Είναι σπάνιο όταν ένα sequel μιας ταινίας καταφέρνει να σταθεί τόσο καλά όσο η πρώτη ταινία. Ακόμα πιο σπάνιο είναι όταν η συνέχεια είναι τόσο καλή που δέχεται υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
Δείτε οκτώ τέτοιες ταινίες.
Mad Max: Fury Road/ Mad Max: Ο δρόμος της οργής (2015)
Όταν βγήκε το Mad Max: Ο δρόμος της οργής βγήκε το 2015, κανείς δεν περίμενε ότι θα το λάτρευαν οι κριτικοί ή ότι θα ήταν υποψήφιο για Όσκαρ στο τέλος της χρονιάς. Αλλά όταν ανακοινώθηκαν οι υποψηφιότητες, το Mad Max του Τζορτζ Μίλερ κέρδισε 10 υποψηφιότητες, μεταξύ των οποίων Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας. Το Δρόμος της Οργής είναι η τέταρτη ταινία της σειράς και η πρώτη εδώ και 30 χρόνια (από την πρώτη κυκλοφορία του Mad Max: Beyond Thunderdome το 1985).
Toy Story 3 (2010)
Το 2011, το Toy Story 3 είχε 4 υποψηφιότητες για Όσκαρ, ανάμεσα τους της Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης ταινίας Κινουμένων Σχεδίων. Αν και το The King’s Speech (ο Λόγος του Βασιλιά) κέρδισε το Καλύτερης Ταινίας, το Toy Story 3 (που κέρδισε το Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων) ήταν η τρίτη ταινία κινουμένων σχεδίων υποψήφια για καλύτερη Ταινία. Το 1991 ήταν το Beauty and the Beast και το 2009 ήταν το Up.
The Lord of the Rings: The Return of the King/ Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Η Επιστροφή του Βασιλιά (2003)
Αν και οι δυο προηγούμενες ταινίες τις τριλογίας του Άρχοντα των Δαχτυλιδιών -το 2001 το The Fellowship of the Ring και το 2002 The Two Towers- ήταν υποψήφιες Καλύτερες Ταινίες, ήταν η τρίτη ταινία που κέρδισε το Όσκαρ το 2004. Για την ακρίβεια, η Επιστροφή του Βασιλιά κέρδισε 11 αγαλματίδια, σαρώνοντας κάθε κατηγορία στην οποία ήταν υποψήφια, και μπήκε στη λίστα με τα Ben-Hur (1959) και Τιτανικός (1997) με τα περισσότερα βραβεία που έλαβαν σε μια νύχτα.
The Lord of the Rings: The Two Towers/ Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών: Οι Δύο Πύργοι (2002)
Το 2003, Οι Δύο Πύργοι κέρδισαν δύο από τα 6 Όσκαρ για τα οποία ήταν υποψήφια: Οπτικά Εφέ και Μοντάζ Ηχητικών Εφέ. Το Σικάγο του Ρομπ Μάρσαλ κέρδισε εκείνο της Καλύτερης Ταινίας.
The Silence of the Lambs/ Η Σιωπή των Αμνών (1991)
Το 1992, η Σιωπή των Αμνών καθάρισε τις "Big Five" κατηγορίες: Καλύτερης Ταινίας, Καλύτερης Σκηνοθεσίας (Τζόναθαν Ντέμι), Α' Ανδρικού Ρόλου (Άντονυ Χόπκινς), Α' Γυναικείου Ρόλου (Τζόντι Φόστερ) και Καλύτερου Διασκευασμένου Σεναρίου (Τέντι Τάλυ). Αν και δεν αποτελεί άμεση συνέχεια της ταινίας Manhunter του Michael Mann του 1986, είναι βασισμένο στη συνέχεια του μυθιστορήματος του συγγραφέα Τόμας Χάρις Red Dragon, στο οποίο στηρίχθηκε το Manhunter.
Ήταν η τρίτη ταινία που κέρδισε τις "Big Five" κατηγορίες. Οι άλλες δύο είναι το It Happened One Night (Συνέβη μια Νύχτα, 1934) και το One Flew Over the Cuckoo's Nest (Στη Φωλιά του Κούκου, 1975). Είναι επίσης η πρώτη και μοναδική Καλύτερη Ταινία που θεωρείται ταινία τρόμου, ενώ είναι η τρίτη ταινία του είδους που έλαβε υποψηφιότητα: Οι άλλες ήταν το The Exorcist (Εξορκιστής, 1973) και το Jaws (τα Σαγόνια του Καρχαρία, 1975).
The Godfather: Part III/ Ο νονός 3 (1990)
Αν και είναι θεωρείται ως η πιο κατώτερη ταινία της τριλογίας Νονός, το Νονός 3 έλαβε επτά υποψηφιότητες για Όσκαρ το 1991, συμπεριλαμβανομένων των Καλύτερης Ταινίας και Καλύτερης Σκηνοθεσίας για τον Φράνσις Φορντ Κόπολα. Τελικά, έχασε από το Dances with Wolves () Χοπρεύοντας με τους Λύκους του Κέβιν Κόστνερ, καθιστώντας την τη μοναδική ταινία της σειράς που δεν κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
The Godfather: Part II/ Ο νονός 2 (1974)
Το 1975, το Νονός 2 έγινε το πρώτο sequel που κέρδισε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, δυο χρόνια αφότου η πρώτη ταινία κέρδισε εκείνη τη χρονιά. Το sequel ήταν υποψήφιο για 11 βραβεία, με τρεις υποψηφιότητες για το Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου: Michael Vincenzo Gazzo (Frankie Pentangeli), Lee Strasberg (Hyman Roth) και Robert De Niro (Vito Corleone).
The Bells Of St. Mary's/ Οι καμπάνες της Αγίας Μαρίας (1945)
Αν και έχασε από το The Lost Weekend (Το Χαμένο Σαββατοκύριακο) το The Bells of St. Mary’s είναι το πρώτο sequel με υποψηφιότητα. Η ταινία είναι συνέχεια της ταινίας του 1944 Going My Way (Ο Δρόμος της Αγάπης), που κέρδισε μια χρονιά πριν. Ενώ Αν και τα δυο είναι διαφορετικές ιστορίες, ο ω παίζει και στις δύο ταινίες ως αιδεσιμότατος πατήρ Τσακ Ο'Μάλεϊ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου