Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013

Ενα ερωτικό σκάνδαλο αντιζηλίας φταίει για το γεγονός ότι δεν υπάρχει Νόμπελ Μαθηματικών;


Mια υπόθεση ερωτικής αντιζηλίας με γνωστό Μαθηματικό ήταν η αφορμή για να οργιστεί ο Αλφρέδος Νόμπελ και να αποφασίσει να μη καθιερώσει βραβείο Νόμπελ για τα Μαθηματικά. Αλήθεια ή μύθος; Η αλήθεια βρίσκεται κοντά αλλά δεν είναι ακριβώς αυτή.



Διαβάζουμε στο βιβλίο "Η μπανιέρα του Αρχιμήδη" των S. Ortoli, N. Witkowski από τις εκδόσεις Σαββάλας:

«Στον επιστημονικό τομέα το βραβείο απονέμεται σε φυσικούς, χημικούς, σε βιολόγους και σε οικονομολόγους και όχι σε μαθηματικούς, οι οποίοι από το 1936 αρκούνται στο μετάλλιο Φιλντς.

Ο λόγος για τον οποίο αγνοούνται οι μαθηματικοί είναι γνωστός και συχνά περιγράφεται με μια δόση ειρωνείας. Σε κείμενο που δημοσιεύτηκε στην επιστημονική επιθεώρηση Sciences frontieresΜίταγκ-Λέφλερ, διαβάζουμε ότι «ο επιφανέστερος μαθηματικός της εποχής, ο οποίος θα μπορούσε να είχε βραβευτεί στον τομέα του -εάν βέβαια είχε θεσμοθετηθεί βραβείο- δεν ήταν άλλος από τον εραστή της κυρίας Νόμπελ».

Το εάν η κυρία Νόμπελ προτιμούσε τις μαθηματικές εξισώσεις περισσότερο από τους χημικούς τύπους είναι ένα τόσο ενδιαφέρον ζήτημα, που συζητιέται από όλο τον κόσμο μέσα από το δίκτυο Internet στη ρουμπρίκα F ΑQ (Frequently Asked Questions).

Αμέσως βέβαια μπορεί κανείς να πληροφορηθεί ότι ο Αλφρέδος Νόμπελ δεν παντρεύτηκε ποτέ και πως ποτέ δεν υπήρξε καμιά κυρία Νόμπελ.

Τι συνέβαινε με τον Νόμπελ; Θα πρέπει να είχε κάποια αγαπημένη. Ένας εκατομμυριούχος ουμανιστής είναι κάπως απίθανο να είναι μοναχικός τύπος. Ξέρουμε ότι είχε μια σύντομη ερωτική περιπέτεια στα δεκαοκτώ του χρόνια στο Παρίσι, μία πλατωνική σχέση με την Μπέρτα Κίνσκι –βραβείο Νόμπελ Ειρήνης το 1905- και πολύ αργότερα μια σχέση με τη Βιενέζα ανθοπώλισσα Σόφι Ες, η οποία του δρόσισε τη ζωή όταν εκείνος είχε πια πατήσει τα σαράντα. Ήταν μια ερωτική ιστορία που του κόστισε αρκετά. Ωστόσο, οι βιογράφοι του αμφιβάλλουν για το εάν έστω και η ελάχιστη συναισθηματική αλληλεπίδραση είχε δημιουργηθεί μεταξύ τους. Ο Αλφρέδος έμενε τότε στο Παρίσι, ενώ την ίδια εποχή ο Μίταγκ-Λέφλερ έκανε πολυτελή ζωή στη Στοκχόλμη. Ο Σουηδός μαθηματικός -και ίσως εδώ βρίσκεται η λύση του αινίγματος- ποτέ δεν υπήρξε πρότυπο σεμνότητας. Φιλόδοξος, ματαιόδοξος και ραδιούργος, κατάφερνε να αναμειγνύει επιδέξια τις δημόσιες σχέσεις με τις διαφορικές εξισώσεις. Αυτό φαίνεται και από τις δραστηριότητές του• είχε καταφέρει να είναι εκδότης του Acta Mathematica, της πιο έγκυρης μαθηματικής επιθεώρησης της εποχής του, και ταυτόχρονα να είναι πρύτανης σ' ένα καινούριο πανεπιστήμιο, το Χέγκσκολα της Στοκχόλμης. Τίποτε δεν αποδεικνύει ότι ήταν ο μεγαλύτερος μαθηματικός της εποχής. Ο Ανρί Πουανκαρέ, στον οποίο επιχειρήθηκε μάταια να απονεμηθεί το Νόμπελ του έτους 1910, ήταν μια ασύγκριτα μεγαλύτερη διάνοια από εκείνον.

Ο ίδιος ο Μίταγκ-Λέφλερ, κατά την εποχή που ο Νόμπελ συνέτασσε τη διαθήκη του, επιδίωξε μέσα από επιτήδειες διαπραγματεύσεις να πετύχει οφέλη για το Χέγκσκολα, όπως είχε συμβεί με τα άλλα σουηδικά ιδρύματα τα επιφορτισμένα με την απονομή του βραβείου. Η προσπάθειά του απέτυχε και η όλη ιστορία χαρακτηρίστηκε από έναν διαπρεπή καθηγητή του Χέγκσκολα ως «φιάσκο Νόμπελ». Ωστόσο, ο Μίταγκ-Λέφλερ δεν είχε ιδιαίτερα μοχθήσει γι' αυτόν τον σκοπό, δεδομένου ότι είχε ήδη προσεγγίσει ερωτικά τη Σόφι Ες.

Η Ελίζαμπεθ Κρόφορντ, αναφερόμενη στην ιστορία του βραβείου, γράφει: Ακόμα και αν ο Μίταγκ-Λέφλερ επλήγη από τη μη απονομή ανάλογου βραβείου σε μαθηματικούς και από τον αποκλεισμό του Χέγκσκολα από την τελευταία διαθήκη του Νόμπελ, ουδέποτε εκδήλωσε δημόσια τη δυσαρέσκειά του.

Κατάφερε να δείξει ότι είχε πάρει την εκδίκησή του, διαδίδοντας την ιστορία του ερωτικού ανταγωνισμού ανάμεσα στον Αλφρέδο Νόμπελ -ο οποίος ήταν δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερός του- και σ' εκείνον. Είχαν διεκδικήσει την καρδιά της ίδιας γυναίκας και ο Νόμπελ είχε ηττηθεί. Το τελευταίο αυτό στοιχείο υπάρχει και στο δίκτυο Ίντερνετ.Χαρακτηρίζεται «ψυχολογικό», δείχνει ότι η μεγαλοψυχία του Νόμπελ στις μέρες μας έχει αναγνωριστεί, αλλά θέτει το ερώτημα:
«Πώς είναι δυνατόν ο Αλφρέδος Νόμπελ, γράφοντας τη διαθήκη του με μοναδική πρόθεση το καλό της ανθρωπότητας, να επέτρεψε σε μια τόσο προσωπική του υπόθεση να επηρεάσει τα ιδεαλιστικά σχέδιά του;» Ίσως μπορέσουν να απαντήσουν στο ερώτημα οι ερευνητές ψυχολόγοι. Είναι, όμως, γεγονός ότι ούτε ο Μίταγκ-Λέφλερ ούτε η Σόφι Ες ευνοήθηκαν από τη μεγάλη κληρονομιά. »

πηγή: iefimerida.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου