Στη Γαλλία της δεκαετίας του 1590, η Marthe Brossier ήταν μια διασημότητα. Ήταν μια γυναίκα που την είχαν καταλάβει δαίμονες και η οικογένειά της την περιόδευε επιδεικνύοντάς την. Πήγαιναν από πόλη σε πόλη δείχνοντας τη σατανική οντότητα που κατοικούσε στην ψυχή του παιδιού τους, πάντα μπροστά σε πολυάριθμο κοινό.
Ήταν μια συναρπαστική παράσταση. Τα μάτια της Brossier γυρνούσαν ανάποδα, αφήνοντας να φαίνεται μόνο το λευκό τους. Η γλώσσα της, κόκκινη σαν το αίμα, πεταγόταν σαν φίδι. Η ίδια χτυπιόταν στο έδαφος καθώς, μια βαθιά δαιμονική φωνή, έβγαινε από τα σωθικά της.
Τράβηξε τόσο πολύ την προσοχή που ο ίδιος ο βασιλιάς Ερρίκος Δ' της Γαλλίας διέταξε τον εξορκισμό της. Μάζεψε γύρω της μερικούς από τους πιο υψηλόβαθμους ιερείς της χώρας, ραντίζοντάς την με αγιασμό και απαγγέλλοντας την Αγία Γραφή στα Λατινικά, ενώ ο δαίμονας μέσα της, βασανισμένος από όλα αυτά, φώναζε με αγωνία και πόνο.
Αυτό όμως που δεν ήξερε η Brossier ήταν ότι ο εξορκισμός της ήταν ένα τέχνασμα. Ο αγιασμός ήταν απλό νερό και τα λατινικά που διάβαζαν οι ιερείς δεν ήταν παρά ένα ποίημα του Βιργιλίου. Ο εξορκισμός της δεν ήταν τίποτα άλλο παρά ένα επιστημονικό πείραμα. Ήταν η πρώτη φορά στην ιστορία που μια δαιμονική κατοχή τέθηκε υπό δοκιμή. Η Brossier απέτυχε και, άθελά της, αποκάλυψε μερικά πράγματα για το ανθρώπινο μυαλό.
Marthe Brossier, ένα υποτιθέμενο θύμα μαγείας
Η Marthe Brossier ήταν 20 χρονών όταν την "κατέλαβαν" οι δαίμονες. Ήδη θεωρούνταν παράξενη –μια γυναίκα που έβγαινε από το σπίτι της ντυμένη σαν άνδρας με, προφανώς, κανένα ενδιαφέρον να παντρευτεί. Στους συγχωριανούς της, φαινόταν φυσιολογικό όταν ξεκίνησε να βγαίνει από μέσα της η δαιμονική φωνή. Η Brossier κατηγόρησε τη γειτόνισσά της, την Anne Chevreau, ότι της είχε κάνει μάγια. Ήταν μια ανύπαντρη μεσήλικας –το συνηθισμένο προφίλ μιας μάγισσας, με βάση τα πρότυπα της εποχής– και όποια κατηγορία της έριχνε η Brossier ήταν αρκετή ώστε η Chevreau να ριχτεί στη φυλακή.
Όμως, η οικογένειά της δεν έκρυψε το παιδί της. Ταξίδευαν από πόλη σε πόλη και άφηναν τους πάντες να δουν το κακό πνεύμα που είχε καταλάβει την κόρη τους.
Ο αγαπημένος δαίμονας της Καθολικής Εκκλησίας
Ο Βελζεβούλ - πηγή
Για την Καθολική Εκκλησία, ο δαίμονας στο σώμα της Brossier ήταν θεόσταλτος. Ο Ερρίκος Δ' είχε ξεκινήσει μια εκστρατεία κατά των Ουγενότων, τους τοπικούς Προτεστάντες. Για την Καθολική Εκκλησία, η άνοδός τους αποτελούσε απειλή –και στην περίπτωση της Brossier, είχαν αποδείξεις ότι οι Προτεστάντες είχαν σύνδεση με τον διάβολο. Η φωνή που μιλούσε μέσα από την κοιλιά της, ακόμα και όταν το στόμα της ήταν κλειστό, αυτοαποκαλούνταν Βελζεβούλ. Επίσης, αυτοαποκαλούνταν "Πρίγκηπας των Ουγενότων". Πριν από την Brossier, ο δαίμονας είχε καταλάβει κάποια Nicole Aubrey. Η Εκκλησία την επιδείκνυε και άφηνε το κοινό να ακούει τις βλασφημίες εναντίον του Θεού στο όνομα των Ουγενότων. Όμως, η Aubrey εξορκίστηκε δημόσια και έτσι χάθηκε ο αγαπημένος δαίμονας της Εκκλησίας. Αυτός ήταν ο λόγος που η Brossier έμοιαζε θεόσταλτη. Για ακόμη μια φορά, η Εκκλησία είχε κάποιον που θα μπορούσε να καταγγείλει τους Προτεστάντες ως δαιμονικούς.
Ένας ιερέας της έδωσε επίσημο πιστοποιητικό ότι την είχε καταλάβει δαίμονας και η Εκκλησία συμμετείχε στα ταξίδια της. Την εξόρκιζαν δημόσια, αλλά μετά, και πάλι ο Βελζεβούλ έμπαινε στο σώμα της, προς διασκέδαση άλλου κοινού.
Ο εξορκισμός της Marthe Brossier
Στον Michel Marescot, τον προσωπικό γιατρό του Ερρίκου Δ', ανατέθηκε το έργο να ξεσκεπάσει την απάτη. Υπό τις εντολές του βασιλιά, η Brossier μεταφέρθηκε στη Μονή του Αγίου Γεωργίου, για να εξορκιστεί από τον ίδιο τον επίσκοπο του Παρισιού, υπό την επίβλεψη του Marescot.
Σχεδόν μόλις η Brossier γονάτισε, με τον επίσκοπο να απαγγέλει στίχους από την -υποτιθέμενη- Αγία Γραφή, ο δαίμονας την κατέλαβε. Έπεσε ανάσκελα, χτυπιόταν σπασμωδικά και ανέπνεε σαν άγριο ζώο. Τα μάτια της γύρισαν στο κεφάλι της, η γλώσσα της φούντωσε και από το στομάχι της βγήκε μια σκοτεινή, θανατερή φωνή φωνάζοντας χυδαίες εκφράσεις. Οι ιερείς έβαλαν ένα κομμάτι ξύλου στο στόμα της για να μην καταπιεί τη γλώσσας της. Ύστερα, συγκεντρώθηκαν γύρω της, κρατώντας ένα κομμάτι σταυρού και διαβάζοντας την Αγία Γραφή για να εκδιώξουν τον δαίμονα. Όταν είδε τον αληθινό σταυρό, άρχισε να σφαδάζει από πόνο και μια σκοτεινή φωνή άρχισε να ουρλιάζει και να απειλεί.
Ο άπιστος
Ο Marescot ούτε καν εξεπλάγη. Όπως αποκάλυψε ο ίδιος, είχε αλλάξει τα "όπλα" των ιερέων. Το κομμάτι του σταυρού που είχαν χρησιμοποιήσει, δεν ήταν παρά ένα συνηθισμένο ξύλο. Ο πραγματικός σταυρός ήταν στο στόμα της και η ίδια δεν είχε αντιδράσει καθόλου.
Οι ιερείς δεν είχαν πειστεί. Είχαν δει την Brossier να κάνει πράγματα που κανένας άλλος άνθρωπος δεν μπορούσε να κάνει. Δεν ήταν απλώς η περίεργη φωνή που έβγαινε από το σώμα της. Ενώ ήταν ξαπλωμένη στην πλάτη της, πηδούσε στον αέρα και έπεφτε ξανά στα πόδια της, κάτι που οι περισσότεροι δεν μπορούσαν να κάνουν. Αρνούμενος όσα είχε δει, ένας από τους ιερείς προειδοποίησε τον Marescot για βλασφημία.
Ο Marescot συνέχιζε να μην εντυπωσιάζεται.
Ο ψεύτικος εξορκισμός
Ο επίσκοπος της Λιόν, ο Charles Miron, βρήκε έναν τρόπο να αποδείξει ότι ο Marescot είχε δίκιο. Σαν να μην έφτανε το ότι ο γιατρός είχε αντικαταστήσει τον αληθινό σταυρό, ο αρχιεπίσκοπος άλλαξε τα πάντα. Για αρκετές μέρες, οι ιερείς έδιναν στην Brossier μόνο αγιασμό, μην αποκαλύπτοντας ότι το νερό που έπινε ήταν ευλογημένο από έναν ιερέα. Στη συνέχεια, γέμισαν ένα ιερό αγγείο με συνηθισμένο νερό και την ράντισαν, λέγοντάς της ότι ήταν ιερό. Η Brossier έπεσε στην παγίδα. Δεν αντιδρούσε καθόλου για σχεδόν μια εβδομάδα πίνοντας αγιασμό, αλλά ούρλιαζε όταν την ράντιζαν με το απλό νερό.
Οτιδήποτε έκανε ο επίσκοπος δούλεψε. Όταν κρατούσε ένα απλό κομμάτι σίδερο και προσποιούνταν ότι ήταν από τον αληθινό σταυρό του Ιησού, η Brossier έπεφτε σε σπασμούς. Όταν διάβαζε την Αινειάδα του Βιργιλίου στα Λατινικά, προσποιούμενος ότι ήταν η Βίβλος, εκείνη έπεφτε στο πάτωμα.
Η Marthe Brossier ήταν απατεώνισσα.
Για πρώτη φορά στην καταγεγραμμένη ιστορία, μια δαιμονική κατοχή εκτέθηκε μέσω ενός πειράματος.
Ψεύτρα ή τρελή;
Η ιστορία μαθεύτηκε αμέσως. Μια γυναίκα είχε πει ψέματα για έναν δαίμονα. Δεν ήταν παραπάνω από μια απλή υπόθεση απάτης.
Όμως, υπάρχουν ενδείξεις ότι ίσως να υπήρχε κάτι περισσότερο από ένα απλό ψέμα. Η Anne Chevreau, η γυναίκα που κατηγόρησε η Brossier για μαγεία, το πίστευε αυτό. Η Brossier που ήξερε δεν ήταν ψεύτρα, είπε όταν βγήκε από τη φυλακή. Ήταν απλά επικίνδυνα διανοητικά άρρωστη. Είναι δύσκολο να πει κανείς με βεβαιότητα ότι η Chevreau είχε δίκιο -η Brossier δεν παραδέχτηκε ποτέ ότι ήταν ψεύτρα. Ακόμα και μετά την έκθεσή της, συνέχισε να ισχυρίζεται ότι την είχε καταλάβει δαίμονας πολλά χρόνια πριν, πολύ πριν τραβήξει την προσοχή των άλλων.
Αν δεν έλεγε ψέμματα, τότε αυτό δείχνει κάποιες περίεργες δυνατότητες για το ανθρώπινο μυαλό. Η Marthe Brossier ήταν ικανή για φαινομενικά υπερφυσικά πράγματα. Μπορούσε να μιλήσει εγγαστρίμυθα, την τσιμπούσαν και δεν ένιωθε πόνο, μπορούσε να πηδάει μεγάλες αποστάσεις ενώ ήταν ξαπλωμένη ανάσκελα και φαινόταν να έχει απίστευτη δύναμη. Αν όλα αυτά δεν τα έκανε ψευδόμενη, τότε οι πράξεις της πιθανότατα δεν ήταν πρόβες.
Ίσως, κατά κάποιο τρόπο, όντως η Brossier είχε καταληφθεί. Όμως, από έναν άλλο δαίμονα. Τον δαίμονα του μυαλού της.
από: ancient-origins.net
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου