Η Belle Gunness ήθελε να ζήσει το Αμερικάνικο Όνειρο. Τελικά το βρήκε μέσω ασφαλιστικών απατών και σκοτώνοντας τους συζύγους και τα παιδιά της και οποιονδήποτε βρισκόταν στον δρόμο της.
Η Gunness μεγάλωσε πάμπτωχη στο μικρό νορβηγικό χωριό Selbu. Όπως πολλοί άλλοι, μετανάστευσε στις ΗΠΑ σε αναζήτηση του Αμερικανικού Ονείρου. Το βρήκε στο Σικάγο, όταν ανακάλυψε έναν τρόπο ώστε να κερδίζει χρήματα: την ασφαλιστική απάτη.
Για τους άλλους, η καταστροφή και η τραγωδία έπληξαν την Gunness πάμπολλες φορές. Ό,τι της ανήκε μυστηριωδώς καιγόταν, ενώ όσοι ήταν κοντά της πέθαιναν, εξίσου μυστηριωδώς. Όμως πάντα υπήρχε κάτι καλό που της έμενε, με τη μορφή μιας μεγάλης ασφαλιστικής αποζημίωσης.
Στην πραγματικότητα, ήταν μια από τις πρώτες Μαύρες Χήρες και έγινε μια κατά συρροήν δολοφόνος που πιστεύεται ότι σκότωσε τουλάχιστον 14 ανθρώπους (άλλοι λένε ότι τα θύματά της ήταν 40) σε μια περίοδο 26 ετών, μεταξύ του 1884 και του 1908. Η Hell's Belle, ή η Lady Bluebeard όπως την αποκαλούν πλέον, σκότωσε τους συζύγους και τα παιδιά της. Όταν ξέμεινε από συζύγους, προσέλκυσε μετόχους στην "Farm Murder" (Φάρμα των Δολοφονιών), λέγοντάς τους να έχουν μαζί τους ο,τιδήποτε τους ανήκε. Με ύψος 1,80 και με βάρος περίπου 90 κιλά, η Gunness ήταν ικανή να χειριστεί μια κατάσταση στην οποία, ίσως, κάποιο από τα θύματά της επιχειρούσε να δραπετεύσει.
Η Gunness με τρία από τα παιδιά της - πηγή
Η κλίση της Gunness στους φόνους και την ασφαλιστική απάτη ξεκίνησε το 1893, λίγα χρόνια αφότου παντρεύτηκε τον πρώτο της σύζυγο, τον Mads Sorenson (παντρεύτηκαν το 1884). Οι δύο τους άνοιξαν ένα κατάστημα ζαχαροπλαστικής και απέκτησαν τέσσερα παιδιά -την Caroline, τον Axel, την Myrtle και την Lucy- ενώ είχαν και ένα υιοθετημένο παιδί, την Jennie Olsen.
Με σύζυγο, παιδιά και επιχείρηση, υπήρχαν πολλές ευκαιρίες για την Gunness να διεκδικήσει ασφαλιστική αποζημίωση. Αρχικά, κάηκε η επιχείρηση και στη συνέχεια δύο από τα παιδιά της -η Caroline και ο Axel- πέθαναν από οξεία κολίτιδα. Ωστόσο, η οξεία κολίτιδα και η δηλητηρίαση από στρυχνίνη έχουν μερικά κοινά συμπτώματα -όπως το κοιλιακό άλγος- αλλά αυτό διέφυγε της προσοχής του ιατροδικαστή και η Gunness πήρε τα χρήματά της.
Με κίνητρο την κλιμακούμενη απληστία της, η Gunness έγινε ακόμα πιο τολμηρή. Το 1900, πέθανε ο πρώτος της σύζυγος, την ημέρα κατά την οποία τα δύο ασφαλιστήρια συμβόλαια ζωής του αλληλοκαλύπτονταν. Η Gunness έλαβε δύο ασφαλιστικές αποζημιώσεις για έναν άνθρωπο. Ο πρώτος γιατρός εξέτασε το σώμα του και ανακάλυψε ότι ο Mads είχε πεθάνει από δηλητηρίαση από στρυχνίνη. Ο γιατρός όμως της Gunness διέψευσε το εύρημα και διαπίστωσε ότι πέθανε από καρδιακή ανεπάρκεια.
Και πάλι, η Gunness την είχε γλυτώσει.
Το αγρόκτημα της Belle Gunness
Με πολλά χρήματα στην τσέπη της, πήρε τα εναπομείναντα τρία παιδιά της και πήγε στο Λα Πόρτε της Ιντιάνα. Το 1901, αγόρασε μια φάρμα. Αν και ήταν μια γυναίκα με περιουσία, ήθελε ακόμα περισσότερα. Λίγο αργότερα, κάηκε ένα μέρος της φάρμας και η ίδια πήρε και άλλα χρήματα από την ασφάλεια.
Την 1η Απριλίου του 1902, παντρεύτηκε τον Peter Gunness, έναν χήρο, ντόπιο κρεοπώλη. Ο νέος σύζυγός της έφερε μαζί του τις δύο κόρες του, τις οποίες η Belle είδε ως... χρήμα. Λίγο μετά τον γάμο, η μια από τις κόρες του Peter πέθανε κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες. Ο Peter ήξερε ότι κάτι δεν πήγαινε καλά και έστειλε τη μεγαλύτερη κόρη του, την Swanhild, να μείνει με συγγενείς. Ήταν το μοναδικό παιδί που σώθηκε από την Gunness. Όπως αποδεικνύεται, έπρεπε να είχε φύγει και ο ίδιος. Τον Δεκέμβριο του 1902, πέθανε όταν, έπεσε στο κεφάλι του, από ένα ράφι, ένας μύλος κρέατος. Η κόρη της Gunness, Jennie, είπε στους συμμαθητές της, "Η μαμά μου σκότωσε τον μπαμπά μου. Τον χτύπησε με ένα μαχαίρι και πέθανε. Μην πείτε λέξη!". Αυτήν την φορά ο ιατροδικαστής παρατήρησε συμπτώματα δηλητηρίασης από στρυχνίνη και διέταξε έρευνα. Όμως και πάλι δεν βρήκαν αδιάστατες αποδείξεις, ενώ η Gunness ούρλιαζε και έχυνε πειστικά κροκοδείλια δάκρυα για το θάνατο του συζύγου της. Σύντομα όμως στέγνωσαν όταν εισέπραξε την ασφάλεια ζωής του Peter. Έξι μήνες μετά το θάνατο του Peter, η Belle γέννησε τον γιο του, τον Philip.
Με τον δεύτερο σύζυγό της νεκρό, βρήκε έναν πολύ πιο αποτελεσματικό τρόπο για να βγάζει χρήματα. Έβαλε διαφημίσεις στις εφημερίδες ζητώντας μετόχους να έρχονται στο αγρόκτημα της. Πολλοί άντρες ταξίδεψαν στο Λα Πόρτε και δεν τους ξαναείδαν ποτέ. Στις επιστολές της, δεν είχε κανένα πρόβλημα να τους πείθει να έχουν μαζί τους όλα τα χρήματά τους και να μην πουν σε κανέναν ότι πηγαίνουν. Εκείνοι, αγόραζαν "μετοχές" στο αγρόκτημα της, καταθέτοντας τα μετρητά τους στον τραπεζικό λογαριασμό της Belle. Όταν ολοκληρώνονταν οι συναλλαγές, εκείνη δηλητηρίαζε το φαγητό τους ή τους χτυπούσε στο κεφάλι με ένα μαχαίρι. Έπειτα, σύμφωνα με το βιβλίο "Belle Gunness: The True Story of The Slaying Mother: Historical Serial Killers and Murderers" (Belle Gunness: Η αληθινή ιστορία της μητέρας σφαγέα: Ιστορικοί κατά συρροήν δολοφόνοι και φονιάδες), διαμέλιζε τα πτώματα και είτε τα έριχνε τροφή στα γουρούνια της, είτε τα έθαβε στον στάβλο τους.
Ερευνητές βρίσκουν πτώματα στην φάρμα της Belle Gunness - πηγή
Το πρωί της 28ης Απριλίου του 1908, η αγροικία της κάηκε ολοσχερώς. Οι αρχές της πόλης βρήκαν τα σώματα των τριών παιδιών της, της Lucy και της Myrtle Sorenson και του Philip Gunness. Βρήκαν επίσης το πτώμα μιας αποκεφαλισμένης γυναίκας. Θεωρήθηκε ότι ήταν η ίδια η Belle.
Αρχικά, οι αρχές πίστεψαν ότι η Belle είχε δολοφονηθεί. Όμως, λίγες μέρες μετά την πυρκαγιά, εμφανίστηκε ο Asa Helgelein που έψαχνε τον εξαφανισμένο αδερφό του, Andrew. Ήταν ανένδοτος ότι η Gunness τον είχε σκοτώσει και πίεσε τον σερίφη του Λα Πόρτε να ψάξει στο αγρόκτημα γι' αυτόν. Στο αίτημά του, οι ερευνητές βρήκαν άλλα 11 πτώματα στον στάβλο των γουρουνιών. Το ένα ανήκε στην υιοθετημένη κόρη της Gunness, Jennie Olsen, η οποία είχε εξαφανιστεί από το 1906.
Ο εραστής και εργάτης της Gunness, Ray Lamphere
Αφού έψαξαν διεξοδικά τις στάχτες, οι ερευνητές βρήκαν τις οδοντιατρικές γέφυρες της Gunness. Ο ιατροδικαστής έκρινε ότι αυτό έφτανε για να επιβεβαιώσει ότι το ακέφαλο πτώμα ανήκε στην Gunness. Έχοντας αποκλείσει την Gunness, η προσοχή στράφηκε στον εργάτη του αγροκτήματός της, τον Ray Lamphere. Για λίγο, ήταν ο βασικός ύποπτος. Αλλά στο τέλος, κατηγορήθηκε μόνο για εμπρησμό και όχι για τις δολοφονίες.
Μετά από χρόνια, πριν πεθάνει, ο Lamphere ομολόγησε ότι η Belle ήταν η δολοφόνος και ότι αυτός είχε απλά παραποιήσει το θάνατό της. Μέρες πριν από τη φωτιά, είχαν ταξιδέψει στο Σικάγο για να βρουν και να φέρουν μια οικονόμο. Η άγνωστη γυναίκα έπρεπε να γίνει το σώμα της Belle στη φωτιά. Υπάρχουν αμφιβολίες για το αν η ακέφαλη γυναίκα είναι η Belle Gunness ή κάποια άλλη. Το 2008 έγινα τεστ DNA αλλά τα αποτελέσματα ήταν ασαφή.
Συγκεντρωμένο πλήθος για να δει τις εκταφές στην φάρμα της Gunness - πηγή
Ωστόσο, υπάρχει μία περίπτωση που δείχνει ότι η Gunness ίσως όντως προσποιήθηκε το θάνατό της. Το 1931, η Esther Carlson πέθανε στο Λος Άντζελες, ενώ περίμενε τη δίκης της με την κατηγορία ότι δηλητηρίασε έναν άνδρα. Είχε εντυπωσιακή ομοιότητα με την Gunness και ήταν παρόμοιας ηλικίας. Όμως, αποφασιστικός παράγοντας στάθηκε το γεγονός ότι η Carlson είχε φωτογραφίες τριών παιδιών που έμοιαζαν με εκείνα της Gunness.
Μετά το φως των εγκλημάτων της Gunness, το αγρόκτημά της έγινε ένα είδος τουριστικού ενδιαφέροντος. Κόσμος έφτανε απ' όλη τη χώρα για να δουν τους μαζικούς τάφους, ενώ πωλούνταν και σουβενίρ. Η Gunness έγινε αντικείμενο πολλών αμερικανικών τραγουδιών με θέμα τη δολοφονία.
από: ati και mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου