Η ταινία Operation Mincemeat (Επιχείρηση Κιμάς) είναι μια βρετανική πολεμική δραματική ταινία του 2021 σε σκηνοθεσία John Madden, που βασίζεται στο βιβλίο του Ben Macintyre για τη βρετανική Επιχείρηση Κιμάς κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, με πρωταγωνιστές τους Colin Firth, Kelly Macdonald, Matthew Macfadyen, Penelope Wilton, Johnny Flynn και Jason Isaacs - πηγή
Το 1943, ενώ οι Σύμμαχοι σχεδίαζαν να εισβάλουν στη Σικελία, δύο Βρετανοί αξιωματικοί των μυστικών υπηρεσιών έστησαν μια περίτεχνη επιχείρηση εξαπάτησης που περιελάμβανε ένα πτώμα, ένα υποβρύχιο και έναν χαρτοφύλακα γεμάτο έγγραφα. Αυτό που ακολούθησε θα άλλαζε την πορεία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και θα έσωζε χιλιάδες ζωές.
Δείτε ακόμη:
Ο Adolf Clauss και ο Karl-Erich Kühlenthal δεν μπορούσαν να πιστέψουν την τύχη τους. Οι δύο πράκτορες, μέλη της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών των Ναζί Άμπβερ (Abwehr), είχαν στα χέρια τους μια πληροφορία που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία του Β' Παγκοσμίου Πολέμου: μια άκρως απόρρητη επιστολή μεταξύ δύο Βρετανών στρατηγών. Την βρήκαν στις 30 Απριλίου του '43, στα υπάρχοντα ενός νεκρού αξιωματικού -πιθανώς θύμα κάποιου αεροπορικού δυστυχήματος- του Βασιλικού Ναυτικού που επέπλεε στα ανοιχτά της ακτής και ο οποίος πρέπει να βρισκόταν στο νερό για αρκετή ώρα, μέχρι που τον εντόπισε ένας ντόπιος ψαράς.
Η επιστολή υπονοούσε τη σχεδιαζόμενη εισβολή των Συμμάχων στην Ελλάδα και τη Σαρδηνία τους επόμενους μήνες. Πλέον, οι Ναζί μπορούσαν να σταματήσουν τις προσπάθειες του εχθρού να αποκτήσει βάση στην Ευρώπη. Η Άμπβερ έβαλε ένα αντίγραφο της επιστολής στο γραφείο του Χίτλερ και διέταξε γρήγορα μεραρχίες πεζικού και πάντζερ, μοίρες μαχητικών, πυροβολικό και τορπιλάκατους να υπερασπιστούν την Ελλάδα, τη Σαρδηνία και τα Βαλκάνια. Η εισβολή ήταν καταδικασμένη να αποτύχει και όλα αυτά, χάρη στην τυχαία εύρεση ενός νεκρού Βρετανού αξιωματικού.
Εν τω μεταξύ, στο Λονδίνο, σε ένα σκοτεινό, στενό και γεμάτο καπνό δωμάτιο στο υπόγειο του Ναυαρχείου, οι άνδρες και οι γυναίκες του Τμήματος 17Μ πανηγύριζαν όταν έμαθαν τις προετοιμασίες των Ναζί. Ο Τσόρτσιλ είχε στα χέρια του ένα τηλεγράφημα, "Κιμάς φαγώθηκε ολάκερος" (Mincemeat swallowed rod, line and sinker).
Η επιστολή υπονοούσε τη σχεδιαζόμενη εισβολή των Συμμάχων στην Ελλάδα και τη Σαρδηνία τους επόμενους μήνες. Πλέον, οι Ναζί μπορούσαν να σταματήσουν τις προσπάθειες του εχθρού να αποκτήσει βάση στην Ευρώπη. Η Άμπβερ έβαλε ένα αντίγραφο της επιστολής στο γραφείο του Χίτλερ και διέταξε γρήγορα μεραρχίες πεζικού και πάντζερ, μοίρες μαχητικών, πυροβολικό και τορπιλάκατους να υπερασπιστούν την Ελλάδα, τη Σαρδηνία και τα Βαλκάνια. Η εισβολή ήταν καταδικασμένη να αποτύχει και όλα αυτά, χάρη στην τυχαία εύρεση ενός νεκρού Βρετανού αξιωματικού.
Εν τω μεταξύ, στο Λονδίνο, σε ένα σκοτεινό, στενό και γεμάτο καπνό δωμάτιο στο υπόγειο του Ναυαρχείου, οι άνδρες και οι γυναίκες του Τμήματος 17Μ πανηγύριζαν όταν έμαθαν τις προετοιμασίες των Ναζί. Ο Τσόρτσιλ είχε στα χέρια του ένα τηλεγράφημα, "Κιμάς φαγώθηκε ολάκερος" (Mincemeat swallowed rod, line and sinker).
Η "Επιχείρηση Κιμάς"
Οι Τσαρλς Κολμόλντλεϊ και Γιούεν Μόνταγκιου, στις 17 Απριλίου του '43, μεταφέροντας τον "Ουίλιαμ Μάρτιν" στη Σκωτία - πηγή
Ο Χίτλερ είχε εξαπατηθεί. Το πτώμα δεν ήταν ο Ουίλιαμ Μάρτιν (William Martin) του Σώματος των Βασιλικών Πεζοναυτών, αλλά κάποιος Glyndwr Michael. Έβαλαν στις τσέπες του προσωπικά έγγραφα, κλειδιά, τσιγάρα, γραμματόσημα, εισιτήρια του θεάτρου και αγαπημένα αναμνηστικά από την αρραβωνιαστικιά του, όλα κατασκευασμένα. Ο ψαράς βρήκε το πτώμα ακριβώς εκεί που το είχαν τοποθετήσει προσεκτικά οι Βρετανοί, θέλοντας να το μάθουν οι Ναζί. Ακόμα και η άκρως απόρρητη επιστολή ήταν φάρσα.
Όλα αυτά ήταν μια έξυπνη, περίτεχνη και μακάβρια εξαπάτηση, με την κωδική ονομασία "Operation Mincemeat" (Επιχείρηση Κιμάς), για να ξεγελάσουν τους Ναζί από τον πραγματικό στόχο της εισβολής, τη Σικελία.
Μέχρι τα τέλη του '42, η επιτυχία στην εκστρατεία στη Βόρεια Αφρική είχε επιτρέψει στους Συμμάχους να στρέψουν την προσοχή τους στο "μαλακό υπογάστριο της Ευρώπης", όπως την είχε επονομάσει ο Τσόρτσιλ, που κατείχε η Γερμανία. Η Σικελία ήταν το προφανές σημείο εκτόξευσης, αφού, ο έλεγχος του νησιού, σήμαινε έλεγχος της ναυτιλίας στη Μεσόγειο. Όμως, ήταν πολύ προφανές και αυτό ήταν το πρόβλημα. "Οποιοσδήποτε, εκτός από έναν ηλίθιο, θα μπορέσει να δει ότι ο επόμενος στόχος μας πρέπει να είναι η Σικελία" (Everyone but a bloody fool would know that it’s Sicily), είχε πει ο Τσόρτσιλ.
Αυτό όμως δεν εμπόδισε τους Συμμάχους να θέλουν να καταλάβουν τη Σικελία ως σκαλοπάτι προς την Ιταλία. Χρειάστηκε λοιπόν να στήσουν μια παράσταση για να πείσουν τους Ναζί ότι σκόπευαν να κινηθούν προς την Ελλάδα. Για το σκοπό αυτό, το σχέδιο εξαπάτησης, η Επιχείρηση Barclay, δημιούργησε έναν ανύπαρκτο στρατό, έκανε εικονικούς ελιγμούς και πραγματοποίησε πραγματικές δολιοφθορές στις υποδομές για να εκτρέψει τις δυνάμεις του Άξονα και να επιβεβαιώσει την παράνοια του Χίτλερ ότι η μεγαλύτερη απειλή για την Ευρώπη θα προερχόταν σίγουρα από τα Βαλκάνια.
Η Επιχείρηση Κιμάς θα ήταν το πιο φιλόδοξο και επιτυχημένο σχέδιο της υπόθεσης. Η γένεση της ιδέας ανάγεται στις πρώτες μέρες του πολέμου με το "Υπόμνημα Πέστροφα" (Trout Memo) του '39 -ονομάστηκε έτσι επειδή συνέκρινε την εξαπάτηση του εχθρού με το ψάρεμα πέστροφας. Αν και εκδόθηκε από τον διοικητή της Αντικατασκοπείας του Βασιλικού Ναυτικού, Τζων Χ. Γκόντφρεϋ (John Godfrey), ο αληθινός συγγραφέας μπορεί κάλλιστα να ήταν ο βοηθός του, ο Ίαν Φλέμινγκ, ο συγγραφέας του Τζέιμς Μποντ που τότε υπηρετούσε στην υπηρεσία αντικατασκοπείας του βρετανικού πολεμικού ναυτικού.
Κάπου μέσα σε αυτό το Υπόμνημα, υπήρχε και μια πρόταση -η υπ' αρίθμ. 28- με τον αινιγματικό τίτλο "Μια πρόταση (όχι πολύ ωραία)". "Ένα πτώμα, με στολή αεροπόρου και αποστολές στις τσέπες του, θα μπορούσε να ριχτεί στην ακτή, υποτίθεται από αλεξίπτωτο που είχε χαλάσει. Καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει καμία δυσκολία στο να αποκτηθεί κάποιο πτώμα από το Ναυτικό Νοσοκομείο, αλλά, φυσικά, θα πρέπει να είναι φρέσκο".
Κάπου μέσα σε αυτό το Υπόμνημα, υπήρχε και μια πρόταση -η υπ' αρίθμ. 28- με τον αινιγματικό τίτλο "Μια πρόταση (όχι πολύ ωραία)". "Ένα πτώμα, με στολή αεροπόρου και αποστολές στις τσέπες του, θα μπορούσε να ριχτεί στην ακτή, υποτίθεται από αλεξίπτωτο που είχε χαλάσει. Καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει καμία δυσκολία στο να αποκτηθεί κάποιο πτώμα από το Ναυτικό Νοσοκομείο, αλλά, φυσικά, θα πρέπει να είναι φρέσκο".
Για να εξαπατηθεί ο Άξονας για την Σικελία απαιτούνταν τα μέγιστα όρια εκείνου που ο Τσόρτσιλ ονόμασε "σκέψη τιρμπουσόν" -ευφάνταστη επίλυση προβλημάτων πέρα από τη γραμμική προσέγγιση- και το '43 θυμήθηκαν την πρόταση υπ' αριθμ. 28. Υπεύθυνοι ήταν ο σμηναγό Τσαρλς Κολμόλντλεϊ (Charles Cholmondeley) της MI5 και ο πλωτάρχης του βρετανικού ναυτικού Γιούεν Μόνταγκιου (Ewen Montagu), και οι δύο με εμπειρία στους διπλούς πράκτορες, την αντικατασκοπεία και την παραπληροφόρηση έχοντας εργαστεί στην μυστική ΜΙ5 (XX Committee).
Από τους δύο αξιωματικούς, ο Κολμόλντλεϊ ήταν ο εκκεντρικός. Φορούσε γυαλιά, είχε μουστάκι, αναζητούσε περιπέτειες και ήταν αποσπασμένος από τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία, χωρίς να έχει ποτέ πετάξει. Ο Μόνταγκιου κάπνιζε πίπα και, πριν τον πόλεμο, ήταν διαπρεπής δικηγόρος. Οι δύο τους ηγούνταν μιας ομάδας, το Section 17M, σε ένα υπόγειο δωμάτιο κάτω από το Ναυαρχείο, όπου περίπου δώδεκα άτομα στριμώχνονταν σε ένα χώρο για έξι, ο αέρας ήταν πυκνός από τον καπνό και ο φωτισμός του χώρου έκανε τους πάντες να φαίνονται μπλε.
Από τους δύο αξιωματικούς, ο Κολμόλντλεϊ ήταν ο εκκεντρικός. Φορούσε γυαλιά, είχε μουστάκι, αναζητούσε περιπέτειες και ήταν αποσπασμένος από τη Βασιλική Πολεμική Αεροπορία, χωρίς να έχει ποτέ πετάξει. Ο Μόνταγκιου κάπνιζε πίπα και, πριν τον πόλεμο, ήταν διαπρεπής δικηγόρος. Οι δύο τους ηγούνταν μιας ομάδας, το Section 17M, σε ένα υπόγειο δωμάτιο κάτω από το Ναυαρχείο, όπου περίπου δώδεκα άτομα στριμώχνονταν σε ένα χώρο για έξι, ο αέρας ήταν πυκνός από τον καπνό και ο φωτισμός του χώρου έκανε τους πάντες να φαίνονται μπλε.
Ο Ουίλιαμ Μάρτιν και ο Glyndwr Michael
Το πτώμα του Glyndwr Michael, λίγο πριν από την τοποθέτηση στο δοχείο - πηγή
Το πρώτο ζήτημα που έπρεπε να λύσουν οι Κολμόλντλεϊ και Μόνταγκιου για την Επιχείρηση ήταν να βρουν το σωστό πτώμα. Δεν έπρεπε να έχει τραυματισμούς, για να μην είναι σε αντίθεση με την ιστορία του αεροπορικού δυστυχήματος, και δεν έπρεπε να υπάρχει οικογένεια, ώστε να μην κάνει ερωτήσεις. Συμβουλεύτηκαν έναν διάσημο παθολόγο, τον Σερ Μπέρναρντ Σπίλσμπερι (Sir Bernard Spilsbury), και εξασφάλισαν τις υπηρεσίες του Λονδρέζου ιατροδικαστή Bentley Purchase, ο οποίος, τον Ιανουάριο του '43, βρήκε το ιδανικό πτώμα.
Στη διάρκεια εκείνου του κρύου χειμώνα, ένας άνεργος και άστεγος Ουαλός ονόματι Glyndwr Michael είχε βάλει τέλος στη ζωή του, σε ηλικία 34 ετών, καταπίνοντας ποντικοφάρμακο. Βρέθηκε σε μια αποθήκη κοντά στο King's Cross και μεταφέρθηκε στον Purchase, η αναφορά θανάτου του οποίου τον περιέγραψε ως "τρελό". Για τον Μόνταγκιου, ήταν απλά "ακαμάτης και άχρηστος (a bit of a ne’er-do-well)... το μόνο αξιόλογο πράγμα που έκανε ποτέ ήταν μετά τον θάνατό του". Για την ακρίβεια, ήταν τόσο ασήμαντος ο Michael, που, αν δεν είχε γίνει μια τυχαία ανακάλυψη από έναν ερασιτέχνη ιστορικό τη δεκαετία του 1990, η ταυτότητά του ίσως παρέμενε μέχρι και σήμερα ένα μυστήριο.
Με τον Michael στο ψυγείο ενός νεκροτομείου, οι δύο αξιωματικοί άρχισαν να επεξεργάζονται τις λεπτομέρειες που ήταν βέβαιοι ότι θα έκαναν την απάτη πιο πιστευτή στους Ναζί. Έδωσαν στον "αξιωματικό" τους ταυτότητα και παρελθόν, ξεκινώντας με το όνομα Ουίλιαμ Μάρτιν, ένα κοινό επίθετο στους Βασιλικούς Πεζοναύτες, και τον βαθμό του Ταγματάρχη (Acing Major), τον οποίο θεώρησαν αρκετά υψηλό για να φέρει άκρως απόρρητα έγγραφα, αλλά όχι τόσο σημαντικό που θα τον γνώριζε ο εχθρός.
Η φωτογράφιση του πτώματος για το δελτίο ταυτότητας αποδείχθηκε τόσο αναποτελεσματική, όσο και νοσηρή, οπότε έπρεπε να αναζητήσουν κάποιον που να του μοιάζει. Αυτή την ομοιότητα την βρήκαν στον Ronnie Reed της MI5. Μετά, ασχολήθηκαν με τα "καθημερινά αντικείμενα" που οποιοσδήποτε θα μπορούσε να έχει πάνω του. Στην περίπτωση του Μάρτιν, αυτό σήμαινε κλειδιά, γραμματόσημα, τσιγάρα, σπίρτα, ένα μενταγιόν του Αγίου Χριστόφορου, απόκομμα εισιτηρίων θεάτρου, μια απόδειξη για ένα καινούργιο πουκάμισο, ένα γράμμα από τον πατέρα του και μια ειδοποίηση υπερανάληψης από την Lloyd's Bank -αυτή έπρεπε να γραφτεί με ειδικό μελάνι για να μην ξεθωριάσει όσο βρίσκονταν στο νερό.
Αποκορύφωμα όλων αυτών των σκηνικών ήταν να εφεύρουν μια αρραβωνιαστικιά. Συμπεριλήφθηκε λοιπόν μια φωτογραφία της "Παμ" -στην πραγματικότηταμ μιας υπαλλήλου της MI5, της Jean Leslie, και γραμματέας του Μόνταγκιου- μια απόδειξη για ένα δαχτυλίδι αρραβώνων και μερικές ερωτικές επιστολές προς τον "Bill darling".
Η φωτογράφιση του πτώματος για το δελτίο ταυτότητας αποδείχθηκε τόσο αναποτελεσματική, όσο και νοσηρή, οπότε έπρεπε να αναζητήσουν κάποιον που να του μοιάζει. Αυτή την ομοιότητα την βρήκαν στον Ronnie Reed της MI5. Μετά, ασχολήθηκαν με τα "καθημερινά αντικείμενα" που οποιοσδήποτε θα μπορούσε να έχει πάνω του. Στην περίπτωση του Μάρτιν, αυτό σήμαινε κλειδιά, γραμματόσημα, τσιγάρα, σπίρτα, ένα μενταγιόν του Αγίου Χριστόφορου, απόκομμα εισιτηρίων θεάτρου, μια απόδειξη για ένα καινούργιο πουκάμισο, ένα γράμμα από τον πατέρα του και μια ειδοποίηση υπερανάληψης από την Lloyd's Bank -αυτή έπρεπε να γραφτεί με ειδικό μελάνι για να μην ξεθωριάσει όσο βρίσκονταν στο νερό.
Αποκορύφωμα όλων αυτών των σκηνικών ήταν να εφεύρουν μια αρραβωνιαστικιά. Συμπεριλήφθηκε λοιπόν μια φωτογραφία της "Παμ" -στην πραγματικότηταμ μιας υπαλλήλου της MI5, της Jean Leslie, και γραμματέας του Μόνταγκιου- μια απόδειξη για ένα δαχτυλίδι αρραβώνων και μερικές ερωτικές επιστολές προς τον "Bill darling".
Σαφέστατα, οι Κολμόλντλεϊ και Μόνταγκιου απολάμβαναν τη δημιουργία αυτού του χαρακτήρα. Για παράδειγμα, ο ίδιος ο Κολμόλντλεϊ φόρεσε τη στολή του Μάρτιν για να τη φθείρει, ενώ ο Μόνταγκιου, ζώντας πραγματικά τον ρόλο, είχε ένα ειδύλλιο με τη Leslie και υποδυόταν τον "Bill" αποκαλώντας την "Παμ" -κάτι που έκανε τη σύζυγό του να ανησυχήσει και να γυρίσει εσπευσμένα από τις ΗΠΑ.
Στα μέσα Απριλίου, με την εισβολή στη Σικελία να πλησιάζει, ήρθε η ώρα να ξεκινήσει ο Κιμάς. Οι δύο αξιωματικοί ετοίμασαν το σώμα και το έβαλαν σε ένα δοχείο γεμάτο με ξηρό πάγο για το ταξίδι στη Σκωτία (με οδηγό έναν πρωταθλητή αγώνων αυτοκινήτου) όπου περίμενε το υποβρύχιο HMS Seraph. Χρειάστηκαν 10 ημέρες και δύο εχθρικοί βομβαρδισμοί για να φτάσει στο σημείο αποβίβασης, ενώ το πλήρωμα δεν γνώριζε τον σκοπό της αποστολής του. Μόλις κατέβασαν τον Μάρτιν στο νερό, οι κινητήρες ανέβασαν στροφές για να τον σπρώξουν προς την ισπανική ακτή.
Νωρίς στις 30 Απριλίου, κοντά στην Ουέλβα, ένας ψαράς συνάντησε τον "πνιγμένο Βρετανό αξιωματικό". Υποτίθεται ότι ήταν θύμα πολέμου, αλλά οι τοπικές αρχές διέταξαν αυτοψία, η οποία κινδύνευε να αποκαλύψει την επιχείρηση. Όμως, παρενέβη ο Βρετανός υποπρόξενος, Φράνσις Χέιζελντεν, που συνεργαζόταν με την ομάδα της Επιχείρησης, και πρότεινε στους παθολόγους να πάνε για ένα γεύμα. Οι Ισπανοί έθαψαν τον Μάρτιν με πλήρεις στρατιωτικές τιμές.
Τα μυστικά που είχαν τοποθετηθεί στο σώμα
Η ταυτότητα του "ταγματάρχη Μάρτιν" με την φωτογραφία του λοχαγού Ronnie Reed - πηγή
Ο νεκρός βρέθηκε με έναν μαύρο χαρτοφύλακα δεμένο στην καμπαρντίνα του, μέσα στον οποίο υπήρχε μια επιστολή με την ένδειξη "Προσωπικό και άκρως απόρρητο". Ήταν μια επιστολή του ναυάρχου Σερ Άρτσιμπαλντ Νάι (Sir Archibald Nye), υπαρχηγό του Αυτοκρατορικού Γενικού Επιτελείου -ο οποίος, στην πραγματικότητα, την έγραψε για τους Κολμόλντλεϊ και Μόνταγκιου ώστε να διασφαλιστεί η πλήρης αυθεντικότητα- προς τον διοικητή των δυνάμεων της Αλγερίας και Τυνησίας Σερ Χάρολντ Αλεξάντερ (Sir Harold Alexander).
Μεταξύ άλλων άσχετων, ο Νάι αναφέρθηκε στην επικείμενη εισβολή, την "Επιχείρηση Χάσκι". "Είχαμε πρόσφατες πληροφορίες ότι οι Boche [Γερμανοί] ενίσχυαν την άμυνά τους στην Ελλάδα και την Κρήτη και ο CIGS [αρχηγός του Αυτοκρατορικού Γενικού Επιτελείου] θεώρησε ότι οι δυνάμεις μας για την επίθεση ήταν ανεπαρκείς. Συμφωνήθηκε από τους Επιτελάρχες, η 5η Μεραρχία να ενισχυθεί από μία Ομάδα Ταξιαρχίας για την επίθεση στην παραλία νότια του ακρωτηρίου Άραξου και να γίνει παρόμοια ενίσχυση για την 56η Μεραρχία στην Καλαμάτα", έγραφε. Ο Νάι ανέφερε επίσης ότι η Σικελία είχε απορριφθεί ως πιθανή τοποθεσία για την εισβολή. Αντίθετα, θα χρησιμοποιούνταν για την Επιχείρηση Brimstone, μια μπλόφα για να ξεγελάσουν τους Ναζί.
Μεταξύ άλλων άσχετων, ο Νάι αναφέρθηκε στην επικείμενη εισβολή, την "Επιχείρηση Χάσκι". "Είχαμε πρόσφατες πληροφορίες ότι οι Boche [Γερμανοί] ενίσχυαν την άμυνά τους στην Ελλάδα και την Κρήτη και ο CIGS [αρχηγός του Αυτοκρατορικού Γενικού Επιτελείου] θεώρησε ότι οι δυνάμεις μας για την επίθεση ήταν ανεπαρκείς. Συμφωνήθηκε από τους Επιτελάρχες, η 5η Μεραρχία να ενισχυθεί από μία Ομάδα Ταξιαρχίας για την επίθεση στην παραλία νότια του ακρωτηρίου Άραξου και να γίνει παρόμοια ενίσχυση για την 56η Μεραρχία στην Καλαμάτα", έγραφε. Ο Νάι ανέφερε επίσης ότι η Σικελία είχε απορριφθεί ως πιθανή τοποθεσία για την εισβολή. Αντίθετα, θα χρησιμοποιούνταν για την Επιχείρηση Brimstone, μια μπλόφα για να ξεγελάσουν τους Ναζί.
Γρήγορα, οι Ναζί πράκτορες έμαθαν για τον νεκρό Βρετανό αξιωματικό με την άκρως απόρρητη επιστολή. Αν και η Ισπανία ήταν ουδέτερη, η κυβέρνηση συνεργαζόταν με τους Ναζί και έτσι οι Κολμόλντλεϊ και Μόνταγκιου γνώριζαν ότι η επιστολή θα έφτανε στην Άμπβερ. Αυτός ήταν ο λόγος που επέλεξαν την περιοχή της Ουέλβα, όπου οι παλίρροιες ήταν βέβαιο ότι θα έφεραν τον Μάρτιν σε έναν πράκτορα με καλές διασυνδέσεις, τον Adolf Clauss.
Όταν οι Βρετανοί έστειλαν ένα τηλεγράφημα, με σκοπό να υποκλαπεί, έδειξαν συντονισμένες προσπάθειες για να πάρουν πίσω τον χαρτοφύλακα χωρίς να αυτός να ανοιχτεί. Αυτό, έπεισε τον Κλάους ότι είχε βρεθεί κάτι σημαντικό. "Απόρρητα έγγραφα, πιθανότατα σε μαύρο χαρτοφύλακα, απαιτούνται όσο το δυνατόν πιο έγκαιρες πληροφορίες, θα πρέπει να ανακτηθούν αμέσως, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να μην πέσουν σε ανεπιθύμητα χέρια", ανέφερε το τηλεγράφημα. Φυσικά, η επιστολή είχε σκοπό να φτάσει σε ανεπιθύμητα χέρια. Οι Κολμόλντλεϊ και Μόνταγκιου, για να καταλάβουν ότι ο φάκελος είχε ανοιχτεί όταν οι Ισπανοί θα επέστρεψαν τον χαρτοφύλακα, είχαν βάλει μια βλεφαρίδα στον φάκελο.
Όταν οι Βρετανοί έστειλαν ένα τηλεγράφημα, με σκοπό να υποκλαπεί, έδειξαν συντονισμένες προσπάθειες για να πάρουν πίσω τον χαρτοφύλακα χωρίς να αυτός να ανοιχτεί. Αυτό, έπεισε τον Κλάους ότι είχε βρεθεί κάτι σημαντικό. "Απόρρητα έγγραφα, πιθανότατα σε μαύρο χαρτοφύλακα, απαιτούνται όσο το δυνατόν πιο έγκαιρες πληροφορίες, θα πρέπει να ανακτηθούν αμέσως, θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε να μην πέσουν σε ανεπιθύμητα χέρια", ανέφερε το τηλεγράφημα. Φυσικά, η επιστολή είχε σκοπό να φτάσει σε ανεπιθύμητα χέρια. Οι Κολμόλντλεϊ και Μόνταγκιου, για να καταλάβουν ότι ο φάκελος είχε ανοιχτεί όταν οι Ισπανοί θα επέστρεψαν τον χαρτοφύλακα, είχαν βάλει μια βλεφαρίδα στον φάκελο.
Η επιτυχία της Επιχείρησης Κιμάς
Ο τάφος Νο. 1886 του Glyndwr Michael στην Ουέλβα της Ισπανίας. Το σώμα θάφτηκε με πλήρεις στρατιωτικές τιμές, ως ταγματάρχης Ουίλιαμ Μάρτιν, και βρίσκεται στο τμήμα του Αγίου Μάρκου του νεκροταφείου της Nuestra Señora. Η ταφόπλακα γράφει: "Ο William Martin, γεννημένος στις 29 Μαρτίου 1907, πέθανε στις 24 Απριλίου 1943, αγαπημένος γιος του John Glyndwr Martin και της αείμνηστης Antonia Martin από το Κάρντιφ της Ουαλίας, Dulce et Decorum est pro Patria Mori, R.I.P.". Το 1998, όταν η βρετανική κυβέρνηση αναγνώρισε το σώμα ως Glyndwr Michael, μια νέα επιγραφή προστέθηκε στην ταφόπλακα, "Glyndwr Michael. Υπηρέτησε ως Ταγματάρχης William Martin, RM". Στο μνημείο του πολέμου στο Aberbargoed προστέθηκε μια πλάκα στη μνήμη του Glyndwr Michael. Επιγράφεται ως "Y Dyn Na Fu Erioed" (Ο άνθρωπος που δεν ήταν ποτέ). - πηγή
Όμως, για κάποιο λόγο, οι Ισπανοί αρνήθηκαν να παραδώσουν οτιδήποτε στους Ναζί. Τελικά, και μετά από περισσότερο από μια εβδομάδα, χρειάστηκε η παρέμβαση του ανώτερου πράκτορα της Άμπβερ στη χώρα, του Karl-Erich Kühlenthal, για να ανοιχτεί και να φωτογραφηθεί η επιστολή. Σύντομα, στην Βρετανία, οι αποκρυπτογραφήσεις των μηνυμάτων της Γερμανικής Ανώτατης Διοίκησης στο Bletchley Park, έδειξαν ότι το περιεχόμενο της επιστολής είχε φτάσει στο γραφείο του Χίτλερ.
Στο δωμάτιο 13 αγωνιούσαν να μάθουμε αν ο Χίτλερ είχε ξεγελαστεί και, όταν πλέον άρχισαν να φτάνουν τα νέα, ήταν όλα όσα ήλπιζαν οι Κολμόλντλεϊ και Μόνταγκιου. Μια ολόκληρη μεραρχία πάντζερ αναπτύχθηκε από τη Γαλλία στην Ελλάδα, ο αριθμός των στρατευμάτων αυξήθηκε στα Βαλκάνια και αεροσκάφη, πυροβολικό και τορπιλάκατοι μεταφέρθηκαν από τη Σικελία για να την ενίσχυση της άμυνας στην Ελλάδα.
Ο Χίτλερ είχε πειστεί τόσο πολύ που, ακόμη και όταν ξεκίνησε η πραγματική Επιχείρηση Χάσκι στη Σικελία στις 10 Ιουλίου, νόμιζε ότι ήταν αντιπερισπασμός από τον πραγματικό στόχο. Μέσα σε 38 ημέρες, οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν καταλάβει το νησί με πολύ λιγότερα θύματα και απώλειες πλοίων απ' ό,τι προβλεπόταν. Ακολούθησε η Ιταλία, με αποτέλεσμα την πτώση του καθεστώτος του Μουσολίνι. Ο Χίτλερ, για να μετακινήσει στρατεύματα που θα πολεμούσαν σε αυτό το νέο μέτωπο στην Ευρώπη, αναγκάστηκε να ακυρώσει μια επίθεση εναντίον των Σοβιετικών.
Στο δωμάτιο 13 αγωνιούσαν να μάθουμε αν ο Χίτλερ είχε ξεγελαστεί και, όταν πλέον άρχισαν να φτάνουν τα νέα, ήταν όλα όσα ήλπιζαν οι Κολμόλντλεϊ και Μόνταγκιου. Μια ολόκληρη μεραρχία πάντζερ αναπτύχθηκε από τη Γαλλία στην Ελλάδα, ο αριθμός των στρατευμάτων αυξήθηκε στα Βαλκάνια και αεροσκάφη, πυροβολικό και τορπιλάκατοι μεταφέρθηκαν από τη Σικελία για να την ενίσχυση της άμυνας στην Ελλάδα.
Ο Χίτλερ είχε πειστεί τόσο πολύ που, ακόμη και όταν ξεκίνησε η πραγματική Επιχείρηση Χάσκι στη Σικελία στις 10 Ιουλίου, νόμιζε ότι ήταν αντιπερισπασμός από τον πραγματικό στόχο. Μέσα σε 38 ημέρες, οι συμμαχικές δυνάμεις είχαν καταλάβει το νησί με πολύ λιγότερα θύματα και απώλειες πλοίων απ' ό,τι προβλεπόταν. Ακολούθησε η Ιταλία, με αποτέλεσμα την πτώση του καθεστώτος του Μουσολίνι. Ο Χίτλερ, για να μετακινήσει στρατεύματα που θα πολεμούσαν σε αυτό το νέο μέτωπο στην Ευρώπη, αναγκάστηκε να ακυρώσει μια επίθεση εναντίον των Σοβιετικών.
Η πορεία του πολέμου είχε αλλάξει, αλλά όχι με τον τρόπο που σκέφτηκαν οι Ναζί όταν διάβασαν την επιστολή που βρέθηκε στο σώμα του "ανθρώπου που δεν ήταν ποτέ" (Y Dyn Na Fu Erioed), όπως τον ονόμασε ο Μόνταγκιου.
από: history extra
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου