Η σελήνη υπό το τεφρώδες φως της Γης πάνω από τη Σικελία

 

Γιατί μπορούμε να βλέπουμε ολόκληρο το πρόσωπο της Σελήνης;

 

 

 

Όταν η Σελήνη βρίσκεται σε φάση ημισελήνου, μόνο ένα μέρος της φαίνεται άμεσα φωτισμένο από τον Ήλιο. Η απάντηση είναι το τεφρώδες φως, γνωστός και ως γαιόφως και η "λάμψη του ντα Βίντσι" (ο Λεονάρντο ντα Βίντσι εξήγησε το φαινόμενο στις αρχές του 16ου αιώνα όταν συνειδητοποίησε ότι τόσο η Γη όσο και η Σελήνη αντανακλούν το φως του ήλιου ταυτόχρονα. Το φως αντανακλάται από τη Γη στη Σελήνη και πίσω στη Γη ως τερφώδες φως). Ο λόγος είναι ότι το υπόλοιπο φεγγάρι που βλέπει στη Γη φωτίζεται ελαφρώς από το φως του ήλιου που ανακλάται πρώτα από τη Γη. Δεδομένου ότι η Γη εμφανίζεται σχεδόν σε πλήρη φάση από τη Σελήνη -όταν η Σελήνη εμφανίζεται ως μια μικρή ημισέληνος στη Γη- τότε το γαιόφως είναι κοντά στο πιο φωτεινό του.

 

Στην εικόνα, που είναι συνδυασμένες, διαδοχικές λήψεις HDR που ελήφθησαν στις αρχές Οκτωβρίου, μια ανερχόμενη Σελήνη που φωτίζεται από το γαιόφως αποτυπώθηκε ενώ είναι κοντά στον πλανήτη Αφροδίτη, το πιο φωτεινό σημείο κοντά στο κέντρο της εικόνας. Ακριβώς πάνω από την Αφροδίτη βρίσκεται το αστέρι Ντσούμπα (Dschubba, καταχωρημένο ως Delta Scorpii), ενώ το κόκκινο αστέρι στα αριστερά είναι ο Αντάρης.

 

Σε πρώτο πλάνο είναι τα φώτα της πόλης Palazzolo Acreide (Παλάτσολο Ακρέιντε), που βρίσκεται στην τοποθεσία μιας αποικίας των Συρακούσιων στη Μεγάλη Ελλάδα, της πόλης των Άκραιων, στη Σικελία της Ιταλίας. Κατά τον Θουκυδίδη, το 413 π.Χ., σ' αυτήν την πόλη, οι Συρακούσιοι νίκησαν τους Αθηναίους.

 

φωτογραφία: Dario Giannobile, από: apod.nasa