Τετάρτη 27 Ιουνίου 2018

Η αναζήτηση για να λυθεί ο πιο μυστηριώδης κώδικας της Αμερικής - Μέρος 3ο

Bedford County, Βιρτζίνια

Στις ΗΠΑ υπάρχουν εκατοντάδες υπερυπολογιστές. Στο Εθνικό Εργαστήριο Oak Ridge του Τενεσί, ο υπερυπολογιστής Titan έχει μνήμη 693 tebibytes και είναι ικανός να τρέχει με ταχύτητα 27 petaflops ή περίπου 27.000 τρισεκατομμύρια υπολογισμούς ανά δευτερόλεπτο. Δε θα έπρεπε λοιπόν οι υπολογιστές να έχουν λύσει τους κώδικες μέχρι τώρα; "Το σκέφτομαι συνέχεια", λέει ο Pelling.



Το πρώτο και το δεύτερο μέρος.

Οι υπολογιστές δεν είναι μάγοι. Για να αποκωδικοποιήσει ο υπολογιστής έναν κρυπτογραφημένο κώδικα, κάποιος πρέπει να γράψει ένα πρόγραμμα που να μπορεί να τον σπάσει. Και αυτό σημαίνει ότι αυτός ο κάποιος πρέπει να καταλάβει πώς λειτουργεί το κρυπτογράφημα. Αυτό όμως γίνεται ιδιαίτερα δύσκολο όταν ένας κώδικας περιέχει τυπογραφικά λάθη ή απαιτεί μια διαδικασία δύο ή τριών βημάτων.

Για να γίνει αυτό, κάποιος προγραμματιστής πρέπει να αντιμετωπίσει δύο βασικές κρυπτολογικές έννοιες.

Πρώτον, την επανάληψη. Είναι ευκολότερο να σπάσει κανείς ένα κρυπτογράφημα αν ο κώδικας περιέχει επαναλαμβανόμενα σύμβολα. Δεύτερο, η απόσταση μοναδικότητας. Όταν ένας κωδικός είναι πολύ μικρός, μπορεί να υπάρχουν πολλές λύσεις.

Αυτές οι δύο αρχές έπεισαν τον William F. Friedman να εγκαταλείψει τις προσπάθειες εδώ και πολλές δεκαετίες. "Δεν έχω δει καμία ελπίδα να λυθεί το κείμενο", έγραψε. Ο πρώτος κώδικας του Beale είναι μήκους 520 χαρακτήρων και περιέχει 299 μοναδικά σύμβολα.

Ο τρίτος κώδικας του Beale

Αυτό φυσικά δεν έχει σταματήσει τους κρυπταναλυτές να προσπαθούν να λύσουν τους κώδικες του Beale με κάθε λέξη που μπορεί να βρει κανείς σε ένα βιβλίο κρυπτολογίας.

Το 2014, ένας φοιτητής Ph.D., ονόματι Malte Nuhn, και δύο συνερευνητές του από το Πανεπιστήμιο του Άαχεν στη Γερμανία, χρησιμοποίησαν μια μέθοδο (beam search approaches). Ανέπτυξαν έναν αλγόριθμο και έκαναν περιστασιακές δοκιμές της ισχύος του προγράμματος τους, τροφοδοτώντας το με επιστολές, όπως τον Zodiac-408 και τον Beale Cipher No.2. Ο κρυπτογράφος Zodiac-408, του περιβόητου κατά συρροή δολοφόνου του 1969, είναι ο ευκολότερος από τους τέσσερις κώδικες του Zodiac. Έχει μήκος 408 χαρακτήρες και περιέχει 54 μοναδικά σύμβολα. Αρχικά χρειάστηκε μια εβδομάδα για να λυθεί. Ωστόσο, το πρόγραμμα του Nuhn το έλυσε σε τρία δευτερόλεπτα. Ο Beale Cipher No.2, ο μεγαλύτερος και πιο επαναλαμβανόμενος από τους κρυπτογράφους του Beale, χρειάστηκε οκτώ CPU και περίπου 30 ώρες εργασίας. Το πρόγραμμα υποκίνησε τη σωστή λύση με μόλις 5% σφάλμα. Ήταν η πρώτη φορά που κάποιος υπολογιστής είχε αποκρυπτογραφήσει αυτόματα ένα κρυπτογράφημα Beale χωρίς καμία αναφορά στο κλειδί. Για να περάσουν την ώρα τους, ο Nuhn και οι συνάδελφοί του τροφοδότησαν το πρόγραμμα με τα άλλα δύο κρυπτογραφήματα Beale, τα οποία περιέχουν πολύ λιγότερη επανάληψη και είναι πολύ μικρότερα. Δεν εμφανίστηκε τίποτα κατανοητό. "Ίσως ο αλγόριθμος δεν είναι ακόμα αρκετά καλός. Ή, ίσως δεν υπάρχει τίποτα εκεί", λέει ο Nuhn.

Κυνηγοί θησαυρών, ερευνητές, κρυπτοαναλυτές. Ο μυστήριος θησαυρός του Beale έχει νικήσει όλους όσοι το έχουν προσεγγίσει. Και παρ' όλα αυτά, κάποιοι ισχυρίζονται ότι έχουν βρει το σημείο που βρίσκεται θαμμένος.

Ένας τύπος από την Πενσιλβανία έκανε 36 ταξίδια στην κομητεία Μπέντφορντ πριν ισχυριστεί ότι βρήκε ένα άδειο θησαυροφυλάκιο κάτω από ένα εγκαταλελειμμένο παγοποιείο. Το 1989, ο κυνηγός θησαυρών Mel Fisher, ο οποίος έχει ανακαλύψει 40 τόνους χρυσού και ασημιού στο αρχιπέλαγος Φλόριντα Κις, δεν κατάφερε να βρει το θησαυρό του Beale, αλλά επέμεινε ότι έσκαψε στο σωστό μέρος ("Ο θησαυρός έχει μετακινηθεί!", δήλωσε). Παλαιότερα, ένας 19χρονος απόφοιτος γυμνασίου τηλεφώνησε σε δημοσιογράφους και τους είπε ότι είχε βρει το θησαυρό και τον έστειλε στη Νότια Αμερική για χύτευση.

Υπάρχουν στον Τύπο αναρίθμητες αναφορές για το σπάσιμο των κωδικών, που σε βάζουν σε σκέψεις. Τέτοιες αξιώσεις συμβαίνουν συνήθως όταν ένας κυνηγός έχει εξαντλήσει όλες τις άλλες δυνατότητες. Όπως για παράδειγμα ο συνταγματάρχης J. J. Holland. Κατά τη διάρκεια της ζωής του, οδήγησε περισσότερα από 150.000 μίλια και δαπάνησε απίστευτα ποσά σε βενζίνη, στέγη και εξοπλισμό εκσκαφής ψάχνοντας το θησαυρό του Beale. Αλλά καθώς η υγεία του κατέρρευσε και κάθε πιθανότητα να βρεθεί ο θησαυρός εξατμίστηκε, ο συνταγματάρχης έκανε μια εκπληκτική αναστροφή και αρνήθηκε δύο δεκαετίες εργασίας. Ισχυρίστηκε ότι ο θησαυρός ήταν ψεύτικος και ότι είχε σπάσει τους κώδικες.

Κάποιοι κυνηγοί του θησαυρού προτιμούν να διακηρύσσουν το μυστήριο της λύσης, παρά να παραδεχτούν την ήττα. Τελικά, είναι κάτι περισσότερο από ένα χόμπι ή μια ανησυχία. Είναι μια εμμονή.

Στη δεκαετία του 1960, η συγγραφέας Pauline B. Innis, ειδικός στο μυστήριο του Beale, έλαβε απελπισμένα τηλεγραφήματα, γράμματα και κλήσεις από ανθρώπους από μέρη, ακόμα όπως και η Αιθιοπία. Κάποτε, ένας άντρας ντυμένος ως πράκτορας του FBI απαίτησε από την Innis να του παραδώσει τα αρχεία του Beale. Μια άλλη φορά, κάποιος επιχείρησε να την δωροδοκήσει με ένα βάζο με τουρσιά.

Και ίσως, αυτό εξηγεί γιατί οι περισσότεροι κυνηγοί του θησαυρού δεν σκάβουν ποτέ. Όσοι πιστεύουν ότι γνωρίζουν σίγουρα πού είναι, είναι πιθανότερο να μην σκάψουν καθόλου, γιατί δε θέλουν να διαλυθεί το όνειρό τους. Απολαμβάνουν την ευφορία της γνώσης, πιστεύοντας ότι ξέρουν πού είναι. Γιατί αν πάνε και δεν είναι εκεί, θα χαθεί και το όνειρό τους. Μια φορά, ο ειδικός της ιστορίας του Beale, Ed Easterling, έλαβε μια κλήση από κάποιον κυνηγό θησαυρών, ο οποίος του εξήγησε ότι ο Ιησούς του είχε αποκαλύψει τη θέση του θησαυρού σε ένα όνειρο. Ο Easterling άκουσε υπομονετικά, επικοινώνησε με τον γαιοκτήμονα και εξασφάλισε την άδεια για ανασκαφή. Ο άνθρωπος δεν εμφανίστηκε ποτέ. Ένα χρόνο αργότερα, ο ίδιος ο άνθρωπος τον κάλεσε ξανά και δήλωσε ότι ο Ιησούς είχε αλλάξει γνώμη. Ο θησαυρός ήταν αλλού. Αυτή τη φορά, ο Easterling δεν ήταν το ίδιο συμπαθής.

Ελάχιστοι γνωρίζουν τόσο πολύ το μυστήριο του Beale, όσο ο Easterling. Ζει κοντά στο Montvale από την παιδική του ηλικία. Μίλησε με τους μεγαλύτερους και κατέγραψε την προφορική ιστορία όσων έζησαν εκεί. Έχει μελετήσει παμπάλαιους χάρτες και έχει περιπλανηθεί στο δάσος ψάχνοντας για τους δρόμους που θα έπρεπε να ταξιδέψει ο Beale. Έγραψε ένα βιβλίο για το θησαυρό, το οποίο όμως δίσταζε να δημοσιεύσει, φοβούμενος ότι θα μπορούσε να εξαπλωθεί μια εμμονή που θα μπορούσε να καταστρέψει οικογένειες. Είναι σίγουρος ότι ο θησαυρός του Beale είναι θαμμένος κάπου κάτω από τα πόδια του. Έχει έναν ανιχνευτή μετάλλων, έτσι, μήπως και...

Πλέον όμως, και ο ίδιος φαίνεται να τα έχει παρατήσει. "Δεν δίνω καμία καμία προσοχή πλέον όταν ακούω αγνώστους να μου λένε, 'τον βρήκα'".

από: mental floss

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου