρχηγού της κομμουνιστικής Νεολαίας Λαμπράκη, τα οποία, εκτός των άλλων, αποτελούν και μέσον συνδέσμου μεταξύ των κομμουνιστών... Οι παραβάται θα παραπέμπονται εις τα έκτακτα στρατοδικεία».

Τη μεθεπομένη το ΓΕΣ σπεύδει να εξειδικεύσει τη Διαταγή Αγγελή:

«Καθορίζεται ότι εις την απαγόρευσιν της παραγράφου 1α, της υπ' αριθμ. 15/1 Ιουνίου 1967 προκηρύξεως, περιλαμβάνονται και η καθ' άπασαν την Επικράτειαν αγοραπωλησία, το δάνειον και το χρησιδάνειον των δίσκων της μουσικής και των ασμάτων του κομμουνιστού Μίκη Θεοδωράκη».

Το περιβόητο κείμενο της διαταγής Αγγελή έμεινε στην ιστορία και για έναν επιπρόσθετο λόγο: Μελοποιήθηκε το 1968 από τον Γερμανό μουσικοσυνθέτη Paul Dessau προς τιμήν του Μίκη Θεοδωράκη. Παρ' όλα αυτά με βάση τη συγκεκριμένη διαταγή Αγγελή τιμωρήθηκαν εκατοντάδες πολίτες που τόλμησαν να ακούσουν τα τραγούδια του μεγάλου Ελληνα συνθέτη.

πηγή: ethnos.gr
περισσότερα: iospress.gr