Μερικά ζώα που αγαπήθηκαν πολύ στην αρχαιότητα

Ο Μέγας Αλέξανδρος με τον Βουκεφάλα στη μάχη της Ισσού - πηγή

Λατρεμένα κατοικίδια, πιστοί σύμμαχοι, καλύτεροι φίλοι, ακόμη και είδωλα για χιλιάδες, δείτε μερικά ζώα που στην αρχαιότητα, ενώ ζούσαν αγαπήθηκαν πολύ και έμειναν στην Ιστορία μετά το θάνατό τους.

Δείτε ακόμη:
Το ποιητικό αντίο του Λόρδου Βύρωνα στον καλύτερό του φίλο
Ζώα-ήρωες που ταριχεύτηκαν μετά το θάνατό τους
Η λυπητερή και τραγική ιστορία του ελέφαντα Jumbo
12 όμορφα και παράξενα ζώα
Γενναίες και χνουδωτές γάτες που υπηρέτησαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο
Επτά νησιά που τα "κυβερνούν" ζώα

Ο Βουκεφάλας του Μεγάλου Αλεξάνδρου
Το θεσσαλικό άλογο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, ο Βουκεφάλας, είχε ένα αδιάσπαστο δεσμό με τον μεγάλο στρατηλάτη πολύ πριν ο ίδιος γίνει αυτό που έγινε. Στα 12 ή 13 του, ο ίδιος ο Αλέξανδρος εξημέρωσε τον τρομακτικό Βουκεφάλα -ούτε καν ο πατέρας του ή κάποιος άλλος από τους άνδρες του δεν μπορούσαν- απλώς και μόνο κατανοώντας ότι η δυσκολία στην εξημέρωση του ζώου πήγαζε από τον φόβο του για τη σκιά του. Με λίγη προσοχή και μερικά ήπια λόγια, ο Αλέξανδρος μπόρεσε γρήγορα να ηρεμήσει τον Βουκεφάλα. Από τότε, οι δύο τους ήταν αχώριστοι.

Αναλόγως την αρχαία πηγή, ο Βουκεφάλας είτε πέθανε από γηρατειά ή από πληγές στη μάχη του Υδάσπη, στο σύγχρονη Πακιστάν, το 326 π.Χ.. Όπως και να έχει, ο Βουκεφάλας θάφτηκε εκεί που έπεσε και ο Αλέξανδρος ίδρυσε μια πόλη εκεί, την Βουκεφάλα, για να τιμήσει τη μνήμη του.


Το κοράκι του Αμενεμχέτ Γ'
O Αμενεμχέτ Γ' ήταν Φαραώ της 12ης Δυναστείας της Αρχαίας Αιγύπτου. Βασίλευσε από το 1860 μέχρι το 1814 π.Χ. (περίπου και οι δύο χρονολογίες). Η βασιλεία του θεωρείται ως η χρυσή εποχή του Μέσου βασιλείου. Σύμφωνα με τον Ρωμαίο ρήτορα του 3ου αιώνα Κλαύδιο Αιλιανό, ο Αμενεμχέτ Γ' είχε ένα εξημερωμένο κοράκι που το είχε εκπαιδεύσει να παραδίδει μηνύματα. Ο ίδιος είχε ετποιμάσει έναν τάφο για τον πιστό του φίλο στην Κροκοδειλόπολις ή Αρσινόη, την σύγχρονη πόλη Φαγιούμ της Αιγύπτου, 130 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά του Καΐρου.


Η γάτα του πρίγκηπα Τούθμωσις

Η αριστερή πλευρά της σαρκοφάγου της Ta-Miaut

Οι γάτες ήταν σεβαστές στην αρχαία Αίγυπτο, αλλά παρά την παρουσία τους στο πάνθεον ως θεότητες όπως η Μαφντέτ, η Μπαστέτ ή Μπαστ (Bast, "Καταβροχθίστρια Κυρία") και η Σεκχμέτ (Sekhmet, "Ισχυρό Θηλυκό") και τις χιλιάδες μούμιες γατών που βρέθηκαν σε τάφους και περιβόλους ναών, δεν υπάρχουν πολλές αναφορές για τις γάτες συντροφιάς. Γι' αυτό και ξεχωρίζει η Ta-Miaut (γνωστή και ως Ta-Miu ή Ta-Mit), η κατοικίδια γάτα του διαδόχου Τούθμωσι.

Ο μικρότερος γιος του Φαράω της 18ης Δυναστείας Αμένωφι (ή Αμενχοτέπ) Γ' (βασιλεία 1391-1354 π.Χ.), ο Τούθμωσις, πέθανε πριν από τον πατέρα του. Ο τάφος του βρέθηκε κοντά στην Μέμφις το 1892. Περιείχε μια μικρή αλλά όμορφα διακοσμημένη σαρκοφάγο. Και στις δύο πλευρές της υπάρχει η εικόνα μιας γάτας μπροστά από προσφορές. Επιγραφές στις όψεις και στην οροφή της σαρκοφάγου αναφέρουν ότι είναι η τελευταία κατοικία της γάτας του πρίγκιπα, Ta-Miaut, που σημαίνει "η γάτα" (θηλυκό). Οι ιερογλυφικές επιγραφές συνδέουν την Ta-Miaut με τον Όσιρι. Στο θάνατο, η γάτα έχει θεοποιηθεί και αγκαλιάστηκε από θεές όπως η Ίσις, η Νέφθυς, η Νουτ και ο Γκεμπ.

Το φέρετρο έγινε κατόπιν εντολής του πρίγκιπα Τούθμωσις κατά τη διάρκεια της ζωής του. Κανόνισε ώστε η αγαπημένη του Ta-Miaut να τον ακολουθήσει στον τάφο του, και στη μετά θάνατον ζωή, μετά το θάνατό του.


Η γαζέλα της πριγκίπισσας Isitemkheb

Η μούμια της γαζέλας της Isitemkheb

Η πριγκίπισσα Isitemkheb ήταν η κόρη του Φαράω της 21ης Δυναστείας Ψουσέννη Α' Φαραώ (1047-1001 π.Χ.).

Θαμμένη μαζί με την Isitemkheb ήταν η μούμια μιας μικρής γαζέλας. Η μούμια ήταν τυλιγμένη με κομψούς, μπλε επιδέσμους και είχε τοποθετηθεί σε μια σαρκοφάγο ειδικά προσαρμοσμένη για να χωρέσει το σώμα του ζώου με ακρίβεια. Το καπάκι της σαρκοφάγου είναι σκαλισμένα με το προφίλ της γαζέλας, τα αυτιά και τα κέρατα.


Ο ελέφαντας του Πώρου

Ο Αλέξανδρος ορμάει πάνω στον Βουκεφάλα κατά του Πώρου και του ελέφαντα του σε αναμνηστικό μετάλλιο

Ο αντίπαλος του Μεγάλου Αλεξάνδρου στη μάχη του Υδάσπη, ο Πώρος, ήταν βασιλείας του βασιλείου Paurava, εκεί που σήμερα είναι το Παντζάμπ στην Ινδία. Ο Πώρος είχε το δικό του πολεμικό μέσο: έναν ελέφαντα. Λέγεται ότι ο Πώρος παρέταξε απέναντι στον Αλέξανδρο 200 πολεμικούς ελέφαντες στη μάχη του Υδάσπη. Τους είχε αναπτύξει στην πρώτη γραμμή και ήταν πολύ δύσκολο να τους διασπάσει ο μεγάλος στρατηλάτης. Αλλά ο Αλέξανδρος επιτέθηκε στο πλευρό του Πώρου και τελικά οι ελέφαντες πανικοβλήθηκαν.

Οι Ινδοί βασιλιάδες συνήθως οδηγούσαν ένα άρμα και ήταν επικεφαλής των στρατευμάτων τους, αλλά ο Πώρος είχε τον αγαπημένο του πολεμικό ελέφαντα. Σύμφωνα με τον Αρριανό, το ύψος του Πώρου ήταν πάνω από πέντε πήχεις. Αντιθέτως, ο Πλούταρχος, υποστηρίζει πως ο Πώρος έφτανε τους τέσσερις πήχεις και τη μία σπιθαμή. Όπως και να 'χει, το παράστημα του Ινδού βασιλιά, πάνω στον ελέφαντα κιόλας, εντυπωσίασε τον Αλέξανδρο. Με τη μάχη να πηγαίνει άσχημα, πληγώθηκαν και ο Πώρος και ο ελέφαντας του. Ο ελέφαντας όμως προστάτευε τον αναβάτη του γενναία, αποκρούοντας τους εισβολείς μέχρι που κατάλαβε ότι ο Πώρος δεν μπορούσε πλέον να κρατηθεί και κινδύνευε να πέσει. Ο ελέφαντας γονάτισε, εξασφαλίζοντας ότι αν ο Πώρος έπεφτε, δεν θα έπεφτε από μεγάλο ύψος, και με το κορμί του αφαίρεσε απαλά όλες τις λόγχες από το σώμα του Πώρου.

Ο Αλέξανδρος εντυπωσιάστηκε τόσο από τη γενναιότητα του Πώρου που τον έκανε σατράπη του πρώην βασιλείου του. Σύμφωνα με τουλάχιστον μία αρχαία πηγή, ο ελέφαντας πέθανε από τις πληγές του, όπως και ο Βουκεφάλας.

από: mental floss