Το Bandit's Roost, ένα σοκάκι όπου συγκεντρώνονταν γκάνγκστερ και κακοποιοί, 1896
Από τους Bowery Boys μέχρι τους Dead Rabbits, αυτές είναι οι συμμορίες του Five Points της Νέας Υόρκης στη δεκαετία του 1800.
Ο αληθινός Bill The Butcher από τις "Συμμορίες της Νέας Υόρκης" ήταν ένας οξύθυμος, ξενοφοβικός μποξέρ - Μέρος 1ο
Το πρώτο μέρος της Αμερικής που βρέθηκαν και έπρεπε να συνυπάρξουν διάφορες κουλτούρες ήταν μια γειτονιά του Μανχάταν, το Five Points. Ήταν μια παραγκούπολη, όπου ζούσαν οι φτωχότεροι και λιγότερο τυχεροί: εργάτες σε κάτεργα, μετανάστες και σκλάβοι που μόλις είχαν κερδίσει την ελευθερία τους. Όλοι προσπαθούσαν να επιβιώσουν δίπλα-δίπλα στις χειρότερες συνθήκες διαβίωσης των ΗΠΑ.
"The Short Tail Gang", μια βίαιη ομάδα κακοποιών και μία από τις πιο τρομερές συμμορίες των Five Points, 1880-1890. Μια αναφορά της αστυνομίας για τη συμμορία ανέφερε, "Τα μέλη της συμμορίας είναι γνωστά στην αστυνομία ως σκληροί πότες, κλέφτες, πορτοφολάδες και ληστές".
Η διαβίωση εκεί μόνο ήσυχη δεν ήταν. Το Five Points ήταν ένα μέρος όπου η ζωή ήταν σύντομη και βίαιη, όπου ξεσπούσαν συχνά ταραχές μεταξύ των φυλών και όπου οι ασθένειες εξαπλώνονταν με απίστευτη ταχύτητα. Ήταν ένα μέρος κλεφτών, πορνείων και με έντονη φτώχεια. Εκεί σχηματίστηκαν οι πρώτες συμμορίες της Νέας Υόρκης.
Μια συμμορία νεαρών αγοριών δείχνει πώς έβγαζαν τα προς το ζην στην φωτογραφική μηχανή: έκλεβαν μεθυσμένους άνδρες, 1880-1890.
Τα χρώματα των συμμοριών πρωτοεμφανίστηκαν στο Μανχάταν στις αρχές του 19ου αιώνα. Οι Bowery Boys, μια συμμορία που αποτελούταν κυρίως από πυροσβέστες, φορούσαν κόκκινα πουκάμισα και πολύ ψηλά καπέλα. Οι Shirt Tails κυκλοφορούσαν με το πουκάμισό τους έξω από το παντελόνι του. Οι Plug Uglies φορούσαν τεράστια καπέλα από κάστορα. Οι Dead Rabbits είχαν ένα κουνέλι καρφωμένο σε ένα ραβδί.
Το Mulberry Bend, μία από τις πιο επικίνδυνες περιοχές που ελέγχονταν από τις συμμορίες του Five Points, 1896.
Οι Bowery Boys, ίσως η πιο διάσημη από τις συμμορίες των Ιθαγενών (Nativist) -την πολιτική προστασία των συμφερόντων των εγγενών ή καθιερωμένων κατοίκων έναντι των συμφερόντων των μεταναστών- του 19ου αιώνα της Νέας Υόρκης (μαζί με τους Plug Uglies). Αρχηγός τους ήταν ο ιδρυτής τους, Ουίλιαμ Πουλ (William Poole). Διάσημος πυγμάχος και η έμπνευση για τον χαρακτήρα στην ταινία "Οι Συμμορίες της Νέας Υόρκης", ο Πουλ πέθανε το 1855 όταν το πυροβόλησαν συνεργάτες του αντιπάλου του John Morrissey.
Οι Montgomery Guards, μια Ιρλανδο-αμερικανική συμμορία που πήρε το όνομά της από ένα παλιό Ιρλανδο-αμερικανό πολιτοφύλακα. Αυτοί όμως, δεν έβγαζαν τα προς το ζην μέσω της στρατιωτικής θητείας. Το έκαναν μέσω ληστειών, 1880-1890.
Ο Morrissey ηγούνταν των Dead Rabbits, μια ιρλανδική συμμορία που συγκρουόταν συχνά με τους Ιθαγενείς, οι οποίοι επιδίωκαν να κρατήσουν μετανάστες σαν αυτούς μακριά. Ο Morrissey, πυγμάχος και καβγατζής, έγινε τελικά μέλος του αμερικάνικου Κογκρέσου, χάρη στις συνδέσεις του με την πολιτική μηχανή Tammany Hall της Νέας Υόρκης.
Ο William Magear "Boss" Tweed, ο διεφθαρμένος πολιτικός πίσω από την πολιτική μηχανή Tammany Hall που ουσιαστικά διοικούσε τη Νέα Υόρκη την εποχή εκείνη, 1870.
Όλες οι συμμορίες του Five Points είχαν τον δικό τους τρόπο να ενημερώνουν τον κόσμο ότι είχαν βρεθεί κάπου. Οι μάχες ξεσπούσαν με το παραμικρό, ακόμα και για ασήμαντο λόγο. Οι Bowery Boys χρησιμοποιούσαν τη βία για να εμποδίσουν άλλους πυροσβέστες να κλείσουν δουλειές, ενώ οι ιρλανδικές συμμορίες, όπως οι Dead Rabbits, έκαναν ταραχές εναντίον των διακρίσεων.
Η Gopher Gang, μια Ιρλανδο-αμερικανική συμμορία που, στην αιχμή της, έλεγχε το μεγαλύτερο μέρος του Μανχάταν, 1910.
Οι συμμορίες του Five Points έκαναν τη γειτονιά τους ένα από τα πιο θανατηφόρα μέρη της γης. Λέγεται ότι εκεί υπήρχε το υψηλότερο ποσοστό δολοφονιών από οποιαδήποτε άλλη παραγκούπολη στον κόσμο. Σύμφωνα με τους θρύλους, το πιο επικίνδυνο κτήριο ήταν μια φτηνή στέγη, η "Old Brewery", στην οποία συνέβαινε μια δολοφονία κάθε βράδυ.
Μέλη της Five Points Gang, 1880-1890.
Πάνω απ' όλα, οι συμμορίες πολεμούσαν μεταξύ λόγω εθνικότητας και φυλής. Οι Bowery Boys ευθυγραμμίστηκαν με το Κόμμα Αμερικανών Ιθαγενών (American Nativist Party), μια σθεναρά αντι-Καθολική πολιτική ομάδα που πίστευε ότι η Αμερική ανήκε αποκλειστικά στους λευκούς που την είχαν αποικίσει.
Bowery Boys που καπνίζουν και φορούν μοντέρνα ρούχα, 1840-1847.
Όμως, με τον Μεγάλο Λιμό της Ιρλανδίας, μια περίοδο μεταξύ του 1845 και του 1849, οι Ιρλανδοί πρόσφυγες έσπευσαν στις ακτές της Αμερικής. Οι Ιθαγενείς, όπως οι Bowery Boys, το είδαν ως απειλή για την ταυτότητά τους.
Το Bottle Alley, το αρχηγείο της Ιρλανδο-αμερικανικής συμμορίας Whyos, 1880-1890. Οι συμμορίες της Νέας Υόρκης δεν ήταν άρχοντες των ναρκωτικών της μαφίας με αρχοντικά. Ήταν καβγατζήδες πορτοφολάδες που έκλεβαν για τα προς το ζην και στη συνέχεια επέστρεφαν στο σπίτι τους σε ένα βρώμικο σοκάκι.
Ξέσπασαν αναταραχές και καβγάδες μεταξύ των Bowery Boys και των Ιρλανδών Dead Rabbits. Σε μια βίαιη διήμερη μάχη, εκτιμάται ότι 1.000 άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους της Νέας Υόρκης για να πολεμήσουν, ξυλοκοπούσαν ο ένας τον άλλον χωρίς νόημα και λεηλατούσαν σπίτια. Τελικά, οκτώ άνδρες ήταν νεκροί και πάνω από 100 τραυματίστηκαν, ένα γεγονός που ενέπνευσε τις Συμμορίες του Σκορσέζε.
Τρεις λιπόθυμοι άντρες στα σκαλιά ενός ερειπωμένου σπιτιού, 1880-1890.
Όταν ξέσπασε ο Αμερικανικός Εμφύλιος Πόλεμος, οι αναταραχές ξέσπασαν και πάλι. Όταν άρχισαν να στέλνονται κάρτες επιστράτευσης στην Νέα Υόρκη, ώστε οι επίστρατοι να πολεμήσουν για την Ένωση, οι ιρλανδικές συμμορίες ξέσπασαν την απογοήτευσή τους στους μαύρους γείτονές τους. Έβαλαν φωτιά στην πόλη, έσπασαν πυροσβεστικές μηχανές, σκότωσαν περισσότερους από 100 ανθρώπους, ενώ έκαψαν ολοσχερώς και ένα ορφανοτροφείο για μαύρα παιδιά.
Ένας από τους τέσσερις άνδρες που μοιράζονταν ένα κελάρι σε ένα σπίτι στέγασης, 1880-1890. Τέτοιες συνθήκες βοήθησαν να ευδοκιμήσουν οι συμμορίες στο Five Points τον 19ο αιώνα.
Για σχεδόν 100 χρόνια, στην ουσία, οι συμμορίες του Five Points κυβερνούσαν την πόλη. Όταν ο φωτογράφος Jacob Riis μπήκε με μια κάμερα και κατέγραψε τη ζωή τους, λίγα είχαν αλλάξει.
Μια παράνομη στέγη όπου όποιος ήθελε να μείνει έπρεπε να δώσει πέντε σεντ, για το σημείο που θα καθόταν, 1880-1890.
Ο Riis περιέγραψε τη ζωή των ανθρώπων στο Five Points στο βιβλίο του "How the Other Half Lives", δείχνοντας για πρώτη φορά στον κόσμο το πώς ήταν να ζει κανείς στην πιο έντονη φτώχεια που είχε να προσφέρει το έθνος. Το βιβλίο του άλλαξε το πρόσωπο της πόλης και την προσέγγισή της στην ενδημική φτώχεια.
Γυναίκες μέσα στο τοπικό αστυνομικό τμήμα κατά τη διάρκεια μιας επιδημίας τύφου, 1880-1890.
Το Five Points γκρεμίστηκε κομμάτι-κομμάτι. Οι πολιτικοί διαμαρτυρήθηκαν για την κατάσταση στην γειτονιά και κάποιος δήλωσε, "Αυτό το μέρος, τα σύγχρονα Σόδομα, βρίσκεται στην καρδιά της πόλης σου!". Το Old Brewery γκρεμίστηκε, εισήχθησαν ιεραποστολικά σπίτια, και λίγο-λίγο το πρόσωπο της πόλης άλλαξε.
Μέσα σε ένα οίκισμα στο Hell's Kitchen, 1880-1890.
Οι συμμορίες του Five Points διαλύθηκαν και σιγά-σιγά ξεθώριασαν στην ιστορία.
Ένας άνδρας που πεθαίνει από τύφο μέσα στο αστυνομικό τμήμα, 1890.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου