Για πολλούς μήνες του έτους βρίσκονται κάτω από βαθύ χιόνι, στημένοι έτσι ώστε να καταλαγιάζουν οι χιονοστιβάδες. Αλλά όταν λιώσουν τα χιόνια, το τι βρίσκεται από κάτω εκτίθεται. Τους καλοκαιρινούς μήνες πολλοί είναι εκείνοι που αναρωτιούνται για ποιο λόγο υπάρχουν αυτές οι περιφράξεις, αλλά πρόκειται για φράχτες χιονοστιβάδων.
Ο σκοπός τους δεν γίνεται αντιληπτός από τον απλό παρατηρητή. Κρατούν τους δρόμους, τους σιδηροδρόμους και τις πόλεις ασφαλείς από κάποια ξαφνική, συχνά θανατηφόρα, χιονοστιβάδα. Σε μέρη όπως στις ελβετικές και γαλλικές Άλπεις, όπου οι ντόπιοι ζουν παράλληλα με την απειλή των χιονοστιβάδων εδώ και χιλιάδες χρόνια, ο κίνδυνος των χιονοστιβάδων έχει μετριαστεί με περίπλοκα συστήματα τεχνητών δομών.
Αλλά, σκοπός τους δεν είναι να σταματήσουν μια χιονοστιβάδα, αλλά για να προκαλέσουν. Οι φράχτες (συνήθως αναφέρεται ως φράκτες χιονιού) είναι τοποθετημένοι έτσι ώστε το χιόνι που γλιστράει να πέφτει κάπου που με το ελάχιστο ποσοστό κινδύνου. Αν αναγκαστεί να πέσει στην πλευρά του βουνού, τότε έχει λίγες πιθανότητες να καλύψει κάποιο δρόμο που βρίσκεται πιο κάτω.
Μερικές φορές, οι φράχτες στήνονται γύρω από μια λεκάνη. Το χιόνι αναγκάζεται να πέσει στη λεκάνη και έτσι σχηματίζεται μια προσωρινή λίμνη την άνοιξη.
Χρειάζεται πολύς χρόνος και ενέργεια για την κατασκευή αυτών των φρακτών. Τα βουνά της Ευρώπης έχουν καλυφθεί με αυτούς, στη σημερινή τους μορφή, για πάνω από έναν αιώνα, ξεκινώντας από ξύλινους και τελευταία μεταλλικούς φράχτες.
Η επιστημονική πρόοδος επέτρεψε πλέον τους φράχτες να γίνονται δίχτυα στα πιο δυσπρόσιτα σημεία.
Φυσικά, οι φράχτες χιονιού δεν αποτελούν πανάκεια για την αποφυγή χιονοστιβάδων. Οι φράχτες δεν μπορούν και δεν εγγυώνται την προστασία, αλλά τουλάχιστον συμβάλουν στο να γίνονται οι χιονοστιβάδες λιγότερο επικίνδυνες απ' ό,τι θα μπορούσαν να είναι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου