Οι μούμιες του St. Michan στο Δουβλίνο

πηγή

 

Στην πρωτεύουσα της Ιρλανδίας υπάρχει μια εκκλησία που φιλοξενεί μια μούμια 800 χρόνων.

 

 

Σε έναν θόλο κάτω από την εκκλησία, κάτω από μερικά στενά, με αμυδρό φως, πέτρινα σκαλοπάτια, βρίσκονται δεκάδες φέρετρα και μια μούμια που είναι έτοιμη να σου σφίξει το χέρι.

 

Η ιστορία της εκκλησίας, ακόμη και χωρίς τις μούμιες, είναι ενδιαφέρουσα. Τα θεμέλιά της χτίστηκαν το 1095 για όσους εξοστρακισμένους Βίκινγκς είχαν απομείνει στην Ιρλανδία μετά από τους σκοτωμούς και την εκδίωξη του 1014 από τον Ulf Quarrelsome και άλλους ντόπιους. Η εκκλησία ξαναχτίστηκε το 1686 και, το 1724, απέκτησε ένα μεγάλο μουσικό όργανο, στο οποίο λέγεται ότι έπαιξε για πρώτη φορά ο Γερμανός συνθέτης Γκέοργκ Φρίντριχ Χαίντελτον το ορατόριό του Μεσσίας. Σε όλη αυτή την περίοδο και καθώς η εκκλησία άλλαζε συνεχώς, η κρύπτη παρέμεινε ίδια, μουμιοποιώντας σιγά-σιγά οτιδήποτε έκρυβε μέσα της.

 

Υπάρχουν μερικές θεωρίες που εξηγούν γιατί στο πέρασμα των αιώνων τα σώματα έχουν διατηρηθεί. Η μια λέει ότι η κρύπτη περιέχει ασβεστόλιθο, καθιστώντας την ιδιαίτερα στεγνή και επομένως καλή για μουμιοποίηση. Μια άλλη είναι ότι η εκκλησία χτίστηκε σε μια περιοχή που είχε βάλτους και ότι το αέριο μεθανίου λειτουργεί ως ένα είδος συντηρητικού των σωμάτων. Άλλες θεωρίες περιλαμβάνουν την παρουσία ξύλου βελανιδιάς στο έδαφος ή τα οικοδομικά υλικά που χρησιμοποιούνται στην εκκλησία.

 

Τα φέρετρα όμως των μουμιών διαλύονται. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα, το ξύλο καταστρέφεται και αποκαλύπτονται οι καλοδιατηρημένες μούμιες.

 

Αν και υπάρχουν παντού φέρετρα, οι πιο ορατές μούμιες είναι "οι τέσσερις μεγάλες", τέσσερα μουμιοποιημένα πτώματα που τα φέρετρά τους δεν έχουν καπάκι και είναι όλες μαζί. Η μια είναι μια γυναίκα, που την αποκαλούν "η άγνωστη". Η δεύτερη είναι γνωστή ως "ο κλέφτης" και της λείπουν μέρη και από τα δύο πόδια και ένα χέρι -κάποιοι λένε ότι του έκοψαν το χέρι ως τιμωρία και ότι, κάποια στιγμή, προσηλυτίστηκε και έγινε ιερέας ή σεβάσμιος, γι' αυτό και θάφτηκε στην εκκλησία (ή, ίσως δεν ήταν ποτέ κλέφτης και έχασε το χέρι με κάποιον άλλο τρόπο). Στα αριστερά του "κλέφτη" βρίσκεται μια μικρόσωμη γυναίκα, που πιστεύεται ότι ήταν καλόγρια, όπως και αποκαλείται.

 

Όμως, το φέρετρο που ξεχωρίζει ανήκει σε μια μούμια 800 ετών που ονομάζεται "ο σταυροφόρος". Αν και αυτό μπορεί να μην είναι αλήθεια, πιστεύεται ότι ήταν ένας στρατιώτης που, είτε πέθανε στις σταυροφορίες, είτε επέστρεψε και πέθανε λίγο αργότερα. Ο σταυροφόρος έχει ύψος 6,5 πόδια, ήταν δηλαδή πολύ ψηλός για την εποχή του, και τα πόδια του είναι σπασμένα και διπλωμένα από κάτω του για να χωρέσει στο μικρό φέρετρο. Το χέρι του προεξέχει από το φέρετρο και κάποτε οι επισκέπτες του έκαναν χειραψία.

 

Επίσης, στην κρύπτη βρίσκονται τα φέρετρα των αδελφών Sheare, που οι Βρετανοί εκτέλεσαν -και που όπως ανακαλύφθηκε πρόσφατα, τους έπνιξαν και τους τεμάχισαν- για την Εξέγερση του 1798, καθώς και του μαθηματικού William Rowan Hamilton, των Κόμητων του Kenmare, και υποτίθεται -αν και τα διεκδικούν και άλλοι- τα λείψανα του Ιρλανδού επαναστάτη που σκοτώθηκε από τους Βρετανούς το 1803, Ρόμπερτ Έμετ.

Λέγεται επίσης ότι ο Μπραμ Στόκερ επισκέφτηκε την κρύπτη όταν ήταν νεαρός, από την οποία εμπνεύστηκε πολλές ιστορίες.

 

Τον Φεβρουάριο του 2019, η κρύπτη παραβιάστηκε και βεβηλώθηκε. Το κεφάλι του σταυροφόρου κλάπηκε, η μοναχή αποκεφαλίστηκε και ένα άλλο σώμα αναποδογυρίστηκε. Η αστυνομία της Ιρλανδίας συνέλαβε και ανέκρινε έναν άνδρα, και έτσι ανακτήθηκαν το κεφάλι και άλλα οστά, τα οποία εστάλησαν στο Εθνικό Μουσείο της Ιρλανδίας για φύλαξη, καθώς είχαν υποστεί ζημιές από το νερό όταν διαπράχτηκε το έγκλημα. Το κρανίο, αφού υποβλήθηκε σε ειδική συντήρηση, επιστράφηκε και η St. Michan είναι ξανά ανοιχτή για περιηγήσεις.

 

από: atlas obscura