Μπορεί να είχε κατακτήσει σχεδόν όλη την Ευρώπη και τις πιο όμορφες γυναίκες του κόσμου, αλλά η καρδιά του ανήκε για πάντα στην Ζοζεφίν ντε Μποαρναί, την γνωστή Ιωσηφίνα.
Οι ερωτικές επιστολές που της έστειλε ο Ναπολέων μπορούν να παρομοιαστούν με τα απεγνωσμένα, θυμωμένα και αξιοθρήνητα μηνύματα που μπορεί να αφήσει κάποιος σήμερα μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, μέσω κινητού ή και τηλεφωνητή.
Σε ένα γράμμα του προς την Ιωσηφίνα λίγους μήνες μετά το γάμο τους της γράφει, "Δε σε αγαπώ, καθόλου. Αντιθέτως σε αντιπαθώ. Είσαι μια άτακτη, ηλίθια, ανόητη, τσούλα."
Το ίδιο γράμμα τελειώνει, "Ελπίζω σε λίγο να σε συντρίψω στην αγκαλιά μου και να σε γεμίσω με ένα εκατομμύριο φιλιά τόσο καυτά όπως καίει κάτω από τον ισημερινό."
Τον Απρίλιο του 1796, ο Ναπολέων την ικετεύει να τον βρει στο Μιλάνο. "Θα είμαι μόνος και πολύ, πολύ μακριά. Αλλά θα έρθεις, έτσι δεν είναι; Θα είσαι εδώ, δίπλα μου, στην αγκαλιά μου, πάνω στο στήθος μου, στο στόμα μου. Βγάλε φτερά και έλα, έλα... Σε φιλώ στην καρδιά και πιο χαμηλά, πολύ πιο χαμηλά!"
Σε ένα γράμμα του Ιουλίου, συνεχίζει τις φιλοφρονήσεις, "Τα δάκρυα σου μου ληστεύουν τη λογική και ερεθίζουν το αίμα μου. Πίστεψε με, δεν μπορώ να μην κάνω ούτε μια σκέψη που να μην σε αφορά ή μια επιθυμία που να μην μπορώ να στην αποκαλύψω."
Σε μια άλλη επιστολή, όντας ζηλιάρης, τα παίζει όλα για όλα βάζοντας στη μέση τη συμπάθεια. "Σου γράφω, αγαπημένη μου, πολύ συχνά, και εσύ πολύ σπάνια. Είσαι κακιά και άτακτη, πολύ άτακτη. Είναι κακό να απατάς έναν φτωχό σύζυγο, έναν καυτό εραστή!"
Της λέει πως δεν είναι τίποτα χωρίς αυτήν, αν και έχει κατακτήσει σχεδόν όλη την Ευρώπη. "Χωρίς την Ιωσηφίνα, χωρίς τη σιγουριά της αγάπης της, τι του έχει απομείνει στη γη; Τι μπορεί να κάνει;"
Όταν πια δεν έλαβε καμία απάντηση της, τρελάθηκε. "Δεν μου γράφεις καθόλου. Δεν αγαπάς τον σύζυγο σου. Ξέρεις πόσο χαρούμενο τον κάνουν τα γράμματα σου, και εσύ δεν του γράφεις ούτε έξι αράδες με χαζομάρες..."
"Πόσο ευτυχισμένος θα ήμουν αν μπορούσα να σε βοηθήσω να γδύσεις, το μικρό, ντελικάτο, λευκό στήθος σου, το αξιολάτρευτο πρόσωπο σου, τα μαλλιά σου που είναι δεμένα στο μαντίλι."
Σαν ζηλιάρης σύζυγος, την προειδοποιεί, πως κάποια μέρα θα της κάνει "έκπληξη". "Αντίο, αξιολάτρευτη Ιωσηφίνα. Ένα από αυτά τα βράδια η πόρτα σου θα ανοίξει με πολύ θόρυβο. Σαν ζηλιάρης που είμαι. Και θα με βρεις στην αγκαλιά σου."
Ο Ναπολέων γράφει στον αδερφό του, για τον έρωτα του για την Ιωσηφίνα. "Το πέπλο ξέφτισε... Είναι λυπηρό όταν η καρδιά διαλύεται από συγκρουόμενα συναισθήματα για το ίδιο πρόσωπο ... Πρέπει να μείνω μόνος. Είμαι κουρασμένος από το μεγαλείο. Όλα τα συναισθήματά μου έχουν στερέψει. Δεν με νοιάζει πλέον η δόξα μου. Στα 29 μου, έχω εξαντλήσει τα πάντα." Αυτό το τελευταίο, οι Βρετανοί το υπέκλεψαν και το δημοσίευσαν σε όλες τις εφημερίδες τους, ταπεινώνοντας τον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου