Δευτέρα 11 Μαΐου 2020

Το μικρό αρχιπέλαγος Dry Tortugas στο Key West της Φλόριντα


Τα απομακρυσμένα νησιά της Φλόριντα έχουν μια ιστορία θαλάσσιων χελωνών, βυθισμένων θησαυρών και ένα από τα μεγαλύτερα θαλάσσια φρούρια από τούβλο.



Το 1513, ο Ισπανός εξερευνητής και κατακτητής Χουάν Πόνθε ντε Λεόν (Juan Ponce de León), που το 1493 συνόδευσε τον Χριστόφορο Κολόμβο στο δεύτερο ταξίδι του, βρέθηκε για πρώτη φορά σε αυτά τα νησιά, τότε που δεν ήταν τίποτα περισσότερο από συστάδες κοραλλιών που κατοικούνταν από θαλάσσιες χελώνες. Με την ανακάλυψή τους, ο ντε Λεόν ονόμασε τα νησιά "Las Tortugas", δηλαδή "οι χελώνες", και λέγεται ότι είχε 160 χελώνες κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του στην ανοικτή θάλασσα. Η λέξη "Dry" (στεγνός) προστέθηκε αργότερα στο όνομα των νησιών ως μια προσπάθεια να προειδοποιούνται οι ναυτικοί για την έλλειψη γλυκού νερού στην περιοχή.


Μετά από την ανακάλυψη του ντε Λεόν, τα Dry Tortugas μπήκαν στους ισπανικούς ναυτικούς χάρτες. Εβδομήντα μίλια δυτικά του Φλόριντα Κις (Florida Keys), του αρχιπελάγους της Φλόριντα, και σε προνομιακή τοποθεσία μεταξύ του Κόλπου του Μεξικού και του Ατλαντικού Ωκεανού, σύντομα, τα Dry Tortugas έγιναν μια δημοφιλής διαδρομή για τη ναυτιλία.


Παρά τη δημοτικότητά τους, τα Dry Tortugas έγινε και μέρος εκατοντάδων ναυαγίων. Τα εποχιακά ρηχά νερά και οι επικίνδυνες καιρικές συνθήκες έδωσαν στην διαδρομή τον τίτλο της "παγίδας των πλοίων". Μέχρι σήμερα, κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, υπάρχουν πάρα πολλοί βυθισμένοι θησαυροί. Υπολείμματα πλοίων του 17ου αιώνα, κανόνια και γυάλινα σκεύη είναι μερικοί από τους θησαυρούς.


Ωστόσο, από όλους τους θησαυρούς των Dry Tortugas, πιο διάσημο παραμένει το φρούριο Τζέφερσον (Fort Jefferson). Όταν το 1822, οι ΗΠΑ απέκτησαν την Φλόριντα από την Ισπανία, άρχισαν τα σχέδια για την ανέγερση ενός ναυτικού σταθμού που θα βοηθούσε στην καταπολέμηση της πειρατείας στην Καραϊβική. Τελικά, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ συμφώνησε να χτίσει ένα φρούριο στα Dry Tortugas, υποστηρίζοντας ότι η αμερικανική ναυτιλία στην ακτή του Κόλπου θα έμπαινε σε κίνδυνο αν μια εχθρική δύναμη καταλάμβανε τα νησιά.


Το 1847, μετά από 17 χρόνια εκτεταμένου σχεδιασμού, ξεκίνησε η κατασκευή του φρουρίου στο Garden Key Island. Τα σχέδια απαιτούσαν ένα πρακτικά άφθαρτο εξαγωνικό φρούριο, με μια τεράστια πλατφόρμα 420 βαρέων όπλων. Οι δύο πλευρές του είχαν μήκος 325 πόδια, ενώ οι άλλες τέσσερις 477 πόδια. Η κατασκευή βρισκόταν 45 πόδια πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και την περιέβαλε εξ ολοκλήρου ένας τοίχος και μια τάφρος πλάτους 70 ποδιών. Αν και η κατασκευή διήρκεσε περίπου 30 χρόνια, το φρούριο δεν ολοκληρώθηκε ποτέ πλήρως. Παρ' όλα αυτά, χρησιμοποιήθηκαν 16 εκατομμύρια τούβλα, καθιστώντας το ένα από τα μεγαλύτερα παράκτια φρούρια που κατασκευάστηκαν ποτέ.


Κατά τη διάρκεια του αμερικανικού εμφυλίου πολέμου το φρούριο χρησιμοποιήθηκε ως φυλακή, κυρίως για λιποτάκτες της Ένωσης. Ωστόσο, ο πιο διάσημος κρατούμενος εκεί ήταν ο Δρ. Σάμιουελ Μουντ (Samuel Mudd), ο οποίος καταδικάστηκε για συνωμοσία στη δολοφονία του Προέδρου Λίνκολν. Αφού πυροβόλησε τον Λίνκολν, ο Τζον Γουίλκς Μπουθ έφυγε αμέσως για το αγρόκτημα του Μουντ όπου έλαβε ιατρική βοήθεια γιατί κατά την διαφυγή του, έπεσε και έσπασε το πόδι του.


Το 1865, ο Δρ Μουντ καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη και στάλθηκε στο απομακρυσμένο φρούριο. Δύο χρόνια αργότερα, ξέσπασε κίτρινος πυρετός στο φρούριο. Η επιδημία πήρε αρκετές ζωές, συμπεριλαμβανομένου και του γιατρού που είχε τοποθετηθεί στο φρούριο. Ο Μουντ συμφώνησε να γίνει αντικαταστάτης του και έτσι σώθηκαν πολλές ζωές. Οι στρατιώτες ζήτησαν την αποφυλάκισή του, κάτι που έγινε δεκτό από τον Πρόεδρος Άντριου Τζόνσον τέσσερα χρόνια μετά από την καταδίκη του.


Το 1874 το φρούριο εγκαταλείφθηκε από το στρατό. Τα τελευταία χρόνια χρησίμευσε ως σταθμός για κάρβουνο, από το 1888-1900 ως σταθμός καραντίνας, κατά την οποία περίοδο χρησιμοποιήθηκε και στον Ισπανό-αμερικανικό πόλεμο και, το 1935, έγινε από τον Πρόεδρο Ρούσβελτ Εθνικό Μνημείο. Σήμερα λειτουργεί ως μέρος του Εθνικού Πάρκου Dry Tortugas. Προσβάσιμο μόνο με πλοίο ή υδροπλάνο, το Dry Tortugas θεωρείται ένα από τα πιο απομακρυσμένα και λιγότερο επισκέψιμα εθνικά πάρκα της Αμερικής.


από: atlas obscura

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου