Στην Νησίδα του Σαν Χουάν (Isleta de San Juan), ένα νησί δίπλα στις ακτές του Πουέρτο Ρίκο, στην περιοχή του Παλαιού Σαν Χουάν (Viejo San Juan), το ιστορικό τμήμα της πρωτεύουσας της περιοχής, το Σαν Χουάν, βρίσκεται το φρούριο San Cristóbal. Το φρούριο μένει στη σκιά του παλαιότερου και πιο δημοφιλούς φρουρίου El Morro. Παρόλα αυτά, είναι η μεγαλύτερη ισπανική οχύρωση του Νέου Κόσμου. Κατασκευάστηκε για να αποκρούει τις εχθρικές επιθέσεις και, όπως και το El Morro, διαθέτει αρκετές "garitas", δηλαδή σκοπιές, όπου στέκονταν φρουροί τη νύχτα οι Ισπανοί στρατιώτες.
Μια από αυτές τις σκοπιές, η οποία χτίστηκε το 1634, ξεχωρίζει από τις υπόλοιπες καθώς περιβάλλεται από ένα μύθο μέχρι και σήμερα. Είναι γνωστή ως "Garita del Diablo", δηλαδή Σκοπιά του Διαβόλου, βρίσκεται πιο μακριά από τις υπόλοιπες και προεξέχει στον ωκεανό. Λέγεται ό, τι, λόγω της απομακρυσμένης θέσης της και των απόκοσμων ήχων που ακούγονταν συχνά, δεν ήταν δημοφιλής στους φρουρούς.
Αεροφωτογραφία του φρουρίου San Cristóbal
Οι φρουροί στις σκοπιές, περιστασιακά τη νύχτα, φώναζαν ο ένας στον άλλο για να βεβαιωθούν ότι ήταν εντάξει και ξύπνιοι. Επειδή η Garita del Diablo ήταν πολύ μακριά, οι στρατιώτες έπρεπε να φωνάζουν πιο δυνατά για να ανταγωνιστούν τους ήχους του ωκεανού και τον αέρα. Μια νύχτα, ένας στρατιώτης ήταν φρουρός στη διάσημη σκοπιά. Κάθε κλήση που απευθυνόταν προς αυτόν παρέμενε αναπάντητη. Οι άλλοι στρατιώτες φοβόντουσαν για τον συνάδελφό τους αλλά μέχρι την ανατολή του ηλίου κανείς δεν τόλμησε να ελέγξει αν συνέβαινε κάτι. Τότε, πήγαν στην σκοπιά και το μόνο που βρήκαν ήταν το τουφέκι του και η στολή του. Οι προληπτικοί φρουροί ισχυρίστηκαν ό, τι ο διάβολος πήρε τον συνάδελφό τους και έτσι ξεκίνησε ο μύθος.
Εκείνη την εποχή, κάποιοι ντόπιοι ανέφεραν μια πιο λογική εξήγηση. Ισχυρίστηκαν ότι ο στρατιώτης άφησε τη θέση του για να φύγει με την αγάπη της ζωής του. Ο στρατιώτης έπαιζε την κιθάρα του και τραγουδούσε την αγάπη του για εκείνη, όμως ούτε οι ανώτεροί του ούτε η μητέρα της κοπέλας ενέκριναν τη σχέση. Το ζευγάρι συμφώνησε να συναντηθούν ένα βράδυ, όταν ο στρατιώτης θα ήταν σκοπός στην εν λόγω σκοπιά και να το σκάσουν. Η κοπέλα του πήγε πολιτικά ρούχα, έφυγαν χωρίς να τους δει κανείς και πήγαν σε εξοχικό σπίτι στη Sierra de Trujillo. Ανεξάρτητα από την αλήθεια αυτών των ιστοριών, δεν τους είδαν ποτέ ξανά.
Σήμερα, η Garita del Diablo παραμένει απρόσιτη για το κοινό, αλλά μπορεί κανείς να τη δει από το οχυρό και τον δρόμο που περνάει μπροστά της. Λέγεται ότι αν κανείς πλησιάσει την σκοπιά το βράδυ, ίσως ακούσει την κιθάρα του στρατιώτη καθώς και ένα γέλιο. Ίσως είναι ο ήχος του ευτυχισμένου ζευγαριού, ή ίσως ο Ισπανός στρατιώτης και η αγαπημένη του χλευάζουν τον μύθο γύρω από την εξαφάνισή τους.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου