Στο παράθυρο βρίσκεται τοποθετημένος ένας βράχος της Σελήνης 3 δισεκατομμυρίων ετών.
Πριν από πενήντα χρόνια, στις 16 Ιουλίου του 1969, το Απόλλων 11 εγκατέλειψε τη Γη, ταξίδεψε στο διάστημα και στις 20 Ιουλίου προσσεληνώθηκε. Ένα αναμνηστικό από την αποστολή αυτή είναι ενσωματωμένο σε ένα βιτρό στο παράθυρο στον Εθνικού Καθεδρικού Ναού της Ουάσιγκτον.
Το παράθυρο των Επιστημόνων και Τεχνικών (Scientists and Technicians Window) -γνωστός ως Παράθυρο του Διαστήματος (Space Window)- εγκαταστάθηκε το 1974 και βρίσκεται περίπου στα μισά του κλίτους του ναού. Το παράθυρο υπάρχει κυρίως λόγω του Francis B. Sayre Jr., του ηγούμενου του ναού στις αρχές της δεκαετίας του 1970. Είχε ήδη φτιάξει τη φήμη του ως προοδευτικός κληρικός, μιας και είχε αντιταχθεί σθεναρά στον γερουσιαστή Μακάρθυ και συμμετείχε στην πορεία προς τη Σέλμα με τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Όνειρό του ήταν να δώσει στον καθεδρικό ναό ένα μοναδικά αμερικανικό έργο τέχνης που θα τον ξεχώριζε από όλους τους άλλους μεγάλους ναούς σε όλο τον κόσμο. Ο Sayre συνεργάστηκε με τον πρώην μηχανικό, επιστήμονα και διευθυντή της NASA, Thomas O. Paine, ο οποίος χρηματοδότησε σε μεγάλο βαθμό το παράθυρο που είχαν αναθέσει στον καλλιτέχνη Rodney Winfield, ώστε να τιμηθεί το μεγαλύτερο επιστημονικό επίτευγμα των ΗΠΑ: η αποστολή του Απόλλων 11 στη Σελήνη.
Ο καθεδρικός ναός - πηγή
Ο Winfield, ο οποίος είχε δημιουργήσει ξανά έργα για εκκλησίες και συναγωγές σε ολόκληρη τη χώρα, γνώριζε πολύ καλά τη δημιουργία βιτρό που αντλούσαν έμπνευση από τη θρησκεία, αλλά αυτή ήταν μια συνεργασία τέχνης, επιστήμης και θρησκείας. Το έργο είχε εμπόδια. Στο ημερολόγιό του, ο καλλιτέχνης περιέγραψε τη διαδικασία κοπιαστική. Η Η NASA είχε τις απαιτήσεις της, παρέχοντας στον Winfield λεπτομερείς οδηγίες και απόρρητες φωτογραφίες του διαστήματος και των πυραύλων. Ο καθεδρικός είχε επίσης συγκεκριμένες απαιτήσεις για να εξασφαλίσει ότι το παράθυρο ταιριάζει στην αρχιτεκτονική. Και φυσικά, ο καλλιτέχνης είχε το δικό του όραμα. Ο Winfield πρότεινε 11 διαφορετικά σχέδια, αλλά όλα απορρίφθηκαν.
Ο Winfield έγραψε στο ημερολόγιό του ότι είχε απογοητευθεί και ήταν έτοιμος να τα παρατήσει. Όμως, συνέχισε να εργάζεται και όπως είπε η κόρη του, καλλιτέχνις και η ίδια, ο πατέρας της δεν τα παρατούσε ποτέ.
Τότε λοιπόν ήταν που του ήρθε η έμπνευση για το έργο. Στο ημερολόγιό του, ο Winfield περιγράφει την καλλιτεχνική διαδικασία που τον οδήγησε να δημιουργήσει το σχέδιο που έγινε τελικά αποδεκτό.
"Τότε ήταν που αποφάσισα να ξεχάσω όλους τους περιορισμούς των οπτικών στοιχείων που μου παρείχε η NASA", έγραψε, "και απλά έκανα ένα παράθυρο που θα έδειχνε την απεραντοσύνη του σύμπαντος". Το δωδέκατο και τελικό σχέδιό του ήταν ένας τολμηρός, γεωμετρικός σχεδιασμός με σκούρες σφαίρες και μικροσκοπικά άστρα. Είναι αυτό που φαίνεται σήμερα στον ναό.
Από την τελετή αποκαλυπτηρίων - πηγή
Το παράθυρο εγκαινιάστηκε σε μια τελετή στον ναό στις 21 Ιουλίου του 1974, στην πέμπτη επέτειο της αποστολής του Απόλλων 11. Παρόντες ήταν ο Sayre, ο Paine, ο Winfield και οι τρεις αστροναύτες της αποστολής ήταν παρόντες -το 2011, ο Winfield είπε ότι το να πάρει αυτόγραφο από τους αστροναύτες ήταν σαν να έπαιρνε αυτόγραφο από τον Κολόμβο. Από τους αστροναύτες, ο Μάικλ Κόλινς είχε την πιο συνδεδεμένος 1με το περιβάλλον, μιας και είχε περάσει μέρος της παιδικής του ηλικίας στην Ουάσιγκτον και είχε αποφοιτήσει από το σχολείο St. Albans, που βρίσκεται δίπλα στον ναό.
Δεκαετίες αργότερα, από το σπίτι του στη Νότια Φλόριντα, ο Κόλινς είπε ότι αυτό που λατρεύει περισσότερο στο παράθυρο είναι το πώς ταιριάζει. "Οτιδήποτε άλλο στον καθεδρικό τιμά το παλιό. Αυτό είναι κάτι που θυμίζει το νέο. Μου αρέσει αυτή η αντιπαράθεση των ασυνήθιστων. Το παλιό και το νέο δίπλα-δίπλα". Ονομάζει δε το έργο του Winfield ως "αριστούργημα".
Όταν το παράθυρο αποκαλύφθηκε το 1974, του έλειπε ένα σημαντικό συστατικό: η πέτρα της Σελήνης. Στην πραγματικότητα εγκαταστάθηκε το 1977, λόγω του φόβου βανδαλισμών. Για τρία χρόνια, στη θέση της υπήρχε ένα μαύρο, κυκλικό χαρτί. Όταν τελικά τοποθετήθηκε η πέτρα τελικά, ήταν μια λεπτή φέτα μιας 3,5 δισεκατομμυρίων χρόνων πέτρας από βασάλτη που είχε πάρει ο Νιλ Άρμστρονγκ από τη Θάλασσα της Γαλήνης (Mare Tranquillitatis). Είναι η μοναδική πέτρα από τη Σελήνη που δόθηκε σε μια μη κυβερνητική υπηρεσία. Ο Winfield έχει πει ότι την πρώτη φορά που την έπιασε είδε πόσο λεπτή ήταν. "Ήταν πολύ, πολύ λεπτή. Μπορούσες να δεις από μέσα της", δήλωσε το 2011. "Ήταν ημιδιαφανής".
Οι βάνδαλοι δεν ήταν η μόνη απειλή. Ο σεισμός του 2011 προκάλεσε ζημιές στον καθεδρικό αξίας δεκάδων εκατομμυρίων δολαρίων. Το Παράθυρο του Διαστήματος όμως ήταν ασφαλές. Ο διευθυντής συντήρησης και εγκαταστάσεων του καθεδρικού εξήγησε ότι αυτό συνέβη λόγω του τρόπου κατασκευής των βιτρό. Είναι ο συνδυασμός γυαλιού, μολύβδου και μεταλλικών ράβδων.
"Ως αποτέλεσμα, είναι πραγματικά αρκετά εύκαμπτα. Όταν το κτίριο κινείται, κινούνται και τα παράθυρα", λέει. "Οι πέτρες γύρω τους μπορεί να κινούνται αλλά, λόγω της φύσης του γυαλιού και του μολύβδου, τα παράθυρα έχουν κάποια ευελιξία".
Σήμερα, βρίσκεται σε εξέλιξη μια διαδικασία ανανέωσης των συστημάτων πυροπροστασίας του ναού -κάτι που κατέστη επιτακτική ανάγκη μετά την πυρκαγιά στην Παναγιά των Παρισίων.
Το γκαργκόιλ του Darth Vader - πηγή
Ο ιερέας έχει πει ότι το παράθυρο είναι ίσως το δεύτερο πιο πολυσυζητημένο χαρακτηριστικό του ναού, πίσω από το μοναδικό γκαργκόιλ του Darth Vader.
Ο καθεδρικός είναι τόπος θρησκευτικής λατρείας. Οπότε, το Παράθυρο του Διαστήματος έχει κάποια πνευματική σημασία; Η Robin Winfield λέει ότι ο πατέρας της δεν ασκούσε τη θρησκεία, αλλά ήταν θρησκευόμενος με τον τρόπο του.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου