Η καλύτερα διατηρημένη παλαιοχριστιανική βασιλική στη Ρώμη κρύβει κάποιες ιδιορρυθμίες και μυστικά.
Η Basilica di Santa Sabina all'Aventino (βασιλική της Αγίας Σαβίνας) στον collis Aventinus, δηλαδή τον Αβεντίνο λόφο, έναν από τους Επτά λόφους της αρχαίας Ρώμης, περιγράφεται συχνά ως το καλύτερο διατηρητέο παράδειγμα παλαροχριστιανικής αρχιτεκτονικής στην Αιώνια πόλη, δίνοντας ένα δείγμα για το πώς μπορεί να ήταν οι εκκλησίες και βασιλικές της εποχής της, όπως η πρώτη βασιλική του Αγίου Πέτρου. Όμως, οι επισκέπτες ίσως δεν καταφέρουν να δουν κάποιες ιδιορρυθμίες και ενδιαφέροντα μυστικά της βασιλικής.
Η βασιλική χτίστηκε από τον Πέτρο από την Ιλλυρία, μεταξύ του 422 και 432 μ.Χ., όταν Πάπας στη Ρώμη ήταν ο Κελεστίνος Α' (422-432) και ο Σίξτος Γ' (432-440), όπως μαρτυρείται από την χρυσή μωσαϊκή επιγραφή απέναντι από την αψίδα. Πρόκειται για το μοναδικό ψηφιδωτό που σώζεται μέχρι σήμερα από όσα μπορεί να διακοσμούσαν κάποτε τις στοές και το κρηπίδωμα.
Με την είσοδο στη βασιλική από τον αρχικό νάρθηκα (και όχι από την σημερινή πλαϊνή είσοδο), οι προσεκτικοί επισκέπτες θα δουν μια πόρτα από κυπαρίσσι που χρονολογείται από τον 5ο αιώνα, που περιβάλλεται από ένα μαρμάρινο πλαίσιο. Οι ιστορικοί πιστεύουν ότι αυτό το πλαίσιο και οι 24 στήλες κορινθιακού ρυθμού στο εσωτερικό του ναό (στην τρίτη στα αριστερά υπάρχει η περίεργη επιγραφή "Rufeno", φωτογραφία πάνω), μπορεί να έχουν παρθεί από τον ναό που ήταν αφιερωμένος στην Juno Regina, την βασίλισσα Γιούνο, σύζυγο του Γιούπιτερ, άρχοντα των θεών (η Γιούνο ήταν κύρια ρωμαϊκή θεότητα, αντίστοιχη με την Ήρα της ελληνικής μυθολογίας, σύζυγος του Γιούπιτερ και μητέρα του Μαρς), που βρίσκεται επίσης στον Αβεντίνο λόφο.
Λεπτομέρεια της Σταύρωσης από την πόρτα - πηγή
Αυτή η πόρτα, που αποκαταστάθηκε αργότερα, παρουσιάζει μια σειρά από σκηνές από την Παλαιά και τη Νέα Διαθήκη, συμπεριλαμβανομένου αυτού που πιστεύεται ότι είναι μία από τις παλαιότερες αναπαραστάσεις της Σταύρωσης. Ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι το πρόσωπο του Φαραώ που καθοδηγεί τα στρατεύματά του στην Ερυθρά Θάλασσα, στην απεγνωσμένη και τελική προσπάθειά του να αποτρέψει τον Μωυσή από το να φτάσει στην Γη της Επαγγελίας. Υπάρχουν στοιχεία ότι όταν στις αρχές του 19ου αιώνα οι πόρτες αποκαταστάθηκαν, το πρόσωπο του Φαραώ χαράχτηκε ώστε να μοιάζει με εκείνο του Ναπολέοντα, μια μισητή μορφή εκείνη την εποχή.
Το παρεκκλήσι του Αγίου Δομίνικου - πηγή
Εκτός από την υπέροχη πόρτα, μια τρύπα στον τοίχο αποκαλύπτει ένα μυστικό μοναστήρι και μια πορτοκαλιά, που συχνά συνδέεται με το αρχικό δέντρο που φύτεψε ο Άγιος Δομίνικος, ο ιδρυτή του Τάγματος των Δομινικανών, του οποίο η έδρα βρίσκεται στη Αγία Σαβίνα. Το κοντινό πάρκο, με εκπληκτική θέα στην πόλη, ονομάζεται επίσης Κήπος των Πορτοκαλιών.
Η lapis diaboli
Στη γωνία προς τα αριστερά, υπάρχει μια σκούρα, γυαλισμένη πέτρα στηριγμένη σε μια στήλη. Πιθανότατα πρόκειται για μια ρωμαϊκή κλίμακα βάρους, αλλά ο τοπικός μύθος λέει ότι ήταν η πέτρα ήταν η "lapis diaboli", η πέτρα του διαβόλου, η οποία εκτοξεύτηκε στον Άγιο Δομίνικο ενώ εκείνος προσευχόταν στην εκκλησία.
Ένα άλλο ενδιαφέρον χαρακτηριστικό είναι μια μικρή, απομονωμένη στήλη, τοποθετημένη σε χαμηλότερο ύψος σε μια κόγχη. Αυτό το ασυνήθιστο χαρακτηριστικό δείχνει πόσο χαμηλότερο ήταν το πάτωμα της προηγούμενης δομής. Μπορεί να ανήκε στο αρχικό σπίτι της Αγίας Σαβίνας, ή σε κάποιο άλλο προγενέστερο ρωμαϊκό κτήριο.
Αν κοιτάξει κανείς το έδαφος, θα δει ότι το μαρμάρινο πάτωμα της βασιλικής είναι γεμάτο με πλάκες. Η πιο εντυπωσιακή (και εξαιρετικά σπάνια) είναι του Γενικού Μάγιστρου (Magister Generalis) του τάγματος από τα τέλη του 13ου αιώνα μέχρι τις αρχές του 14ου αιώνα, η οποία είναι πλούσια διακοσμημένη με αναπαράσταση του ανθρώπου που έχει θαφτεί από κάτω, σε στυλ μωσαϊκού.
από: atlas obscura
.jpg){kind=link}
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου