Μπορομπουντούρ, ένας αρχαίος ναός με 500 Βούδες

Το Μπορομπουντούρ διαθέτει περισσότερα από 500 κανονικού μεγέθους αγάλματα του Βούδα σε 2.500 τετ μέτρα.

Αν και είναι 1.200 χρόνων, ο αρχαίος βουδιστικός ναός Μπορομπουντούρ (Borobudur) είναι ένα θαυμάσιο θέαμα. Η ιστορική πέτρινη κατασκευή φιλοξενεί 500 αγάλματα του Βούδα σε έκταση 2.500 τετραγωνικών μέτρων, καθιστώντας τον τον μεγαλύτερο βουδιστικό ναό στον κόσμο.

Η μυθική ιστορίας της Βασίλισσας Μάγιας, της μητέρας του Βούδα

Η αρχαία ιστορία του ναού

1900-1950 περίπου

Ο ναός βρίσκεται στο Μαγκελάνγκ της κεντρικής Ιάβας στην Ινδονησία και κατασκευάστηκε κάποια στιγμή μεταξύ του 8ου και του 9ου αιώνα, υπό τη δυναστεία Σαϊλέντρα (Sailendra) που κυβέρνησε την Ιάβα, που εκείνη την εποχή ήταν ένα αναπτυσσόμενο επίκεντρο της βουδιστικής λογιότητας και θρησκείας. Η περιοχή ήταν η Μέκκα της γεωργίας και εξαιτίας αυτού, πιστεύεται ότι είναι ένα από τα πιο ιερά μέρη του νησιού.

Ο ναός, ύψους 95 ποδιών, είναι αποτελείται από εννέα βαθμίδες, έξι τετράγωνες και τρεις κυκλικές, με μια στούπα (κεντρικό θόλο) στην κορυφή. Κάθε στούπα περιέχει ένα άγαλμα του Βούδα σε κανονικό μέγεθος. Υπήρχαν συνολικά 504 τέτοια αγάλματα. Σήμερα, λείπουν τα 43.

Το μεγαλειώδες σχέδιο του ναού προσέλκυσε Βουδιστές προσκυνητές από όλο τον κόσμο. Επισκέπτες από την αρχαία Κίνα άφηναν χρήματα και χειροτεχνίες που έχουν βρεθεί από αρχαιολόγους. Τα ευρήματα δείχνουν ότι οι προσκυνητές συνέχισαν να καταφτάνουν στον ναό μέχρι τον 15ο αιώνα. Εκείνη την εποχή περίπου, πολλοί κάτοικοι της Ιάβας ασπάστηκαν το Ισλάμ και ο Μπορομπουντούρ εγκαταλείφθηκε. Για τους επόμενους αιώνες, ο ναός κατακλύστηκε από την χλωρίδας, θάφτηκε στην ηφαιστειακή τέφρα και είδε πολλούς σεισμούς.

Το 1814, όταν η Ιάβα πέρασε για λίγο υπό τον έλεγχο της Μεγάλης Βρετανίας, ο τοπικός κυβερνήτης ανακάλυψε τον εγκαταλελειμμένο ναό. Έκτοτε, ο ναός αναζωογονήθηκε ως σημαντικός θρησκευτικός και ιστορικός χώρος.

Ένα αρχιτεκτονικό θαύμα

Ο Μπορομπουντούρ δεν είναι πολύτιμος μόνο για το μέγεθός του, αλλά και για τον περίπλοκο σχεδιασμό του. Είναι κατασκευασμένος από 2 εκατομμύρια πέτρες, σκαλισμένες από τον γύρω ηφαιστειακό βράχο, και από ψηλά μοιάζει με μάνταλα. Είναι επίσης ένα μοναδικό πολιτιστικό μείγμα βουδιστικών πεποιθήσεων και παραδόσεων της Ιάβας από προηγούμενα βασίλεια της Ινδονησίας.

Ο ναός διαθέτει πολλαπλά επίπεδα περίπλοκων λίθινων σκαλισμάτων. Τα χαμηλότερα επίπεδα είναι διακοσμημένα με σχεδόν 3.000 ανάγλυφα γλυπτά που απεικονίζουν την ζωή και τις φιλοσοφίες του Βούδα. Τα μεσαία επίπεδα διαθέτουν διάφορες ιστορίες για τη ζωή του Βούδα από τις Ιστορίες Jataka, που είναι η γραφή του κύκλου της ζωής του Βούδα.

Ο κεντρικός θόλος περιβάλλεται από 72 αγάλματα του Βούδα που χωρίζονται μέσα σε μια διάτρητη στούπα, ενώ το ψηλότερο επίπεδο του ναού διαθέτει μπαλκόνι σε σχήμα λωτού.

Fώτα κατά τη διάρκεια ενός βουδιστικού διαλογισμού στο ναό.

Συνολικά, περίπου 500 αγάλματα του Βούδα -το κάθε ένα σε μια διάτρητη στούπα- κοσμούν τον ναό, καθιστώντας τον τη μεγαλύτερη συλλογή αγαλμάτων του Βούδα στον κόσμο. Πολλά από αυτά είναι κατεστραμμένα, λείπουν ή σε άλλες συλλογές σε όλο τον κόσμο.

Μεταξύ των θησαυρών του συγκροτήματος υπάρχει ένα άγαλμα χωρίς κεφάλι, γνωστό ως ο Ημιτελής Βούδας, το οποίο φέρει ένα μερικώς τελειωμένο κεφάλι και χέρι. Κανείς δεν ξέρει με βεβαιότητα πού θα έπρεπε να είναι αυτό το άγαλμα, αλλά μια θεωρία αναφέρει ότι προοριζόταν να γεμίσει την κεντρική στούπα για να καλύψει ένα σχεδιαστικό λάθος. Επίσης, οι αρχαιολόγοι υποθέτουν ότι το άγαλμα μπορεί να είχε εγκαταλειφθεί στα μέσα της δημιουργίας του λόγω ενός σχεδιαστικού ελαττώματος και αντί να διαπράξει κάτι ανίερο καταστρέφοντας τον Βούδα, ο δημιουργός του το έβαλε σε μια εντελώς περιτοιχισμένη στούπα για να κρύψει τις ατέλειές του.

Ο ναός σήμερα

Μετά από την ανακάλυψή του, η έκθεση του αρχαίου ναού στα φυσικά στοιχεία προκάλεσε την γρήγορη επιδείνωσή του. Τμήματα του ναού αλλά και διάκοσμοι λεηλατήθηκαν από συλλέκτες και ερευνητές.

Όμως, οι αρχαίοι γλύπτες χρησιμοποίησαν χρώμα και στόκο για να καλύψουν τα τείχη του ναού, κάτι που βοήθησε σημαντικά στη διατήρηση της πέτρας του ναού εδώ και χιλιετίες. Παρ' όλα αυτά, εξακολουθεί να απαιτεί παραπάνω συντήρηση.

Στα τέλη της δεκαετίας του 1960, η κυβέρνηση της Ινδονησίας άρχισε να λαμβάνει σοβαρά μέτρα για να διατηρήσει την ακεραιότητα του Μπορομπουντούρ και κατέληξε σε ένα από τα πιο φιλόδοξα παγκοσμίως έργα διατήρησης που επιχειρήθηκαν ποτέ, στο πλαίσιο μιας συνεργασίας μεταξύ της κυβέρνησης και της UNESCO.

Η εκστρατεία "Save Borobudur" ξεκίνησε το 1968 και το έργο αποκατάστασης -το οποίο διήρκεσε για μια δεκαετία με αρχή το 1973- περιελάμβανε συναρμολόγηση εκατομμυρίων πετρών, βαθύ καθαρισμό των ανάγλυφων του ναού και εγκατάσταση ενός σύγχρονου αποχετευτικού συστήματος για την αποφυγή περαιτέρω διάβρωσης.

Οι συντηρητές κατάφεραν ακόμη και να διατηρήσουν αρκετή από την αρχική πέτρα της κατασκευής για να ολοκληρώσουν την ανακατασκευή του. Το 1991, ο ναός ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO.

Σήμερα, ο ναός χρησιμοποιείται συχνά για θρησκευτικές τελετές από τοπικούς μοναχούς και αναγνωρίζεται ευρέως ως δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Ετησίως, τον επισκέπτονται περίπου 5 εκατομμύρια επισκέπτες -300.000 τουρίστες κάθε μέρα κατά τη διάρκεια της περιόδου των διακοπών-, καθιστώντας τον έναν από τα πιο δημοφιλή μέρη στην Ινδονησία.

από: ati