Η ιστορία του gif: Μια πάπια τρέχει στον μαραθώνιο της Νέας Υόρκης φορώντας παπούτσια
Αγία Μαριανή, το άγνωστο νησί των Μεσσηνιακών Οινουσσών
Στο σύμπλεγμα των Μεσσηνιακών Οινουσσών, ανάμεσα στη Σχίζα και τη Σαπιέντζα, βρίσκεται ένα μικρό ακατοίκητο νησί που ακούει στο όνομα Αγία Μαρίνα ή αλλιώς Αγία Μαριανή.
Πρόκειται για ένα επίπεδο και πολύ χαμηλό νησί με στρόγγυλο σχήμα και ύψος που δεν υπερβαίνει τα 30 μέτρα, το οποίο σκεπάζεται από πυκνή θαμνώδη βλάστηση. Στο ψηλότερο σημείο του υπάρχει και το μοναδικό οίκημα που θα βρει ο επισκέπτης εκεί, ένα μικρό γραφικό εκκλησάκι, αφιερωμένο στην Αγία Μαρίνα, που δίνει στο νησί και το όνομά του. Κάθε χρόνο στις 17 Ιουλίου, ημέρα που γιορτάζει το εκκλησάκι, επισκέπτονται το νησί πιστοί από την απέναντι Μεσσηνιακή ακτή.
Δίπλα στο σημερινό ναό, ανάμεσα σε πεύκα και αγριελιές, διακρίνονται τα ερείπια του παλαιότερου μικρότερου ναού.
Η πρόσβαση στην Αγία Μαρίνα μπορεί να πραγματοποιηθεί από τα ανατολικά, στον μικρό τσιμεντένιο μόλο, αφού οι υπόλοιπες ακτές του νησιού είναι βραχώδεις με ομαλό όμως βάθος.
Λόγω του εξαιρετικού του κλίματος αλλά και της γειτνίασης με τη Μεθώνη, είχε χρησιμοποιηθεί κατά το παρελθόν μαζί με τη Σαπιέντζα ως «λοιμοκαθαρτήριο» από τους Βενετούς.
Ιστορικά το νησί αναφέρεται και µε το όνομα "Πράσινο" στις γραπτές οδηγίες του Τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών στον απεσταλμένο διαπραγματευτή µε την ελληνική κυβέρνηση, το 1823.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το νησί είναι ενταγμένο στο δίκτυο Natura 2000 μαζί με τα υπόλοιπα νησιά των Μεσσηνιακών Οινουσσών, αλλά και την ευρύτερη περιοχή του Ακρωτηρίου Ακρίτας.
Πρόκειται για ένα επίπεδο και πολύ χαμηλό νησί με στρόγγυλο σχήμα και ύψος που δεν υπερβαίνει τα 30 μέτρα, το οποίο σκεπάζεται από πυκνή θαμνώδη βλάστηση. Στο ψηλότερο σημείο του υπάρχει και το μοναδικό οίκημα που θα βρει ο επισκέπτης εκεί, ένα μικρό γραφικό εκκλησάκι, αφιερωμένο στην Αγία Μαρίνα, που δίνει στο νησί και το όνομά του. Κάθε χρόνο στις 17 Ιουλίου, ημέρα που γιορτάζει το εκκλησάκι, επισκέπτονται το νησί πιστοί από την απέναντι Μεσσηνιακή ακτή.
Δίπλα στο σημερινό ναό, ανάμεσα σε πεύκα και αγριελιές, διακρίνονται τα ερείπια του παλαιότερου μικρότερου ναού.
Η πρόσβαση στην Αγία Μαρίνα μπορεί να πραγματοποιηθεί από τα ανατολικά, στον μικρό τσιμεντένιο μόλο, αφού οι υπόλοιπες ακτές του νησιού είναι βραχώδεις με ομαλό όμως βάθος.
Λόγω του εξαιρετικού του κλίματος αλλά και της γειτνίασης με τη Μεθώνη, είχε χρησιμοποιηθεί κατά το παρελθόν μαζί με τη Σαπιέντζα ως «λοιμοκαθαρτήριο» από τους Βενετούς.
Ιστορικά το νησί αναφέρεται και µε το όνομα "Πράσινο" στις γραπτές οδηγίες του Τάγματος των Ιωαννιτών Ιπποτών στον απεσταλμένο διαπραγματευτή µε την ελληνική κυβέρνηση, το 1823.
Αξίζει να σημειωθεί ότι το νησί είναι ενταγμένο στο δίκτυο Natura 2000 μαζί με τα υπόλοιπα νησιά των Μεσσηνιακών Οινουσσών, αλλά και την ευρύτερη περιοχή του Ακρωτηρίου Ακρίτας.
Το ορεινό στολίδι της Ελλάδας που συγκαταλέγεται στα δέκα ομορφότερα της Ευρώπης
Μόλις λίγη ώρα από την πόλη της Φλώρινας, υπάρχει ένα μικρό ορεινό χωριό, το οποίο διεκδίκησε το Διεθνές Βραβείο Μελίνα Μερκούρη για την άριστη διαχείριση πολιτιστικού αποθέματος και φυσικού περιβάλλοντος στον παγκόσμιο διαγωνισμό της UNESCO, ενώ πολλοί ταξιδιωτικοί οδηγοί το κατατάσσουν στην πρώτη δεκάδα των ομορφότερων χωριών της Ευρώπης. Και όχι άδικα...
Το Νυμφαίο, που έχει χαρακτηρισθεί από το 1978 ως «διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός» βρίσκεται σε υψόμετρο 1350 μέτρων και μαγεύει τον επισκέπτη με την πρώτη ματιά. Τα υπέροχα λιθόστρωτα μονοπάτια του, τα αψεγάδιαστα καλντερίμια, τα εντυπωσιακά πέτρινα αρχοντικά και τα πανύψηλα δέντρα οξιάς που το περιβάλλουν, είναι μερικά από αυτά που θα σε κάνουν να εντυπωσιαστείς και να ερωτευτείς το Νυμφαίο στο λεπτό.
Πρόκειται για ένα χωριό - πρότυπο, μα και ένας τόπος που κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον του επισκέπτη. Σε πολλούς είναι γνωστό από τον "Αρκτούρο", ένα υπέροχο καταφύγιο αρκούδας στη φύση, ενώ είναι πανέμορφο όποια εποχή του χρόνου και αν το επισκεφτείς.
Το καλοκαίρι με τα ιδιαίτερα ζωηρά του χρώματα, έχεις την δυνατότητα να περπατήσεις στα φροντισμένα δρομάκια χωρίς την "ενοχλητική" παρουσία των οχημάτων που σταθμεύουν στην άκρη του χωριού, μα και να συναντήσεις σε έναν τεράστιο χώρο περίπου 60 στρεμμάτων δάσους, πρώην αιχμάλωτες αρκούδες που ζουν πλέον ελεύθερες, αλλά προστατευμένες. Μπορείς επίσης να κάνεις κανό στη λίμνη Ζάχαρη και να γευτείς εκλεκτά κρασιά από ονομαστούς αμπελώνες.
Όσο για τον χειμώνα που το λευκό χρώμα του χιονιού καλύπτει τα πάντα στο πέρασμά του, η ματιά σου δεν θα σταματήσει να αποτυπώνει την ομορφιά των επιβλητικών αρχοντικών με τις υπέροχες χιονισμένες λαμαρινένιες στέγες. Θα παίξεις ξέγνοιαστα στο χιόνι και θα γνωρίσεις τη ζεστασιά των λιγοστών μα ευγενέστατων κατοίκων.
Η παλιότερη ονομασία του χωριού ήταν ήταν Νιβέστα, όνομα βλάχικης και προηγουμένως δωρικής προέλευσης. Οι ερμηνείες ήταν τρεις: «Νύφη» λόγω της ομορφιάς του χωριού (Νιβέστα) και της τοποθεσίας, «αθέατη» (ni vista) πιθανώς διότι βρισκόταν σε σημείο όπου δεν γινόταν εύκολα ορατό και «χιονάτη» ή «όπου μένει το χιόνι» (nives sta). Αργότερα μετονομάστηκε σε Νεβέστα και το 1926 με Προεδρικό Διάταγμα πήρε την τελική του ονομασία.
Σήμα κατατεθέν του χωριού αποτελεί το παλιό πέτρινο σχολείο, η Νίκειος Σχολή, δωρεά του μεγάλου καπνεμπόρου Ζαν Νίκο το 1928, που χαρίζει στη σχολή και το όνομά της. Πλέον αποτελεί Συνεδριακό κέντρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Πρωτοκατοικήθηκε το 1385 και από τότε κατέχει σημαντική θέση στην ιστορία του τόπου, με κορύφωση τη μεγάλη οικονομική του άνθηση από το 18ο μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν οι Νεβεσκιώτες έμποροι εξαπλώθηκαν σε Δύση και Ανατολή και αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα αργυροχρυσοχοΐας των Βαλκανίων.
Και μπορεί να πέρασε κάποια εποχή που οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν και στράφηκαν, όπως πολλοί άλλωστε, στα μεγάλα αστικά κέντρα, όμως από το 1990 το χωριό ζωντάνεψε με τη συμβολή σημαντικών ατόμων που κατάγονται από εκεί και έχει γίνει πόλος έλξης αξιόλογου τουρισμού.
Το Νυμφαίο, που έχει χαρακτηρισθεί από το 1978 ως «διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός» βρίσκεται σε υψόμετρο 1350 μέτρων και μαγεύει τον επισκέπτη με την πρώτη ματιά. Τα υπέροχα λιθόστρωτα μονοπάτια του, τα αψεγάδιαστα καλντερίμια, τα εντυπωσιακά πέτρινα αρχοντικά και τα πανύψηλα δέντρα οξιάς που το περιβάλλουν, είναι μερικά από αυτά που θα σε κάνουν να εντυπωσιαστείς και να ερωτευτείς το Νυμφαίο στο λεπτό.
Πρόκειται για ένα χωριό - πρότυπο, μα και ένας τόπος που κρατάει ζωντανό το ενδιαφέρον του επισκέπτη. Σε πολλούς είναι γνωστό από τον "Αρκτούρο", ένα υπέροχο καταφύγιο αρκούδας στη φύση, ενώ είναι πανέμορφο όποια εποχή του χρόνου και αν το επισκεφτείς.
Το καλοκαίρι με τα ιδιαίτερα ζωηρά του χρώματα, έχεις την δυνατότητα να περπατήσεις στα φροντισμένα δρομάκια χωρίς την "ενοχλητική" παρουσία των οχημάτων που σταθμεύουν στην άκρη του χωριού, μα και να συναντήσεις σε έναν τεράστιο χώρο περίπου 60 στρεμμάτων δάσους, πρώην αιχμάλωτες αρκούδες που ζουν πλέον ελεύθερες, αλλά προστατευμένες. Μπορείς επίσης να κάνεις κανό στη λίμνη Ζάχαρη και να γευτείς εκλεκτά κρασιά από ονομαστούς αμπελώνες.
Όσο για τον χειμώνα που το λευκό χρώμα του χιονιού καλύπτει τα πάντα στο πέρασμά του, η ματιά σου δεν θα σταματήσει να αποτυπώνει την ομορφιά των επιβλητικών αρχοντικών με τις υπέροχες χιονισμένες λαμαρινένιες στέγες. Θα παίξεις ξέγνοιαστα στο χιόνι και θα γνωρίσεις τη ζεστασιά των λιγοστών μα ευγενέστατων κατοίκων.
Η παλιότερη ονομασία του χωριού ήταν ήταν Νιβέστα, όνομα βλάχικης και προηγουμένως δωρικής προέλευσης. Οι ερμηνείες ήταν τρεις: «Νύφη» λόγω της ομορφιάς του χωριού (Νιβέστα) και της τοποθεσίας, «αθέατη» (ni vista) πιθανώς διότι βρισκόταν σε σημείο όπου δεν γινόταν εύκολα ορατό και «χιονάτη» ή «όπου μένει το χιόνι» (nives sta). Αργότερα μετονομάστηκε σε Νεβέστα και το 1926 με Προεδρικό Διάταγμα πήρε την τελική του ονομασία.
Σήμα κατατεθέν του χωριού αποτελεί το παλιό πέτρινο σχολείο, η Νίκειος Σχολή, δωρεά του μεγάλου καπνεμπόρου Ζαν Νίκο το 1928, που χαρίζει στη σχολή και το όνομά της. Πλέον αποτελεί Συνεδριακό κέντρο του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.
Πρωτοκατοικήθηκε το 1385 και από τότε κατέχει σημαντική θέση στην ιστορία του τόπου, με κορύφωση τη μεγάλη οικονομική του άνθηση από το 18ο μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα, όταν οι Νεβεσκιώτες έμποροι εξαπλώθηκαν σε Δύση και Ανατολή και αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα κέντρα αργυροχρυσοχοΐας των Βαλκανίων.
Και μπορεί να πέρασε κάποια εποχή που οι κάτοικοί του το εγκατέλειψαν και στράφηκαν, όπως πολλοί άλλωστε, στα μεγάλα αστικά κέντρα, όμως από το 1990 το χωριό ζωντάνεψε με τη συμβολή σημαντικών ατόμων που κατάγονται από εκεί και έχει γίνει πόλος έλξης αξιόλογου τουρισμού.
Η υπέροχη λίμνη Πλαστήρα πλαισιωμένη με φθινοπωρινά χρώματα
Πολύ κοντά στην πόλη της Καρδίτσας, συναντά κανείς την υπέροχη τεχνητή λίμνη Πλαστήρα, η οποία σχηματίστηκε το 1959 μετά την ολοκλήρωση του φράγματος που βρίσκεται στη νότια πλευρά της.
Το αρχικό της όνομα ήταν λίμνη Ταυρωπού ή Μέγδοβα, από τον ποταμό που κάποτε διέσχιζε το οροπέδιο, όμως μετονομάστηκε σε Πλαστήρα εξ αιτίας του ανθρώπου που συνέλαβε την ιδέα για την κατασκευή της.
Ο σπουδαίος στρατιωτικός και πολιτικός Νικόλαος Πλαστήρας ήταν αυτός που χρόνια νωρίτερα, σε ένα ταξίδι του στην γενέτηρά του, στο Μορφοβούνι Καρδίτσας, οραματίστηκε την κατασκευή ενός φράγματος, το οποίο θα εξασφάλιζε το κλείσιμο του Ταυρωπού ποταμού με αποτέλεσμα την άρδευση του θεσσαλικού κάμπου που το καλοκαίρι υπέφερε από λειψυδρία, αλλά και την ύδρευση ολόκληρης της γύρω περιοχής.
Πέρασαν πολλά χρόνια όμως ώσπου να ξεκινήσουν τα έργα για την κατασκευή του φράγματος. Το 1955 λοιπόν με χρηματοδότηση από χρήματα που χρωστούσε η Ιταλία στην Ελλάδα από πολεμικές κυρίως επανορθώσεις, μια γαλλική εταιρεία αναλαμβάνει την κατασκευή, η οποία χρειάστηκε 4 ολόκληρα χρόνια ώσπου να ολοκληρωθεί.
Το εντυπωσιακό τσιμεντένιο φράγμα, με συνολικό μήκος 220μ. και ύψος 83μ. καθώς και η λίμνη που δημιουργήθηκε στο οροπέδιο της Νεβρόπολης, άλλαξε για πάντα τον γεωλογικό χάρτη της περιοχής, χαρίζοντας ένα μαγικό τοπίο στον επισκέπτη. Μέσα στα νερά της λίμνης, χάθηκε για πάντα το λεγόμενο αεροδρόμιο της Νεράιδας, που δημιουργήθηκε κατά την κατοχή από τους Άγγλους, όπου και προσγειώθηκε στην κατεχόμενη Ελλάδα το πρώτο συμμαχικό αεροπλάνο.
Όμως η υπέροχη θέα που καθρεπτίζεται στα καταπράσινα νερά της σε κάνει να ξεχνάς με μιας την όποια ιστορία της και να ζεις μονάχα το "παρόν" σου, ανάμεσα σε ένα πανέμορφο τοπίο από έλατα, οξιές και καστανιές, με μια μοναδική ηρεμία που σου προσφέρεται απλόχερα. Γύρω της, τα διάσπαρτα γραφικά χωριουδάκια προσφέρουν μια πανοραμική θέα σε αυτήν, που ωσάν το κέντρο του σύμπαντος, κεντρίζει το βλέμμα σου όποια εποχή του χρόνου και να την επισκεφτείς. Υπέροχοι άνθρωποι, ηρεμία, χαλάρωση, άνετη διαμονή, καλό φαγητό, και άπλετη γοητεία θα σε κάνουν να σκεφτείς πως ίσως και για μια μοναδική φορά, η παρέμβαση του ανθρώπου είχε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα που θα μπορούσε να έχει.
Και μπορεί ο Πλαστήρας να πέθανε δύο χρόνια πριν ξεκινήσουν τα έργα για την κατασκευή αυτού του υπέροχου φράγματος, όμως η λύκηθος με την καρδιά του, η οποία αφαιρέθηκε από τον προσωπικό του γιατρό και επί 27 ολόκληρα χρόνια τοποθετήθηκε στην φορμόλη σε θυρίδα της εθνικής τράπεζας, ξαναγύρισε στον τόπο της, την Καρδίτσα, και "αγναντεύει" από μακριά αυτό το υπέροχο έργο, που μπορεί μεν να μην πρόλαβε να γνωρίσει, όμως σε καθημερινή πλέον βάση "φτερουγίζει" και "αναπνέει" κοντά του...
Αυτή είναι η Ιερή χρονοκάψουλα της Ελλάδας που γνωρίζουν ελάχιστοι
Ένα ξεχωριστό ταξίδι στον χρόνο μέσω της "Ιερής χρονοκάψουλας" της Παλαιάς Μονής Φιλοσόφου ζήσαμε κατά την εξόρμησή μας στην πανέμορφη Αρκαδία και έχουμε την χαρά να το μοιραστούμε μαζί σας.
Όταν εντοπίσαμε την Παλαιά Μόνη Φιλοσόφου στο Google Earth πραγματικά δεν πιστεύαμε στα μάτια μας. Απορήσαμε πως είναι δυνατόν ένα τέτοιο εκπληκτικό αξιοθέατο να βρίσκεται απέναντι από την διάσημη, πανέμορφη και επιβλητική Μονή Προδρόμου που βρίσκεται μέσα στο εκπληκτικό φαράγγι του Λούσιου Ποταμού και να μην γνωρίζουμε σχεδόν τίποτα για αυτή.
Ένα μνημείο 1050 σχεδόν ετών με τεράστια ιστορία αλλά και μοναδικό ως κατασκεύασμα που προκαλεί ρίγος σε κάθε επισκέπτη.
Η παλαιά Μονή Φιλοσόφου είναι η πιο ιστορική και παλαιά μονή της Αρκαδίας (10ος αιώνας) και από τα παλαιότερα βυζαντινά μνημεία της Ελλάδας. Σύμφωνα με την παράδοση, ιδρύθηκε το 963 από τον Ιωάννη Λαμπαρδόπουλο, τον επονομαζόμενο "φιλόσοφο", γραμματέα του αυτοκράτορα Νικηφόρου Φωκά. Από την επωνυμία αυτή του ιδρυτού πήρε η Μονή το όνομά της.
Η παλαιά Μονή βρίσκεται μέσα σε άγρια και μεγαλοπρεπή χαράδρα και 200 μέτρα πάνω από την κοίτη του ποταμού Λούσιου, στο κοίλωμα ενός ψηλού και απότομου βράχου. Εκτείνεται σε μία στενή και επιμήκη κοιλότητα. Σώζεται ακέραια και αποτελεί θαυμαστό δείγμα βυζαντινής αρχιτεκτονικής του 10ου αιώνα με αξιόλογες τοιχογραφίες. Είναι χτισμένη με απλή λιθοδομή και στην εξωτερική της εμφάνιση δημιουργεί την εντύπωση ενός στερεού αρχιτεκτονικού χτίσματος χωρίς ιδιαίτερη χάρη. Στη θέση αυτή σώζονται σήμερα ο βυζαντινός ναός (Καθολικό), πραγματικό αριστούργημα αρχιτεκτονικής. Είναι ναός τετράστυλος σταυροειδής εγγεγραμμένος με οκτάπλευρο τρούλο. Ο ναός εκοσμείτο από τοιχογραφίες εξαιρετικής τέχνης, από τις οποίες σήμερα σώζονται μόνον σπαράγματα. Σώζονται επίσης ερείπια κελιών και άλλων κτισμάτων, το εξωτερικό προστατευτικό τείχος - κτισμένο μετά την Άλωση - ερείπια δύο πυργίσκων πάνω από τη μονή στο βράχο, αγωγός νερού που τροφοδοτούσε τη Μονή με νερό από πηγή, και μια στέρνα.
Η μονή είναι γνωστή σαν "Κρυφό Σχολειό", γιατί σύμφωνα με την παράδοση λειτουργούσε εκεί στα χρόνια της Τουρκοκρατίας σχολείο που αργότερα εξελίχθηκε - στη Νέα Μονή - σε σημαντική ιερατική σχολή. Η Μονή γνώρισε μεγάλη άνθιση τον 17ο αι. Περίοδο κατά την οποία κτίσθηκε και η Νέα Μονή, χωρίς όμως να εγκαταλειφθεί η παλαιά.
Αλώνι και παραήλιο: Τα φαινόμενα που "γέμισαν" τον ουρανό με μοναδικά ηλιοβασιλέματα
Πίσω από το φαινόμενο ο μύθος - Ιξίωνας: Ο αχάριστος και δολοφόνος βασιλιάς - στο: news247.gr
Τι έκανε ο άνθρωπος!
Η πιο ιδιόρρυθμη εκκλησία της Ελλάδας
Γι’ αυτόν τον ναό δεν γνωρίζουμε τίποτα σημαντικό ή επιβεβαιωμένο για το πώς και πότε χτίστηκε. Η Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού βρίσκεται ανάμεσα στα Δολιανά και την Κρανιά Ασπροποτάμου στην Καλαμπάκα, στα βλαχοχώρια των Τρικάλων.
Η τρίκλιτη βασιλική εκκλησία χαρακτηρίζεται από την εντελώς ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική της. Και τους 12 τρούλους της φυσικά, το σήμα-κατατεθέν της. Από το εσωτερικό της απουσιάζουν εντελώς οι χαρακτηριστικές αγιογραφίες των ορθόδοξων ναών. - από: newsbeast.gr
Η τρίκλιτη βασιλική εκκλησία χαρακτηρίζεται από την εντελώς ιδιόρρυθμη αρχιτεκτονική της. Και τους 12 τρούλους της φυσικά, το σήμα-κατατεθέν της. Από το εσωτερικό της απουσιάζουν εντελώς οι χαρακτηριστικές αγιογραφίες των ορθόδοξων ναών. - από: newsbeast.gr
Το ηφαίστειο στη Λα Πάλμα άφησε πίσω του ένα απόκοσμο τοπίο
Ο Emilio Morenatti του Associated Press φωτογράφισε σπίτια, παιδικές χαρές και νεκροταφεία και ότι εξέχει από αυτά πάνω από τους τόνους τέφρας.
Το ηφαίστειο έχει καταστρέψει ήδη περισσότερα από 2.000 κτήρια, εκτοπίζοντας πάνω από 7.000 ανθρώπους. - από: reader.gr
Το ηφαίστειο έχει καταστρέψει ήδη περισσότερα από 2.000 κτήρια, εκτοπίζοντας πάνω από 7.000 ανθρώπους. - από: reader.gr
Η θεωρία ότι ο Σπύρος Λούης δεν κέρδισε ποτέ τον πρώτο μαραθώνιο της Αθήνας
Το κύπελλο που απονεμήθηκε στον Σπύρο Λούι στο ΚΠΙΣΝ - δική μου φωτογραφία
Πώς ένας άσημος νερουλάς από το Μαρούσι κατάφερε να κερδίσει το μεγάλο φαβορί και γιατί υπάρχουν αρκετοί ερευνητές οι οποίοι θεωρούν «κάλπικη» τη νίκη του. - στο: oneman.gr
Έχει σωθεί μόνο ένα: Το σπανιότερο ελληνικό νόμισμα αμύθητης αξίας που ψάχνουν σαν τρελοί οι συλλέκτες
Το σπανιότερο ελληνικό νόμισμα που υπάρχει είναι το πεντάδραχμο του 1846. Έχει σωθεί μόλις ένα και εκτίθεται στον πρώτο όροφο του νομισματικού μουσείου Αθηνών. Είναι ξεγραμμένο για κάθε συλλέκτη αφού είναι αδύνατη η απόκτηση του. Αν υποθετικά βγει ποτέ σε δημοπρασία, η τιμή του δεν μπορεί να εκτιμηθεί από κανέναν. - στο: menshouse.gr
Η ιστορία του ακριβότερου σπιτιού στον κόσμο, με το ταβάνι έργο του Καραβάτζιο: H πριγκίπισσα που πόζαρε στο Playboy, η πικρή διαμάχη με τους γιους
Μια επιβλητική βίλα του 16ου αιώνα σε μία από τις πιο κομψές γειτονιές της Ρώμης, 2.800 τετραγωνικών μέτρων που απλώνονται σε έξι ορόφους, συν δύο στρέμματα κήπων, έχει βγει προς πώληση.
Αυτό το εκπληκτικό ακίνητο, ένα πρώην κυνηγετικό καταφύγιο σε μια τοποθεσία στην κορυφή ενός λόφου που κάποτε έστεκε το παλάτι του Ιουλίου Καίσαρα, έχει εξιτάρει τους κτηματομεσίτες. Βέβαια, μια τόσο παλιά κατοικία χρειάζεται και ριζική ανακαίνιση, με το βασικό κόστος της να υπολογίζεται στα 11 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, ένα πράγμα που σίγουρα δεν θα κάνει ο τυχερός αγοραστής είναι να βάλει διακοσμητές να βάψουν τις οροφές. Γιατί στο συγκεκριμένο οίκημα, τη Villa Aurora, τυχαίνει να βρίσκεται η μοναδική σωζόμενη οροφογραφία του Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο. - στο: iefimerida.gr
Αυτό το εκπληκτικό ακίνητο, ένα πρώην κυνηγετικό καταφύγιο σε μια τοποθεσία στην κορυφή ενός λόφου που κάποτε έστεκε το παλάτι του Ιουλίου Καίσαρα, έχει εξιτάρει τους κτηματομεσίτες. Βέβαια, μια τόσο παλιά κατοικία χρειάζεται και ριζική ανακαίνιση, με το βασικό κόστος της να υπολογίζεται στα 11 εκατομμύρια δολάρια. Ωστόσο, ένα πράγμα που σίγουρα δεν θα κάνει ο τυχερός αγοραστής είναι να βάλει διακοσμητές να βάψουν τις οροφές. Γιατί στο συγκεκριμένο οίκημα, τη Villa Aurora, τυχαίνει να βρίσκεται η μοναδική σωζόμενη οροφογραφία του Μικελάντζελο Μερίζι ντα Καραβάτζιο. - στο: iefimerida.gr
Γιατί στο τένις ακούγεται ο όρος “love” για όποιον έχει μηδενικό σκορ και γιατί οι πόντοι εξελίσσονται 0, 15, 30, 40
Στους πρώτους πόντους ακούγεται ο όρος “love”. Tο σκορ είναι 15-love ή αν κερδίσει έναν ακόμη πόντο θα γίνει 30-love.- στο: mixanitouxronou.gr
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου