Το απόγευμα της 23 Ιουνίου του 1960, το πρώτο πράγμα που παρατήρησε ο αστυνόμος Charles Bullock μόλις μπήκε στην 1815 Driscoll Street στο Χιούστον ήταν ότι κάποιος δεν ήθελε να χρησιμοποιήσει την πίσω πόρτα. Μπροστά από την είσοδο υπήρχαν γλάστρες, κάτι που ανάγκασε τον Bullock και τον συνεργάτη του, L.M. Barta, να δυσκολευτούν πολύ να μπουν μέσα.
Ενώ ο Barta γυρνούσε μέσα στο σπίτι, ο Bullock πήγε στην κουζίνα.
Οι δύο αστυνομικοί ήταν εκεί για να ελέγξουν αν ήταν καλά οι ένοικοι του σπιτιού, ένα ηλικιωμένο ζευγάρι, ο Fred και η Edwina Rogers. Ο ανιψιός τους, ο Marvin Martin, είχε ανησυχήσει όταν δεν κατάφερε να τους βρει στο τηλέφωνο και έγινε ακόμα πιο ανήσυχος όταν τους χτύπησε την πόρτα και δεν έλαβε καμία απάντηση. Οπότε, κάλεσε την αστυνομία.
Καθώς έμπαινε στην κουζίνα, κάτι βασάνιζε τον Bullock. Αργότερα ανέφερε ότι η σκηνή "απλά, δεν ήταν σωστή". Υπάρχουν αντιφατικές αναφορές για το τι συνέβη στη συνέχεια. Κάποιοι λένε ότι είδε τρόφιμα που ήταν στοιβαγμένα πάνω -αντί για μέσα- στο ψυγείο, προκαλώντας την περιέργειά του. Άλλοι λένε ότι διψούσε για μια μπίρα εκείνο το ζεστό βράδυ του καλοκαιριού και ήθελε να δει αν υπήρχε κάτι για να πιει. Ο ίδιος είπε ότι άνοιξε αναίτια το ψυγείο. "Δεν ξέρω γιατί κοίταξα μέσα", είπε. "Για κάποιον λόγο το άνοιξα".
Κοίταξε γρήγορα το περιεχόμενό του, που φαινόταν να είναι μόνο κομμάτια χοιρινού κρέατος, το ένα πάνω στο άλλο. Συμπέρανε ότι η οικογένεια Roger ίσως έχει πάει πρόσφατα στον χασάπη. Όμως, με το σπίτι άδειο, φαινόταν ότι το κρέας θα χαλούσε.
"Ντροπή", σκέφτηκε ο Bullock. "Κάποιος αφήνει ένα σωρό καλό κρέας να χαλάσει".
Έκανε να κλείσει την πόρτα, όταν κάτι του τράβηξε την προσοχή. Μέσα στο συρτάρι των λαχανικών ήταν κάτι που έμοιαζε με γυναικείο κεφάλι, τα μάτια του οποίου κοιτούσαν τον Bullock. Πάγωσε! Έκλεισε αμέσως την πόρτα. Όταν την άνοιξε ξανά, το κεφάλι ήταν ακόμα εκεί.
Το κρέας αποδείχτηκε ότι ήταν τα διαμελισμένα απομεινάρια του Fred και της Edwina Rogers, αποστραγγισμένα από το αίμα και χωρίς τα σωθικά τους. Το κεφάλι του Fred -χωρίς τα μάτια- ήταν στο άλλο συρτάρι των λαχανικών.
Η φρικαλεότητα της σκηνής του εγκλήματος ήταν απίστευτα ενοχλητική. Οι αυτοψίες έδειξαν ότι οι δολοφονίες είχαν διαπραχθεί την Ημέρα του Πατέρα και ότι ο άνθρωπος που ήταν πιο πιθανό να ξέρει κάτι γι' αυτήν την φρικτή πράξη ήταν ο γιος του ηλικιωμένου ζευγαριού, ο Charles.
Δυστυχώς όμως, ο Charles δεν ήταν πουθενά.
Το ζεύγος Rogers - πηγή
Ο 81χρονος Fred Rogers ήταν συνταξιούχος πωλητής ακινήτων. Η 79χρονη σύζυγός του, Edwina, ήταν εκπρόσωπος πωλήσεων. Το σπίτι τους στο Χιούστον και οι δραστηριότητές τους φαίνονταν ασήμαντες στους γείτονές τους. Όμως, υπήρχε ένα στοιχείο στη ζωή τους που αποτέλεσε έκπληξη για τους κατοίκους της περιοχής, τους οποίους ρώτησε αργότερα η αστυνομία. Η έκπληξη ήταν ότι ο Charles ζούσε μαζί τους. Στην πραγματικότητα, το σπίτι του ανήκε.
Ο Charles ήταν 43 χρονών και βετεράνος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Αφού πήρε πτυχίο πυρηνικής φυσικής από το Πανεπιστήμιο του Χιούστον, κατατάχτηκε στο Πολεμικό Ναυτικό και έμαθε να πετάει. Έγινε σεισμολόγος και αργότερα εργάστηκε εννέα χρόνια για την Shell Oil Company. Τη στιγμή του θανάτου των γονιών του, δεν ήταν σαφές αν εργαζόταν.
Αυτό που ήταν ξεκάθαρο ήταν ότι ο Charles ήταν ιδιόρρυθμος. Ξυπνούσε πριν από την αυγή και έφευγε από το σπίτι, προς άγνωστη δουλειά, πριν ξυπνήσουν οι γονείς του. Γυρνούσε αφού έπεφτε το σκοτάδι, όταν εκείνοι ξάπλωναν. Τα ταξίδια του ήταν τόσο διακριτικά που ακόμα και ο διπλανός γείτονας της οικογένειας δεν ήξερε καν ότι ζούσε εκεί.
Όταν ήταν στο σπίτι, απέφευγε τους γονείς του και όταν έπρεπε να επικοινωνήσει μαζί τους υποτίθεται ότι έριχνε σημειώσεις κάτω από τις πόρτες. Όπως δήλωσε η υπηρέτρια της οικογένειας, ήταν πιθανό η Edwina είχε δει τελευταία φορά αυτοπροσώπως τον Charles περίπου πέντε χρόνια πριν από το θάνατό της.
Κανείς δεν ήταν σίγουρος τι οδήγησε σε αυτή την ασυνήθιστη διαβίωση. Είναι πιθανό ο Charles να θέλησε να προσφέρει στους ηλικιωμένους γονείς του, παρά το γεγονός ότι, είτε δεν ήθελε να εμπλέκεται μαζί τους, είτε δεν ήθελε να διαταράσσεται από τον έξω κόσμο. Όπως και να έχει, ήταν πλέον επιτακτική ανάγκη να απαντήσει σε ερωτήσεις σχετικά με την φρικτή μοίρα τους.
Ο Charles Rogers - πηγή
Όταν ο Bullock και ο συνεργάτης του ανακάλυψαν τα πτώματα, βγήκαν τρέχοντας από το σπίτι και κάλεσαν αμέσως ντετέκτιβ. Βρήκαν ότι το σπίτι είχε τριφτεί για να είναι -ως επί το πλείστον- καθαρό, εκτός από κάποια αίματα στο μπάνιο -όπου πίστευαν ότι τεμαχίστηκαν τα σώματα- και το υπνοδωμάτιο του Charles, όπου υπήρχαν ίχνη αίματος, καθώς και ένα πριόνι χειρός που πίστευαν ότι χρησιμοποιήθηκε για τον τεμαχισμό των σωμάτων. Τα κεφάλια, οι κορμοί και τα άκρα ήταν στο ψυγείο. Τα σωθικά βρέθηκαν στο σύστημα αποχέτευσης -προφανώς είχαν πεταχτεί στην τουαλέτα. Άλλα μέρη του σώματος έλειπαν και δεν βρέθηκαν ποτέ.
Λόγω της δουλειάς που συνεπάγεται η αφαίμαξη σωμάτων, τον τεμαχισμό τους και τον καθαρισμό του σπιτιού, η αστυνομία πίστευε ότι ο δολοφόνος είχε το χρόνο του και είχε εργασιακή γνώση της ανθρώπινης ανατομίας. Οι αυτοψίες αποκάλυψαν ότι η Edwina είχε πεθάνει από έναν πυροβολισμό στο κεφάλι, αν και το όπλο δεν βρέθηκε ποτέ. Ο Fred ήταν πιο άτυχος. Είχε χτυπηθεί μέχρι θανάτου με σφυρί, του είχαν βγάλει τα μάτια και τα γεννητικά του όργανα είχαν αποκοπεί, κάτι που φαινόταν ως εκδικητικός ακρωτηριασμός. Το σφυρί βρέθηκε στον χώρο, αν και η αστυνομία δεν επιβεβαίωσε αν βρήκαν δακτυλικά αποτυπώματα.
Αν υπήρχαν αποδείξεις, οι αρχές ήθελαν να το συζητήσουν με τον Charles. Εξέδωσαν ένα δελτίο και ξεκίνησε εθνική έρευνα. Ως το μόνο πιθανώς ζωντανό μέλος του σπιτιού, αυτά που ήξερε -αν όχι η ομολογία του- θα αποδεικνύονταν ανεκτίμητα. Επειδή ήξερε να πετάει, οι αρχές έλεγξαν τα κοντινά αεροδρόμια για να δουν αν κάποιος που ταίριαζε στην περιγραφή του είχε φύγει αεροπορικώς από την περιοχή. Δεν βρήκαν τίποτα. Όντας τόσο απομονωμένος, ο Charles δεν άφησε κανένα ίχνος για να τον ακολουθήσουν.
"Οι συνήθειες και οι τρόποι του αγνοούμενου γιου αποτελούν μεγάλο μυστήριο", δήλωσε ο επικεφαλής του τοπικού γραφείου ανθρωποκτονιών στους δημοσιογράφους λίγες μέρες μετά από την εύρεση των σωμάτων.
Ήταν ένας ευφημισμός. Η αστυνομία δεν βρήκε ποτέ τον Charles. Το 1975, σε μια προσπάθεια να επικυρωθεί η διαθήκη των Roger, κηρύχθηκε νομικά νεκρός.
Μια από τις πιο φρικιαστικές δολοφονίες του Χιούστον θα γινόταν μία από τις πιο διαβόητες άλυτες υποθέσεις. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τον κόσμο να πει τις θεωρίες τους για το τι μπορεί να έχει συμβεί.
Μερικές είναι εκκεντρικές και χρησιμοποιούν την άδεια σκηνή του εγκλήματος για να προσπαθήσουν να δώσουν βαθύτερη σημασία στη ζωή του Charles. Το βιβλίο "The Man on the Grassy Knoll" του 1992 των John R. Craig και Philip A. Rogers, προτείνει ότι ο Charles ήταν συνεργάτης της CIA που συμμετείχε στη δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κέννεντυ το 1963. Όταν οι γονείς του ανακάλυψαν ενοχλητικές καταχωρήσεις ημερολογίου, ο Charles τους σκότωσε.
Οι Ice Box Murders -όπως ονομάστηκαν αργότερα από τον Τύπο-, ένα βιβλίο του 2003 που έγραψαν οι ορκωτοί λογιστές και ερασιτέχνες ντετέκτιβ Hugh και Martha Gardenier, έκανε μια προσπάθεια να παρουσιάσει μια πιο εύλογη θεωρία. Συμφώνησαν ότι ο Charles ήταν πράγματι ο δολοφόνος, αλλά το κίνητρό του δεν ήταν το αποτέλεσμα οποιασδήποτε εμπλοκής της CIA. Αντ' αυτού, οι Gardenier ισχυρίστηκαν ότι ο Fred και η Edwina ήταν βίαιοι και χειριστικοί γονείς, που έκαναν τα πάντα, από το να παίρνουν δάνεια για το σπίτι του γιου τους, μέχρι να πλαστογραφούν την υπογραφή του για άλλη περιουσία που του ανήκε. Μετά από πολλά χρόνια εκφοβισμού και κλοπών, ο Charles ξέσπασε διαλύοντας το κεφάλι του πατέρα του. Το ότι η μητέρα του είχε μια πιο ήπια δολοφονία σε στυλ εκτέλεσης, ίσως δείχνει ότι η μεγαλύτερη κακομεταχείριση προερχόταν από τον Fred.
Οι Gardenier ισχυρίστηκαν ότι είχε ακουστεί ότι λίγες μέρες μετά από τις δολοφονίες, κάποιος που ταίριαζε στην περιγραφή του Charles έψαχνε για εργασία στο εξωτερικό, χρησιμοποιώντας ψευδώνυμο. Υποστήριξαν ότι ο Charles χρησιμοποίησε τις επαφές του στις πετρελαϊκές και μεταλλευτικές βιομηχανίες για να πάει στο Μεξικό. Το βιβλίο υποστηρίζει επίσης ότι ο Charles είχε και ο ίδιος βίαιο τέλος, όταν, σε μια διαφωνία για τους μισθούς με μερικούς ανθρακωρύχους στην Ονδούρα, του κάρφωσαν μια αξίνα στο κεφάλι του.
Δεν υπάρχουν αποδεικτικά στοιχεία που να δείχνουν ότι ο Charles κατέφυγε στην Κεντρική Αμερική, αν και κάποια στιγμή το είχε κάνει με δικό του αεροπλάνο. Η φυγή από το Χιούστον με αεροπλάνο φαίνεται πιθανή και -με τη δουλειά στην Shell που τον πήγαινε στον Καναδά και την Αλάσκα- είναι επίσης πιθανό ότι είχε επαφές σε άλλες χώρες, οι οποίες θα μπορούσαν να τον διευκολύνουν να φτιάξει μια νέα ζωή.
Είναι απίθανο να βρεθεί ποτέ λύση στην υπόθεση. Αν ο Charles Rogers δε διέπραξε το έγκλημα, η εξαφάνισή του είναι ανεξήγητη. Κανείς άλλος δεν φαίνεται να έχει κίνητρο να σκοτώσει τους γονείς του. Αν σκοτώθηκε από κάποιον άγνωστο, ο δράστης έκανε εξαιρετική δουλειά, αφαιρώντας όλα τα ίχνη του. Είτε κατέληξε στην Κεντρική Αμερική ή κάπου αλλού, η πιο πιθανή εξήγηση είναι ότι πέρασε την υπόλοιπη ζωή του κάνοντας αυτό που έκανε τόσο συχνά στην 1815 Driscoll. Εξαφανιζόταν στις σκιές, απαρατήρητος από τον υπόλοιπο κόσμο.
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου