"Bee Balling", Karine Aigner
"Ένα ζεστό ανοιξιάτικο πρωινό στο Νότιο Τέξας, μια θηλυκή μέλισσα (Diadasia rinconis) αναδύθηκε από τη μικρή, κυλινδρική φωλιά της στο έδαφος. Σχεδόν αμέσως, κατακλύστηκε από δεκάδες αρσενικά που περιπολούσαν, με τα καστανόξανθα κορμιά τους να σχηματίζουν μια στριφογυριστή "μπάλα ζευγαρώματος" καθώς αγωνίζονταν για μια ευκαιρία να συνουσιαστούν μαζί της. Μετά από 20 δευτερόλεπτα περίπου, η σφαίρα διαλύθηκε και το θηλυκό πέταξε μακριά, με ένα νικητή σφιχτά πάνω στην πλάτη της. Οι συναθροίσεις ζευγαρώματος διαρκούν λίγο περισσότερο από μία εβδομάδα. Αν και σπάνια παρατηρούνται ή τεκμηριώνονται από τον άνθρωπο, αυτές οι μέλισσες διαδραματίζουν κρίσιμο ρόλο ως επικονιαστές, ειδικά για τις φραγκοσυκιές (Opuntia spp.), μια κρίσιμη πηγή διατροφής για πολλά είδη στην ξηρή Νοτιοδυτική Αμερική"
Ο ετήσιος Διαγωνισμός Big Picture Natural World Photography παρουσίασε τους νικητές και τους φιναλίστ για το 2022.
Ο διαγωνισμός διοργανώνεται από την Ακαδημία Επιστημών της Καλιφόρνια για να γιορτάσει την βιοποικιλότητα της Γης. Η μεγάλη νικήτρια φέτος, η Karine Aigner, πήρε το πρώτο βραβείο με μια φωτογραφία στο παράξενο τελετουργικό ζευγαρώματος ενός είδους μελισσών (φωτογραφία στην αρχή).
"After the Fall", David Slater, Νικητής κατηγορίας Aquatic Life
"Τα θαλάσσια λιοντάρια της Καλιφόρνιας (Zalophus californianus) είναι εμβληματικά μέλη του οικοσυστήματος του Monterey Bay και ο φωτογράφος David Slater λατρεύει τις καταδύσεις μαζί τους. Κατά τη διάρκεια μιας κατάδυσης τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Slater είδε μια ζοφερή σκηνή με ένα θαλάσσιο λιοντάρι. Σε ένα βρώμικο τμήμα του βυθού της θάλασσας, ένα νεκρό θαλάσσιο λιοντάρι είχε πέσει εκεί που ήταν το τελευταίο μέρος ανάπαυσής του και πολύχρωμοι αστερίες (Patiria miniata) ήταν διασκορπισμένοι στο σώμα του. Αυτί οι αστερίες είναι παμφάγοι και συχνά τρέφονται με πτώματα που πέφτουν στον πυθμένα του ωκεανού".
"Τα θαλάσσια λιοντάρια της Καλιφόρνιας (Zalophus californianus) είναι εμβληματικά μέλη του οικοσυστήματος του Monterey Bay και ο φωτογράφος David Slater λατρεύει τις καταδύσεις μαζί τους. Κατά τη διάρκεια μιας κατάδυσης τον περασμένο Σεπτέμβριο, ο Slater είδε μια ζοφερή σκηνή με ένα θαλάσσιο λιοντάρι. Σε ένα βρώμικο τμήμα του βυθού της θάλασσας, ένα νεκρό θαλάσσιο λιοντάρι είχε πέσει εκεί που ήταν το τελευταίο μέρος ανάπαυσής του και πολύχρωμοι αστερίες (Patiria miniata) ήταν διασκορπισμένοι στο σώμα του. Αυτί οι αστερίες είναι παμφάγοι και συχνά τρέφονται με πτώματα που πέφτουν στον πυθμένα του ωκεανού".
"Tunnel Vision", Tom Shlesinger, Φιναλίστ κατηγορίας Aquatic Life
"Κάθε χρόνο, από τον Αύγουστο έως τις αρχές Οκτωβρίου, σφυρίδες Γολιάθ του Ατλαντικού (Epinephelus itajara) συγκεντρώνονται στην ανατολική ακτή της Φλόριντα για να γεννήσουν. Τις σκοτεινές νύχτες, όταν το φεγγάρι είναι νέο, αρσενικά -όσο ένα ψυγείο- παράγουν ήχους χαμηλής συχνότητας καλώντας άλλα ψάρια να συγκεντρωθούν γύρω από ναυάγια ή βραχώδεις υφάλους. Πριν από πενήντα χρόνια, σε αυτό το κάλεσμα απαντούσαν περισσότερα από 100 ψάρια. Μέχρι το 1990 όμως, το είδος είχε σχεδόν εξαφανιστεί και αυτές οι συγκεντρώσεις ζευγαρώματος περιορίστηκαν σε μόλις μια χούφτα ψάρια. Εκείνην την χρονιά, αυτές οι σφυρίδες προστατεύτηκαν τόσο από την ομοσπονδιακή όσο και από την κρατική απαγόρευση αλιείας και ο πληθυσμός άρχισε σιγά σιγά να ανακάμπτει. Αν και αυτές οι συναθροίσεις στην Φλόριντα δεν έχουν φτάσει ακόμη τους αριθμούς που θυμούνται οι ντόπιοι ψαράδες από τη δεκαετία του 1970, πλέον είναι σύνηθες να βλέπουν 20 έως 40 μέλη του είδους κατά την περίοδο αναπαραγωγής.
Ωστόσο, τον Μάρτιο, παρά τη μεγάλη αντίθεση από τους επιστήμονες που μελετούν το είδος, η Επιτροπή Διατήρησης Ψαριών και Άγριας Ζωής της Φλόριντα ψήφισε να ανοίξει εκ νέου το ερασιτεχνικό ψάρεμα για σφυρίδες Γολιάθ από το 2023"
"Κάθε χρόνο, από τον Αύγουστο έως τις αρχές Οκτωβρίου, σφυρίδες Γολιάθ του Ατλαντικού (Epinephelus itajara) συγκεντρώνονται στην ανατολική ακτή της Φλόριντα για να γεννήσουν. Τις σκοτεινές νύχτες, όταν το φεγγάρι είναι νέο, αρσενικά -όσο ένα ψυγείο- παράγουν ήχους χαμηλής συχνότητας καλώντας άλλα ψάρια να συγκεντρωθούν γύρω από ναυάγια ή βραχώδεις υφάλους. Πριν από πενήντα χρόνια, σε αυτό το κάλεσμα απαντούσαν περισσότερα από 100 ψάρια. Μέχρι το 1990 όμως, το είδος είχε σχεδόν εξαφανιστεί και αυτές οι συγκεντρώσεις ζευγαρώματος περιορίστηκαν σε μόλις μια χούφτα ψάρια. Εκείνην την χρονιά, αυτές οι σφυρίδες προστατεύτηκαν τόσο από την ομοσπονδιακή όσο και από την κρατική απαγόρευση αλιείας και ο πληθυσμός άρχισε σιγά σιγά να ανακάμπτει. Αν και αυτές οι συναθροίσεις στην Φλόριντα δεν έχουν φτάσει ακόμη τους αριθμούς που θυμούνται οι ντόπιοι ψαράδες από τη δεκαετία του 1970, πλέον είναι σύνηθες να βλέπουν 20 έως 40 μέλη του είδους κατά την περίοδο αναπαραγωγής.
Ωστόσο, τον Μάρτιο, παρά τη μεγάλη αντίθεση από τους επιστήμονες που μελετούν το είδος, η Επιτροπή Διατήρησης Ψαριών και Άγριας Ζωής της Φλόριντα ψήφισε να ανοίξει εκ νέου το ερασιτεχνικό ψάρεμα για σφυρίδες Γολιάθ από το 2023"
"Sickening Delicacy", Bence Máté. Νικητής κατηγορίας Άνθρωπος/Φύση
«Καθώς ταξίδευε στην περιοχή των Καρπαθίων της Ρουμανίας πριν από αρκετά χρόνια, ο φωτογράφος Bence Máté συνάντησε μια φρικτή σκηνή. Σε ένα μέρος αναπαραγωγής κοινών βατράχων (Rana temporaria), εκατοντάδες βατράχια (και αρκετοί φρύνοι) κείτονταν νεκροί στο νερό, μερικοί εξακολουθούσαν να πιάνουν τους συντρόφους τους, ενώ τα πίσω πόδια τους έλειπαν. Οι λαθροκυνηγοί τους είχαν μαζέψει ενώ προσπαθούσαν να αναπαραχθούν, τους έκοψαν τα πίσω πόδια για εμπόριο βατραχοπόδαρων και τα έριξαν πίσω στο νερό για να πεθάνουν.
«Καθώς ταξίδευε στην περιοχή των Καρπαθίων της Ρουμανίας πριν από αρκετά χρόνια, ο φωτογράφος Bence Máté συνάντησε μια φρικτή σκηνή. Σε ένα μέρος αναπαραγωγής κοινών βατράχων (Rana temporaria), εκατοντάδες βατράχια (και αρκετοί φρύνοι) κείτονταν νεκροί στο νερό, μερικοί εξακολουθούσαν να πιάνουν τους συντρόφους τους, ενώ τα πίσω πόδια τους έλειπαν. Οι λαθροκυνηγοί τους είχαν μαζέψει ενώ προσπαθούσαν να αναπαραχθούν, τους έκοψαν τα πίσω πόδια για εμπόριο βατραχοπόδαρων και τα έριξαν πίσω στο νερό για να πεθάνουν.
Κάθε χρόνο, εκατομμύρια βατράχια διακινούνται σε όλο τον κόσμο ως πηγή τροφής. Το εμπόριο τροφοδοτείται όχι μόνο από τη συλλογή άγριων ζώων σε τοπική κλίμακα, όπως μαρτυρά ο Máté στη Ρουμανία, αλλά και από τη βιομηχανική εμπορική καλλιέργεια στην Κίνα και σε άλλες χώρες".
"Shooting Star", Tony Wu. Φιναλίστ κατηγορίας Aquatic Life
"Τρεις ημέρες πριν από την πανσέληνο τον περασμένο Ιούλιο, ο φωτογράφος Tony Wu βούτηξε σε έναν κόλπο στα ανοιχτά της Καγκοσίμα στην Ιαπωνία, αναζητώντας έναν γκόμπι (Asterropteryx semipunctata) -ένα ψάρι με μέγεθος όσο μια βάση μπάλας του γκολφ με φωτεινές κουκκίδες στο σκούρο δέρμα του. Ήλπιζε να φωτογραφίσει το όμορφο ψάρι και περίμενε ότι θα περνούσε όλη του την κατάδυση επικεντρωμένος σε αυτό. Λίγο αφότου όμως εντόπισε το πρώτο γκόμπι, ο Wu παρασύρθηκε από μια διαφορετική σκηνή: Ένας αστερίας (Leiaster leachi) σηκώθηκε στις άκρες των βραχιόνων του και άρχισε να γεννά, εκτοξεύοντας σπέρμα γύρω του.
Όπως πολλά θαλάσσια ασπόνδυλα, οι αστερίες αναπαράγονται με εκπεμπόμενη ωοτοκία -απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες σπέρματος και ωαρίων στο νερό μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Για να μεγιστοποιήσουν τις πιθανότητες γονιμοποίησης για αυτούς τους γαμέτες, συγχρονίζουν τις προσπάθειές τους με γειτονικά μέλη του είδους τους, χρησιμοποιώντας ενδείξεις θερμοκρασίας, φωτός και σεληνιακού κύκλου για να καθοδηγήσουν το χρόνο τους".
"Τρεις ημέρες πριν από την πανσέληνο τον περασμένο Ιούλιο, ο φωτογράφος Tony Wu βούτηξε σε έναν κόλπο στα ανοιχτά της Καγκοσίμα στην Ιαπωνία, αναζητώντας έναν γκόμπι (Asterropteryx semipunctata) -ένα ψάρι με μέγεθος όσο μια βάση μπάλας του γκολφ με φωτεινές κουκκίδες στο σκούρο δέρμα του. Ήλπιζε να φωτογραφίσει το όμορφο ψάρι και περίμενε ότι θα περνούσε όλη του την κατάδυση επικεντρωμένος σε αυτό. Λίγο αφότου όμως εντόπισε το πρώτο γκόμπι, ο Wu παρασύρθηκε από μια διαφορετική σκηνή: Ένας αστερίας (Leiaster leachi) σηκώθηκε στις άκρες των βραχιόνων του και άρχισε να γεννά, εκτοξεύοντας σπέρμα γύρω του.
Όπως πολλά θαλάσσια ασπόνδυλα, οι αστερίες αναπαράγονται με εκπεμπόμενη ωοτοκία -απελευθερώνοντας μεγάλες ποσότητες σπέρματος και ωαρίων στο νερό μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα. Για να μεγιστοποιήσουν τις πιθανότητες γονιμοποίησης για αυτούς τους γαμέτες, συγχρονίζουν τις προσπάθειές τους με γειτονικά μέλη του είδους τους, χρησιμοποιώντας ενδείξεις θερμοκρασίας, φωτός και σεληνιακού κύκλου για να καθοδηγήσουν το χρόνο τους".
"Hidden Beauty", Tom St George. Νικητής κατηγορίας Τοπίων, Υδάτινων Τοπίων και Χλωρίδας
"Βαθιά σε ένα κενό στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού, ο φωτογράφος Tom St George συνάντησε αυτό το απόκοσμο, φαινομενικά άψυχο σπήλαιο, με τα αμυδρά φωτισμένα νερά του να διαπερνούν χιλιάδες δραματικούς σταλακτίτες. Όσο αφιλόξενο κι αν φαίνεται, αυτό το πλημμυρισμένο σπήλαιο απέχει πολύ από το να είναι άγονο. Αποτελεί μέρος ενός εκτεταμένου υπόγειου δικτύου πλημμυρισμένων περασμάτων, καταβόθρων και σπηλαίων που φιλοξενούν μια εκπληκτική ποικιλία ψαριών και ζωοπλαγκτόν, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται μόνο στο Γιουκατάν. Πολλά κινδυνεύουν επίσης, καθώς απειλούνται από την ανάπτυξη και τη ρύπανση".
"Βαθιά σε ένα κενό στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού, ο φωτογράφος Tom St George συνάντησε αυτό το απόκοσμο, φαινομενικά άψυχο σπήλαιο, με τα αμυδρά φωτισμένα νερά του να διαπερνούν χιλιάδες δραματικούς σταλακτίτες. Όσο αφιλόξενο κι αν φαίνεται, αυτό το πλημμυρισμένο σπήλαιο απέχει πολύ από το να είναι άγονο. Αποτελεί μέρος ενός εκτεταμένου υπόγειου δικτύου πλημμυρισμένων περασμάτων, καταβόθρων και σπηλαίων που φιλοξενούν μια εκπληκτική ποικιλία ψαριών και ζωοπλαγκτόν, τα περισσότερα από τα οποία βρίσκονται μόνο στο Γιουκατάν. Πολλά κινδυνεύουν επίσης, καθώς απειλούνται από την ανάπτυξη και τη ρύπανση".
από: my modern met
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου