Τόπος Εκτέλεσης - Σφαγή των Καλαβρύτων - Ο ματωμένος λόφος του Καπή 13/12/1943
Ένα από τα ξεχωριστά μνημεία της πόλης και Ιερό Προσκύνημα είναι ο Τόπος Θυσίας, στο λόφο του Καπή, που βρίσκεται ανατολικά της πόλης των Καλαβρύτων (500 μέτρα από το κέντρο), στο δρόμο προς Χιονοδρομικό Κέντρο.
Στη Ράχη του Καπή οδηγήθηκαν οι άνδρες από 14 χρονών και πάνω από τους Γερμανούς κατακτητές στις 13 Δεκεμβρίου 1943, όπου και τους εκτέλεσαν. Τα στρατεύματα της Βέρμαχτ, στην πορεία τους, έκαψαν δεκάδες χωριά και δολοφόνησαν αμάχους, με τελικό προορισμό τα Καλάβρυτα, όπου και εισήλθαν την 9η Δεκεμβρίου. Συνολικά, σύμφωνα με τους νεότερους ιστορικούς, εκτελέστηκαν 677 άμαχοι, από τους οποίους οι 499 στα Καλάβρυτα, και πυρπολήθηκαν περίπου 1.000 σπίτια σε πάνω από 50 χωριά.
Σήμερα στη ράχη του Καπή βρίσκεται ένας μεγάλος Σταυρός που θυμίζει το αποτρόπαιο έγκλημα. Στις στήλες που περιβάλλουν τον κεντρικό χώρο αναγράφονται τα ονόματα των οικογενειών των Εκτελεσθέντων. Στην κατακόμβη είναι αναρτημένα μικρά καντήλια ισάριθμα με τις οικογένειες των εκτελεσθέντων. Παράπλευρα της κατακόμβης δεσπόζει το πέτρινο γλυπτό της πονεμένης μάνας, έμβλημα του Δήμου και σύμβολο της ανθρώπινης καρτερικότητας που φιλοτέχνησε η τότε σπουδάστρια της σχολής Καλών Τεχνών Άννα Βαφεία.
Η σφαγή των Καλαβρύτων αποτελεί την πιο βαριά περίπτωση εγκλήματος πολέμου στην Ελλάδα, κατά την κατοχική περίοδο. Κανένας από τους υπευθύνους των εγκλημάτων αυτών δεν λογοδότησε στη δικαιοσύνη ενώ μέχρι και σήμερα ακόμα δεν έχει καταβληθεί καμιά απολύτως αποζημίωση από τη Γερμανία. - περισσότερα στο: mixanitouxronou.gr
Εκεί από όπου πηγάζει ο Αχελώος
Ο Λάκμος (ή Περιστέρι) αποτελεί τμήμα της οροσειράς της νότιας Πίνδου και βρίσκεται στα όρια των νομών Τρικάλων και Ιωαννίνων.
Ενώνεται με το Δοκίμι μέσω του αυχένα Μάντρα Χότζα και με την Κακαρδίτσα μέσω του αυχένα Μπάρος. Υψηλότερη κορυφή του είναι η Τσουκαρέλα (2.295 μ). Το δυτικό τμήμα του Λάκμου ανήκει στη λεκάνη απορροής του ποταμού Αράχθου ενώ το ανατολικό τμήμα ανήκει στη λεκάνη απορροής του ποταμού Αχελώου. Η σημαντικότερη πηγή του Αχελώου βρίσκεται στη θέση Βερλίγκα (στα Βλάχικα σημαίνει μαίανδρος) του Λάκμου σε υψόμετρο περίπου 2.000 μέτρων.
Ενώνεται με το Δοκίμι μέσω του αυχένα Μάντρα Χότζα και με την Κακαρδίτσα μέσω του αυχένα Μπάρος. Υψηλότερη κορυφή του είναι η Τσουκαρέλα (2.295 μ). Το δυτικό τμήμα του Λάκμου ανήκει στη λεκάνη απορροής του ποταμού Αράχθου ενώ το ανατολικό τμήμα ανήκει στη λεκάνη απορροής του ποταμού Αχελώου. Η σημαντικότερη πηγή του Αχελώου βρίσκεται στη θέση Βερλίγκα (στα Βλάχικα σημαίνει μαίανδρος) του Λάκμου σε υψόμετρο περίπου 2.000 μέτρων.
Tα κάστρα της Θεσσαλονίκης έτσι όπως δεν τα έχετε ξαναδεί
Στην Ακρόπολη της Θεσσαλονίκης δεσπόζει το Επταπύργιο, μια από τις σκληρότερες ελληνικές φυλακές, όπου φυλακίστηκαν και βασανίστηκαν χιλιάδες πολίτες τον περασμένο αιώνα. - στο: huffingtonpost.gr
Ο Λέων του Ναυπλίου. Το μνημείο που εδώ και 180 χρόνια αποδίδει φόρο τιμής στα θύματα από επιδημίες
Στο πανέμορφο και γραφικό Ναύπλιο υπάρχει εδώ και πάνω από 180 χρόνια ένα μνημείο το οποίο είναι πιο επίκαιρο από ποτέ.
Ο "θλιμμένος Λέων του Ναυπλίου" όπως είναι και το κανονικό όνομα του μνημείου είναι ίσως το ομορφότερο μνημείο (βραχωγραφία) της νεότερης Ελλάδας.
Ο λόγος που δημιουργήθηκε αυτό το σπάνιας ομορφιάς μνημείο πριν από 180 και πλέον χρόνια ήταν για να αποδώσει φόρο τιμής στα θύματα μιας επιδημίας εκείνης της εποχής.
Πιο συγκεκριμένα αυτή η επιδημία ήταν ο κοιλιακός τύφος που αποδεκάτισε εκατομμύρια ανθρώπους στις αρχές του 18ου αιώνα ενώ επιδημία τύφου αναφέρεται ακόμα και στην αρχαία Ελλάδα. Αυτός ο ιός - βακτήριο λοιπόν αποδεκάτισε παράλληλα με τον πληθυσμό των κατοίκων του Ναυπλίου και τη φρουρά που συνόδευε τον τότε βασιλιά Όθωνα και που είχε έρθει από την Γερμανία.
Στις 25 Ιανουαρίου 1833, ο 17χρονος βασιλιάς Όθων έφτασε στην πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους, το Ναύπλιο.
Ο νεαρός Όθων, συνοδευόταν από Βαυαρούς συμβούλους και αξιωματούχους. Παρέμεινε στην πρωτεύουσα για 11 μήνες. Ωστόσο, το μεσογειακό κλίμα και οι φτωχικές συνθήκες που επικρατούσαν στη χώρα, δυσχέραιναν την καθημερινότητα των Βαυαρών.
Το κλίμα ήταν βαρύ, με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουν συχνά. Πολλοί Βαυαροί ακόλουθοι προσβλήθηκαν από κοιλιακό τύφο και έχασαν τη ζωή τους. Μερικά χρόνια αργότερα, ενώ η πρωτεύουσα είχε μεταφερθεί στην Αθήνα, ο πατέρας του Όθωνα, Λουδοβίκος Α’, ζήτησε από τον Βαυαρό γλύπτη, Κρίστιαν Ζίγκελ να φιλοτεχνήσει γλυπτό στη μνήμη των συμπατριωτών του που πέθαναν στο Ναύπλιο.
Ο Ζίγκελ σμίλευσε πάνω σε βράχο στο συνοικισμό Πρόνοια, ένα τεράστιο γλυπτό που είχε τη μορφή λιονταριού. Στη γερμανική επιγραφή που υπάρχει κάτω από το γλυπτό αναγράφεται: «Οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες της βασιλικής βαυαρικής μεραρχίας προς του συμπατριώτες τους. Ανηγέρθη από τον βασιλέα Λουδοβίκο Α’ της Βαυαρίας. Το εποίησε ο Χριστιανός Ερρίκος Ζίγκελ».
Φέρει ομοιότητες με το «λιοντάρι της Κέας», το αρχαίο γλυπτό που σμιλεύτηκε στο βράχο της χώρας του νησιού τον 6ο αιώνα π.Χ. και τον λέοντα της Λουκέρνης του Μπέρτελ Θορβάλντσεν.
Ο "θλιμμένος Λέων του Ναυπλίου" όπως είναι και το κανονικό όνομα του μνημείου είναι ίσως το ομορφότερο μνημείο (βραχωγραφία) της νεότερης Ελλάδας.
Ο λόγος που δημιουργήθηκε αυτό το σπάνιας ομορφιάς μνημείο πριν από 180 και πλέον χρόνια ήταν για να αποδώσει φόρο τιμής στα θύματα μιας επιδημίας εκείνης της εποχής.
Πιο συγκεκριμένα αυτή η επιδημία ήταν ο κοιλιακός τύφος που αποδεκάτισε εκατομμύρια ανθρώπους στις αρχές του 18ου αιώνα ενώ επιδημία τύφου αναφέρεται ακόμα και στην αρχαία Ελλάδα. Αυτός ο ιός - βακτήριο λοιπόν αποδεκάτισε παράλληλα με τον πληθυσμό των κατοίκων του Ναυπλίου και τη φρουρά που συνόδευε τον τότε βασιλιά Όθωνα και που είχε έρθει από την Γερμανία.
Στις 25 Ιανουαρίου 1833, ο 17χρονος βασιλιάς Όθων έφτασε στην πρωτεύουσα του νεοελληνικού κράτους, το Ναύπλιο.
Ο νεαρός Όθων, συνοδευόταν από Βαυαρούς συμβούλους και αξιωματούχους. Παρέμεινε στην πρωτεύουσα για 11 μήνες. Ωστόσο, το μεσογειακό κλίμα και οι φτωχικές συνθήκες που επικρατούσαν στη χώρα, δυσχέραιναν την καθημερινότητα των Βαυαρών.
Το κλίμα ήταν βαρύ, με αποτέλεσμα να αρρωσταίνουν συχνά. Πολλοί Βαυαροί ακόλουθοι προσβλήθηκαν από κοιλιακό τύφο και έχασαν τη ζωή τους. Μερικά χρόνια αργότερα, ενώ η πρωτεύουσα είχε μεταφερθεί στην Αθήνα, ο πατέρας του Όθωνα, Λουδοβίκος Α’, ζήτησε από τον Βαυαρό γλύπτη, Κρίστιαν Ζίγκελ να φιλοτεχνήσει γλυπτό στη μνήμη των συμπατριωτών του που πέθαναν στο Ναύπλιο.
Ο Ζίγκελ σμίλευσε πάνω σε βράχο στο συνοικισμό Πρόνοια, ένα τεράστιο γλυπτό που είχε τη μορφή λιονταριού. Στη γερμανική επιγραφή που υπάρχει κάτω από το γλυπτό αναγράφεται: «Οι αξιωματικοί και οι στρατιώτες της βασιλικής βαυαρικής μεραρχίας προς του συμπατριώτες τους. Ανηγέρθη από τον βασιλέα Λουδοβίκο Α’ της Βαυαρίας. Το εποίησε ο Χριστιανός Ερρίκος Ζίγκελ».
Φέρει ομοιότητες με το «λιοντάρι της Κέας», το αρχαίο γλυπτό που σμιλεύτηκε στο βράχο της χώρας του νησιού τον 6ο αιώνα π.Χ. και τον λέοντα της Λουκέρνης του Μπέρτελ Θορβάλντσεν.
Όταν ο γείτονας στολίζει και για σένα...
Καμία σχέση με τα "θέλω πλύσιμο" κλπ χαζά!
Αγνώριστοι κεντρικοί δρόμοι της Αθήνας το 1959
Πλατεία Μητροπόλεως
Άποψη του Παναθηναϊκού Σταδίου
Λεωφόρος Συγγρού. Το κάρο βγαίνει από τη Λεοντίου. Ακριβώς απέναντι είναι η διασταύρωση με την οδό Πλήθωνος Γεμιστού που είναι αδιέξοδο και σήμερα το σημείο είναι υπερυψωμένο και επί της Συγγρού έχει σκάλες. Το κτίριο με τη διαφήμιση της Air France υπάρχει ακόμα και σήμερα.
Το εντυπωσιακό υποβρύχιο δάσος από έλατα μέσα σε λίμνη
Ανά τον κόσμο υπάρχουν υπέροχα τοπία με δάση και εξίσου υπέροχα τοπία με λίμνες. Ή τοπία με λίμνες που περιβάλλονται από καταπράσινα δάση. Όταν, όμως, το ένα από τα δύο αυτά στοιχεία, και πιο συγκεκριμένα το δάσος, βρίσκεται στην κυριολεξία μέσα στο άλλο, τότε μια μικρή ανατριχίλα η αλήθεια είναι ότι την νιώθετε.
Όπως το τοπίο που αντικρίζει κανείς στην λίμνη Kaindy στο Εθνικό Πάρκο Kolsay Lakes National Park, κοντά στην πόλη Almaty, τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, στο νοτιοανατολικό Καζακστάν. Μια κατολίσθηση, λοιπόν, πριν από έναν αιώνα ήταν αρκετή για να δημιουργηθεί αυτό το μοναδικό σε όλο τον κόσμο τοπίο με ένα δάσος από έλατα να βρίσκεται στο βυθό μιας λίμνης. - στο: newsbeast.gr
Όπως το τοπίο που αντικρίζει κανείς στην λίμνη Kaindy στο Εθνικό Πάρκο Kolsay Lakes National Park, κοντά στην πόλη Almaty, τη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, στο νοτιοανατολικό Καζακστάν. Μια κατολίσθηση, λοιπόν, πριν από έναν αιώνα ήταν αρκετή για να δημιουργηθεί αυτό το μοναδικό σε όλο τον κόσμο τοπίο με ένα δάσος από έλατα να βρίσκεται στο βυθό μιας λίμνης. - στο: newsbeast.gr
«Δεν ξέραμε πού πηγαίνουμε»: Η ταινία με τους 46 νεκρούς απ’ το «κτήνος» που απελευθέρωσε ο άνθρωπος
Συνήθως, οι αναφορές σχετίζονται με φιλμ τα οποία καταπιάνονται με μεταφυσικού χαρακτήρα υποθέσεις, οδηγώντας ένα μέρος του κοινού να κάνει λόγο για κάποιου είδους «κατάρα» που κυνηγά τους πρωταγωνιστές.
Ένα κλασικό τέτοιο παράδειγμα θεωρείται ο Εξορκιστής, ενώ κατά καιρούς φήμες αναπτύχθηκαν και για την τύχη ηθοποιών που έχουν υποδυθεί ρόλους του Χριστού, με τα σενάρια σχεδόν πάντα να είναι εντελώς αβάσιμα και να απέχουν πολύ από την αλήθεια.
Ωστόσο κάποιες άλλες καταγεγραμμένες περιπτώσεις δύσκολα μπορούν να αμφισβητηθούν. Και προφανώς δεν συνδέονται με παραφυσικές ενέργειες και το… υπερπέραν, αλλά με τον ίδιο τον άνθρωπο και τις δραστηριότητές του. Σε αυτήν την κατηγορία ανήκει και η «καταραμένη» ταινία «The Conqueror» (Ο Κατακτητής). Στην Ελλάδα η ταινία παραφράστηκε ως ο «Δαίμων της Ασίας», με τον… δαίμονα της υπόθεσης να μην έχει την παραμικρή σχέση με το τέρας της Αποκάλυψης, αλλά να είναι η ραδιενέργεια… - στο: menshouse.gr
Τσαρούχια: Ιστορία, καταγωγή και τύποι
Το τσαρούχι είναι ένα ελαφρύ, δερμάτινο υπόδημα, το οποίο συνήθιζαν να φορούν οι χωρικοί στην ηπειρωτική Ελλάδα μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα. Εμφανιζόταν, επίσης, και σε άλλες ορεινές περιοχές των Βαλκανίων και της Τουρκίας. Σήμερα, το τσαρούχι φοριέται στην Ελλάδα μαζί με φουστανέλα και τη στολή των Ευζώνων. - στο: maxmag.gr
Η ιστορία της πρώτης online αγοράς που έγινε το 1979
Ο Michael Aldrich βαριόταν να πάει στο supermarket -και δημιούργησε αγορά που σήμερα αξίζει τρισεκατομμύρια - στο: news247.gr
Μεγάλα αεροπλάνα, θηριώδη πλοία: 5 μηχανικά «τέρατα» της Σοβιετικής Ένωσης
Ως γνωστόν, στην πάλαι ποτέ Σοβιετική Ένωση, τους άρεσε να φτιάχνουν τα πράγματα...μεγάλα- και οι τομείς της ναυπηγικής, της αεροναυπηγικής, της αεροδιαστημικής κλπ δεν αποτελούσαν εξαίρεση. Αν μη τι άλλο, τα αποτελέσματα αυτής της αντίληψης ήταν τουλάχιστον εντυπωσιακά- και σε κάποιες περιπτώσεις περιλαμβάνουν σκάφη τα οποία ήταν αντίστοιχα σε διασημότερα δυτικά τεχνολογικά «θαύματα», που όμως έμελλε να ξεχαστούν, για σειρά λόγων (μεταξύ των οποίων προφανώς και η πτώση της ΕΣΣΔ και το χάος που ακολούθησε). Σε αυτό το πλαίσιο, και με αφορμή τα 43 χρόνια από την «πρεμιέρα» του «σοβιετικού Concorde», Tu-144, το RT παρουσιάζει πέντε από αυτά. - στο: huffingtonpost.gr
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου