O Doc Holliday στο Tombstone της Αριζόνα περίπου το 1882
Ο φιλάσθενος οδοντίατρος και τζογαδόρος που έγινε θανάσιμος πιστολά, Doc Holliday έγραψε ιστορία στο Tombstone κατά τη διάρκεια μια θρυλικής ανταλλαγής πυρών.
Όταν ο Ντοκ Χόλιντεϊ (Doc Holliday) πέθανε το 1887, σε ηλικία 36 ετών, ο φίλος του Γουάιατ Ερπ (Wyatt Earp) συνόψισε τη σύντομη ζωή του συντρόφου του:
"Ήταν ένας οδοντίατρος που η ανάγκη έκανε τζογαδόρο. Ένας κύριος που η αρρώστια έκανε περιπλανώμενο. Ένας φιλόσοφος τον οποίο η ζωή έκανε καυστικό. Ένας ψηλός, αδύνατος ξανθός άντρας, σχεδόν νεκρός από την φυματίωση, και ταυτόχρονα ο πιο επιδέξιος τζογαδόρος και ο πιο νευρικός, ταχύτερος, πιο θανάσιμος άντρας με εξάσφαιρο που γνώρισα ποτέ".
"Ήταν ένας οδοντίατρος που η ανάγκη έκανε τζογαδόρο. Ένας κύριος που η αρρώστια έκανε περιπλανώμενο. Ένας φιλόσοφος τον οποίο η ζωή έκανε καυστικό. Ένας ψηλός, αδύνατος ξανθός άντρας, σχεδόν νεκρός από την φυματίωση, και ταυτόχρονα ο πιο επιδέξιος τζογαδόρος και ο πιο νευρικός, ταχύτερος, πιο θανάσιμος άντρας με εξάσφαιρο που γνώρισα ποτέ".
Εκπαιδευμένος ως οδοντίατρος, ο Ντοκ Χόλιντεϊ έφτασε για πρώτη φορά στο Τέξας στις επικίνδυνες, τελευταίες ημέρες της Άγριας Δύσης. Γρήγορα, απέκτησε τη φήμη του οπλοφόρου τζογαδόρου, που θύμωνε εύκολα.
Ο Βαλ Κίλμερ ως Ντοκ Χόλιντεϊ στην ταινία "Tombstone"
Ένας θρύλος της εποχής του, απέκτησε περισσότερη φήμη μετά από τον θάνατό του, ενώ η ταινία Tombstone (Σύγκρουση στον πράσινο βάλτο) του 1993 εξασφάλισε ότι ο Χόλιντεϊ, τον οποίο υποδύθηκε ο Βαλ Κίλμερ, θα έμενε στη μνήμη ως σύμβολο της Άγριας Δύσης.
Η απαρχή του θρύλου του Χόλιντεϊ
Η φωτογραφία αποφοίτησης του Doc Holliday από την Οδοντιατρική Σχολή, 1872
Πριν ο Χόλιντεϊ γίνει θρύλος, ήταν απλώς ένα αγόρι από το Νότο. Ο John Henry Holliday, όπως ήταν το πλήρες όνομά του, γεννήθηκε στις 14 Αυγούστου του 1851, στο Griffin της Τζόρτζια, και ήταν γιος του γιατρού Henry Burroughs Holliday και της Alice Jane (McKey) Holliday.
Ο πατέρας του αποτέλεσε εντυπωσιακό παράδειγμα για τον γιο του. Κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, ο πατέρας του κατατάχθηκε στον Συνομοσπονδιακό Στρατό, εξελέγη δύο φορές δήμαρχος, είχε θητεία ως γραμματέας της Γεωργικής Εταιρείας της Κομητείας, συμμετείχε στην τοπική Μασονική Στοά, ήταν γραμματέας του Συνομοσπονδιακού Στρατοπέδου Βετεράνων και υπηρέτησε ως έφορος των τοπικών εκλογών. Με άλλα λόγια, λειτούργησε περισσότερο εντός των ορίων της κοινωνίας απ' ό,τι ο γιος του.
Η μητέρα του τον πρόσεχε και είχε επικεντρωθεί σ' αυτόν. Αν και ο σύζυγός της είχε φέρει ένα υιοθετημένο αγόρι -τον Francisco- μετά από την θητεία του στον Μεξικανοαμερικανικό Πόλεμο, ο Χόλιντεϊ ήταν το πρώτο βιολογικό της παιδί που επέζησε από τη βρεφική ηλικία. Επιπλέον, είχε γεννηθεί με "λυκόστομα" (υπερωιοσχιστία), πράγμα που σήμαινε ότι χρειαζόταν ιδιαίτερη προσοχή και βοήθεια στην ομιλία του.
Στα 15 του, η αγαπημένη του μητέρα πέθανε από φυματίωση. Ο Χόλιντεϊ ήταν στενά συνδεδεμένος μαζί της και συγκλονίστηκε από τον θάνατό της. Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα όταν, μόλις τρεις μήνες αργότερα, ο πατέρας του παντρεύτηκε -πυροδοτώντας μια νομική διαμάχη με τα πεθερικά του για την κληρονομιά της εκλιπούσας.
Παρά τις οικογενειακές διαμάχες, ο Χόλιντεϊ φαινόταν ότι θα ακολουθούσε το δρόμο του πατέρα του και το 1870, γράφτηκε στο Κολέγιο Οδοντιατρικής Χειρουργικής της Πενσυλβάνια, απ' όπου αποφοίτησε δύο χρόνια αργότερα.
Όμως, η περιβόητη ιδιοσυγκρασία του σιγόβραζε.
Μια ιστορία από το 1872 αναφέρει ότι ο Χόλιντεϊ, έξαλλος που μαύρα αγόρια είχαν πέσει στην αγαπημένη του λακκούβα για κολύμπι, έβγαλε το όπλο του και τα πυροβόλησε. Ο ξάδερφός του, του οποίου ο πατέρας ήταν μάρτυρας του περιστατικού, επέμενε ότι "πυροβόλησε πάνω από τα κεφάλια τους". Όμως, ένας σύγχρονος του Χόλιντεϊ, που το 1907 έγραψε ένα προφίλ της ζωής του, περιέγραψε ότι "ο Χόλιντεϊ περίμενε μέχρι να μαζευτούν κάμποσα από αυτά και μετά, και με τα δύο πιστόλια του, σκότωσε δύο και τραυμάτισε πολλά άλλα". Όπως συμβαίνει με μεγάλο μέρος της ζωής του Χόλιντεϊ, το περιστατικό ρατσιστική βίας επισκιάζεται από τον μύθο του και ο αριθμός των νεκρών παραμένει ασαφής. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το συμβάν ήταν ο λόγος που ο Χόλιντεϊ έφυγε για την Δύση. Ωστόσο, οι περισσότερες πηγές συμφωνούν ότι έφυγε από την Τζόρτζια επειδή αρρώστησε. Λίγο μετά αφότου ξεκίνησε να εργάζεται ως οδοντίατρος, διαγνώστηκε με φυματίωση, την ίδια ασθένεια που είχε σκοτώσει τη μητέρα του.
Ο Ντοκ Χόλιντεϊ είχε μόλις λίγους μήνες ζωής. Όταν ένας γιατρός του πρότεινε ότι ο ξηρός αέρας μπορεί να παρατείνει τη ζωή του, εκείνος άρπαξε την ευκαιρία και έφυγε.
Ο πατέρας του αποτέλεσε εντυπωσιακό παράδειγμα για τον γιο του. Κατά τη διάρκεια της παιδικής του ηλικίας, ο πατέρας του κατατάχθηκε στον Συνομοσπονδιακό Στρατό, εξελέγη δύο φορές δήμαρχος, είχε θητεία ως γραμματέας της Γεωργικής Εταιρείας της Κομητείας, συμμετείχε στην τοπική Μασονική Στοά, ήταν γραμματέας του Συνομοσπονδιακού Στρατοπέδου Βετεράνων και υπηρέτησε ως έφορος των τοπικών εκλογών. Με άλλα λόγια, λειτούργησε περισσότερο εντός των ορίων της κοινωνίας απ' ό,τι ο γιος του.
Η μητέρα του τον πρόσεχε και είχε επικεντρωθεί σ' αυτόν. Αν και ο σύζυγός της είχε φέρει ένα υιοθετημένο αγόρι -τον Francisco- μετά από την θητεία του στον Μεξικανοαμερικανικό Πόλεμο, ο Χόλιντεϊ ήταν το πρώτο βιολογικό της παιδί που επέζησε από τη βρεφική ηλικία. Επιπλέον, είχε γεννηθεί με "λυκόστομα" (υπερωιοσχιστία), πράγμα που σήμαινε ότι χρειαζόταν ιδιαίτερη προσοχή και βοήθεια στην ομιλία του.
Στα 15 του, η αγαπημένη του μητέρα πέθανε από φυματίωση. Ο Χόλιντεϊ ήταν στενά συνδεδεμένος μαζί της και συγκλονίστηκε από τον θάνατό της. Τα πράγματα έγιναν ακόμα χειρότερα όταν, μόλις τρεις μήνες αργότερα, ο πατέρας του παντρεύτηκε -πυροδοτώντας μια νομική διαμάχη με τα πεθερικά του για την κληρονομιά της εκλιπούσας.
Παρά τις οικογενειακές διαμάχες, ο Χόλιντεϊ φαινόταν ότι θα ακολουθούσε το δρόμο του πατέρα του και το 1870, γράφτηκε στο Κολέγιο Οδοντιατρικής Χειρουργικής της Πενσυλβάνια, απ' όπου αποφοίτησε δύο χρόνια αργότερα.
Όμως, η περιβόητη ιδιοσυγκρασία του σιγόβραζε.
Μια ιστορία από το 1872 αναφέρει ότι ο Χόλιντεϊ, έξαλλος που μαύρα αγόρια είχαν πέσει στην αγαπημένη του λακκούβα για κολύμπι, έβγαλε το όπλο του και τα πυροβόλησε. Ο ξάδερφός του, του οποίου ο πατέρας ήταν μάρτυρας του περιστατικού, επέμενε ότι "πυροβόλησε πάνω από τα κεφάλια τους". Όμως, ένας σύγχρονος του Χόλιντεϊ, που το 1907 έγραψε ένα προφίλ της ζωής του, περιέγραψε ότι "ο Χόλιντεϊ περίμενε μέχρι να μαζευτούν κάμποσα από αυτά και μετά, και με τα δύο πιστόλια του, σκότωσε δύο και τραυμάτισε πολλά άλλα". Όπως συμβαίνει με μεγάλο μέρος της ζωής του Χόλιντεϊ, το περιστατικό ρατσιστική βίας επισκιάζεται από τον μύθο του και ο αριθμός των νεκρών παραμένει ασαφής. Κάποιοι υποστήριξαν ότι το συμβάν ήταν ο λόγος που ο Χόλιντεϊ έφυγε για την Δύση. Ωστόσο, οι περισσότερες πηγές συμφωνούν ότι έφυγε από την Τζόρτζια επειδή αρρώστησε. Λίγο μετά αφότου ξεκίνησε να εργάζεται ως οδοντίατρος, διαγνώστηκε με φυματίωση, την ίδια ασθένεια που είχε σκοτώσει τη μητέρα του.
Ο Ντοκ Χόλιντεϊ είχε μόλις λίγους μήνες ζωής. Όταν ένας γιατρός του πρότεινε ότι ο ξηρός αέρας μπορεί να παρατείνει τη ζωή του, εκείνος άρπαξε την ευκαιρία και έφυγε.
Η μετακόμιση στα αμερικανικά σύνορα
Tombstone της Αριζόνα, 1881
Τον Οκτώβριο του 1873, ο Χόλιντεϊ μετακόμισε στο Ντάλας του Τέξας, που θεωρούταν η "τελευταία μεγάλη πόλη πριν από τα απολίτιστα Δυτικά Σύνορα".
Όμως, τα σύνορα συρρικνώνονταν. Η ολοκλήρωση του διηπειρωτικού σιδηροδρόμου το 1869 είχε κάνει αυτή την άκρη των ΗΠΑ εύκολα προσβάσιμη, ενώ οι Αμερικανοί, ψάχνοντας χρυσό και μια δεύτερη ευκαιρία, είχαν πλημμυρίσει αυτές τις περιοχές.
Όμως, την εποχή του Χόλιντεϊ, η Δύση ήταν ακόμα πολύ άγρια.
Μόλις έφτασε στο Τέξας, προσπάθησε να βγάλει αξιοσέβαστα τα προς το ζην και βρήκε δουλειά ως οδοντίατρος. Τότε ήταν που ο κόσμος άρχισε να τον αποκαλεί "Doc" (Δόκτορ). Όμως ο Χόλιντεϊ δεν είχε ξεπεράσει τη φυματίωση και ο βήχας του επηρέασε τους ανήσυχους ασθενείς του και, κατά συνέπεια, η δουλεία του μειώθηκε. Τελικά, αναγκάστηκε να βρει να κάνει κάτι άλλο για να βγάλει χρήματα και έτσι άρχισε τον τζόγο, ο οποίος, πυροδότησε τις περιπέτειές του. Ο Ντοκ ήταν καλός, αλλά τα παιχνίδια περιείχαν κινδύνους -ακόμη και πέρα από τα χρήματα που θα μπορούσε να χάσει κανείς- και έτσι, οπλίστηκε με ένα εξάσφαιρο και επέτρεψε να διαδοθούν οι φήμες για το γρήγορο θυμικό του όπου κι αν έπαιζε.
Το 1875 στο Ντάλας, ο Χόλιντεϊ μπλέχτηκε σε ένα καυγά με τον φύλακα ενός σαλούν. Φεύγοντας από την πόλη, έμπλεξε σε άλλους μπελάδες, αυτήν την φορά για παράνομο τζόγο. Κατευθυνόμενος σε μια κοντινή πόλη, δέχτηκε με χαρά το παρατσούκλι "Θανάσιμος Οδοντίατρος". Ακολούθησε μια περιπλάνηση από το Τέξας στο Ντένβερ, και από το Ντένβερ στο Τσεγιέν. Το 1877, επέστρεψε στο Φορτ Γκρίφιν του Τέξας, όπου έκανε δύο μοιραίες γνωριμίες: τη Mary Katharine "Big Nose Kate" (Μεγάλη Μύτη Κέιτ) Horony και τον Γουάιατ Ερπ.
Όμως, τα σύνορα συρρικνώνονταν. Η ολοκλήρωση του διηπειρωτικού σιδηροδρόμου το 1869 είχε κάνει αυτή την άκρη των ΗΠΑ εύκολα προσβάσιμη, ενώ οι Αμερικανοί, ψάχνοντας χρυσό και μια δεύτερη ευκαιρία, είχαν πλημμυρίσει αυτές τις περιοχές.
Όμως, την εποχή του Χόλιντεϊ, η Δύση ήταν ακόμα πολύ άγρια.
Μόλις έφτασε στο Τέξας, προσπάθησε να βγάλει αξιοσέβαστα τα προς το ζην και βρήκε δουλειά ως οδοντίατρος. Τότε ήταν που ο κόσμος άρχισε να τον αποκαλεί "Doc" (Δόκτορ). Όμως ο Χόλιντεϊ δεν είχε ξεπεράσει τη φυματίωση και ο βήχας του επηρέασε τους ανήσυχους ασθενείς του και, κατά συνέπεια, η δουλεία του μειώθηκε. Τελικά, αναγκάστηκε να βρει να κάνει κάτι άλλο για να βγάλει χρήματα και έτσι άρχισε τον τζόγο, ο οποίος, πυροδότησε τις περιπέτειές του. Ο Ντοκ ήταν καλός, αλλά τα παιχνίδια περιείχαν κινδύνους -ακόμη και πέρα από τα χρήματα που θα μπορούσε να χάσει κανείς- και έτσι, οπλίστηκε με ένα εξάσφαιρο και επέτρεψε να διαδοθούν οι φήμες για το γρήγορο θυμικό του όπου κι αν έπαιζε.
Το 1875 στο Ντάλας, ο Χόλιντεϊ μπλέχτηκε σε ένα καυγά με τον φύλακα ενός σαλούν. Φεύγοντας από την πόλη, έμπλεξε σε άλλους μπελάδες, αυτήν την φορά για παράνομο τζόγο. Κατευθυνόμενος σε μια κοντινή πόλη, δέχτηκε με χαρά το παρατσούκλι "Θανάσιμος Οδοντίατρος". Ακολούθησε μια περιπλάνηση από το Τέξας στο Ντένβερ, και από το Ντένβερ στο Τσεγιέν. Το 1877, επέστρεψε στο Φορτ Γκρίφιν του Τέξας, όπου έκανε δύο μοιραίες γνωριμίες: τη Mary Katharine "Big Nose Kate" (Μεγάλη Μύτη Κέιτ) Horony και τον Γουάιατ Ερπ.
Η μοιραία φιλία στο σαλούν του John Shanssey
Η "Big Nose" Kate
Η Χόρονι και ο Χόλιντεϊ γνωρίστηκαν σε ένα μπαρ. Ο Ντοκ ήταν γκρουπιέρης στο σαλούν του John Shanssey και η Χόρονι δούλευε ως χορεύτρια και πόρνη, στην οποία βρήκε το ταίρι του: ήταν σκληρή, πεισματάρα και είχε μια ιδιοσυγκρασία που μπορούσε να συναγωνιστεί τη δική του.
Στο ίδιο σαλούν γνώρισε και έναν άνθρωπο του νόμου, τον Γουάιατ Ερπ, ο οποίος κυνηγούσε έναν ληστή τρένου. Ο Χόλιντεϊ, ως γκρουπιέρης, ήξερε πολλά για τους ανθρώπους και έδωσε στον Ερπ πολύτιμες πληροφορίες για τον ληστή, που τελικά οδήγησαν στη σύλληψή του.
Έτσι, γεννήθηκε μια μοιραία φιλία και, όταν ο Χόλιντεϊ έμπλεξε σε μπελάδες στο Φορτ Γκρίφιν, μαζί με την Χόρονι ακολούθησαν τον Ερπ στο Dodge City. Εκεί, ο Ντοκ άνοιξε ένα οδοντιατρείο, θέλοντας να ασκήσει και πάλι την ιατρική, αλλά μάλωσε με την Χόρονι, εκείνη τον παράτησε και ο Ντοκ ξαναγύρισε στον τζόγο.
Στο ίδιο σαλούν γνώρισε και έναν άνθρωπο του νόμου, τον Γουάιατ Ερπ, ο οποίος κυνηγούσε έναν ληστή τρένου. Ο Χόλιντεϊ, ως γκρουπιέρης, ήξερε πολλά για τους ανθρώπους και έδωσε στον Ερπ πολύτιμες πληροφορίες για τον ληστή, που τελικά οδήγησαν στη σύλληψή του.
Έτσι, γεννήθηκε μια μοιραία φιλία και, όταν ο Χόλιντεϊ έμπλεξε σε μπελάδες στο Φορτ Γκρίφιν, μαζί με την Χόρονι ακολούθησαν τον Ερπ στο Dodge City. Εκεί, ο Ντοκ άνοιξε ένα οδοντιατρείο, θέλοντας να ασκήσει και πάλι την ιατρική, αλλά μάλωσε με την Χόρονι, εκείνη τον παράτησε και ο Ντοκ ξαναγύρισε στον τζόγο.
Ένα βράδυ σε ένα σαλούν, μια ομάδα καουμπόηδων έσπασε την πόρτα και άρχισε να χτυπάει τους πελάτες, μεταξύ των οποίων και οι Ντοκ και Ερπ. Ένας από αυτούς, είχε τσακωθεί με τον Ερπ στο παρελθόν, και φώναξε, "Προσευχήσου και τράβα το όπλο σου! Ήρθε η ώρα σου Ερπ!".
Όμως, πριν προλάβει να απαντήσει, ο Χόλιντεϊ έβγαλε το δικό του όπλο και το έβαλε στο κεφάλι του καουμπόη. Αργότερα, ο Ερπ περιέγραψε τη σκηνή ως την αρχή της φιλίας του με τη Χόλιντεϊ, λέγοντας, "Είμαι φίλος του Ντοκ Χόλιντεϊ γιατί όταν ήμουν αστυνόμος του Ντοτζ Σίτι του Κάνσας, ήρθε και μου έσωσε τη ζωή όταν με είχαν περικυκλώσει ντεσπεράντο".
Στα τέλη του 1879, ο Ερπ αποφάσισε να ενωθεί με τα αδέρφια του, Βίρτζιλ (Virgil) και Μόργκαν (Morgan), σε μια πόλη της Αριζόνα, το Tombstone, και σύντομα τον ακολούθησε ο Χόλιντεϊ.
Ο Χόλιντεϊ και το πιστολίδι στο O.K. Corral
Ο Wyatt Earp, ένας από τους στενότερους φίλους του Doc Hollidays, 1869 ή 1870
Ο Ντοκ και οι αδελφοί Ερπ είναι διάσημοι για το πιστολίδι που συνέβη στο O.K. Corral του Tombstone.
Αν και ο Χόλιντεϊ δύσκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί άνθρωπος του νόμου, είχε ευθυγραμμιστεί με τους αστυνόμους Γουάιατ και τον Βίρτζιλ Ερπ.
Το Tombstone ήταν μια πόλη όπου εξακολουθούσε να κυριαρχεί η ανομία της Άγριας Δύσης, αν και ο Βίρτζιλ, ως αστυνόμος της, προσπάθησε να διατηρήσει την ησυχία.
Συχνά, οι Χόλιντεϊ και Ερπ συγκρούονταν με μια ομάδα -η οποία απαρτιζόταν από τους αδερφούς Ike και Billy Clanton, τους αδερφούς Frank και Tom McLaury, τον Billy Claiborne, τον John Ringo, κ.ά- που ονομαζόταν Cochise County Cowboys, ή απλώς "Καουμπόηδες".
Τον Οκτώβριο του 1882, η ένταση μεταξύ τους έφτασε στο αποκορύφωμα, και όλα είχαν να κάνουν -και πάλι- με τον Χόλιντεϊ.
Στις 25 Οκτωβρίου, ο Χόλιντεϊ συγκρούστηκε με ένα από τα αδέρφια Κλάντον σε ένα σαλούν. Οι δυο τους, προτού ο Βίρτζιλ απομακρύνει τον Χόλιντεϊ, αντάλλαξαν απειλές, αλλά αργότερα ο Κλάντον συναντήθηκε με τον Γουάιατ Ερπ, χωρίς να έχει ηρεμήσει.
"Πες στον φυματικό φίλο σου, ότι αύριο είναι νεκρός!", του είπε και ο Ερπ απάντησε, "Μην μπλέκεις με τον Ντοκ. Θα σε σκοτώσει πριν καν ξεκινήσεις".
Το επόμενο απόγευμα, οι Clanton, οι McLaury και ο Billy Claiborne μαζεύτηκαν σε ένα δρόμο. Δεν πέρασε πολλή ώρα και η είδηση ότι σχεδίαζαν να σκοτώσουν τον Χόλιντεϊ έφτασε στα αυτιά των αδερφών Ερπ.
Ο Βίρτζιλ, μαζί με τα αδέρφια του, πήγε να επιβάλλει το νόμο. Ο Χόλιντεϊ επέμενε να πάει μαζί τους. Ο Γουάιατ του απάντησε ότι δεν ήταν δική του υπόθεση, αλλά μάταια, ο Ντοκ θα πήγαινε, όπως και να 'χε.
Ο Χόλιντεϊ και οι Ερπ αντιμετώπισαν τους Καουμπόηδες κοντά στο Ο.Κ. Corral. Ο Βίρτζιλ απαίτησε να παραδώσουν τα όπλα τους, αλλά αντ' αυτού, όλοι τράβηξαν τα όπλα τους. Όταν ο καπνός από τους πυροβολισμούς έπεσε, τρεις από τους Καουμπόηδες ήταν νεκροί. Μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα, είχαν πέσει τριάντα πιστολιές.
Αν και ο Χόλιντεϊ δύσκολα θα μπορούσε να θεωρηθεί άνθρωπος του νόμου, είχε ευθυγραμμιστεί με τους αστυνόμους Γουάιατ και τον Βίρτζιλ Ερπ.
Το Tombstone ήταν μια πόλη όπου εξακολουθούσε να κυριαρχεί η ανομία της Άγριας Δύσης, αν και ο Βίρτζιλ, ως αστυνόμος της, προσπάθησε να διατηρήσει την ησυχία.
Συχνά, οι Χόλιντεϊ και Ερπ συγκρούονταν με μια ομάδα -η οποία απαρτιζόταν από τους αδερφούς Ike και Billy Clanton, τους αδερφούς Frank και Tom McLaury, τον Billy Claiborne, τον John Ringo, κ.ά- που ονομαζόταν Cochise County Cowboys, ή απλώς "Καουμπόηδες".
Τον Οκτώβριο του 1882, η ένταση μεταξύ τους έφτασε στο αποκορύφωμα, και όλα είχαν να κάνουν -και πάλι- με τον Χόλιντεϊ.
Στις 25 Οκτωβρίου, ο Χόλιντεϊ συγκρούστηκε με ένα από τα αδέρφια Κλάντον σε ένα σαλούν. Οι δυο τους, προτού ο Βίρτζιλ απομακρύνει τον Χόλιντεϊ, αντάλλαξαν απειλές, αλλά αργότερα ο Κλάντον συναντήθηκε με τον Γουάιατ Ερπ, χωρίς να έχει ηρεμήσει.
"Πες στον φυματικό φίλο σου, ότι αύριο είναι νεκρός!", του είπε και ο Ερπ απάντησε, "Μην μπλέκεις με τον Ντοκ. Θα σε σκοτώσει πριν καν ξεκινήσεις".
Το επόμενο απόγευμα, οι Clanton, οι McLaury και ο Billy Claiborne μαζεύτηκαν σε ένα δρόμο. Δεν πέρασε πολλή ώρα και η είδηση ότι σχεδίαζαν να σκοτώσουν τον Χόλιντεϊ έφτασε στα αυτιά των αδερφών Ερπ.
Ο Βίρτζιλ, μαζί με τα αδέρφια του, πήγε να επιβάλλει το νόμο. Ο Χόλιντεϊ επέμενε να πάει μαζί τους. Ο Γουάιατ του απάντησε ότι δεν ήταν δική του υπόθεση, αλλά μάταια, ο Ντοκ θα πήγαινε, όπως και να 'χε.
Ο Χόλιντεϊ και οι Ερπ αντιμετώπισαν τους Καουμπόηδες κοντά στο Ο.Κ. Corral. Ο Βίρτζιλ απαίτησε να παραδώσουν τα όπλα τους, αλλά αντ' αυτού, όλοι τράβηξαν τα όπλα τους. Όταν ο καπνός από τους πυροβολισμούς έπεσε, τρεις από τους Καουμπόηδες ήταν νεκροί. Μέσα σε τριάντα δευτερόλεπτα, είχαν πέσει τριάντα πιστολιές.
Η κληρονομιά του πιστολά οδοντίατρου
Αφίσα της ταινίας του 1993 Tombstone - πηγή
Ο Ντοκ Χόλιντεϊ είναι περισσότερο γνωστός για εκείνη την ανταλλαγή πυρών. Πέντε χρόνια αργότερα πέθαινε, αλλά από τότε, η φήμη του έχει μεγαλώσει, αν και η φήμη του πιστολά μπορεί να είναι υπερβολική. Υποτίθεται ότι έχει σκοτώσει δεκάδες ανθρώπους, αλλά οι περισσότεροι από αυτούς είναι αδύνατο να επαληθευτούν. Ακόμη και ο Βίρτζιλ Ερπ πίστευε ότι η φήμη του ήταν υπερβολική.
"Υπήρχε κάτι πολύ περίεργο στο Ντοκ. Ήταν κύριος, καλός οδοντίατρος, φιλικός και όμως, εκτός από εμάς δε νομίζω ότι είχε άλλον φίλο. Ο κόσμος διηγούνταν ιστορίες ότι είχε δολοφονήσει άνδρες σε διάφορα μέρη της χώρας. Ότι είχε ληστέψει και διαπράξει κάθε είδους εγκλήματα, και όμως, όταν τους ρωτούσες πώς το ήξεραν, έλεγαν ότι ήταν απλά φήμες".
Το 1993, ο Βαλ Κίλμερ υποδύθηκε τον Ντοκ Χόλιντεϊ στην ταινία Tombstone, κάτι που τον εδραίωσε ως σύμβολο της Άγριας Δύσης. "Ο Ντοκ απευθύνεται σε κάτι βαθύ και σπλαχνικό στην ανθρώπινη ψυχή, γεγονός που εξηγεί γιατί παραμένει τόσο συναρπαστικός για τους ανθρώπους", σημείωσε ο βιογράφος του Χόλιντεϊ.
Μια από τις πιο αξιομνημόνευτες σκηνές στο Tombstone εμφανίζει τον Χόλιντεϊ να λέει στον Τζόνι Ρίνγκο, "Είμαι ο Χάκλμπερι σου", πριν τον πυροβολήσει και τον σκοτώσει. Δεν έχει επιβεβαιωθεί αν ο Χόλιντεϊ χρησιμοποίησε ποτέ αυτή τη φράση, αλλά πιθανότατα του αποδόθηκε για πρώτη φορά σε ένα βιβλίο το 1928. Όπως και ο θάνατος του Ρίνγκο δεν αποδόθηκε ποτέ επίσημα στον Χόλιντεϊ, καθώς, εκείνη την εποχή, θεωρήθηκε αυτοκτονία.
Το τι είναι αλήθεια και τι είναι μύθος για τον Χόλιντεϊ μπορεί να μην γίνει ποτέ πλήρως κατανοητό. Για το πώς όμως πέθανε, οι πηγές συμφωνούν. Τον Μάιο του 1887, ο Ντοκ πήγε στο Glenwood Springs του Κολοράντο, ελπίζοντας ότι οι ιαματικές πηγές θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν με την φυματίωση.
Το 1993, ο Βαλ Κίλμερ υποδύθηκε τον Ντοκ Χόλιντεϊ στην ταινία Tombstone, κάτι που τον εδραίωσε ως σύμβολο της Άγριας Δύσης. "Ο Ντοκ απευθύνεται σε κάτι βαθύ και σπλαχνικό στην ανθρώπινη ψυχή, γεγονός που εξηγεί γιατί παραμένει τόσο συναρπαστικός για τους ανθρώπους", σημείωσε ο βιογράφος του Χόλιντεϊ.
Μια από τις πιο αξιομνημόνευτες σκηνές στο Tombstone εμφανίζει τον Χόλιντεϊ να λέει στον Τζόνι Ρίνγκο, "Είμαι ο Χάκλμπερι σου", πριν τον πυροβολήσει και τον σκοτώσει. Δεν έχει επιβεβαιωθεί αν ο Χόλιντεϊ χρησιμοποίησε ποτέ αυτή τη φράση, αλλά πιθανότατα του αποδόθηκε για πρώτη φορά σε ένα βιβλίο το 1928. Όπως και ο θάνατος του Ρίνγκο δεν αποδόθηκε ποτέ επίσημα στον Χόλιντεϊ, καθώς, εκείνη την εποχή, θεωρήθηκε αυτοκτονία.
Το τι είναι αλήθεια και τι είναι μύθος για τον Χόλιντεϊ μπορεί να μην γίνει ποτέ πλήρως κατανοητό. Για το πώς όμως πέθανε, οι πηγές συμφωνούν. Τον Μάιο του 1887, ο Ντοκ πήγε στο Glenwood Springs του Κολοράντο, ελπίζοντας ότι οι ιαματικές πηγές θα μπορούσαν να τον βοηθήσουν με την φυματίωση.
Μια φωτογραφία, που βρέθηκε το 2015, και στην οποία πιστεύεται ότι εμφανίζεται ο Ντοκ Χόλιντεϊ λίγο πριν τον θάνατό του
Κάτι τέτοιο όμως δε συνέβη. Στις 8 Νοεμβρίου του 1887, ο 36χρονος Χόλιντεϊ ήπιε ένα σφηνάκι ουίσκι στο κρεβάτι και λίγο πριν πεθάνει, κοίταξε τα ξυπόλητα πόδια του και είπε "Αυτό είναι αστείο".
Ο Ντοκ Χόλιντεϊ πίστευε πάντα ότι θα πέθαινε με τις μπότες του.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου