Ο Μαρκ Τουέιν - πηγή
Στις 21 Απριλίου του 1910, ο Μαρκ Τουέιν πέθανε. Επτά χρόνια μετά, έγραψε το τελευταίο του μυθιστόρημα, με τίτλο Jap Herron. Τουλάχιστον, έτσι ισχυριζόταν η δημοσιογράφος και συγγραφέας Emily Grant Hutchings.
Η Έμιλυ Γκραντ Χάτσινγκς ισχυρίστηκε ότι ο Μαρκ Τουέιν, ο οποίος ήταν νεκρός για επτά χρόνια, την επισκέφτηκε από τους νεκρούς και της υπαγόρευσε ένα βιβλίο, καθώς και δύο σύντομες ιστορίες, μέσω ενός πίνακα Ouija -μια συσκευή που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να επικοινωνήσει κανείς με τους νεκρούς- και με τη βοήθεια ενός ενδιάμεσου, της κυρίας Lola V. Hays.
Πίνακας Ouija
Όσοι δεν ξέρουν τι είναι ο πίνακας Ouija, πρόκειται για ένα παιχνίδι που αποτελείται από έναν πίνακα με ολόκληρο το αγγλικό αλφάβητο και τους αριθμούς 0 έως 9 πάνω του, καθώς και τις λέξεις "ναι" και "όχι" στις πάνω γωνίες και "αντίο" στο κάτω μέρος. Ο πίνακας συνοδεύεται από ένα μικρό κομμάτι από ξύλο ή πλαστικό που ονομάζεται a "planchette". Δύο ή περισσότεροι άνθρωποι κάθονται γύρω από τον πίνακα, τοποθετήσουν τις άκρες των δακτύλων τους στο πλακίδιο και κάνουν ερωτήσεις στο πνεύμα ενός νεκρού. Με αρκετή εστίαση και αφοσίωση, λέγεται ότι μπορεί κάποιος να καλέσει το πνεύμα και να τον ή την κάνει να μετακινεί το πλακίδιο από γράμμα σε γράμμα ώστε να βγει ολόκληρη η απάντηση.
Πρόκειται για μια ανοησία, αλλά υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν στον πίνακα και η κα Χάτσινγκς σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να ξεγελάσει το κοινό και να το κάνει να πιστέψει ότι το πνεύμα του Τουέιν πράγματι επικοινώνησε μαζί της. Στη μακρά εισαγωγή του βιβλίου, η κυρία Χάτσινγκς περιέγραφε τη μυστικιστική προέλευση του βιβλίου, πώς προσκλήθηκε σε μια συνεδρία μιας μικρής κοινωνίας ψυχικής έρευνας και πώς της μίλησε κατευθείαν ο Τουέιν, αποκαλώντας την "Hannibal girl" (η κα Χάτσινγκς είχε γεννηθεί στην πόλη Χάνιμπαλ του Μιζούρι).
Η Έμιλυ Γκραντ Χάτσινγκς - πηγή
Η προέλευση του μυθιστορήματος προσέλκυσε κάποια φήμη, κερδίζοντας ακόμη και μια ανασκόπηση από τους The New York Times:
"Ο πίνακας Ouija φαίνεται ότι ήρθε για να μείνει ως ανταγωνιστής της γραφομηχανής στην παραγωγή μυθοπλασίας. Γιατί αυτό είναι το τρίτο μυθιστόρημα τους τελευταίους μήνες που διεκδικεί την πατρότητα κάποιου νεκρού και οι οποίοι, απρόθυμοι να εγκαταλείψουν τις ανθρώπινες δραστηριότητες, φαίνεται να βρίσκουν στον ouija ένα υλικό μέσο έκφρασης. Αν αυτό είναι το καλύτερο που μπορεί να κάνει ο 'Μαρκ Τουέιν' φτάνοντας πέρα από το φράγμα, ο στρατός των θαυμαστών που έχουν κερδίσει τα έργα του γι' αυτόν, ελπίζουν ότι θα σεβαστεί στο εξής αυτό το όριο", έγραψαν το 1917.
Μετά από ένα χρόνο που το βιβλίο βγήκε στην αγορά, η κόρη του Τουέιν, Κλάρα Κλέμενς, κατέφυγε στο δικαστήριο ώστε να σταματήσει την Χάτσινγκς να επωφελείται από το όνομα του πατέρα της. Η Χάτσινγκς κλήθηκε να αποδείξει ότι το βιβλίο γράφτηκε πράγματι από το φάντασμα του Τουέιν, κάτι που την έφερε σε δύσκολη θέση. Αν η Χάτσινγκς επέμενε στην ιστορία, ότι δηλαδή το βιβλίο προέρχονταν απευθείας από το πνεύμα του Τουέιν, παραβίαζε τα δικαιώματα του νόμιμου εκδότη του συγγραφέα, της Harper & Brothers, ο οποίος είχε δικαίωμα να δημοσιεύει όλα τα έργα του. Επίσης, η Χάτσινγκς θα έπρεπε να εγκαταλείψει την κυριότητα του βιβλίου, ως περιουσιακό στοιχείο του Τουέιν. Αν όμως άλλαζε την ιστορία της, θα ομολογούσε την απάτη.
Τελικά, η Χάτσινγκς και ο εκδότης της απέσυραν το βιβλίο από τα ράφια. Σήμερα, αντίγραφα του βιβλίου είναι σπάνια, αλλά είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυο.
από: amusing planet
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου