Από το ρινγκ της πυγμαχίας μέχρι τα φώτα του Μπρόντγουεϊ, η σύντομη καριέρα του Μοχάμεντ Άλι στο μουσικό θέατρο δεν είναι καλά τεκμηριωμένη.
Υποτίθεται ότι το έκανε μόνο για τα χρήματα οπότε, πλάνα, φωτογραφίες ή οποιαδήποτε πληροφορία από τη βραχύβια παραγωγή είναι κάτι παραπάνω από δύσκολο να βρεθούν. Ένα μιούζικαλ της Μαύρης Δύναμης με πρωταγωνιστή μια από τις πιο εμβληματικές φιγούρες του 20ου αιώνα.
Το 1969, ο παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών ισχυρίστηκε ότι ήταν απένταρος. Δύο χρόνια νωρίτερα, του είχαν αφαιρεθεί οι τίτλοι του και το διαβατήριό του επειδή αρνήθηκε να καταταγεί στις ένοπλες δυνάμεις των ΗΠΑ. Όταν του πήραν συνέντευξη για τον πόλεμο του Βιετνάμ, είπε, "Η συνείδησή μου δεν με αφήνει να πυροβολήσω τον αδερφό μου ή κάποιους πιο σκοτεινούς ανθρώπους ή κάποιους φτωχούς πεινασμένους στη λάσπη για τη μεγάλη ισχυρή Αμερική. Να τους πυροβολήσω για ποιο λόγο; Ποτέ δεν με αποκάλεσαν n*gger, ποτέ δε με λιντσάρισαν, δε μου έστειλαν σκυλιά, δε μου έκλεψαν την εθνικότητα μου... Πώς μπορώ να πυροβολήσω φτωχούς ανθρώπους; Απλά, κλείστε με στη φυλακή".
Σε δικαστήριο της Νέας Υόρκης, καταδικάστηκε από ένα σώμα ενόρκων που αποτελούνταν μόνο από λευκούς ως ανυπότακτος σε πέντε χρόνια φυλάκιση με πρόστιμο 10.000 δολαρίων, αλλά δεν εξέτισε ποτέ την ποινή χάρη σε μια προσφυγή. Ωστόσο, βρέθηκε σε πολύ πιο χάλια οικονομική κατάσταση -απ' ό,τι ξέρουν οι περισσότεροι. Όχι μόνο του αρνήθηκαν να πυγμαχήσει στις ΗΠΑ, αλλά δεν έλαβε βίζα ούτε για να δώσει αγώνες στο εξωτερικό. Σε μια συνέντευξή του, ανέφερε ότι δέχτηκε να δώσει αγώνες σε κολέγια, δίνοντας 1500 δολάρια από την τσέπη του μόνο και μόνο για να πληρώσει την βενζίνη που θα πήγαινε με ένα σαράβαλο.
Με τόσα πολλά κολέγια να τον προσκαλούν να αγωνιστεί, ο Άλι δεν μπορούσε να στηρίξει την οικογένειά του οικονομικά, κάτι που πιστεύεται ότι ήταν ο κύριος λόγος που δέχτηκε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη μουσική προσαρμογή του έργου του Joseph Dolan Tuotti "Big Time Buck White". Ο Άλι ήταν παθιασμένος ακτιβιστής για την αφροαμερικανική υπερηφάνεια και τη φυλετική δικαιοσύνη, οπότε ένα έργο για έναν μαχητικό ηγέτη της Μαύρης Δύναμης δεν τον πείραζε.
Από την άλλη, αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ο Άλι θα έδειχνε τη φωνή του στο τραγούδι. Το 1964, είχε ηχογραφήσει μια διασκευή στο "Stand By Me" του Ben E. King, που κυκλοφόρησε από το CBS Columbia στο άλμπουμ του "I am the Greatest" από τον Κάσιους Κλέι, έξι μήνες πριν κερδίσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα βαρέων βαρών, ανακοινώσει την μεταστροφή του στο Ισλάμ και άλλαξε το όνομά του.
Το άλμπουμ, κυρίως προφορικού λόγου, βοήθησε να εδραιωθεί η φήμη του Άλι ως ένας εύγλωττος ποιητικός "που μιλούσε άσχημα" και περιλάμβανε τα κομμάτια, "I am the Greatest" και "Will The Real Sonny Liston Please Fall Down".
Το θέατρο Τζορτζ Άμποτ ανέφερε τον Άλι στις αφίσες ως Κάσιους Κλέι, το οποίο φαινόταν να γίνεται το προτιμώμενο "θεατρικό όνομα" του άνεργου πυγμάχου για ότι θα έκανε έξω από το ρινγκ. Το μιούζικαλ έκανε το ντεμπούτο του στο Μπρόντγουεϊ στις 2 Δεκεμβρίου αλλά, τέσσερις ημέρες αργότερα, στις 6 Δεκεμβρίου, έριξε αυλαία και με μόνο επτά παραστάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου