Μερικές φορές, οι μύθοι γύρω από τις ταινίες είναι τόσο δυνατοί που είναι δύσκολο να διαχωριστεί το γεγονός από τη μυθοπλασία.
Η αυτοκτονία του Munchkin στον Μάγο του Οζ
Ο μύθος: Καθώς η Dorothy, το Σκάχτρο και ο Τενεκεδένιος Άνθρωπος περπατούν στον κίτρινο δρόμο, στο παρασκήνιο, φαίνεται μια μυστηριώδη φιγούρα που κρέμεται από ένα σχοινί. Για χρόνια πίστευαν ότι αυτό που φαινόταν ήταν ένας munchkin που κρεμάστηκε ενώ οι κάμερες τραβούσαν κατά τη διάρκεια της παραγωγής, χωρίς να το γνωρίζουν ο σκηνοθέτης και οι ηθοποιοί στην οθόνη.
Η αλήθεια: Αυτό που πραγματικά φαίνεται στο παρασκήνιο είναι ένα μεγάλο εξωτικό πουλί που είχαν δανειστεί από τον ζωολογικό κήπο του Λος Άντζελες. Ο αστικός μύθος ξεκίνησε όταν ο Μάγος του Οζ κυκλοφόρησε σε βιντεοκασέτα το 1989 και παρέμεινε για δεκαετίες, έως ότου τελικά βγήκε σε καλύτερη ποιότητα και αποκαλύφτηκε ο ψεύτικος μύθος.
Το μωρό φάντασμα στο Ένα Μωρό για Τρεις
Ο μύθος: Μετά την κυκλοφορία της ταινίας Ένα Μωρό για Τρεις σε βιντεοκασέτα το 1990, εμφανίστηκε ένας θρύλος: περίπου μια ώρα μετά την έναρξη της ταινίας, ο Jack Holden (Ted Danson) και η μητέρα του (Celeste Holm) περπατούν στο σπίτι του Jack με το νεογέννητο κοριτσάκι του. Στο παρασκήνιο, πίσω από τις κουρτίνες σεένα από τα παράθυρα, φαίνεται μια μυστηριώδης φιγούρα. Πιστεύεται ότι αυτή η φιγούρα ήταν το φάντασμα ενός αγοριού που ζούσε στο σπίτι όπου γυρίστηκε η ταινία. Ο πιο συνηθισμένος μύθος είναι ότι το αγόρι αυτοκτόνησε με κυνηγετικό όπλο, γι' αυτό το σπίτι ήταν άδειο για την ταινία.
Η αλήθεια: Η μυστηριώδης φιγούρα πίσω από την κουρτίνα είναι ένα χαρτόνι με την φιγούρα του χαρακτήρα του Danson με ημίψηλο καπέλο και ουρά, που χρησιμοποιήθηκε ως σκηνικό για μια ιστορία που τελικά κόπηκε από την ταινία. Επίσης, το σπίτι δεν είναι πραγματικό, αλλά σκηνικό σε ένα στούντιο ηχογράφησης στο Τορόντο.
Η αλήθεια: Η μυστηριώδης φιγούρα πίσω από την κουρτίνα είναι ένα χαρτόνι με την φιγούρα του χαρακτήρα του Danson με ημίψηλο καπέλο και ουρά, που χρησιμοποιήθηκε ως σκηνικό για μια ιστορία που τελικά κόπηκε από την ταινία. Επίσης, το σπίτι δεν είναι πραγματικό, αλλά σκηνικό σε ένα στούντιο ηχογράφησης στο Τορόντο.
Ο μύθος: Μετά την κυκλοφορία της ταινίας το 1989, τα παιδιά και οι έφηβοι έφυγαν από κινηματογραφικές αίθουσες σε όλες τις ΗΠΑ θέλοντας τα Mattel Hoverboard που εμφανίστηκαν στην ταινία. Ο πρωταγωνιστής της ταινίας, Michael J. Fox, και ο σκηνοθέτης Robert Zemeckis δήλωσε ότι τα Hoverboard ήταν πραγματικά και ο μόνος λόγος για τον οποίο δεν ήταν διαθέσιμα στην αγορά ήταν οι γονείς που ανησυχούσαν ότι τα παιδιά τους θα τραυματιστούν.
Η αλήθεια: Αργότερα ο Zemeckis παραδέχτηκε ότι όλες οι σκηνές με πτήσεις έγιναν μέσω διαφόρων ειδικών εφέ.
Η άτακτη ορθογραφία στον Βασιλιά των Λιονταριών
Ο μύθος: Όταν κυκλοφόρησε η ταινία σε βιντεοκασέτα το 1995, πολλοί ανακάλυψαν τη λέξη "S-E-X" να συλλαβίζεται στη σκόνη όταν ο Simba ξάπλωσε στην άκρη ενός βουνού. Συντηρητικοί ακτιβιστές διαμαρτυρήθηκαν στη Disney ισχυριζόμενοι ότι το στούντιο προωθεί σεξουαλικές δραστηριότητες μέσω ενός υποσυνείδητου μηνύματος στην ταινία.
Η αλήθεια: Στην πραγματικότητα, τα γράμματα ανέφεραν "S-F-X", ένα κρυμμένο μήνυμα για την ομάδα των εφέ που εργάστηκε στην ταινία της Disney.
Η αλήθεια: Στην πραγματικότητα, τα γράμματα ανέφεραν "S-F-X", ένα κρυμμένο μήνυμα για την ομάδα των εφέ που εργάστηκε στην ταινία της Disney.
Ο σκηνοθέτης-φάντασμα του Poltergeist
Ο μύθος: Παρόλο που ο Tobe Hooper θεωρείται ο επίσημος σκηνοθέτης της ταινίας τρόμου Poltergeist του 1982, πιστεύεται ευρέως ότι ο παραγωγός της ταινίας, Steven Spielberg, σκηνοθέτησε το μεγαλύτερο μέρος της.
Εκείνη την εποχή, το συμβόλαιο του Spielberg με τα Universal Studios περιείχε μια ρήτρα που δεν του επέτρεπε να σκηνοθετήσει άλλη ταινία ενώ προετοιμάζονταν για τον E.T. τον Εξωγήινο. Κάποιοι αμφισβήτησαν το ρόλο του Spielberg στο Poltergeist, όταν έγιναν αναφορές ότι ήταν πιο δυνατή και ενεργή παρουσία από τον Hooper όταν βρισκόταν στα σκηνικά.
Ο Spielberg διευκρίνισε ότι ο Hooper δεν ήταν τύπος που αναλάμβανε πρωτοβουλία και αν προέκυπτε κάτι κατά τη διάρκεια της παραγωγής, τότε και μόνο παρέβαινε με τη συγκατάθεση πάντα του Hooper. Οι ηθοποιοί της ταινίας φαίνεται να είναι διχασμένοι για το ποιος ήταν ο πραγματικός σκηνοθέτης. Κάποιοι έλεγαν ότι ο Hooper έπαιξε ενεργό ρόλο, ενώ άλλοι υποστήριζαν ότι ο Spielberg έκανε προσαρμογές αφού ο Hooper είχε οργανώσει τις σκηνές.
Η αλήθεια: Γεγονός είναι ότι ο Tobe Hooper είναι ο επίσημος σκηνοθέτης του Poltergeist, ενώ ο Steven Spielberg ήταν η δημιουργική δύναμη και ο παραγωγός της ταινίας.
Ο μύθος: Παρόλο που ο Tobe Hooper θεωρείται ο επίσημος σκηνοθέτης της ταινίας τρόμου Poltergeist του 1982, πιστεύεται ευρέως ότι ο παραγωγός της ταινίας, Steven Spielberg, σκηνοθέτησε το μεγαλύτερο μέρος της.
Εκείνη την εποχή, το συμβόλαιο του Spielberg με τα Universal Studios περιείχε μια ρήτρα που δεν του επέτρεπε να σκηνοθετήσει άλλη ταινία ενώ προετοιμάζονταν για τον E.T. τον Εξωγήινο. Κάποιοι αμφισβήτησαν το ρόλο του Spielberg στο Poltergeist, όταν έγιναν αναφορές ότι ήταν πιο δυνατή και ενεργή παρουσία από τον Hooper όταν βρισκόταν στα σκηνικά.
Ο Spielberg διευκρίνισε ότι ο Hooper δεν ήταν τύπος που αναλάμβανε πρωτοβουλία και αν προέκυπτε κάτι κατά τη διάρκεια της παραγωγής, τότε και μόνο παρέβαινε με τη συγκατάθεση πάντα του Hooper. Οι ηθοποιοί της ταινίας φαίνεται να είναι διχασμένοι για το ποιος ήταν ο πραγματικός σκηνοθέτης. Κάποιοι έλεγαν ότι ο Hooper έπαιξε ενεργό ρόλο, ενώ άλλοι υποστήριζαν ότι ο Spielberg έκανε προσαρμογές αφού ο Hooper είχε οργανώσει τις σκηνές.
Η αλήθεια: Γεγονός είναι ότι ο Tobe Hooper είναι ο επίσημος σκηνοθέτης του Poltergeist, ενώ ο Steven Spielberg ήταν η δημιουργική δύναμη και ο παραγωγός της ταινίας.
Ο θάνατος στην αρματοδρομία του Μπεν-Χουρ
Ο μύθος: Κατά τη διάρκεια της αρματοδρομίας στο Μπεν-Χουρ, πιστεύεται ότι, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ένας από τους ακροβάτες που οδηγούσε άρμα σκοτώθηκε κατά λάθος. Το υλικό αφέθηκε στην τελική έκδοση της ταινίας παρά την διαφωνία της χήρας του.
Η αλήθεια: Ο μόνος καταγεγραμμένος θάνατος ανθρώπου κατά τη διάρκεια της παραγωγής του Μπεν-Χουρ το 1958 ήταν αυτός του παραγωγού της ταινίας, Sam Zimbalist, ο οποίος πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 54 ετών ενώ βρισκόταν στα σκηνικά.
Ο μύθος: Κατά τη διάρκεια της αρματοδρομίας στο Μπεν-Χουρ, πιστεύεται ότι, κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ένας από τους ακροβάτες που οδηγούσε άρμα σκοτώθηκε κατά λάθος. Το υλικό αφέθηκε στην τελική έκδοση της ταινίας παρά την διαφωνία της χήρας του.
Η αλήθεια: Ο μόνος καταγεγραμμένος θάνατος ανθρώπου κατά τη διάρκεια της παραγωγής του Μπεν-Χουρ το 1958 ήταν αυτός του παραγωγού της ταινίας, Sam Zimbalist, ο οποίος πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 54 ετών ενώ βρισκόταν στα σκηνικά.
The Day The Clown Cried στα ράφια
Ο μύθος: Το 1972, ο Jerry Lewis σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε σε μια ταινία για έναν Γερμανό κλόουν, ο οποίος φυλακίστηκε ως πολιτικός κρατούμενος σε ένα ναζιστικό στρατόπεδο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Lewis δεν κυκλοφόρησε ποτέ την ταινία και οι φήμες είπαν ότι αυτό συνέβη επειδή ντρεπόταν για το τελικό προϊόν. Μέχρι σήμερα, το The Day The Clown Cried δεν κυκλοφόρησε ποτέ στους κινηματογράφους και έχει προβληθεί μόνο σε ελάχιστους.
Η Αλήθεια: Η αλήθεια είναι ότι η ταινία βρίσκεται σε μια δύσκολη δικαστική διαμάχη από τότε που μπήκε σε παραγωγή το 1972. Στην πραγματικότητα, ο Jerry Lewis, ο παραγωγός της ταινίας Nat Wachsberger, και ο συγγραφέας του πρώτου υλικού, Joan O'Brien, δεν μπόρεσαν να τα βρουν στα οικονομικά κατά τη διάρκεια της παραγωγής της ταινίας στη Σουηδία, κάτι που θα επέτρεπε την κυκλοφορία της ταινίας. Ο Wachsberger δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα της ταινίας από τον O'Brien και ξέμεινε από χρήματα πριν να ολοκληρωθεί η ταινία, οπότε ο Lewis έπρεπε να την χρηματοδοτήσει από την τσέπη του για να ολοκληρωθεί.
Όταν ο O'Brien υπέβαλε την αγωγή, η σουηδική κυβέρνηση κατάσχεσαι πλάνα της ταινίας, αλλά ο Lewis κατάφερε να μεταφέρει λαθραία το τελευταίο φιλμ της ταινίας εκτός χώρας. Ένα φιλμ με τα γυρίσματα της ταινίας παραμένει το μόνο υλικό που είναι διαθέσιμο για δημόσια παρακολούθηση. Σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο του Lewis, "Η ταινία έχει συνδεθεί από τότε με δικαστικές διαφορές και τα εμπλεκόμενα μέρη δεν κατάφεραν ποτέ να καταλήξουν σε μια ευχάριστη διευθέτηση. Ο Jerry ελπίζει ότι κάποια μέρα θα ολοκληρώσει την ταινία, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα, σημαντική έκφραση της κινηματογραφικής τέχνης, που έχει όμως ανασταλεί στην άβυσσο των διεθνών δικαστικών διαφορών".
Ο μύθος: Το 1972, ο Jerry Lewis σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε σε μια ταινία για έναν Γερμανό κλόουν, ο οποίος φυλακίστηκε ως πολιτικός κρατούμενος σε ένα ναζιστικό στρατόπεδο κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Ο Lewis δεν κυκλοφόρησε ποτέ την ταινία και οι φήμες είπαν ότι αυτό συνέβη επειδή ντρεπόταν για το τελικό προϊόν. Μέχρι σήμερα, το The Day The Clown Cried δεν κυκλοφόρησε ποτέ στους κινηματογράφους και έχει προβληθεί μόνο σε ελάχιστους.
Η Αλήθεια: Η αλήθεια είναι ότι η ταινία βρίσκεται σε μια δύσκολη δικαστική διαμάχη από τότε που μπήκε σε παραγωγή το 1972. Στην πραγματικότητα, ο Jerry Lewis, ο παραγωγός της ταινίας Nat Wachsberger, και ο συγγραφέας του πρώτου υλικού, Joan O'Brien, δεν μπόρεσαν να τα βρουν στα οικονομικά κατά τη διάρκεια της παραγωγής της ταινίας στη Σουηδία, κάτι που θα επέτρεπε την κυκλοφορία της ταινίας. Ο Wachsberger δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τα δικαιώματα της ταινίας από τον O'Brien και ξέμεινε από χρήματα πριν να ολοκληρωθεί η ταινία, οπότε ο Lewis έπρεπε να την χρηματοδοτήσει από την τσέπη του για να ολοκληρωθεί.
Όταν ο O'Brien υπέβαλε την αγωγή, η σουηδική κυβέρνηση κατάσχεσαι πλάνα της ταινίας, αλλά ο Lewis κατάφερε να μεταφέρει λαθραία το τελευταίο φιλμ της ταινίας εκτός χώρας. Ένα φιλμ με τα γυρίσματα της ταινίας παραμένει το μόνο υλικό που είναι διαθέσιμο για δημόσια παρακολούθηση. Σύμφωνα με τον επίσημο ιστότοπο του Lewis, "Η ταινία έχει συνδεθεί από τότε με δικαστικές διαφορές και τα εμπλεκόμενα μέρη δεν κατάφεραν ποτέ να καταλήξουν σε μια ευχάριστη διευθέτηση. Ο Jerry ελπίζει ότι κάποια μέρα θα ολοκληρώσει την ταινία, η οποία παραμένει μέχρι σήμερα, σημαντική έκφραση της κινηματογραφικής τέχνης, που έχει όμως ανασταλεί στην άβυσσο των διεθνών δικαστικών διαφορών".
Ο σκηνοθέτης της Λάμψης σκηνοθέτησε και την το προσελήνωση
Ο μύθος: Από την εποχή της κυκλοφορίας της Λάμψης σε βιντεοκασέτα, υπήρξαν πολλές θεωρίες συνωμοσίας και αστικοί θρύλοι που περιβάλλουν το πραγματικό νόημα πίσω από την ταινία τρόμου του Stanley Kubrick. Το πιο ενδιαφέρον από όλα αυτά είναι ότι ο Κιούμπρικ παραποίησε την προσελήνωση του Απόλλο 11 το 1969 και η ταινία του 1980 είναι η ομολογία του.
Ο αστικός θρύλος υποδηλώνει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ πλησίασε τον Κιούμπρικ μετά την κυκλοφορία του "2001: A Space Odyssey" το 1968. Η ρεαλιστική προσέγγιση του σκηνοθέτη στην εξερεύνηση του διαστήματος εντυπωσίασε τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, οπότε ένιωθαν ότι ήταν ο καταλληλότερος για να πλαστογραφήσει την προσελήνωση. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, στην Λάμψη, υπάρχουν πολλές ενδείξεις που "αποδεικνύουν" ο Κιούμπρικ σκηνοθέτησε ολόκληρη τη σεληνιακή αποστολή. Η πλειοψηφία αυτών των ενδείξεων περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ Room 237.
Η αλήθεια: Η πραγματικότητα είναι ότι, στις 20 Ιουλίου του 1969, η NASA προσελήνωσε δύο αστροναύτες -οι οποίοι άφησαν μερικούς ανακλαστήρες εκεί πάνω- και ο Κιούμπρικ δεν είχε καμία σχέση με την αποστολή.
Ο μύθος: Από την εποχή της κυκλοφορίας της Λάμψης σε βιντεοκασέτα, υπήρξαν πολλές θεωρίες συνωμοσίας και αστικοί θρύλοι που περιβάλλουν το πραγματικό νόημα πίσω από την ταινία τρόμου του Stanley Kubrick. Το πιο ενδιαφέρον από όλα αυτά είναι ότι ο Κιούμπρικ παραποίησε την προσελήνωση του Απόλλο 11 το 1969 και η ταινία του 1980 είναι η ομολογία του.
Ο αστικός θρύλος υποδηλώνει ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ πλησίασε τον Κιούμπρικ μετά την κυκλοφορία του "2001: A Space Odyssey" το 1968. Η ρεαλιστική προσέγγιση του σκηνοθέτη στην εξερεύνηση του διαστήματος εντυπωσίασε τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, οπότε ένιωθαν ότι ήταν ο καταλληλότερος για να πλαστογραφήσει την προσελήνωση. Σύμφωνα με τον αστικό μύθο, στην Λάμψη, υπάρχουν πολλές ενδείξεις που "αποδεικνύουν" ο Κιούμπρικ σκηνοθέτησε ολόκληρη τη σεληνιακή αποστολή. Η πλειοψηφία αυτών των ενδείξεων περιλαμβάνονται στο ντοκιμαντέρ Room 237.
Η αλήθεια: Η πραγματικότητα είναι ότι, στις 20 Ιουλίου του 1969, η NASA προσελήνωσε δύο αστροναύτες -οι οποίοι άφησαν μερικούς ανακλαστήρες εκεί πάνω- και ο Κιούμπρικ δεν είχε καμία σχέση με την αποστολή.
Ο θάνατος στο Goldfinger από τον χρυσό
Ο μύθος: Το 1964, η τρίτη ταινία του James Bond παρουσίασε το θάνατο μιας νεαρής γυναίκας από το χέρι του κακού εργοδότη της Auric Goldfinger. Η γυναίκα ήταν καλυμμένη με χρυσό χρώμα, γεγονός που οδήγησε στην ασφυξία της. Πιστεύεται ότι την εποχή της ταινίας η γυναίκα, η ηθοποιός Shirley Eaton, πέθανε επειδή κάλυψε ολόκληρο το σώμα της με χρώμα.
Η πεποίθηση είναι ότι το χρώμα κάλυψε και έφραξε όλους τους πόρους της και πνίγηκε αργά επειδή το σώμα "αναπνέει" μέσα από το δέρμα. Για να αποφευχθεί ο θάνατος, ήταν σημαντικό να αφήσουν ένα μικρό μέρος του σώματός άβαφο.
Η αλήθεια: Η πραγματικότητα είναι ότι το bodypainting δεν οδηγεί σε θάνατο. Για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει κανείς να είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα βαμμένος, οπότε το σώμα υποφέρει από υπερθέρμανση και όχι από ασφυξία.
Η πεποίθηση είναι ότι το χρώμα κάλυψε και έφραξε όλους τους πόρους της και πνίγηκε αργά επειδή το σώμα "αναπνέει" μέσα από το δέρμα. Για να αποφευχθεί ο θάνατος, ήταν σημαντικό να αφήσουν ένα μικρό μέρος του σώματός άβαφο.
Η αλήθεια: Η πραγματικότητα είναι ότι το bodypainting δεν οδηγεί σε θάνατο. Για να συμβεί κάτι τέτοιο θα πρέπει κανείς να είναι για μεγάλο χρονικό διάστημα βαμμένος, οπότε το σώμα υποφέρει από υπερθέρμανση και όχι από ασφυξία.
Το Blair Witch Project ήταν πραγματικό ντοκιμαντέρ
Ο μύθος: Τα πλάνα τριών φοιτητών που εξαφανίστηκαν ενώ έκαναν ένα ντοκιμαντέρ για τον θρύλο του Blair Witch (υποτίθεται ότι βρέθηκε ένα χρόνο μετά την εξαφάνισή τους) παρουσιάστηκε ως πραγματικό ντοκιμαντέρ.
Η εταιρία διανομής, η Artisan Entertainment, "έπαιξε" με τον αστικό μύθο και επικεντρώθηκε στη διαφήμιση της ταινίας με την ιδέα ότι ήταν πραγματικό ντοκιμαντέρ και όχι φανταστική ταινία. Το μάρκετινγκ των αστικών θρύλων λειτούργησε. Το Blair Witch Project κέρδισε 248,6 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως με προϋπολογισμό παραγωγής τα 60.000.
Η αλήθεια: Μετά την κυκλοφορία της, αποκαλύφθηκε ότι το The Blair Witch Project ήταν μια φανταστική ταινία από το μυαλό των συγγραφέων και σκηνοθετών της ταινίας, Daniel Myrick και Eduardo Sánchez. Οι τρεις φοιτητές ήταν οι νέοι ηθοποιοί Heather Donahue, Michael Williams και Joshua Leonard.
Η εταιρία διανομής, η Artisan Entertainment, "έπαιξε" με τον αστικό μύθο και επικεντρώθηκε στη διαφήμιση της ταινίας με την ιδέα ότι ήταν πραγματικό ντοκιμαντέρ και όχι φανταστική ταινία. Το μάρκετινγκ των αστικών θρύλων λειτούργησε. Το Blair Witch Project κέρδισε 248,6 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως με προϋπολογισμό παραγωγής τα 60.000.
Η αλήθεια: Μετά την κυκλοφορία της, αποκαλύφθηκε ότι το The Blair Witch Project ήταν μια φανταστική ταινία από το μυαλό των συγγραφέων και σκηνοθετών της ταινίας, Daniel Myrick και Eduardo Sánchez. Οι τρεις φοιτητές ήταν οι νέοι ηθοποιοί Heather Donahue, Michael Williams και Joshua Leonard.
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου