Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

Όταν η NASA αντέγραψε τον κινηματογράφο


Την 1η Δεκεμβρίου του 2014, η NASA απέσυρε ένα ιστορικό αντικείμενο από το Διαστημικό Κέντρο Κένεντι στη Φλόριντα των ΗΠΑ. Δεν ήταν κάποιος πύραυλος, ή κάποιο άλλο αντικείμενο, αλλά το αρχικό ρολόι της αντίστροφης μέτρησης, ένα τεράστιο, αναλογικό ρολόι που βρισκόταν στην πλευρά του ποταμού απέναντι από το μέρος που γίνονται οι εκτοξεύσεις πυραύλων και μετρούσε στωικά τα δευτερόλεπτα μέχρι την εκτόξευση.

Τα ρολόγια της αντίστροφης μέτρησης επιτρέπουν στους τεχνικούς και τους αστροναύτες να συγχρονίζουν τις κινήσεις τους κατά τη διάρκεια μιας εκτόξευσης πυραύλου, 43 ώρες πριν από αυτήν, μέχρι και την τελική ανάφλεξη. Αυτό το ρολόι λοιπόν δεν εφευρέθηκε από κάποιον μηχανικό, αλλά ήταν το όραμα ενός σκηνοθέτη: του πρωτοπόρου της επιστημονικής φαντασίας Φριτς Λανγκ.



Σειρά φωτογραφιών με την αντίστροφη μέτρηση της ταινίας "Woman in the Moon" του Φριτς Λανγκ

Το Lunar Landings and Rocket Fever: Rediscovering Woman in the Moon είναι μια ταινία του Λανγκ που, αν και είναι σχεδόν άγνωστη, προέβλεψε όχι μόνο το μέλλον των πυραύλων, αλλά στην πραγματικότητα έπαιξε ουσιαστικό ρόλο κατά την ανάπτυξη τους. Το 1927, ο Λανγκ ήταν απελπισμένος για μια επιτυχία. Το Metropolis, αν και σήμερα θεωρείται κλασική ταινία, τότε ήταν μια αποτυχία για το box office, και η εταιρεία παραγωγής του απειλούσε να τον κόψει. Επιπλέον, ο Λανγκ ήταν σκηνοθέτης του βωβού, αλλά ο ήχος είχε αρχίσει να γίνεται η νέα κινηματογραφική τάση. Η επόμενη ταινία του έπρεπε να είναι τόσο συναρπαστική που το κοινό δεν θα πρόσεχε ότι ήταν βωβή.

Ευτυχώς, είχε το τέλειο θέμα στις άκρες των δαχτύλων του. Στα μέσα της δεκαετίας του 1920, η Γερμανία προσπαθούσε να ξεπεράσει τα τραύματα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, και μη ξέροντας πώς να συμβιβάσει τη δύναμη της νέας τεχνολογίας με τη δύναμη της πνευματικότητας της παλιάς σχολής, το κοινό στράφηκε προς τα φανταστικά διαστημικά ταξίδια.

Το μπεστ σέλερ έκπληξη της δεκαετίας ήταν μια εκλαϊκευμένη έκδοση του Die Rakete zu den Palnetenräumen, μια διατριβή ενός καθηγητή γυμνασίου από την Τρανσυλβανία που την είχαν απορρίψει. Ο καθηγητής υποστήριζε επιστημονικά για τη δυνατότητα των διαστημικών ταξιδιών. Σύντομα, οι ενθουσιώδεις της Γερμανίας για τα διαστημικά ταξίδια έβγαλαν ένα μηνιαίο περιοδικό, το Die Rakete.

Μέλη της Society for Space Travel το 1930. Στα αριστερά του πυραύλου διακρίνεται ο Oberth

Ένα από αυτά τα μυθιστορήματα, το Die Frau im Mond, έτυχε να το γράψει η Τέα φον Χάρμπου (Thea von Harbou), η συνεργάτης και μετέπειτα σύζυγος (για λίγο) του Λανγκ. Ενώ η φον Χάρμπου έγραφε το μυθιστόρημα, ερευνούσε σχολαστικά τις επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις, και ο Λανγκ, ο οποίος ήθελε η ταινία του να έχει επιστημονική βάση, προσέλαβε τον Hermann Oberth, τον καθηγητή από την Τρανσυλβανία ως επιστημονικό σύμβουλο της ταινίας.

Αυτό που ακολούθησε ήταν μια συνεργασία μεταξύ της τέχνης και της επιστήμης. Για κάθε εμπόδιο που αντιμετώπιζαν οι χαρακτήρες της ταινίας, όπως ο σχεδιασμός του πυραύλου, η έλλειψη οξυγόνου, η μηδενική βαρύτητα, κλπ, ο Oberth υπολόγιζε την πιο πιθανή λύση και ο Λανγκ το έφτιαχνε.

Ο Λανγκ στα γυρίσματα του Woman In The Moon

Ο Λανγκ και οι σύμβουλοί του παρουσίασαν πολλά χαρακτηριστικά του διαστήματος που αργότερα εμφανίστηκαν στις πραγματικές εκτοξεύσεις πυραύλων. Οι αστροναύτες δενόντουσαν με ταινίες για να μην αιωρούνται και ο πύραυλος έχει πολλαπλά στάδια ενώ οι κινητήρες του ενεργοποιούνταν ένας κάθε φορά, προμηνύοντας τα μοντέρνα σχέδια. Μια άλλη προφητική απόφαση ήρθε στο μοντάζ. Η ίδια η εκτόξευση ήταν μια τεταμένη στιγμή, που άξιζε να γίνει πιο δραματική. Ο Λανγκ επέμενε να κάνει βωβή την ταινία και αρνήθηκε να προσθέσει εφέ. Αντ' αυτού, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει μια λιγότερο τεχνική για να κάνει το κοινό να αγωνιά: τους μεσότιτλους.

Καθώς οι αστροναύτες βρίσκονταν στις κουκέτες τους, με τα μάτια και τα σαγόνια ανοικτά, εμφανίζεται μια ανακοίνωση στην οθόνη: "Noch 10 Sekunden-!" (Απομένουν 10 δευτερόλεπτα). Μετά, "Noch 6 Sekunden". Οι αριθμοί μεγαλώνουν γεμίζοντας την οθόνη: 5, 4, 3, 2, 1, JETZT!".



Παρά το γεγονός ότι ορισμένα παλαιότερα μυθιστορήματα και ταινίες είχαν χρησιμοποιήσει την αντίστροφη μέτρηση, αυτή ήταν η πρώτη φορά που ο πύραυλος συνάντησε την αντίστροφη μέτρηση. Από τότε, έχουν γίνει αχώριστοι. Οι σύμβουλοι της ταινίας πήραν όσα έμαθαν από την ταινία μαζί τους στη NASA, όπου είδαν ότι ο χρονισμός δεν ήταν μόνο δραματικός, αλλά και χρήσιμος. Όταν η NASA εκτόξευσε τον πρώτο επιτυχημένο δορυφόρο, το Explorer 1, το 1958, τα επίκαιρα μετέδιδαν "η αντίστροφη μέτρηση φτάσει στο μηδέν!".

Όσον αφορά το Frau im Mond, η ταινία ξετρέλανε το κοινό και ήταν η ταινία με τις υψηλότερες είσπραξης του έτους. Δεν άρεσε όμως τόσο πολύ στους κριτικούς και έχει χαθεί στο χρόνο, ενώ την επισκίασαν τα κλασικά M και Metropolis.

από: atlas obscura

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου