φωτογραφία: László Francsics
Συνήθως την Σελήνη την βλέπουμε σε απαλές αποχρώσεις του γκρι ή του κίτρινου. Αλλά οι μικρές, μετρήσιμες διαφορές χρώματος που υπάρχουν, έγιναν πολύ πιο έντονες για να συλληφθεί αυτό το τηλεσκοπικό, πολύχρωμο, σεληνιακό τοπίο κατά την πλήρη φάση της. Τα διάφορα χρώματα αντιστοιχούν σε πραγματικές διαφορές στην χημική σύνθεση της σεληνιακής επιφάνειας. Οι μπλε αποχρώσεις αποκαλύπτουν περιοχές πλούσιες σε τιτάνιο ενώ το πορτοκαλί και το μοβ δείχνουν περιοχές σχετικά φτωχές σε τιτάνιο και σίδηρο. Η Mare Tranquillitatis (Θάλασσα της Ηρεμίας), είναι η μπλε περιοχή στην πάνω δεξιά γωνία της εικόνας. Λευκές γραμμές εκτείνονται σε όλες τις πορτοκαλί αποχρώσεις στα νότια υψίπεδα μέχρι τον κρατήρα Tycho (ρα Τύχων) κάτω αριστερά. Από πάνω του, πιο σκοτεινές ακτίνες από τον κρατήρα Copernicus (Κοπέρνικο) εκτείνονται στη Mare Imbrium (Θάλασσα των Βροχών) πάνω αριστερά.
πηγή: apod
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου