Η Αλίκη που ενέπνευσε τον Λούις Κάρολ

Το κοριτσάκι που ενέπνευσε τον Λούις Κάρολ για να γράψει ένα από τα κλασικά βιβλία της παιδικής λογοτεχνίας.



Στις 4 Ιουλίου του 1862, ένας νεαρός μαθηματικός με το όνομα Τσαρλς Λούτγουϊτζ Ντότζσον, γνωστός ως Λιούις Κάρολ (Lewis Carroll), επιβιβάστηκε σε μια βάρκα με μια μικρή παρέα, για να πάει από την Οξφόρδη στην κοντινή πόλη Godstow, όπου θα έπιναν το τσάι τους στην όχθη του ποταμού. Η ομάδα αποτελούνταν από τον Κάρολ, τον φίλο του Αιδεσιμότατο Robinson Duckworth και τις τρεις μικρές αδελφές του καλού φίλου του Κάρολ, του Harry Liddell. Ήταν η 8χρονη Edith, η 10χρονη Αλίκη και η 13χρονη Lorina. Επιφορτισμένος με τη διασκέδαση των μικρών κυριών, ο Ντότζσον σκαρφίστηκε μια ιστορία για έναν παράξενο κόσμο γεμάτο φανταστικούς χαρακτήρες. Την πρωταγωνίστριά του την ονόμασε Αλίκη. Η Άλις Λίντελ (Alice Liddell) ενθουσιάστηκε τόσο με την ιστορία που ζήτησε από τον Ντότζσον να της την γράψει, πράγμα που έκανε, και σύντομα της έστειλε ένα χειρόγραφο με τον τίτλο "Οι περιπέτειες της Αλίκης κάτω από τη γη".

Με τις αδερφές της γύρω στο 1859. Η φωτογραφία είναι του Κάρολ

Ο Ιστορικός Martin Gardner γράφει στο The Annotated Alice, που δημοσιεύθηκε αρχικά το 1960 και αναθεωρήθηκε το 1999:

Πολλά γοητευτικά κοριτσάκια (ξέρουμε πως ήταν όμορφα από τις φωτογραφίες τους) αγνοούνται στη ζωή του Κάρολ, αλλά κανένα δεν πήρε ποτέ τη θέση της πρώτης του αγάπης, της Alice Liddell.

Το χειρόγραφο εστάλη και στον George MacDonald, που ήταν το είδωλο του Ντότζσον, ο οποίος έκανε το τέλειο τεστ για την αξία της ιστορίας. Το διάβασε στα παιδιά του τα οποία ξετρελάθηκαν. Ενθαρρυμένος, ο Ντότζσον αναθεώρησε την ιστορία, μετονομάζοντας την σε "Περιπέτειες της Αλίκης στη Χώρα των Θαυμάτων" και πρόσθεσε τη σκηνή του πάρτι με το τσάι του Mad Hatter και τον χαρακτήρα του Cheshire Cat.

Ντυμένη σαν ζητιάνα. Η φωτογραφία είναι του Κάρολ

Το 1865, ο Σερ Τζον Τένιελ που εικονογράφησε την ιστορία διηγείται αυτή την περίεργη συνεργασία:

Οι εικόνες του Tenniel που απεικονίζουν την Αλίκη δεν είναι της Λίντελ, η οποία είχε σκούρο, κοντό κούρεμα με φράντζα σε όλο της το μέτωπο. Ο Κάρολ έστειλε στον Tenniel μια φωτογραφία της Mary Hilton Badcock, ενός άλλου κοριτσιού, συνιστώντας του να την χρησιμοποιήσει για μοντέλο, αλλά αν αυτό έγινε δεκτό από τον Tenniel είναι ένα θέμα διαφωνίας. Το ότι δεν έγιναν δεκτές φαίνεται από μια επιστολή που έγραψε κάποτε ο Κάρολ όταν εκδόθηκαν και τα δυο βιβλία της "Αλίκης" ...

"Ο κ. Tenniel είναι ο μόνος καλλιτέχνης, που ζωγράφισε για μένα, που με αποφασιστικότητα αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει κάποιο μοντέλο, και δήλωσε ότι δεν χρειαζόταν κάποιο, όπως εγώ δεν χρειαζόμουν κάποιον πίνακα πολλαπλασιασμού για να λύσω ένα μαθηματικό πρόβλημα! Τολμώ να πιστεύω ότι έκανε λάθος και ότι χρειαζόταν ένα μοντέλο καθώς έκανε πολλά σκίτσα της "Αλίκης", με πολύ μεγάλο κεφάλι και πολύ μικρά πόδια."

Σκίτσο του Tenniel