Μέζαπος Μάνης: Το άγριο, δαιδαλώδες λημέρι του μονόφθαλμου πειρατή Σάσσαρη που έτρεμαν οι Τούρκοι
Πετάμε πάνω από τη συνοικία του θρυλικού πειρατή Νικολού Σάσσαρη, στο Μέζαπο Μάνης. Σκαμμένα στα βράχια διακρίνονται τα δαιδαλώδη υπόγεια, στα οποία έκρυβε τους συντρόφους και τους θησαυρούς από τις επιθέσεις του. Στα πολυάριθμα σπήλαια στα οποία μπαίνει η θάλασσα έκρυβε τα καράβια του.
Ο Νικολός Σάσσαρης είναι ο ξακουσμένος μονομάτης Μανιάτης πειρατής του 18ου αιώνα μ.Χ στο αρχιπέλαγος και σ’ όλη τη Μεσόγειο. Το έτος 1748 μ.Χ ο Liveri πρόξενος στα Κύθηρα αναφέρει, ότι στη Μάνη είχε αρματωθεί πειρατικό, που αρμένιζε με μαύρη σημαία.
Οι επιθέσεις του πειρατικού ήσαν πολλές και στόχευαν κυρίως πλοία μέτριας χωρητικότητας. Το Φεβρουάριο του έτους 1749 μ. Χ. ο εν λόγω Μανιάτης πειρατής με τη φελούκα του έρχεται στα Κύθηρα και κάνει ληστρική επιδρομή στις αποθήκες των Κυθήρων, όμως ένα γαλλικό καράβι, που ήταν ελλιμενισμένο, με κανονιοβολισμούς απομακρύνει τους πειρατές.
Το 1750 μ.Χ. ο ίδιος Μανιάτης πειρατής, που τον αποκαλούσαν Μονομάτη ή Μονόφθαλμο, συνεχίζει τις επιθέσεις του εναντίον όλων των ναυτιλλομένων αδιακρίτως εθνικότητας.
Ο Μονομάτης πειρατής ήταν ο Νικολός ο Σάσσαρης, ο οποίος με τη φελούκα όργωνε τις θάλασσες κι αυτός ήταν που κατέλαβε πλοίο πλησίον της Μεθώνης και το οδηγούσε στη Μάνη, συνάντησε όμως τον προβλεπτή του βενετικού στόλου και εγκατέλειψε τη λεία του.
Ο Μονομάτης για να γλιτώσει από το Βενετικό στόλο κατεύθυνε την πορεία του για τη Μάνη, όπου συναντήθηκε με Τούρκικο πλοίο, έγινε συμπλοκή μεταξύ τους και κατά τη συμπλοκή τραυματίστηκαν πειρατές από το τσούρμο του Νικολού, και ο ίδιος σκοτώθηκε.
Το πειρατικό με πολλές αβαρίες κατέπλευσε στον όρμο του Μεζάπου.
Ο Σάσσαρης καταγόταν από οικογένεια μεγάλη και ονομαστή, τους Σασσαριάνους, με ρίζες από τη Σαρδηνία. Οι Σασσαριάνοι ήταν προεστοί (άρχοντες) στη Μάνη.
Ο Σάσσαρης παντρεύτηκε μία Μανιάτισσα. Έκανε μία κόρη. Δεν έκανε γιό. Και στη Μάνη αυτό ήταν πολύ βαρύ περιστατικό. Ξέρουμε ότι συγκρούστηκε με πολλά πλοία και ότι σκοτώθηκε πάνω στη μάχη.
Ο πύργος του μονόφθαλμου πειρατή Σάσσαρη έφτανε κάποτε σε ύψος τα 16 μέτρα. Σήμερα τα ερείπια δε θυμίζουν σε τίποτα τη μεγαλοπρέπεια εκείνης της εποχής. Στο εσωτερικό του είχε ειδικά υπόγεια για να κρύβονται οι Μανιάτες την εποχή της βεντέτας, ενώ μυστικοί διάδρομοι οδηγούσαν μέχρι τη θάλασσα. Εκεί μέσα σε σπηλιές ήταν κρυμμένες οι βάρκες αλλά και το καράβι του Μονόφθαλμου.
Ο πύργος του Σάσσαρη είχε κανόνια, τα οποία εκλάπησαν ή πουλήθηκαν. Κάτοικοι θυμούνται ότι υπήρχε εντός του πύργου ένα σπαθί καρφωμένο στον τοίχο που χάθηκε καθώς το πάτωμα είχε πέσει κ ήταν δύσκολη η πρόσβαση.
Λέγεται ότι ο Σάσσαρης θέλοντας να κρύψει το θησαυρό του, είχε βρει μια σπηλιά που δε μπορούσε κανείς να προσεγγίσει. Από τη θάλασσα δεν υπήρχε πάτημα για να ανέβει. Πάνω από το βράχο ήταν πολύ απότομα για να κατέβει κάποιος. Μόνο ο Σάσσαρης που είχε λαξεύσει την πέτρα ήξερε πώς να φτάσει. Σύμφωνα με το θρύλο ο θησαυρός βρίσκεται κάπου εκεί... όμως κανείς δε μπορεί να τον προσεγγίσει. Άραγε πού να βρίσκεται το θησαυροφυλάκιο;
Το μοιρολόι του κουρσάρου έμεινε από τότε να το τραγουδούν στην Αποσκιαδερή Μάνη και να θυμούνται το Μονόφθαλμο πειρατή και τη γενιά του. Και η Νικολού η Σασσαριάνισα σαν πέρασαν τα τρία χρόνια του πένθους, έκοψε τα μακριά μαλλιά, φόρεσε αντρικά ρούχα, ζώστηκε τα όπλα του άντρα της και ρίχτηκε στο πέλαγος. Έγινε κυρά στο τσούρμο του και καπετάνισσα στα πλοία του. Κούρσευε καράβια και νησιά και άφησε εποχή με τα ρεσάλτα της. Χτυπούσε τα βενετσιάνικα πλοία και κυρίως τα οθωμανικά και τα βύθιζε. Πολεμούσε σαν άντρας. Αλλά συλλογιζόταν σαν γυναίκα και κυβερνούσε σαν Μανιάτισσα. Και πέθανε πάνω στη μάχη.
Τσιχλί Μπαμπά. Το νησί της Μεσσηνίας με το κρυμμένο μυστικό
Σε πολύ μικρή απόσταση από την Πύλο, στα νότια της νησίδας Σφακτηρίας, υπάρχει μια βραχονησίδα με την περίεργη ονομασία Τσιχλί Μπαμπά. Πολλοί την αποκαλούν Φανάρι, λόγω του φάρου που βρίσκεται στην νότια άκρη της και πρωτολειτούργησε το 1873, φωτίζοντας τις νυχτερινές διαδρομές των πλοίων που πλέουν στο νοτιοδυτικό άκρο της Πελοποννήσου.
Η χαρακτηριστική πολυφωτογραφημένη κάθετη τρύπα στην μέση της νησίδας, πρωταγωνιστεί σε πολλά sites τα οποία διαφημίζουν την Μεσσηνία, και πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται που ακριβώς βρίσκεται αυτή η τόσο ιδιαίτερη και όμορφη τοποθεσία.
Ακριβώς δίπλα στην κάθετη αυτή τρύπα, στα ανατολικά του νησιού, υπάρχει μια μικρή προβλήτα από την οποία μπορεί κανείς να σκαρφαλώσει στα ενδότερα του Τσιχλί Μπαμπά και να αφουγκραστεί την ιστορία που θα του μαρτυρήσει το απαλό θαλασσινό αεράκι για το ίδιο το μέρος, καθώς επίσης και να μάθει για τα μυστικά που χρόνια τώρα είναι θαμμένα στο έδαφός της.
Σημαντικός μάρτυρας όλων, αποτελεί το μνημείο της Γαλλικής Κυβέρνησης, το οποίο είναι αφιερωμένο στους Γάλλους πεσόντες της Ναυμαχίας του Ναυαρίνου (Οκτώβριος 1827) και στήθηκε εκεί το 1890, θυμίζοντας τα σημαντικά γεγονότα που έλαβαν χώρα εντός του κόλπου και οδήγησαν στην ανεξαρτησία του ελληνικού κράτους.
Στο Τσιχλί Μπαμπά βρίσκεται θαμμένο και το ταριχευμένο σώμα του Παύλου Βοναπάρτη, ανιψιού του Ναπολέοντα, ο οποίος πέθανε στο Ναύπλιο στις 7 Σεπτεμβρίου του 1827. Η σορός του διατηρήθηκε επί πέντε ολόκληρα χρόνια σε ένα βαρέλι με ρούμι στη Μονή Αγίου Νικολάου Σπετσών, όπου το 1832 παρελήφθη από το Γαλλικό Ναυτικό και ενταφιάστηκε στο Τσιχλί Μπαμπά μαζί με τους Γάλλους πεσόντες της ναυμαχίας.
Η θέα από την κορυφή του νησιού είναι μοναδική. Η Πύλος και το Νιόκαστρο, η Σφακτηρία και όλος ο κόλπος του Ναυαρίνου, απλώνονται στα πόδια σου... και το μόνο που χρειάζεται... λίγη φαντασία...
"Ήταν ξημερώματα Κυριακής, 26 Απριλίου 1825, όταν ο Ιμπραήμ εισέπλευσε με την αρμάδα του στον όρμο του Ναυαρίνου, με σκοπό να καταλάβει τα κάστρα του Παλαιοκάστρου και του Νιοκάστρου και τη νήσο Σφακτηρία. Απόβαση στο νησί, σφαγή πολλών αγωνιζόμενων Ελλήνων, διαφυγή των διασωθέντων με πλοία της ελληνικής μοίρας. Τελευταίος έμεινε ο πάρων (μπρίκι) «Άρης» του Υδραίου αγωνιστή Αναστάσιου Τσαμαδού, ο οποίος είχε μόλις χάσει τη ζωή του στην μάχη.
Μετά από άγρια μάχη ωρών ο «Άρης», με κουρελιασμένα πανιά και σπασμένα άλμπουρα έσπασε τον ασφυκτικό αιγυπτιακό κλοιό, πραγματοποιώντας την πλέον ηρωική έξοδο του ναυτικού αγώνα του 1821..."
...ακριβώς μπροστά στα μάτια σου...
Ελληνικό Ιωαννίνων. Το άγνωστο χωριό της Ηπείρου με τα μυστηριώδη διάσπαρτα έργα τέχνης.
Μιλάμε για το Ελληνικό Ιωαννίνων η Ελληνικόν όπως είναι και το επίσημο όνομα του. Πλησιάζοντας σε αυτό θα εκπλαγείτε από τα διάσπαρτα μυστηριώδη γλυπτά που βρίσκονται στην ευρύτερη περιοχή.
Στο κέντρο του Χωριού βρίσκεται και το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης "Θεόδωρος Παπαγιάννης" στο χωριό που γεννήθηκε άλλωστε ο ομότιμος καλλιτέχνης που έχει φιλοτεχνήσει όλα αυτά τα έργα τέχνης που παρουσιάζουμε μέσα από το βίντεο μας.
Οι εικόνες που έχουμε καταγράψει είναι καθηλοτικές και προσφέρουν απλά μια μικρή γεύση από το έργο του Ηπειρώτη καλλιτέχνη που κυριαρχεί τόσο στο Ελληνικό όσο και σε απόσταση πολλών χιλιομέτρων μακριά από αυτό.
Ποιος είναι ο Θεόδωρος Παπαγιάννης
O Θεόδωρος Παπαγιάννης γεννήθηκε στο Ελληνικό Ιωαννίνων το 1942. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών ως υπότροφος από το 1961 ως το 1966, με δάσκαλο τον Γιάννη Παππά. Έχει πραγματοποιήσει πάνω από 50 ατομικές εκθέσεις και έχει συμμετάσχει σε πάρα πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει τιμηθεί με πολλά βραβεία σε διάφορους διαγωνισμούς που συμμετείχε, με τελευταίο το πρώτο βραβείο στο διεθνή διαγωνισμό για ένα γλυπτό στο Αεροδρόμιο του Σικάγο. Το 2009 δημιούργησε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης “Θεόδωρος Παπαγιάννης”.
1898, το πρώτο μηχανοκίνητο λεωφορείο...
από: reddit
... και το πως φανταζόταν τις πτήσεις του μέλλοντος ένας καλλιτέχνης το 1928
Από τον Πύργο του Άιφελ στην απέναντι όχθη του Σηκουάνα σε τεντωμένο σχοινί
Ο Γάλλος ισορροπιστής Νατάν Πολέν κάλυψε μια απόσταση 600 μέτρων περπατώντας πάνω σε έναν ιμάντα.
Ο 27χρονος Πολέν, σε ύψος 70 μέτρων πάνω από το έδαφος, κάποια στιγμή κάθισε και μετά ξάπλωσε στον ιμάντα ισορροπίας, προτού να ολοκληρώσει τη μισάωρη παράστασή του, φτάνοντας στο Θέατρο Σαγιό.
Ο Πολέν χρειάστηκε να προπονηθεί επί τέσσερα χρόνια αλλά και να ξεπεράσει την υψοφοβία που είχε από παιδί για να πετύχει το κατόρθωμα αυτό. - στο: skai.gr
Ταξίδι στα φθινοπωρινά τοπία της Ελλάδας
Πρωινή ομίχλη στο φαράγγι του Βίκου.
Στο μονοπάτι μεταξύ Ράντης και Προμυρίου
Πολύχρωμα φυλλοβόλα δέντρα κυριαρχούν σε κάποιες από τις ελατοστόλιστες πλαγιές στο Χαλίκι Ασπροποτάμου.
Από τις οροσειρές της Πίνδου μέχρι τις Καρυές της Λακωνίας και από το Πήλιο μέχρι το δάσος της Φολόης, τα γήινα χρώματα του φθινοπώρου ξεπροβάλλουν και τίποτα, ούτε καν η πανδημία, δεν μπορεί να σταματήσει αυτή την οπτική πανδαισία που σχηματίζουν οι χρωματισμοί των φυλλωμάτων των δέντρων στα δάση της χώρας μας. Για όσους αγαπούν να κάνουν πεζοπορία μέσα στο κομφετί των κίτρινων φύλλων, τώρα είναι η πιο κατάλληλη περίοδος για να πάρουν τα βουνά. - στο: lifo.gr
Κάστρο Αγίου Γεωργίου: Πώς θυμίζει την οχύρωση και την λεηλασία της Πρέβεζας
Το κάστρο του Αγίου Γεωργίου είναι ένα από τα τρία διατηρητέα κάστρα της Πρέβεζας. Βρίσκεται κοντά στην Κυανή Ακτή και είναι ένα από τα κάστρα που έκτισε ο Αλή Πασάς το 1807, ύστερα από την κατάληψη της Πρέβεζας. Χτίστηκε στο νοτιότερο άκρο της παλιάς πόλης, βασισμένο στα σχέδια του Γάλλου συνταγματάρχη Guillaume de Vaudoncourt. - στο: maxmag.gr
Ταξίδι στον χρόνο σε ξενοδοχείο με δωμάτια vintage βαγόνια τρένου
Πώς θα αισθανόταν κανείς να μπορεί να ταξιδέψει στο χρόνο, έχοντας παράλληλα όλες τις ανέσεις; Το Train Station Inn επιτρέπει στους επισκέπτες να κάνουν ακριβώς αυτό.
Ο λόγος για το μπουτίκ ξενοδοχείο που βρίσκεται στον Καναδά και διαθέτει στους πελάτες του αντί δωματίων ανακαινισμένα βαγόνια του 20ου αιώνα που περιβάλλονται από τη φύση.
Βρίσκεται στο Ταταμαγκούς, ένα χωριό στην Νέα Σκωτία στον Καναδά και διαθέτει εννέα βαγόνια (δύο τύπου boxcars και επτά τύπου cabooses που χρονολογούνται από το 1911 έως το 1978) για χρήση δωματίου. - στο: huffingtonpost.gr
Ο ουρανοξύστης που «έφτιαξε» μια πόλη -Η άγνωστη ιστορία του πρώτου πανύψηλου κτιρίου που χτίστηκε στο Ντουμπάι
Πριν το Μπουρτζ Καλίφα και πριν το Μπουρτζ Αλ Αράμπ, υπήρχε το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου του Ντουμπάι.
Αφού ολοκληρώθηκε το 1979, κυριάρχησε στην πόλη, ως μια ισχυρή δήλωση προθέσεων, ένα σύμβολο των φιλοδοξιών του Ντουμπάι ως περιφερειακού χρηματοπιστωτικού κέντρου και της ανερχόμενης οικονομικής δύναμης.
Με 39 ορόφους και 489 πόδια ύψος, εκείνη την εποχή ήταν το ψηλότερο κτίριο μεταξύ Βομβάης και Αθήνας, σύμφωνα με τον πρώην διευθυντή και πρώτο υπάλληλο του κέντρου Γκάι Γκίλμαρτ. - στο: iefimerida.gr
Ένας... δίκαιος άνθρωπος
Η ιστορία του Χανς Κούλχας. Τρομοκράτησε μια ολόκληρη περιοχή γιατί τον αδίκησαν.
Η νουβέλα έγινε ταινία αρχικά το 1969 με τίτλο Michael Kohlhaas – der Rebell. Το 2013 επανήλθε στο προσκήνιο με το Γαλλογερμανικό φιλμ «Age of Uprising: The Legend of Michael Kohlhaas». Τον πρωταγωνιστικό ρόλο είχε ο Μαντς Μίκελσεν (φωτό). - στο: janus.gr
To ανασηκωμένο δαχτυλάκι: πώς και γιατί προέκυψε αυτός ο μύθος
Η συνήθεια του να σηκώνουμε το μικρό δαχτυλάκι όταν πίνουμε τσάι έχει τις ρίζες της στην αρχαία Ρώμη: η ελίτ έτρωγε με τρία δάχτυλα (και τα υπόλοιπα ήταν ανασηκωμένα), ενώ οι πληβείοι με πέντε. Ακόμα και σήμερα, αυτό θεωρείται αποδεκτό από τους ειδικούς του σαβουάρ βιβρ, όταν πρόκειται να φάμε κάτι με τα χέρια, όπως για παράδειγμα ένα ορντέβρ, τα finger sandwiches σε ένα afternoon tea ή τις πατάτες στην ταβέρνα. - στο: madamegateaux.gr
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου