Ο George Speck με την "Aunt Kate" Wicks - πηγή
Εφευρέτης τους ήταν ο George Crum (Τζορτζ Κρούμ).
Τα πατατάκια υπάρχουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια και καταναλώνονται από εκατομμύρια ανθρώπους κάθε μέρα. Όλοι μας ξέρουμε ότι κανείς δεν μπορεί να φάει μόνο ένα ή το μπολ που περιέχει πατατάκια δεν θεωρείται άδειο αν δεν φαγωθεί και το τελευταίο υπόλειμμα. Η θρυλική ιστορία τους, πηγαίνει πολύ πίσω, για την ακρίβεια στο 1853, όταν ένας απογοητευμένος μάγειρας προσπαθούσε συνεχώς να ευχαριστήσει έναν απαιτητικό πελάτη.
Ο George Speck υιοθέτησε το όνομα "Crum" από το άλογο αγώνων του πατέρα του, αστειευόμενος ότι "ένα crumb (ψίχουλο) είναι μεγαλύτερο από ένα speck (κουκίδα)". Ήταν Αφροαμερικανός μάγειρας και με καταγωγή από τη φυλή Mohawk (ίσως είχε και γερμανική καταγωγή) και του άρεσε το κυνήγι. Γεννήθηκε το 1822 στην Κομητεία Σαρατόγκα της Νέας Υόρκης. Σε νεαρή ηλικία, δούλευε ως οδηγός κυνηγιού, κυνηγός και μάγειρας, μαζί με την αδελφή του. Σαν μάγειρας, ακόνισε τις μαγειρικές του ικανότητες και δεν φοβήθηκε να πειραματιστεί με τις τροφές. Το κατάστημα όπου εργαζόταν -το Lake House- ήταν μια επιτυχημένη επιχείρηση λόγω του σιδηροδρόμου που διέσχιζε την πόλη, κάτι που σήμαινε πολλούς τουρίστες και πελάτες.
Όπως λέει η κοινώς αποδεκτή ιστορία, ο George Crum είχε σερβίρει τηγανητές πατάτες σε έναν πολύ ιδιότροπο πελάτη ονόματι Cornelius Vanderbilt, ένας πλούσιος μεγιστάνας του σιδηροδρόμου και τακτικός πελάτης στο κατάστημα. Ο πλούσιος πελάτης ήταν δυσαρεστημένος με τις χοντροκομμένες πατάτες και διαμαρτυρόταν κάθε φορά που ο μάγειρας του έστελνε μια άλλη μερίδα, απαιτώντας να τις κόψει ακόμα πιο λεπτές -προς μεγάλη απογοήτευση του Crum. Έτσι, ο ενοχλημένος μάγειρας έφτασε στην τελευταία μερίδα, κόβοντας τις πατάτες πάρα πολύ λεπτές, τις τηγάνισε και τις καρύκευσε με πολύ αλάτι. Προς έκπληξή του Crum, ο Vanderbilt έμεινε έκπληκτος από την έντονη γεύση της πρωτόγνωρης σε γεύση μερίδας και τις βρήκε εξαιρετικά νόστιμες. Η ιδιοκτήτρια του καταστήματος έσπευσε να προωθήσει το νέο πιάτο και άρχισε να σερβίρει σε χάρτινους κώνους και αργότερα σε κουτιά.
Αν και υπήρχαν βιβλία μαγειρικής για τηγανητές πατάτες πολλά χρόνια πριν καν γεννηθεί ο Crum, η εναλλακτική εκδοχή της ιστορίας λέει ότι η αδελφή του εφηύρε κατά λάθος τα πατατάκια, ή "Saratoga chips", ενώ εργαζόταν μαζί του. Η Catherine Wicks -όπως λεγόταν η αδερφή του Crum- έκοβε πατάτες όταν μια λεπτή φέτα έπεσε μέσα στη φριτέζα και τηγανίστηκε. Η συνεισφορά της ήταν σημαντική και δεν ξεχάστηκε. Το γεγονός αναφέρθηκε στην νεκρολογία της, το 1924, όταν πέθανε σε ηλικία 102 χρόνων. Διάφορα βιβλία μαγειρικής, με μια βρετανική συνταγή από το 1822 για "τηγανητές πατάτες σε φέτες", ήταν πολύ πριν από την εποχή του Crum, αλλά οι φέτες είχαν πάχος 1/4 της ίντσας (6,5 χιλιοστά).
Όπως και να έχει, ο Crum ίδρυσε το δικό του εστιατόριο που ονόμασε "Crum's House" στη Μάλτα της Σαρατόγκα και τα πατατάκια του αποδείχτηκαν ένα γαστρονομικό φαινόμενο και σερβίρονταν συνεχώς σε κάθε τραπέζι. Τα "Saratoga chips" ήταν αρκετά ακριβά για τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Ο Crum είχε τους δικούς του αυστηρούς κανόνες στο εστιατόριο. Δεν είχε κάποια ιδιαίτερη προτίμηση στους πλούσιους πελάτες, κάθε πελάτης εξυπηρετούνταν εξίσου το ίδιο και κανείς δεν είχε ειδικά προνόμια. Οι πελάτες έπρεπε να περιμένουν τη σειρά τους -ο ίδιος ο Vanderbilt περίμενε κάποια στιγμή 1,5 ώρα για το γεύμα του. Αν και ο Crum είχε ήδη τυποποιήσει τα πατατάκια, ποτέ δεν τα κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
Επιχειρηματίες, όπως η Laura Scudder και Herman Lay (της γνωστής εταιρίας) ανέπτυξαν τις χάρτινες σακούλες με κερί για τα πατατάκια και έκαναν το προϊόν εξαιρετικά δημοφιλές το 1932.
Παρά τις όποιες αμφιβολίες για το πως προήλθαν τα πατατάκια, ο George Crum και η αδελφή του Catherine Wicks παραμένουν οι βασικοί συντελεστές αυτού του σνακ και θα θεωρούνται για πάντα οι εφευρέτες του.
Όπως λέει η κοινώς αποδεκτή ιστορία, ο George Crum είχε σερβίρει τηγανητές πατάτες σε έναν πολύ ιδιότροπο πελάτη ονόματι Cornelius Vanderbilt, ένας πλούσιος μεγιστάνας του σιδηροδρόμου και τακτικός πελάτης στο κατάστημα. Ο πλούσιος πελάτης ήταν δυσαρεστημένος με τις χοντροκομμένες πατάτες και διαμαρτυρόταν κάθε φορά που ο μάγειρας του έστελνε μια άλλη μερίδα, απαιτώντας να τις κόψει ακόμα πιο λεπτές -προς μεγάλη απογοήτευση του Crum. Έτσι, ο ενοχλημένος μάγειρας έφτασε στην τελευταία μερίδα, κόβοντας τις πατάτες πάρα πολύ λεπτές, τις τηγάνισε και τις καρύκευσε με πολύ αλάτι. Προς έκπληξή του Crum, ο Vanderbilt έμεινε έκπληκτος από την έντονη γεύση της πρωτόγνωρης σε γεύση μερίδας και τις βρήκε εξαιρετικά νόστιμες. Η ιδιοκτήτρια του καταστήματος έσπευσε να προωθήσει το νέο πιάτο και άρχισε να σερβίρει σε χάρτινους κώνους και αργότερα σε κουτιά.
Το Moon's Lake House που δούλευε ο Crum - πηγή
Αν και υπήρχαν βιβλία μαγειρικής για τηγανητές πατάτες πολλά χρόνια πριν καν γεννηθεί ο Crum, η εναλλακτική εκδοχή της ιστορίας λέει ότι η αδελφή του εφηύρε κατά λάθος τα πατατάκια, ή "Saratoga chips", ενώ εργαζόταν μαζί του. Η Catherine Wicks -όπως λεγόταν η αδερφή του Crum- έκοβε πατάτες όταν μια λεπτή φέτα έπεσε μέσα στη φριτέζα και τηγανίστηκε. Η συνεισφορά της ήταν σημαντική και δεν ξεχάστηκε. Το γεγονός αναφέρθηκε στην νεκρολογία της, το 1924, όταν πέθανε σε ηλικία 102 χρόνων. Διάφορα βιβλία μαγειρικής, με μια βρετανική συνταγή από το 1822 για "τηγανητές πατάτες σε φέτες", ήταν πολύ πριν από την εποχή του Crum, αλλά οι φέτες είχαν πάχος 1/4 της ίντσας (6,5 χιλιοστά).
Όπως και να έχει, ο Crum ίδρυσε το δικό του εστιατόριο που ονόμασε "Crum's House" στη Μάλτα της Σαρατόγκα και τα πατατάκια του αποδείχτηκαν ένα γαστρονομικό φαινόμενο και σερβίρονταν συνεχώς σε κάθε τραπέζι. Τα "Saratoga chips" ήταν αρκετά ακριβά για τα δεδομένα της εποχής εκείνης. Ο Crum είχε τους δικούς του αυστηρούς κανόνες στο εστιατόριο. Δεν είχε κάποια ιδιαίτερη προτίμηση στους πλούσιους πελάτες, κάθε πελάτης εξυπηρετούνταν εξίσου το ίδιο και κανείς δεν είχε ειδικά προνόμια. Οι πελάτες έπρεπε να περιμένουν τη σειρά τους -ο ίδιος ο Vanderbilt περίμενε κάποια στιγμή 1,5 ώρα για το γεύμα του. Αν και ο Crum είχε ήδη τυποποιήσει τα πατατάκια, ποτέ δεν τα κατοχύρωσε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας.
Επιχειρηματίες, όπως η Laura Scudder και Herman Lay (της γνωστής εταιρίας) ανέπτυξαν τις χάρτινες σακούλες με κερί για τα πατατάκια και έκαναν το προϊόν εξαιρετικά δημοφιλές το 1932.
Παρά τις όποιες αμφιβολίες για το πως προήλθαν τα πατατάκια, ο George Crum και η αδελφή του Catherine Wicks παραμένουν οι βασικοί συντελεστές αυτού του σνακ και θα θεωρούνται για πάντα οι εφευρέτες του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου