Με βραβείο έναν θαμμένο θησαυρό 60 εκατομμυρίων δολαρίων!
Μια σειρά από κρυπτογραφήματα ηλικίας 200 χρόνων, ίσως οδηγεί σε μια τοποθεσία που κρύβεται ένας θησαυρός αξίας εκατομμυρίων δολαρίων σε χρυσό, ασήμι και κοσμήματα, θαμμένα στην ύπαιθρο της Βιρτζίνια. Τον τελευταίο αιώνα, οι προσπάθειες για να σπάσουν αυτοί οι κώδικες τράβηξε την προσοχή του στρατού, των επιστημόνων υπολογιστών και των συνωμοσιολόγων. Όλοι τους απέτυχαν. Κάτι που γεννά το ερώτημα, αν τα κρυπτογραφήματα και ο θησαυρός είναι αληθινά.
***
Το μέντιουμ κοίταξε στην κρυστάλλινη σφαίρα και είδε το παρελθόν. Είμαστε στο 1898 και το δωμάτιο ίσα που φωτίζεται. Αλλά μέσα στη σφαίρα, είμαστε στο 1819 και η σκηνή είναι φωτεινή.
Το μέντιουμ ισχυρίστηκε ότι μπορούσε να δει στο πάνω υπνοδωμάτιο της ταβέρνας του Paschal Buford, κάτω από τα Κυανά Όρη, κοντά στο σύγχρονο Montvale της Βιρτζίνια. Το δωμάτιο ήταν σκοτεινό. Σκιές σκοτείνιαζαν τα παράθυρα και ένα κομμάτι χαρτί είχε χωθεί στην κλειδαρότρυπα της πόρτας. Μέσα στο δωμάτιο, ένας μοναχικός τύπος, ο Thomas J. Beale, κοιτούσε μερικές τσάντες που ήταν πάνω στο κρεβάτι.
Τις άνοιξε. Το δωμάτιο γέμισε φως. Το μέντιουμ έκλεισε τα μάτια του και ούρλιαξε.
"Κοσμήματα! Διαμάντια! Ρουμπίνια! Πέρλες! Σμαράγδια!"
Μέσα στην κρυστάλλινη σφαίρα, ο Beale κοίταξε τους πολύτιμους λίθους, χαμογέλασε και έβαλε τις τσάντες κάτω από ένα μαξιλάρι προσεκτικά. Το φως ξεθώριασε.
Ο Clayton Hart κοιτούσε το μέντιουμ με ανυπομονησία. Ο αδερφός του Clayton, ο George, ένας σκεπτικιστής, στεκόταν κοντά χωρίς να μιλάει. Οι δύο τους προσπαθούσαν να συλλέξουν σημαντικές πληροφορίες: 79 χρόνια πριν, ο Thomas Beale έθαψε εκατομμύρια δολαρίων στους πρόποδες κοντά στο Montvale. Αυτή ήταν η τελευταία προσπάθεια των αδερφών να βρουν την τοποθεσία.
Peaks of Otter, εκεί που υποτίθεται είναι κρυμμένος ο θησαυρός του Beale
Ευτυχώς γι' αυτούς, το μέντιουμ ισχυρίστηκε ότι είδε τι έκανε ο Beale, ο οποίος είχε φτάσει στην ταβέρνα του Buford με άλογο, το τουφέκι του, δυο πιστόλια και δύο τσάντες γεμάτες κοσμήματα στη σέλα του. Τον ακολούθησαν πέντε κάρα, μερικά φορτωμένα με μεταλλικά δοχεία από χρυσό και ασήμι. Αφού ξεκουράστηκαν στην ταβέρνα του Buford, ο Beale και οι άνδρες του, έθαψαν τον χρυσό, το ασήμι και τα κοσμήματα, βαθιά στο δάσος της Βιρτζίνια, περίπου τέσσερα μίλια από την ταβέρνα.
Όπως το μέντιουμ περιέγραφε την τοποθεσία, ο Clayton κολλούσε σε κάθε συλλαβή του.
Μήνες μετά, με κάλυψη το φως της νύχτας, ο Clayton και ο George πήγαν με φτυάρια, σχοινιά και φανάρια στο Montvale. Μαζί τους ήταν και το μέντιουμ. Ο Clayton τον υπνώτισε και αυτός τους καθοδήγησε. Το μέντιουμ τους έδειξε ένα μέρος. "Εκεί είναι ο θησαυρός!", είπε. "Δεν τον βλέπετε;".
Με το φως των φαναριών, τα αδέρφια έσκαψαν. Για ώρες. Όσο η νύχτα έφευγε και η μέρα φώτιζε, τόσο μεγάλωνε η τρύπα. Ο Clayton χτύπησε με την αξίνα του ένα κόκκινο πέτρωμα και άκουσε ένα θόρυβο.
Τα αδέρφια κοιτάχτηκαν. Ο Clayton άρχισε να σκάβει ξέφρενα. Όταν εμφανίστηκε ένας μεγάλος βράχος, τα αδέρφια τον αναποδογύρισαν. Δεν υπήρχε τίποτα από κάτω του.
Το μέντιουμ -που όλη τη νύχτα ήταν ξαπλωμένος και δεν βοήθησε στο σκάψιμο- υπνωτίστηκε ξανά και του ζητήθηκαν εξηγήσεις. Τότε έδειξε τις ρίζες μιας βελανιδιάς, μερικά μέτρα μακρύτερα, και είπε, "Εκεί είναι! Απομακρυνθήκατε! Δεν τον βλέπετε;".
Τα αδέρφια έφυγαν κουρασμένα και απογοητευμένα.
Μια εβδομάδα μετά, ο Clayton επέστρεψε στο σημείο με δυναμίτη. Δεν έμεινε τίποτα από την βελανιδιά. Ο χρυσός όμως δεν ήταν πουθενά.
Όλα αυτά περιγράφονται σε ένα βιβλιαράκι που έγραψε ο George Hart το 1964. Αν ήθελαν όμως τα δύο αδέρφια ήθελαν να βρουν τον θησαυρό του Beale, έπρεπε να κάνουν ότι ακριβώς κάνουν και όσοι τον ψάχνουν, μέχρι και σήμερα. Να λύσουν έναν γρίφο.
Το πρώτο κρυπτογράφημα του Beale που αποκαλύπτει την τοποθεσία
Αν έχετε αποκρυπτογραφήσει τους αριθμούς που βλέπετε πιο πάνω τότε έχετε βρει 1.324 κιλά χρυσού, 2.313 κιλά ασήμι και 1,5 εκατομμύρια δολάρια σε πολύτιμους λίθους, συνολικής αξίας σήμερα, περίπου 60 εκατομμυρίων δολαρίων. Το εν λόγω κρυπτογράφημα υποτίθεται ότι κρύβει την τοποθεσία που βρίσκεται ο θησαυρός.
Ο Beale ήταν ένας περιπετειώδης τύπος του 19ου αιώνα που, υποτίθεται ότι, ανακάλυψε χρυσό και ασήμι σε ένα κυνηγητικό ταξίδι κοντά στα σημερινά σύνορα του Νέο Μεξικό με το Κολοράντο. Μετέφερε τα πλούτη στην Βιρτζίνια, όπου τα έθαψε, και υποτίθεται έκρυψε διάφορες λεπτομέρειες -όπως την τοποθεσία, το περιεχόμενο και τους κληρονόμους- σε διάφορα κρυπτογραφήματα. Μέχρι στιγμής, μόνο το δεύτερο κρυπτογράφημα έχει αποκωδικοποιηθεί, αυτό που αναφέρει τα περιεχόμενα του θησαυρού.
Οι κώδικες αποτελούν βασικούς κρυπτογράφους αντικατάστασης. Κάθε αριθμός αντιπροσωπεύει ένα γράμμα του αλφαβήτου, το οποίο μπορεί να βρεθεί με την αρίθμηση των λέξεων σε ένα "βασικό" κείμενο. Αν κάποιος ξέρει το κλειδί, τότε μπορεί να σπάσει τον κώδικα. Αυτό όμως είναι το πρόβλημα με τα κρυπτογραφήματα του Beale. Κανείς δεν έχει τα κλειδιά.
Τους τελευταίους δύο αιώνες, οι προσπάθειες επίλυσης των κωδικών του Beale ήταν ένα παιχνίδι εικασίας. Στα τέλη του 19ου αιώνα, ένας ανώνυμος ερασιτέχνης κρυπταναλυτής βρήκε εντελώς τυχαία το κλειδί του δεύτερου κρυπτογράφου. Ήταν η Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας των ΗΠΑ και αποκάλυψε την πρώτη πρόταση:
"Έχω κρύψει στην κομητεία Bedford, περίπου τέσσερα μίλια από το Buford, σε ανασκαφή ή θόλο, έξι πόδια κάτω από την επιφάνεια του εδάφους..."
Το μήνυμα περιγράφει λεπτομερώς τον θησαυρό και τελειώνει:
"Το χαρτί νούμερο ένα περιγράφει την ακριβή τοποθεσία του θησαυρού, έτσι ώστε να μην υπάρχει καμία δυσκολία στην εύρεση του".
Ερασιτέχνες και επαγγελματίες κρυπταναλυτές αναζητούν απεγνωσμένα τα χαμένα βασικά κείμενα, χρησιμοποιώντας έγγραφα -όπως το έγγραφο που αφορά την αγορά της Λουϊζιάνα, διάφορα έργα του Σαίξπηρ, την Μάγκνα Κάρτα, το Δόγμα Μονρόε, το Σύνταγμα των ΗΠΑ, τον εθνικό ύμνο των ΗΠΑ, την Κυριακή Προσευχή, το Άσμα Ασμάτων, το Βιβλίο των Ψαλμών και παλιές τοπικές εφημερίδες.
Οι κώδικες έχουν καταστρέψει τη ζωή όσων προσπαθούν να τους σπάσουν.
Οι κυνηγοί θησαυρών πηγαίνουν με ανιχνευτές μετάλλων, μετρητές Geiger και ράβδους ραβδοσκοπίας, εκσκαφείς και αξίνες, αλλά και με μέντιουμ και με δυναμίτη. Και αυτό γιατί, στη Βιρτζίνια υπάρχει ένας περίεργος νόμος που λέει ότι όποιος βρει έναν θαμμένο θησαυρό, του ανήκει. Ακόμη και αν βρίσκεται σε ιδιωτική περιουσία. Όλοι όσοι τον ψάχνουν έχουν την πεποίθηση ότι αυτοί -και μόνο αυτοί- ξέρουν πού βρίσκεται ο θησαυρός του Beale. Στους πρόποδες, σε ένα αγρόκτημα, σε μια σπηλιά, σε έναν τάφο, σε μια δεξαμενή, σε ένα ρυάκι, σε έναν εγκαταλελειμμένο δρόμο. Ένας κυνηγός θησαυρών επιμένει ότι είναι θαμμένος σε ένα τοπικό κέντρο επισκεπτών, ακριβώς κάτω από τις γυναικείες τουαλέτες.
Ένας τύπος από το Σικάγο, σίγουρος ότι είχε σπάσει τα κρυπτογραφήματα μέσα σε πέντε ημέρες, έπεισε τους τοπικούς αξιωματούχους να σκάψουν ένα τεράστιο τμήμα σε ένα νεκροταφείο, μόνο και μόνο για να βρουν κρεμάστρες ρούχων και πέταλα. Ένας άλλος από το Τέξας, έσυρε μαζί του και με την οικογένειά του, απλώς και μόνο για να δανειστεί έναν τοπικό οδικό χάρτη που πίστευε ότι θα τον οδηγούσε στον θησαυρό. Απέτυχε και αυτός. Ένας άλλος από τη Μασαχουσέτη, πήδηξε από το κρεβάτι του, καθοδηγημένος από ένα όνειρο, και πήγε στα Κυανά Όρη για να δοκιμάσει. Ένας γιατρός από την Οκλαχόμα, έψαξε την κοιλάδα του Goose Creek με ελικόπτερο. Ο δικαστής του Ανώτατου Δικαστηρίου της Βιρτζίνια, έψαξε το μέρος με ποδήλατο. Ένας από την πολιτεία της Ουάσιγκτον, προσέλαβε ένοπλους φρουρούς.
Οι κυνηγοί του θησαυρού του Beale είναι στη συντριπτική πλειοψηφία άντρες, παρόλο που οι ντόπιοι μιλάνε και για μια γυναίκα από την Πενσιλβανία, την Marilyn Parsons, η οποία το 1983 εισέπραξε μια επιταγή και ενοικίασε ένα εκσκαφέα για να δοκιμάσει τη θεωρία της ότι ο θησαυρός ήταν θαμμένος σε ένα μη επισημασμένο οικόπεδο ενός εκκλησιαστικού νεκροταφείου. Όταν το μόνο που βρήκε ήταν μια χειρολαβή από φέρετρο και ανθρώπινα οστά, συνελήφθη και της συνέστησαν να μην πάει ποτέ ξανά στη Βιρτζίνια. Όπως και τα αδέρφια Hart, πολλοί κυνηγοί ψάχνουν τη νύχτα. Το 1972, η Washington Post ανέφερε ότι κάποιοι ντόπιοι ιδιοκτήτες γης έριξαν προειδοποιητικά πυρά εναντίον ξένων που μπήκαν κρυφά στη γη τους. Μερικά τμήματα γης στο Montvale ανήκουν στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση και δε δέχεται το παράνομο κυνήγι του θησαυρού. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μια εκκλησιαστική ομάδα από την Πενσιλβανία μπήκε στον Εθνικό Δρυμό Τζέφερσον, σε ημέρα ομοσπονδιακής αργίας, πιστεύοντας ότι θα γλύτωνε από τους φύλακες. Τελικά, τους έπιασαν και τους ανάγκασαν να γεμίσουν ξανά με χώμα τους λάκκους που είχαν σκάψει.
Χάρτης μερικών πιθανών μερών της τοποθεσίας του θησαυρού του Beale
Ακόμη όμως και όσοι ζητούν επίσημη άδεια αντιμετωπίζονται με δισταγμό. Όσοι ζητούν άδεια, υπογράφουν συμβόλαιο ότι θα γεμίσουν ξανά τους λάκκους με χώμα. Αλλά μετά χρεοκοπούν και αφήνουν τη γη με λάκκους, οπότε πρέπει να το κάνει ο ιδιοκτήτης.
Πολλοί είναι αυτοί που χρεοκοπούν. Ένας από αυτούς φαίνεται να είναι και αυτός που έσπασε το δεύτερο κρυπτογράφημα. Μόλις ο ανώνυμος κρυπταναλυτής έσπασε τον κώδικα, τον συνεπήρε ένα κύμα αδρεναλίνης το οποίο, σύμφωνα με έναν συγγραφέα του 19ου αιώνα, τον ανάγκασε "να παραμελήσει την οικογένειά του, τους φίλους και όλες τις δουλειές του, γι' αυτό που μέχρι στιγμής αποδείχθηκε η πιο μεγάλη ψευδαίσθηση".
Οικογένειες έχουν καταστραφεί, τραπεζικοί λογαριασμοί έχουν εξατμιστεί και θέσεις εργασίας έχουν εξαφανιστεί. Κάποιος Stan Czanowski, δαπάνησε 70.000 δολάρια μέσα σε επτά χρόνια, σε δυναμίτη και μπουλντόζες. Στις αρχές της δεκαετίας του '80, ένας κυνηγός θησαυρών χρεοκόπησε επειδή ανατίναζε πετρωμάτα επί έξι μήνες (έφυγε από την πόλη και οφείλει χρήματα στο τοπικό μοτέλ που διέμενε). Ένας συντάκτης της American Cryptograph Association πέρασε τόσο πολύ χρόνο επικεντρωμένος στο να σπάσει τους κώδικες, που τελικά απολύθηκε. Ο ερευνητής Richard Greaves, ο οποίος ερευνά την ιστορία του Beale εδώ και δεκαετίες, την χαρακτήρισε "ίσως τη χειρότερη απόφαση που πήρα ποτέ. Αν είχα αφιερώσει όλες αυτές τις ώρες που πέρασα στο να σπάσω τον κώδικα στη μελέτη της ιατρικής, ίσως θα μπορούσα να γίνω ολοκληρωμένος νευροχειρουργός".
Όλα αυτά κάνουν πολλούς να πιστεύουν ότι ο θησαυρός του Beale -οι κώδικες, η ιστορία, ο χρυσός, το ασήμι και τα κοσμήματα, ακόμα και ο ίδιος ο Thomas J. Beale- ίσως να είναι μια μεγάλη φάρσα.
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου