Ένα από τα σκίτσα του Ραφαέλο με τον Annone - πηγή
Τον Φεβρουάριο του 1962, ενώ έσκαβαν την αυλή του Μπελβεντέρε στο Βατικανό, βρέθηκαν μερικά οστά. Υπήρχε ένα μεγάλο δόντι και τέσσερα κομμάτια από μια γιγαντιαία γνάθο. Αρχικά σκέφτηκαν ότι βρήκαν κάποιον δεινόσαυρο.
Τα οστά όμως δεν ήταν απολιθωμένα. Όταν ο θεματοφύλακας της συλλογής της Βιβλιοθήκης του Βατικανό τα εξέτασε, είδε ότι ανήκαν σε ένα πιο σύγχρονο θηλαστικό: έναν ελέφαντα.
Δείτε ακόμη:
Η λυπητερή και τραγική ιστορία του ελέφαντα Jumbo
Μερικά ζώα που αγαπήθηκαν πολύ στην αρχαιότητα
Ζώα-ήρωες που ταριχεύτηκαν μετά το θάνατό τους
Ένα γλυπτό από άμμο ενός ελέφαντα που παίζει σκάκι με έναν ποντικό
Ένας βράχος που μοιάζει με ελέφαντα
13 από τα πιο εκπληκτικά δώρα στην Ιστορία
Για δεκαετίες, κανείς δεν έψαξε περαιτέρω την προέλευση του σκελετού του ελέφαντα που είχε θαφτεί κάτω από το Βατικανό. Αυτό όμως μέχρι τις δεκαετίες του '80 και του '90, όταν ο ιστορικός ομιλητής του Smithsonian, Silvio Bedini, αποκάλυψε την ιστορία του ελέφαντα. Δημοσίευσε τα αποτελέσματα της έρευνάς του το 1997, στο "The Pope's Elephant", την πιο εμπεριστατωμένη μελέτη μέχρι σήμερα για τον ελέφαντα που έζησε στην Cortile del Belvedere.
Το όνομά του ήταν Annone και ανήκε στον Πάπα Λέων Ι', γεννημένος ως Τζοβάννι ντι Λορέντσο ντε Μέντιτσι (Giovanni di Lorenzo de' Medici) της γνωστής οικογενείας των Μεδίκων, ο οποίος εξελέγη Πάπας το 1513. Ο Annone δεν ήταν ένα απλό κατοικίδιο ζώο: έπαιξε ρόλο στην πολιτική της πορτογαλικής επέκτασης και έκανε μια σύντομη εμφάνιση στην Προτεσταντική Μεταρρύθμιση. Αλλά πάνω απ' όλα, ο Annone ήταν ένα θαύμα. Κανένας ελέφαντας δεν είχε βρεθεί στην Ιταλία από τη στιγμή που έπεσε η ρωμαϊκή αυτοκρατορία και ολόκληρη η χώρα ήθελε να τον δει.
Ο ελέφαντας έφτασε στην Ιταλία τον χειμώνα του 1514. Δεν ήταν μεγάλος ελέφαντας και δεν κινούνταν πολύ γρήγορα. Όμως, οπουδήποτε πήγαινε, οι άνθρωποι ήθελαν να τον δουν.
Ο Λέων Ι' - πηγή
Ο Annone είχε έρθει από την Ινδία μέσω Πορτογαλίας. Στις αρχές του 16ου αιώνα, η πορτογαλική μοναρχία επεκτείνει την εμβέλεια της σε όλο τον κόσμο, εμπορεύθηκε στην Ινδία και τις ανατολικές Ινδίες και ενισχύει τον έλεγχο του εμπορίου των μπαχαρικών. Ως μέρος αυτής της εμπορικής επιχείρησης, η Λισαβόνα ήταν γεμάτη με περίεργα πλάσματα από ολόκληρο τον κόσμο. Μια δεκαετία πριν ο ελέφαντας πάει στην Ιταλία, η Πορτογαλία είχε στείλει παπαγάλους, μανδρίλους, λεοπαρδάλεις και πιθήκους.
Εκείνη την εποχή, που ο Λέων Ι' έγινε Πάπας, ο Πορτογάλος βασιλιάς Εμμανουήλ Α', εργάστηκε για να εδραιώσει τη χώρα του στο εμπόριο των μπαχαρικών. Ήταν παράδοση για τους χριστιανούς ηγεμόνες να στέλνουν κάποιο δώρο σε έναν νέο Πάπα κατά την εκλογή του. Έτσι, ο Εμμανουήλ ήξερα ότι είχε μια πολιτική ευκαιρία. Θα μπορούσε να ζητήσει χρήματα, να επεκτείνει το στόλο και το πυροβολικό του και θα μπορούσε να αποκτήσει την ευλογία του Πάπα για τον πορτογαλικό επεκτατισμό. Οπότε, του έστειλε σαν δώρο διάφορα αντικείμενα με χρυσάφι, κοσμήματα, έναν γατόπαρδο, λεοπαρδάλεις, παπαγάλους, περίεργα σκυλιά, ένα περσικό άλογο και τον Annone.
Οι Ιταλοί ήξεραν ότι υπήρχαν ελέφαντες: ο Αννίβας είχε διασχίσει τις Άλπεις με πολεμικούς ελέφαντες, ενώ και οι πλούσιοι Ρωμαίοι είχαν στην κατοχή τους ελέφαντες. Αλλά ο Annone ήταν ο πρώτος που πήγαινε στην Ιταλία εδώ και αιώνες.
Στο 70 μιλίων ταξίδι του, από το λιμάνι αποβίβασης μέχρι τη Ρώμη, ο ελέφαντας έπρεπε να περάσει τη νύχτα του σε μια πλατεία, έτσι ώστε όσοι ήθελαν να τον δουν, να μην κατακλύσουν το στάβλο που θα έμενε. Κατά μήκος της διαδρομής, οι πλούσιοι ευγενείς προσπάθησαν να πείσουν τους συνοδούς του να τον πάνε στα κάστρα τους.
Ο Annone έφτασε στη Ρώμη λίγο πριν παρουσιαστεί στον Πάπα. Φτάνοντας στον Πάπα, και ενώ ο ελέφαντας είχε έναν ασημένιο πύργο στην πλάτη του, λύγισε τα μπροστινά πόδια του και έσκυψε το κεφάλι του, πριν σηκωθεί τρεις φορές στα πίσω πόδια του. Στη συνέχεια, μάζεψε νερό στην προβοσκίδα του και ψέκασε τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένου και του Πάπα, κάτι που άρεσε στον Ποντίφικα.
Ξυλογραφία του Annone, 1514 - πηγή
Τα χρόνια του Annone στην Ρώμη δεν ήταν πολλά. Όταν έφτασε στην Αιώνια Πόλη ήταν ήδη τεσσάρων ετών και έζησε συνολικά επτά. Αλλά έγινε αμέσως αγαπητός στον Πάπα.
Ο Πάπας έχτισε ένα ειδικό κτίριο για να στεγάσει τον ελέφαντα, στην Courtile de Belvedere, και επέτρεπε στους κατοίκους της Ρώμης να τον επισκέπτονται κάθε Σαββατοκύριακο, ενώ μερικές φορές, έκανε παρέλαση στη Ρώμη.
Σε κάποιες από αυτές τις παρελάσεις, ο Πάπας έβαλε έναν διάσημο ποιητή στην πλάτη του ελέφαντα. Αλλά ο θόρυβος της παρέλασης -οι τρομπέτες και τα τύμπανα- προκάλεσαν πανικό στον ζώο ο οποίος έριξε τον αναβάτη του. Μια άλλη φορά, τον άγγιξε ένα κανόνι το οποίο ο ίδιος χτύπησε τραυματίζοντας μερικούς από τους πολίτες.
Ο Annone είχε κάτι σαν ανταγωνισμό, ως το πιο παράξενο ζώο που ζούσε στη Ρώμη του 16ου αιώνα. Τον χειμώνα του 1515, ο Εμμανουήλ Α' αποφάσισε να στείλει και άλλο ζώο στον Πάπα: έναν ρινόκερο.
Ο ρινόκερος ήταν και αυτός δώρο από την Ινδία και ζούσε στη Λισαβόνα. Ενώ οι Πορτογάλοι είχαν μερικούς ελέφαντες, υπήρχε μόνο ένας ρινόκερος. Όταν τον έβαλαν σε μια αρένα εναντίον ενός ελέφαντα, ήταν έτοιμος να του επιτεθεί και ο ελέφαντας φοβήθηκε πολύ.
Τον Δεκέμβριο, οι Πορτογάλοι έβαλαν το ρινόκερο σε ένα πλοίο και τον έστειλαν στη Ρώμη. Το πλοίο όμως βυθίστηκε πριν φτάσει. Οι ρινόκεροι μπορούν να κολυμπήσουν, αλλά αυτός ήταν δεμένος στο κατάστρωμα και πνίγηκε. Το κουφάρι του ξεβράστηκε σε μια γαλλική ακτή, και, χωρίς καθυστέρηση, ο Πορτογάλος βασιλιάς διέταξε να ταριχευτεί και να σταλεί στη Ρώμη.
Δεν είναι σαφές τι συνέβη στον ρινόκερο. Φήμες λένε ότι ο Πάπας τον έστειλε σε μια οικογένεια στη Φλωρεντία και ότι διατηρήθηκε σε μουσείο μέχρι πρόσφατα.
Μεταγενέστερο σχέδιο του Annone - πηγή
Ο Annone, το 1516, άρχισε να έχει πρόβλημα με την αναπνοή του και πονούσε. Οι γιατροί αποφάσισαν ότι ο ελέφαντας ήταν δυσκοίλιος και κατέστρωσαν μια θεραπεία: ένα υπόθετο με υψηλή δόση χρυσού, μια κοινή θεραπεία την εποχή εκείνη. Η θεραπεία των σκότωσε γρήγορα.
Σχετικά με τον θάνατο του ελέφαντα υπήρχε ένα στοιχείο μυστικισμού. Λίγο πριν, ένας φραγκισκανός μοναχός που ταξίδευε με 20.000 οπαδούς προέβλεψε τους θανάτους πολλών ηγετών της Εκκλησίας, ακόμη και του Πάπα, καθώς και τον θάνατο του ελέφαντα και του φύλακα του. Ο ελέφαντας πέθανε εντός της προβλεπόμενης περιόδου, όπως και ο φύλακάς του -παρόλο που ο θάνατός του έλαβε πολύ λιγότερη προσοχή.
Ο Πάπας θρήνησε τον Annone, γράφοντάς του έναν παιάνα και αναθέτοντας μια τοιχογραφία για το ζώο, απαιτώντας να την κάνει ο ίδιος ο Ιταλός ζωγράφος και αρχιτέκτονας Ραφαέλο Σάντσιο.
Αυτή η αγάπη δεν διέφυγε της προσοχής των επικριτών του Πάπα. Όπως γίνεται με τα λείψανα των αγίων, έτσι και τμήματα του ελέφαντα -συμπεριλαμβανομένου του δέρματος, του εγκεφάλου, των γόνατων, της γλώσσας, ακόμη και του πέους του- δόθηκαν συγκεκριμένα σε κάποιους καρδιναλίους.
Αλλά στην πραγματικότητα, το μεγαλύτερο μέρος του σώματός του παρέμεινε στο Βατικανό. Οι χαυλιόδοντές του διατηρήθηκαν αλλού, αλλά ο υπόλοιπος θάφτηκε κάτω από την αυλή όπου ζούσε.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου