Το μνημείο είναι προς τιμή του νεαρού Ούγγρου Πίτερ Μάνσφελτ (Péter Mansfeld) ο οποίος μαρτύρησε το 1959.
Η Ουγγρική Επανάσταση ξεκίνησε από τους φοιτητές, οι οποίοι, στις 23 Οκτωβρίου του 1956 πραγματοποίησαν μια ειρηνική διαδήλωση κατά του σοβιετικού καθεστώτος στην Βουδαπέστη. Οι αναταραχές προετοιμάζονταν για αρκετό καιρό, γεγονός που αποδεικνύεται από τους 200.000 με 300.000 ανθρώπους που κατέληξαν να ζητήσουν μια ανεξάρτητη Ουγγαρία. Κατέστρεψαν κομμουνιστικές εικόνες και σημαίες σε όλη την πόλη. Πολλοί από τους ακτιβιστές ήταν έφηβοι, όπως ο Πίτερ Μάνσφελτ, μόλις 16 ετών τότε.
Όταν οι ηγέτες της διαδήλωσης επιχείρησαν να μπουν στο κτίριο του ραδιοφώνου της Βουδαπέστης για να μεταδώσουν μια λίστα με τα αιτήματά τους, τους σταμάτησε η σοβιετική μυστική αστυνομία. Το πλήθος μεγάλωσε, η αστυνομία άνοιξε πυρ και ξέσπασαν επεισόδια. Η κεντρική Βουδαπέστη ήταν μια ζώνη πολέμου για τους επόμενους μήνες, οι δρόμοι ήταν γεμάτοι με καμμένα αυτοκίνητα και οδοφράγματα της αστυνομίας.
Η σοβιετική αστυνομία προσπάθησε να κρύψει τα όπλα της σε όλη την πόλη, σε μέρη όπως άδεια ασθενοφόρα, αλλά οι διαδηλωτές τα βρήκαν και τα έκλεψαν. Καθώς η επανάσταση καταλάγιαζε, ο Μάνσφελντ και τέσσερις άλλοι συμμαχητές του συνέχισαν να μαζεύουν όπλα και χειροβομβίδες σε περίπτωση που τα χρειαζόντουσαν και πάλι οι επαναστάτες. Για να κλέψουν πυρομαχικά, μπήκαν κρυφά στην βίλα του υπουργού Εσωτερικών και ίσα που ξέφυγαν από έναν αστυνομικό. Το 1958, σε μια άλλη αποστολή για να βρουν όπλα, έκλεψαν ένα αυτοκίνητο και απήγαγαν έναν αστυνομικό. Ο νεότερος από τους επαναστάτες άρχισε να φοβάται καθώς οι αρχές πλησίαζαν όλο και περισσότερο τα πέντε αγόρια και το είπε στους γονείς του. Εκείνοι όμως, σαν πιστοί κομμουνιστές που ήταν, τους κατέδωσαν αμέσως.
Ενώ η αστυνομία ερευνούσε την περιοχή όπου ήταν κρυμμένα τα όπλα (κάτω από το κάστρο της Βουδαπέστης), ο Μάνσφελντ το έσκασε πηδώντας από ένα περβάζι ύψους 4 μέτρων στην γειτονιά του, το Rose Hill, σπάζοντας το ένα χέρι του. Όμως, η απόδραση ήταν μάταιη καθώς βρέθηκε την επόμενη κιόλας μέρα.
Ο Μάνσφελντ είχε συνελήφθη νωρίτερα εκείνο τον μήνα επειδή έκλεψε ένα αυτοκίνητο και πέταξε αντι-κομμουνιστικά φυλλάδια στο δρόμο. Αυτά τα αδικήματα, σε συνδυασμό με τις κατηγορίες της απαγωγής, της κλοπής, της απόκρυψης όπλων και της βιαιοπραγίας κατά του κράτους, ήταν αρκετές αποδείξεις για την αποκλίνουσα συμπεριφορά του. Η σοβιετική κυβέρνηση σχεδίαζε να κάνει τους πέντε νεαρούς επαναστάτες παράδειγμα προς αποφυγή.
Αποφασίστηκε ότι ο Μάνσφελντ και ο σύντροφος του, József Blasko, ήταν οι αρχηγοί. Η εισαγγελική αρχή κάλεσε τον δικαστή να μην είναι επιεικής λόγω του νεαρού της ηλικίας των κατηγορουμένων, αλλά να είναι αμείλικτος για τους πολιτικούς προδότες. Ο Blasko καταδικάστηκε με ισόβια κάθειρξη, ενώ ο Μάνσφελντ καταδικάστηκε σε θάνατο. Όμως, επειδή ήταν 17, θα ζούσε την υπόλοιπη σύντομη ζωή του υπό κράτηση από την σοβιετική μυστική αστυνομία. Ο Μάνσφλεντ κρατήθηκε και βασανίστηκε στη φυλακή μέχρι τα 18α γενέθλιά του, όταν και κρεμάστηκε. Η εκτέλεση φέρεται να μην έγινε σωστά και ο νεαρός μάρτυρας χρειάστηκε 13 αγωνιώδη λεπτά για να πεθάνει.
Ο Μάνσφελντ έγινε σύμβολο της επανάστασης, ειδικά για τους χιλιάδες έφηβους μάρτυρες που πέθαναν για την ανεξαρτησία της Ουγγαρίας. Αυτό το άγαλμα, και ένα στο πάρκο Veronika, μνημονεύει τη θυσία του. Το συγκεκριμένο άγαλμα στην οδό Szabó Ilonka μερικές φορές αποκαλείται "Ο άνθρωπος που πέφτει στο θάνατο". Παρουσιάζει τη στιγμή που ο Μάνσφλεντ έπεφτε από το περβάζι στο Rose Hill.
από: atlas obscura
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου