Τετάρτη 8 Ιουνίου 2022

Mahabat Maqbara: ένα ξεχασμένο μνημείο δεξιοτεχνίας

 
Στην πόλη Junagadh της ινδικής πολιτείας Γκουτζαράτ, διάφορες πολιτιστικές επιρροές συναντώνται σε ένα μνημείο που ο κόσμος το παραβλέπει.
 
 
 
Το Mahabat Maqbara -ένα μαυσωλείο του 19ου αιώνα- στέκεται σε ένα κομμάτι γης που κάποτε δεν ανήκε σε κανέναν. Από τα γλυπτά μέχρι τις σπειροειδείς σκάλες, κάθε στοιχείο του κτιρίου παρουσιάζει διάφορα αρχιτεκτονικά στυλ. Όμως, παρ' όλη τη δόξα του, ελάχιστοι είναι αυτοί που το γνωρίζουν και ακόμη λιγότεροι την ιστορία του.
 
 
Το Mahabat Maqbara, ο μόνιμος τόπος ανάπαυσης των "nawab" (βασιλικός τίτλος που υποδηλώνει κυρίαρχο ηγεμόνα) του Junagadh, χτίστηκε πάνω στα ερείπια ενός μαυσωλείου ενός ευγενούς της βασιλικής αυλής. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1878, υπό τον Mahabat Khan II, αλλά ήταν ο Bahadur Khan III που το ολοκλήρωσε το 1892. Στο πέρασμα αυτών των χρόνων, στοιχεία ευρωπαϊκής, γοτθικής και ινδο-ισλαμικής αρχιτεκτονικής βρήκαν τον δρόμο τους στο σχέδιο. Σύντομα, το Mahabat Maqbara στεκόταν ως ένα σεβαστό παράδειγμα μεικτών επιρροών όπως κανένα άλλο.

Όταν το 1808 η Ινδία έγινε βρετανικό προτεκτοράτο, οι αποικιστές χώρισαν την περιοχή Σαουράστρα σε 100 πριγκιπικά κρατίδια, με την Junagadh να είναι ένα από αυτά. Ωστόσο, αυτή που σήμερα είναι γνωστή ως η παλιά πόλη, τότε είχε μείνει έξω από τα υπόλοιπα κρατίδια ως ουδέτερο έδαφος που δεν ελεγχόταν από κανέναν. Εκεί ήταν που χτίστηκε το μνημείο.
 

Μέχρι το 1947, καθώς η Ινδία αναδυόταν ως ανεξάρτητη χώρα, ο Mahabat Khan III απαίτησε από την πόλη να ενωθεί με το Πακιστάν. Ο επαναστατημένος λαός και η πιεστική κυβέρνηση οδήγησαν τους nawab να καταφύγουν μόνοι στο Πακιστάν, αφήνοντας την Junagadh να επανενωθεί με το ινδικό έδαφος.

Δίπλα στο μαυσωλείο χτίστηκε το Jama Masjid που μοιάζει με το Ταζ Μαχάλ. Καθένας από τους τέσσερις μιναρέδες του τζαμιού έχουν μια περιστρεφόμενη σκάλα, που θυμίζει ιδιαίτερα τη γοτθική αρχιτεκτονική.
 

Σήμερα, το Archaeological Survey of India (ASI) ανέλαβε το Mahabat Maqbara, αν και το μνημείο έχει επιβιώσει κυρίως λόγω της γενναιοδωρίας του δημιουργού του, καθώς, ο nawab καταθέτει 8.000 ρουπίες ετησίως σε μια τράπεζα, τα οποία δίνονται στους ντόπιους κάθε χρόνο για τη συντήρηση του μαυσωλείου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου