Η αφίσα της ταινίας "Αντιρρησίας Συνείδησης" - πηγή
Η ιστορία του νοσηλευτή του Β' Παγκοσμίου Πολέμου που έσωσε 75 ζωές ενώ ρίσκαρε τη δική του.
Αν αποκαλούσατε τον Ντέσμοντ Ντος ήρωα, εκείνος θα σας διόρθωνε. Ο νεαρός γιατρός του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, που έσωσε με τα ίδια του τα χέρια και χωρίς καμία βοήθεια τη ζωή 75 Αμερικανών στρατιωτών στη μάχη που έμεινε γνωστή ως "Τυφώνας από Ατσάλι" (Maeda Escarpment) στην Οκινάουα της Ιαπωνία το 1945, θα έλεγε απλά ότι έκανε αυτό που ήταν σωστό. Ποτέ δεν κουβάλησε κανένα είδους όπλο, επειδή δουλειά του ήταν να σώζει ζωές, και όχι να τις αφαιρεί.
Η ζωή του Ντέσμοντ Ντος έγινε ευρύτερα γνωστή χάρη στη ταινία Hacksaw Ridge (Αντιρρησίας Συνείδησης) του 2016, σε σκηνοθεσία Μελ Γκίμπσον και με 6 υποψηφιότητες για Όσκαρ (κέρδισε 2 βραβεία).
Από νεαρή ηλικία, ο Ντέσμοντ -γεννημένος στις 7 Φεβρουαρίου του 1919- εξέπεμπε ένα είδος ενσυναίσθησης που θα εμφάνιζε αργότερα ως στρατιώτης. Για παράδειγμα, κάποτε, όταν ήταν παιδί, περπάτησε 6 μίλια για να δωρίσει αίμα σε κάποιο θύμα ατυχήματος -έναν εντελώς ξένο- όταν άκουσε για την ανάγκη που υπήρχε για αίμα σε έναν τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό. Λίγες μέρες αργότερα, ο Ντέσμοντ έκανε το ίδιο ταξίδι για να δώσει ξανά αίμα. Επίσης, σε νεαρή ηλικία, ανέπτυξε ένα μίσος για τα όπλα, που θα διαρκούσε σε όλη τη διάρκεια της ζωής του, ακόμη και όταν ήταν στον πόλεμο.
Το μίσος του για τα όπλα προήλθε όταν, κατά τη διάρκεια ενός καυγά, είδε τον μεθυσμένο πατέρα του να απειλεί με όπλο τον θείο του, αλλά και από τις θρησκευτικές πεποιθήσεις του ως Ατβεντιστής της Έβδομης Ημέρας. Η μητέρα του κατάφερε να αρπάξει το 45αρι πιστόλι από τον σύζυγό της και είπε στον νεαρό Ντέσμοντ να το κρύψει. Ήταν τόσο σοκαρισμένος που ορκίστηκε ότι ήταν η τελευταία φορά που θα κρατούσε όπλο.
Ο Ντέσμοντ πέρασε την παιδική του ηλικία ισιώνοντας πένες στη σιδηροδρομική γραμμή κοντά στο σπίτι του στο Λίνχμπεργκ της Βιρτζίνια, και παλεύοντας με τον μικρότερο αδελφό του, Χάρολντ. Ο αδερφός του είπε ότι το να παλεύει με τον Ντέσμοντ δεν ήταν διασκεδαστικό γιατί δεν τον κέρδιζε ποτέ -όχι επειδή ο Ντέσμοντ ήταν ιδιαίτερα ικανός, αλλά γιατί δεν τα παρατούσε ποτέ. Χρόνια αργότερα, αυτή η φυσική ανθεκτικότητα που είχε ήταν αυτό που του επέτρεψε να κερδίσει Μετάλλιο Τιμής.
Στα 18 του, εργαζόταν σε ένα ναυπηγείο στη Βιρτζίνια. Όταν ξέσπασε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, άρπαξε την ευκαιρία να βοηθήσει -αν και θα μπορούσε να το αποφύγει. Όμως, το γεγονός ότι αρνήθηκε να φέρει όπλο -πόσο μάλλον να σκοτώσει- του έδωσε την καθόλου κολακευτική ταμπέλα του "αντιρρησία συνείδησης". Ήταν μια ταμπέλα που ο ίδιος μισούσε και αντί να αρνηθεί να υπηρετήσει θητεία, επέμεινε να εργαστεί ως νοσηλευτής. Ο στρατός τον τοποθέτησε σε λόχο τυφεκιοφόρων με την ελπίδα να παραιτηθεί. "Δεν κολλούσε με το μοντέλο του καλού στρατιώτη του στρατού", είπε ο Terry Benedict, ο κινηματογραφιστής που γύρισε το ντοκιμαντέρ The Conscientious Objector το 2004. Ο Ντος έκανε έκκληση στην απόφαση του στρατού, μέχρι που τελικά δέχτηκαν να τον κάνουν νοσηλευτή. Όμως, οι υπόλοιποι στρατιώτες στο στρατόπεδο εκπαίδευσης δεν κατάλαβαν γιατί ο Ντος βρισκόταν εκεί. Τον κορόιδευαν και του έλεγαν "να γίνει άντρας" και να πάρει όπλο. Ενώ εκείνος προσευχόταν τη νύχτα, οι άλλοι του πετούσαν τις αρβύλες τους. Τον μισούσαν επειδή το Σάββατο είχε ρεπό, μιας και η εργασία ήταν εναντίον της θρησκείας του αυτή τη μέρα -παρά το γεγονός ότι οι αξιωματικοί του ανέθεταν τις χειρότερες δουλειές και απαιτούσαν να τις ολοκληρώσει μόνος του τις Κυριακές. Κανείς δεν ήθελε να είναι φίλος του. Οι φίλοι προσέχουν τους φίλους. Και χωρίς όπλο, πώς θα τους ήταν χρήσιμος;
Ωστόσο, ξανά και ξανά, ο Ντος όχι μόνο απέρριπτε τη σκληρή συμπεριφορά τους, αλλά την παραέβλεπε. Πίστευε ότι σκοπός του ήταν να υπηρετήσει τόσο τον Θεό όσο και τη χώρα του. Το μόνο που ήθελε ήταν να αποδείξει ότι αυτά τα δύο δεν ήταν αμοιβαία αποκλειστικά.
Και τότε διεξήχθη η μάχη "Maeda Escarpment" στην Οκινάουα. Η μάχη ξεκίνησε στις 5 Μαΐου του 1945, ημέρα Σάββατο. Ήταν μια ιδιαίτερα εξουθενωτική επίθεση. Το πυροβολικό χτυπούσε τόσο γρήγορα και βίαια που -κυριολεκτικά- οι άνδρες κόβονταν στη μέση. Το σχέδιο του ιαπωνικού στρατού ήταν να περιμένει έως ότου όλοι οι Αμερικανοί ανέβαιναν στο οροπέδιο και τότε θα άρχιζαν να βάλλουν, αφήνοντας πάρα πολλούς τραυματίες. Όμως οι Ιάπωνες δεν ήξεραν ότι οι Αμερικανοί είχαν τον Ντέσμοντ Ντος.
Ο Ντος μετά τον πόλεμο - πηγή
Σε μια πράξη που ακόμη και σήμερα εκπλήσσει τους επιζώντες του λόχου του, ο Ντος έμεινε εκεί όπου είχε διαταχθεί στο οροπέδιο. Μέσα από τα ατελείωτα πυρά, ο Ντος κούραρε τους τραυματίες Αμερικανούς στρατιώτες, τη στιγμή που άλλοι -ίσως- τους είχαν αφήσει να πεθάνουν. Για ώρες, και ενώ οι εκρήξεις ήταν ασταμάτητες, εκείνος έδενε τραύματα. Καλυμμένος από πάνω μέχρι κάτω στο αίμα -όχι το δικό του- σερνόταν και τραβούσε κάθε τραυματία του λόχου του και τον κατέβαζε προσεκτικά κάτω από το οροπέδιο. Για πάνω από 12 ώρες, ο Ντος εργαζόταν υπό πυρών και έσωζε ανθρώπινες ζωές. Γνωρίζοντας ότι μερικοί Ιάπωνες στρατιώτες, μερικές φορές, βασάνιζαν τραυματίες Αμερικανούς στρατιώτες, ο Ντος αρνήθηκε να αφήσει έστω και έναν άνδρα στην κορυφογραμμή. Όχι μόνο δεν άφησε κανένα πίσω, αλλά -κατά ένα θαυματουργό τρόπο- γλύτωσε και τη δική του ζωή και απέφυγε οποιονδήποτε σοβαρό τραυματισμό. Ο ίδιος έλεγε ότι τον πρόσεχε ο Θεός και σύμφωνα με το ντοκιμαντέρ The Conscientious Objector, οι Ιάπωνες τον είχαν πολλές φορές στο στόχαστρό τους, αλλά τα όπλα τους παθαίναν εμπλοκή.
Δύο εβδομάδες αργότερα, ο Ντος βρισκόταν ξανά στη μάχη, λίγα μίλια μακριά από την προηγούμενη. Τότε, και ενώ βρισκόταν σε ένα παράπηγμα με τραυματίες, εξερράγη μια ιαπωνική χειροβομβίδα. Εκείνος προσπάθησε να την κλωτσήσει έξω από το παράπηγμα, αλλά εκείνη εξερράγη. Ο Ντος κατέληξε με πολλά τραύματα στα πόδια του. Περιποιήθηκε ο ίδιος το σοκ και τα τραύματά του, και δεν κάλεσε κάποιον άλλο νοσηλευτή να βγει από το παράπηγμά του για να τον βοηθήσει. Πέντε ώρες μετά, έφτασε κάποιος με φορείο. Μόλις όμως ο Ντος είδε έναν στρατιώτη που είχε ανάγκη, κατέβηκε από το φορείο και άρχισε να περιποιείται τον σύντροφό του. Ενώ περίμενε να έρθει βοήθεια, ένας ελεύθερος σκοπευτής πυροβόλησε και τσάκισε όλα τα κόκαλα στο αριστερό χέρι του Ντος (ο Μελ Γκίμπσον δεν το έδειξε αυτό στην ταινία Hacksaw Ridge, επειδή πίστευε ότι παραήταν ηρωικό και το κοινό δε θα πίστευε ότι όντως συνέβη). Τότε, ο Ντος σύρθηκε 275 μέτρα μέχρι τον σταθμό βοηθειών χωρίς συνοδεία. Στο πεδίο της μάχης είχε χάσει τη Βίβλο του, κάτι που δεν είχε συνειδητοποιήσει.
Ο Τρούμαν τον παρασημοφορεί με το μετάλλιο τιμής
Μετά από αυτό, ο Ντος κέρδισε το σεβασμό των συναδέλφων του. Ο διοικητής του τον βρήκε στο νοσοκομείο, όπου του ανακοίνωσε ότι είχε κερδίσει Μετάλλιο Τιμής για την υπηρεσία του, καθιστώντας τον τον πρώτο αντιρρησία συνείδησης που λάμβανε τέτοιες τιμής. Όταν ο πρόεδρος Τρούμαν του απένειμε το Μετάλλιο του είπε, "Το αξίζεις πραγματικά. Θεωρώ ότι αυτό είναι μεγαλύτερη τιμή από το να είναι πρόεδρος".
Ο διοικητής του του έφερε επίσης και ένα δώρο. Μια ελαφρώς καμμένη, λασπωμένη Βίβλο. Όταν οι Αμερικανοί κατέλαβαν την περιοχή, κάθε ικανός άνδρας του λόχου την έψαξε από άκρη σε άκρη για να βρει την Βίβλο του.
Ο Ντέσμοντ Ντος πέθανε στις 23 Μαρτίου του 2006, στα 87 του. Όμως, θα συνεχίσει να ζει ως ο άνθρωπος που κάποτε έσωσε 75 ζωές, διακινδυνεύοντας τη δική του και όντας ο μοναδικός αντιρρησίας συνείδησης με Μετάλλιο Τιμής.
από: ati
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου