Ο Isaac W. Sprague έπασχε από μια μυστηριώδη κατάσταση που τον έκανε να χάνει βάρος και, αφού έφτασε να μοιάζει με σκελετό, έζησε μια ζωή εκμετάλλευσης στο Μουσείο του Μπάρνουμ.
Μια από τις μακροχρόνιες κλασικές παραστάσεις στον κόσμο των θεαμάτων ήταν ο "ζωντανός σκελετός", κάποιος απίστευτα αδύνατος σόουμαν, που είχε γεννηθεί με μια σπάνια γενετική διαταραχή ή που σκόπιμα διατηρούσε επικίνδυνα χαμηλά το βάρος του. Αυτός ο άνθρωπος εμφανιζόταν στις παραστάσεις και έκανε το κοινό να ανησυχεί και να σκανδαλίζεται, αλλά και να βγάζει ο ίδιος τα προς το ζην. Ο πιο διάσημος από αυτούς ήταν ο Isaac W. Sprague.
Μετά από μια σειρά εμφανίσεων σε καρναβάλια στη γενέτειρά του τη Μασαχουσέτη, ο Sprague άφησε το στίγμα του στην ιστορία του θεάματος ως ο πρωτότυπος "Living Skeleton" (Ζωντανός Σκελετός). Όμως, η ιστορία της ζωής του εκτός σκηνής ήταν τραγική.
Μετά από μια σειρά εμφανίσεων σε καρναβάλια στη γενέτειρά του τη Μασαχουσέτη, ο Sprague άφησε το στίγμα του στην ιστορία του θεάματος ως ο πρωτότυπος "Living Skeleton" (Ζωντανός Σκελετός). Όμως, η ιστορία της ζωής του εκτός σκηνής ήταν τραγική.
Πώς ο Sprague έγινε ο Λεπτός Άνθρωπος
Ο Μπάρνουμμε έναν άλλο από τα αποκαλούμενα "φρικιά" του, τον Commodore Nutt
Ο Isaac Sprague γεννήθηκε στις 21 Μαΐου του 1841, σε μια πόλη της Μασαχουσέτης λίγο βόρεια της Βοστώνης. Κανένας από τους γονείς του δεν είχε προβλήματα υγείας και τα πρώτα 12 χρόνια της ζωής του ούτε ο ίδιος. Όμως, μια μέρα, ο νεαρός Isaac παραπονέθηκε για κράμπες και, παρά την τεράστια όρεξή του, άρχισε να χάνει βάρος γρήγορα και ασταμάτητα.
Οι πανικόβλητοι γονείς του, μην ξέροντας πώς να τον βοηθήσουν, κάλεσαν διάφορους γιατρούς. Κανένας όμως δεν μπορούσε να διαγνώσει την αιτία της αδυναμίας του με την ιατρική επιστήμη της εποχής. Κάποιος μάλιστα έφτασε στο σημείο να πει ότι αυτό συνέβαινε επειδή κολυμπούσε πολύ.
Όποια και αν ήταν η αιτία, η όρεξη του Sprague παρέμεινε υγιής ακόμη, όσο και αν εκείνος αδυνάτιζε. Όταν ενηλικιώθηκε, έφτασε να ζυγίζει μόλις 19,5 κιλά και είχε ύψος 1,67 μέτρα.
Για μεγάλο μέρος της εφηβείας του, εργάστηκε για τον πατέρα του ως τσαγκάρης και έπειτα ως μπακάλης. Όμως με το βάρος του να πέφτει σταθερά, δυσκολευόταν να διατηρήσει την ενέργειά του. Όταν τη δεκαετία του 1860 πέθαναν οι γονείς του, ο αποδυναμωμένος νεαρός δεν ήταν πλέον κατάλληλος για δουλειά και άρχισε να ψάχνει τρόπους να εκμεταλλευτεί την κατάστασή του.
Οι πανικόβλητοι γονείς του, μην ξέροντας πώς να τον βοηθήσουν, κάλεσαν διάφορους γιατρούς. Κανένας όμως δεν μπορούσε να διαγνώσει την αιτία της αδυναμίας του με την ιατρική επιστήμη της εποχής. Κάποιος μάλιστα έφτασε στο σημείο να πει ότι αυτό συνέβαινε επειδή κολυμπούσε πολύ.
Όποια και αν ήταν η αιτία, η όρεξη του Sprague παρέμεινε υγιής ακόμη, όσο και αν εκείνος αδυνάτιζε. Όταν ενηλικιώθηκε, έφτασε να ζυγίζει μόλις 19,5 κιλά και είχε ύψος 1,67 μέτρα.
Για μεγάλο μέρος της εφηβείας του, εργάστηκε για τον πατέρα του ως τσαγκάρης και έπειτα ως μπακάλης. Όμως με το βάρος του να πέφτει σταθερά, δυσκολευόταν να διατηρήσει την ενέργειά του. Όταν τη δεκαετία του 1860 πέθαναν οι γονείς του, ο αποδυναμωμένος νεαρός δεν ήταν πλέον κατάλληλος για δουλειά και άρχισε να ψάχνει τρόπους να εκμεταλλευτεί την κατάστασή του.
Ο Isaac Sprague στα θεάματα
Το Αμερικανικό Μουσείο του Μπάρνουμ, όπου ο Sprague ήταν τακτικός ερμηνευτής, ήταν το νευρικό κέντρο της ποπ κουλτούρας της Νέας Υόρκης για περισσότερα από 20 χρόνια.
Το 1865, ο ιδιοκτήτης ενός περιοδεύοντος καρναβαλιού εντόπισε τον Isaac και του πρότεινε δουλειά. Παρόλο που αρχικά αρνήθηκε, σύντομα συνειδητοποίησε ότι θα μπορούσε να ζει καλά χάρη στην εμφάνισή του. Έτσι αποφάσισε να απευθυνθεί κατευθείαν στο κέντρο της ψυχαγωγίας εκείνης της στιγμής, το American Museum του P.T. Barnum στο Μανχάταν.
Την ίδια χρονιά που γεννήθηκε ο Sprague, ο Μπάρνουμ, ο απόλυτος σόουμαν που έφερε επανάσταση στην ιδέα του μουσείου της δεκάρας (ως τιμή εισόδου), είχε αγοράσει το μέρος στο Μπρόντγουεϊ.
Αρχικά, το Μουσείο Scudder είχε μια συλλογή αντικειμένων πραγματικής επιστημονικής αξίας με κέρινα ομοιώματα, μαγικές παραστάσεις, ζωντανά ζώα και άλλες μορφές λαϊκής ψυχαγωγίας. Τη χρονιά που ο Sprague έφτασε στη Νέα Υόρκη, το μουσείο είχε καεί και ο Μπάρνουμ ήταν απελπισμένος να βρει νέους ερμηνευτές και παραστάσεις.
Συνάπτοντας συμβόλαιο με έναν ατζέντη, ο Sprague παρουσιάστηκε στον Μπάρνουμ, ο οποίος του είπε λακωνικά, "Πολύ αδύνατος άνθρωπος, πού τον τρόμαξες;". Ο σόουμαν είδε αμέσως τις δυνατότητες και του πρόσφερε δουλειά με 80 δολάρια την εβδομάδα (1.320 δολάρια το 2021). Ο Sprague πήρε τη θέση του ανάμεσα στις γενειοφόρες κυρίες και τους γίγαντες, προσελκύοντας τους περίεργους θεατές που ανυπομονούσαν να δουν τον Ζωντανό Σκελετό.
Την ίδια χρονιά που γεννήθηκε ο Sprague, ο Μπάρνουμ, ο απόλυτος σόουμαν που έφερε επανάσταση στην ιδέα του μουσείου της δεκάρας (ως τιμή εισόδου), είχε αγοράσει το μέρος στο Μπρόντγουεϊ.
Αρχικά, το Μουσείο Scudder είχε μια συλλογή αντικειμένων πραγματικής επιστημονικής αξίας με κέρινα ομοιώματα, μαγικές παραστάσεις, ζωντανά ζώα και άλλες μορφές λαϊκής ψυχαγωγίας. Τη χρονιά που ο Sprague έφτασε στη Νέα Υόρκη, το μουσείο είχε καεί και ο Μπάρνουμ ήταν απελπισμένος να βρει νέους ερμηνευτές και παραστάσεις.
Συνάπτοντας συμβόλαιο με έναν ατζέντη, ο Sprague παρουσιάστηκε στον Μπάρνουμ, ο οποίος του είπε λακωνικά, "Πολύ αδύνατος άνθρωπος, πού τον τρόμαξες;". Ο σόουμαν είδε αμέσως τις δυνατότητες και του πρόσφερε δουλειά με 80 δολάρια την εβδομάδα (1.320 δολάρια το 2021). Ο Sprague πήρε τη θέση του ανάμεσα στις γενειοφόρες κυρίες και τους γίγαντες, προσελκύοντας τους περίεργους θεατές που ανυπομονούσαν να δουν τον Ζωντανό Σκελετό.
Η καριέρα του Sprague στο Bailey Circus του Μπάρνουμ
Για τα επόμενα τρία χρόνια, ο Sprague συνέχισε να εμφανίζεται στο Αμερικανικό Μουσείο. Το 1868, το μουσείο κάηκε ξανά και ο Sprague ίσα που γλύτωσε από το φλεγόμενο κτίριο. Αντί να διακινδυνεύσει μια τρίτη χασούρα, ο Μπάρνουμ αποφάσισε να κάνει την παράστασή του στο δρόμο, καθιερώνοντας το 1870 το "P. T. Barnum's Grand Traveling Museum, Menagerie, Caravan & Hippodrome".
Αποφασίζοντας να κάνει ένα διάλειμμα από την επιχείρηση του θεάματος, ο Sprague γνώρισε και παντρεύτηκε την Tamar Moore και ακολούθησαν μια ήσυχη οικογενειακή ζωή. Η Moore γέννησε τρεις γιους, ο καθένας από τους οποίους μεγάλωσε φυσιολογικά. Αργότερα, ο Isaac έγραψε, "Η ζωή, που μερικές φορές φάνηκε τόσο λίγη για να αξίζει να διατηρηθεί, τώρα φαινόταν πιο πολύτιμη".
Ζυγίζοντας μόλις 18 κιλά, ο Sprague ήταν ακόμα πολύ αδύναμος για να κάνει μια κανονική δουλειά και έχοντας αποκτήσει μια οικογένεια που έπρεπε να συντηρήσει, στράφηκε ξανά στον Μπάρνουμ, όπου έγινε ο αγαπημένος του κοινού σε όλες τις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η μακροχρόνια επιτυχία του Ζωντανού Σκελετού
Αποφασίζοντας να κάνει ένα διάλειμμα από την επιχείρηση του θεάματος, ο Sprague γνώρισε και παντρεύτηκε την Tamar Moore και ακολούθησαν μια ήσυχη οικογενειακή ζωή. Η Moore γέννησε τρεις γιους, ο καθένας από τους οποίους μεγάλωσε φυσιολογικά. Αργότερα, ο Isaac έγραψε, "Η ζωή, που μερικές φορές φάνηκε τόσο λίγη για να αξίζει να διατηρηθεί, τώρα φαινόταν πιο πολύτιμη".
Ζυγίζοντας μόλις 18 κιλά, ο Sprague ήταν ακόμα πολύ αδύναμος για να κάνει μια κανονική δουλειά και έχοντας αποκτήσει μια οικογένεια που έπρεπε να συντηρήσει, στράφηκε ξανά στον Μπάρνουμ, όπου έγινε ο αγαπημένος του κοινού σε όλες τις ΗΠΑ, τον Καναδά και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Η μακροχρόνια επιτυχία του Ζωντανού Σκελετού
Φυλλάδιο για το "Μεγαλύτερο Σόου στη Γη" του Μπάρνουμ
Παρόλο που απολάμβανε σταθερή φήμη ως ο "Λεπτός Άνθρωπος" ή ο "Ζωντανός Σκελετός", ο Sprague δεν απολάμβανε τη ζωή του τσίρκου και πολλές φορές αναζητούσε δουλειά αλλού. Ωστόσο, προοδευτικά εξασθένησε και το βάρος του δεν ανέβηκε ποτέ πάνω από 22 κιλά. Μερικές φορές, αναγκαζόταν να κρεμάει μια φιάλη με γάλα στο λαιμό του, μόνο και μόνο για να μένει ξύπνιος και να θρέφει το σώμα του όλη την ημέρα.
Οι οικονομικές του συνθήκες επιδεινώθηκαν λόγω της κακιάς συνήθειας που είχε με τον τζόγο -σε συνδυασμό με την κακή του τύχη. Μιας και πάντα προσέλκυε τα πλήθη, κάπου-κάπου επέστρεφε στο τσίρκο, μόνο και μόνο για να τα βγάλει πέρα οικονομικά.
Η επιτυχία του σόου του ενέπνευσε πολλούς μιμητές, πολλοί από τους οποίους λιμοκτονούσαν επίτηδες ώστε να πετύχουν ανθυγιεινά βάρη και να έχουν έτσι μια θέση στην επιχείρηση του θεάματος. Συχνά όμως, υπήρχαν και άλλοι όπως ο Sprague που είχαν γεννηθεί με σπάνιες γενετικές παθήσεις.
Οι οικονομικές του συνθήκες επιδεινώθηκαν λόγω της κακιάς συνήθειας που είχε με τον τζόγο -σε συνδυασμό με την κακή του τύχη. Μιας και πάντα προσέλκυε τα πλήθη, κάπου-κάπου επέστρεφε στο τσίρκο, μόνο και μόνο για να τα βγάλει πέρα οικονομικά.
Η επιτυχία του σόου του ενέπνευσε πολλούς μιμητές, πολλοί από τους οποίους λιμοκτονούσαν επίτηδες ώστε να πετύχουν ανθυγιεινά βάρη και να έχουν έτσι μια θέση στην επιχείρηση του θεάματος. Συχνά όμως, υπήρχαν και άλλοι όπως ο Sprague που είχαν γεννηθεί με σπάνιες γενετικές παθήσεις.
Το άδοξο τέλος του
Ο Isaac και η Tamar με τους γιους τους
Μετά από πολυάριθμες ιατρικές εξετάσεις καθ' όλη τη διάρκεια της ενήλικης ζωής του, το 1882 ο Sprague διαγνώστηκε με μια περίπτωση επιθετικής μυϊκής ατροφίας, μια ασθένεια που προκάλεσε την απώλεια του μυϊκού ιστού του.
Τον επόμενο χρόνο, συμφώνησε ότι, μετά το θάνατό του και σε αντάλλαγμα για 1.000 δολάρια, η Ιατρική Σχολή του Χάρβαρντ έπρεπε να "ανοίξει [το σώμα μου] και να κάνει νεκροψία για να μάθει, αν είναι δυνατόν, γιατί είμαι τόσο αδύνατος. Τότε… θα το τοποθετήσουν στο μουσείο του κολεγίου, όπου θα μείνει, αλλά προς το παρόν θα το χρειαστώ για μένα. Δεν μπορούν να το έχουν μέχρι να τα καταφέρω".
Στις 5 Ιανουαρίου του 1887, με το άγχος να βγάζει με το ζόρι τα προς το ζην, ο Isaac W. Sprague πέθανε από ασφυξία και πάμπτωχος στο Σικάγο. Λέγεται ότι είχε βάλει στοίχημα 250 δολάρια ότι δε θα ζούσε μέχρι "το επόμενο Σάββατο". Το τι έγινε με το σώμα του είναι άγνωστο.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου