Μοιάζει με κάποιο από τα μανιτάρια που δόθηκε στην Αλίκη λίγο πριν κάνει το ταξίδι της στη Χώρα των Θαυμάτων, αλλά αυτό το μανιτάρι δεν είναι προϊόν της φαντασίας του Λιούις Κάρολ. Απαντάται στα δύο νησιά της Νέας Ζηλανδίας και σε μερικά μέρη στην Ινδία.
Το μανιτάρι ονομάζεται απλά "μπλε του ουρανού" (η επιστημονική του ονομασία είναι Entoloma hochstetteri). Το πολύ χαρακτηριστικό μπλε χρώμα του οφείλεται στις χρωστικές ουσίες στο σώμα του καρπού που είναι γνωστό ως αζουλένιο, μια είναι αρωματική οργανική χημική ένωση, που περιέχει άνθρακα και υδρογόνο και βρίσκεται στη φύση ως συστατικό, όχι μόνο των χρωστικών των μανιταριών, αλλά και ορισμένων θαλάσσιων ασπόνδυλων.
Το 2002, το μανιτάρι εμφανίστηκε για λίγο μαζί -με άλλους πέντε γηγενείς μύκητες- σε ένα σετ γραμματοσήμων που εκδόθηκαν από την κυβέρνηση της Νέας Ζηλανδίας, ενώ βρίσκεται και στην πίσω όψη του χαρτονομίσματος των 50 δολαρίων της χώρας που κυκλοφόρησε το 1990. Ωστόσο, εκτός της Νέας Ζηλανδίας, ο κόσμος φαίνεται να αγνοεί την ύπαρξή του.
Το σώμα καρποφόρων μυκήτων (ή ασκοκάρπιο, basidiocarp) του μανιταριού βρίσκεται συνήθως ανάμεσα σε βρύα, φτέρες ή πεσμένα φύλλα, ενώ ο πηλέας (cap) φτάνει τα τέσσερα εκατοστά σε διάμετρο. Το κωνικό του σχήμα το κάνει να μοιάζει σαν να είναι βγαλμένο από παραμύθι ή παιδική ιστορία.
Αν και το μανιτάρι δεν είναι βρώσιμο, δεν είναι γνωστό αν είναι δηλητηριώδες ή όχι -κανείς δεν φαίνεται να έχει προσπαθήσει να το φάει μέχρι στιγμής. Το 1866, ένας Ευρωπαίος το περιέγραψε για πρώτη φορά, επομένως είναι λίγο περίεργο το γεγονός ότι δεν έχει βρεθεί κάποιος να δοκιμάσει εάν είναι βρώσιμο. Ωστόσο, άλλα είδη του γένους του είναι γνωστό ότι είναι δηλητηριώδη, οπότε, πιθανότατα, είναι και αυτό.
από: kuriositas
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου