Οι τεράστιοι ηλιακοί καθρέφτες στη νορβηγική πόλη Rjukan

Για έξι μήνες, τρεις γιγαντιαίοι καθρέφτες στέλνουν το φως του ήλιου σε αυτή την αποφραγμένη πόλη.



Η γραφική πόλη του Rjukan βρίσκεται σε μια βαθιά κοιλάδα ανάμεσα σε δύο επιβλητικά βουνά. Είναι όμορφη πόλη, αλλά για έξι μήνες κάθε χρόνο, στο Rjukan είναι ανήλιαγο καθώς οι ακτίνες του ήλιου, που πέφτουν στις πλαγιές των βουνών, δεν φθάνουν ποτέ στην πόλη. Αυτό όμως άλλαξε όταν ένας κάτοικος της πόλης αποφάσισε να φωτίσει την πλατεία χρησιμοποιώντας τρεις γιγαντιαίους καθρέφτες.

Για έξι μήνες κάθε χρόνο, οι ακτίνες του ήλιου δεν φθάνουν ποτέ κατευθείαν στη μικρή πόλη. Από τα τέλη Σεπτεμβρίου έως τα μέσα Μαρτίου, μόνο ένα ζοφερό ημίφως βρίσκεται πάνω από την πόλη κατά τη διάρκεια της ημέρας. Εκτός, από την πλατεία της πόλης, όπου το ηλιακό φωτίζει σαν προβολέας πάνω σε περίπου 600 τετραγωνικά μέτρα και ένα ημικύκλιο από ξύλινα παγκάκια.

Αυτό γίνεται χάρη στο Solspeilet, δηλαδή τον καθρέφτη του ηλίου, μια συστοιχία τριών γιγαντιαίων καθρεφτών που ελέγχονται από ένα ηλεκτρονικό υπολογιστή και που κατευθύνουν το φως του ήλιου από το βουνό. Οι καθρέφτες, που βρίσκονται σε απόσταση περίπου 500 μέτρα πάνω από την πόλη, προγραμματίζονται να κινούνται με τον ήλιο και αναπροσαρμόζονται κάθε 10 δευτερόλεπτα για να διατηρήσουν μια σταθερή δέσμη φωτός που αντανακλάται στον Rjukan.

Το Solspeilet εγκαταστάθηκε το 2013 και ήταν ιδέα του Martin Andersen, έναν καλλιτέχνη που μετακόμισε στην πόλη το 2002, αλλά σύντομα βρήκε την έλλειψη ηλιακού φωτός κάτι το καταθλιπτικό. Κατάφερε να πείσει τις τοπικές αρχές ότι το ηλιακό φως ήταν απαραίτητο για τους κατοίκους της πόλης -μια ιδέα που δεν ήταν καινούργια.

Περίπου από εκατό χρόνια, ο Sam Eyde, ο ιδρυτής της πόλης και τοπικός άρχοντας της βιομηχανίας, είχε και εκείνος σχέδια για ηλιακό καθρέφτη. Όμως, ο Eyde, δε διέθετε την τεχνολογία για να εφαρμόσει το σχέδιό του. Αντ' αυτού, έφτιαξε το Krossobanen, ένα εναέριο τελεφερίκ που μετέφερε τους κατοίκους του Rjukan -οι περισσότεροι από τους οποίους ήταν υπάλληλοι της εταιρείας Norsk Hydro- από την πόλη στα βουνά και στο ηλιακό φως.

Χάρη στους καθρέφτες, οι ντόπιοι δεν χρειαζόντουσαν πλέον το Krossobanen, που τους ανέβαζε περίπου 820 μέτρα στο βουνό, για να πάρουν δόση ηλιακού φωτός. Όμως, το τελεφερίκ εξακολουθεί να λειτουργεί και παραμένει δημοφιλές. Αρχικά, δεν είχαν πειστεί όλοι οι κάτοικοι ότι οι καθρέφτες άξιζαν. Η επένδυση κόστισε πέντε εκατομμύρια νορβηγικές κορώνες την εποχή εκείνη (περίπου 778.000 δολάρια), χρήματα που πολλοί πίστευαν ότι θα μπορούσαν να είχαν δαπανηθεί καλύτερα. Δεν ήταν τίποτα περισσότερο από ένα "μαραφέτι", ισχυρίστηκαν κάποιοι, "πολλά μετρητά για ένα μικρό κομμάτι ήλιου".

Πολλοί από αυτούς όμως άλλαξαν σύντομα γνώμη, όταν οι καθρέφτες έβαλαν το Rjukan στο χάρτη και άρχισαν να καταφτάνουν τουρίστες στην πόλη για να σταθούν στο φως του Solspeilet.

από: atlas obscura