Και ήταν η δική της.
Το 1963, η μητρότητα δεν φαινόταν και τόσο ελκυστική στη σκηνοθέτιδα Τζόις Τσόπρα όταν την έστειλαν στο Αμπερντίν της Νότιας Ντακότα, σε μία από τις πρώτες της αποστολές σε ντοκιμαντέρ, να απαθανατίσει πλάνα από τα πεντάδυμα Φίσερ ηλικίας 2 εβδομάδων για το The Saturday Evening Post.
"Ήταν ξεκάθαρο ότι η κυρία Φίσερ δεν χάρηκε πολύ που μας είδε", γράφει η σκηνοθέτις στα νέα της απομνημονεύματα, περιγράφοντας για το "τσίρκο" που είχαν στίσει τα ΜΜΕ γύρω από τη μητέρα των 10 παιδιών, η οποία είχε διπλασιάσει την οικογένεια με μόλις μια επίσκεψη στην κλινική. Στην ταινία της Τσόπρα με τίτλο A Happy Mother’s Day, η Mary Ann Fischer απέφευγε συνεχώς την κάμερα.
Λίγο λιγότερο από μια δεκαετία αργότερα όμως, η Τσόπρα απέκτησε μια κόρη και κάλεσε όλο τον κόσμο να το δει. Το 1972, η γέννηση της κόρης συμπεριλήφθηκε στο πρωτοποριακό της ντοκιμαντέρ μικρού μήκους με τίτλο Joyce at 34, που προβλήθηκε από το PBS. Η σεκάνς των 40 δευτερολέπτων πιστεύεται ότι είναι η πρώτη ζωντανή γέννα που εμφανίζεται στην τηλεόραση.
Απορροφημένη
Η Τσόπρα είχε την έμπνευση για το ντοκιμαντέρ όταν ήταν οκτώ μηνών έγκυος στο πρώτο και μοναδικό της παιδί. Μια φίλη της της πρότεινε να κάνει ένα ντοκιμαντέρ για την αλλαγή της σχέσης της με τη μητέρα της καθώς και η ίδια γινόταν γονέας, αλλά η σκηνοθέτις αποφάσισε να επικεντρωθεί στις αγωνίες της για την εξισορρόπηση της μητρότητας και της καριέρας της.
"Φοβόμουν τόσο πολύ αν σταματούσα να δουλεύω, δε θα ήμουν πια ο Τζόις", είπε στην Washington Post το 1986. "Ήταν μια εποχή που ήμουν πολύ πιο απελπισμένη για τη δική μου ταυτότητα και τη δική μου καριέρα. Είχα αυτή την αίσθηση ότι θα παρασυρόμουν στη μητρότητα και θα έχανα τον εαυτό μου εντελώς".
Με χρηματοδότηση 10.000 δολαρίων από μια θυγατρική του PBS της Νέας Υόρκης, η Τσόπρα συνεργάστηκε με την κινηματογραφίστρια Claudia Weill για την αυτοβιογραφική μικρού μήκους ταινία της, η οποία ξεκινά με μια σύντομη σκηνή μιας βαριάς εγκυμονούσας Τσόπρα πριν ξεκινήσει ο τοκετός.
Το σχέδιο ήταν η Weill να κινηματογραφήσει τη γέννηση στην ώρα της, αλλά καθαρά "από τύχη", γράφει η Τσόπρα, η Weill ήταν εκτός πόλης εκείνη την στιγμή. Γύρω στις 2 τα ξημερώματα, μια ομάδα που ήταν σε αναμονή κλήθηκε στο δωμάτιο. «Παρά τις τεχνικές αναπνοής, πονούσα και αυτό με βοήθησε να ξεχάσω ότι υπήρχε μια κάμερα ανάμεσα στα πόδια μου". Η κάμερα κατέγραψε όλες τις λεπτομέρειες, απαθανάτισε την λαχανιασμένη Τσόπρα κατά τον τοκετό και το μωρό που οι γιατροί έβγαλαν από μέσα της.
Έπειτα, το "Joyce at 34" ακολουθεί το μωρό -την Sarah- στους πρώτους 14 μήνες της ζωής του και καταγράφει την Τσόπρα και τον σύζυγό της, τον συγγραφέα Τομ Κόουλ, που αγωνίζονται να εντάξουν τη φροντίδα της στην πολυάσχολη ζωή τους. Μια αξέχαστη σκηνή μετατοπίζει το επίκεντρο στη μητέρα της σκηνοθέτιδος και τις φίλες της, καθώς συζητούν τις ενοχές και τους αγώνες τους ως εργαζόμενες μητέρες.
"Ούτε προπαγάνδα ούτε προσβολή"
Όταν το 1974 έκανε το ντεμπούτο της η μικρού μήκους ταινία, η Gloria Steinem το αποκάλεσε "ένα από τα σπάνια ντοκιμαντέρ που δεν είναι ούτε προπαγάνδα ούτε προσβολή: μια ταινία που αγαπά τόσο τους ανθρώπους που απεικονίζει όσο και την αλήθεια". Ωστόσο, κάποιος θεατής στη Μασαχουσέτη παραπονέθηκε, "Νόμιζα ότι θα δω μια ταινία για τον Τζέιμς Τζόις και αντ' αυτού είναι μια άσχημη κυρία!".
Εκτός από την προβολή στο PBS και την προβολή σε επιλεγμένα φεστιβάλ ταινιών, η μικρού μήκους ταινία κυκλοφόρησε μέσω της φεμινιστικής συλλογικότητας New Day Films, τα μέλη της οποίας διένειμαν τις δικές τους ταινίες μέσω ταχυδρομείου σε σχολεία, βιβλιοθήκες και άλλους ενδιαφερόμενους.
Όσο για το μωρό που βρίσκεται στο επίκεντρό της ταινίας, "Γεννήθηκα στον κινηματογράφο", έγραψε η Σάρα Κόουλ, που αναφέρεται στα απομνημονεύματα της μητέρας της. "Έχω γεννηθεί δεκάδες φορές στη δημόσια τηλεόραση, μία φορά σε ένα διαπολιτισμικό φεστιβάλ κινηματογράφου στη Σοβιετική Ένωση, κάθε χρόνο (απ' όσο ξέρω) σε κάποιο πανεπιστήμιο στις ΗΠΑ. Ένα φιλμ, από το οποίο θα μπορούσε να γίνει ένα αντίγραφο ανά πάσα στιγμή, βρίσκεται στο θησαυροφυλάκιο του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης".
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου