Έκθεση αφιερωμένη στον "Torso Murderer" του Κλίβελαντ στο αστυνομικό μουσείο του Κλίβελαντ. Από αριστερά προς τα δεξιά: Μάσκες θανάτου των θυμάτων Edward Andrassy, Florence Genevieve Polillo, "The Tattooed Man" και Jane Doe II (άγνωστη)
Το 1936, στη δίνη της Παγκόσμιας Οικονομικής Ύφεσης του 1929, η τότε έκτη μεγαλύτερη πόλη των ΗΠΑ, το Κλίβελαντ, παρουσιαζόταν ως η "πόλη των συνεδριάσεων", καλωσορίζοντας ταξιδιώτες μέσω του νέου της σιδηροδρομικού σταθμού, με μια ποικιλία από φανταχτερά ξενοδοχεία σε κοντινή απόσταση και ένα υπερσύγχρονο δημόσιο αμφιθέατρο.
Για δεύτερη φορά μέσα σε δώδεκα χρόνια, η πόλη φιλοξένησε το Εθνικό Συνέδριο των Ρεπουμπλικανών, αλλά το μεγάλο γεγονός στο Οχάιο εκείνο το καλοκαίρι -και το επόμενο- ήταν η Έκθεση των Μεγάλων Λιμνών, για τον εορτασμό της εκατονταετηρίδας του Κλίβελαντ. Η έκθεση, η οποία απλώθηκε σε μια έκταση μισού τετ. χλμ στο κέντρο του Κλίβελαντ και στην όχθη της λίμνης Έρι, διαφήμισε τοπικές επιχειρήσεις όπως την Standard Oil (η εταιρία ιδρύθηκε το 1870 στο Κλίβελαντ από τον John D. Rockefeller) και την General Electric, η οποία παρουσίαζε τα νέα φώτα φθορισμού.
Φώτισε όμως και το έργο ενός κατά συρροή δολοφόνου που δρούσε για σχεδόν ένα χρόνο.
Δολοφονική μανία
Στις 5 Ιουνίου του '36, δύο αγόρια που δεν είχαν πάει στο σχολείο για να πάνε για ψάρεμα, βρήκαν ένα παντελόνι κάτω από ένα δέντρο στην ανατολική πλευρά της πόλης. Στο παντελόνι ήταν δεμένο το κομμένο κεφάλι ενός άνδρα. Αμέσως μετά, σε μια κοντινή σιδηροδρομική γραμμή, βρέθηκε το γυμνό πτώμα στο ποίο ανήκε το κεφάλι. Αιτία θανάτου ήταν ο αποκεφαλισμός. Ήταν το τέταρτο διαμελισμένο πτώμα που εμφανίστηκε σε λιγότερο από ένα χρόνο και η αστυνομία του Κλίβελαντ συνειδητοποίησε ότι είχε στα χέρια της έναν κατά συρροή δολοφόνο.
Στην Έκθεση των Μεγάλων Λιμνών, παρουσιάστηκαν ένα γύψινο εκμαγείο του προσώπου του άνδρα και ένα διάγραμμα που έδειχνε όλα τα τατουάζ στο σώμα του. Τα δύο καλοκαίρια που ήταν ανοιχτή η έκθεση, την παρακολούθησαν περισσότεροι από 11 εκατομμύρια επισκέπτες, αλλά κανένας δεν μπόρεσε να αναγνωρίσει "τον άνδρα με τα τατουάζ", ένα από τα τουλάχιστον δώδεκα θύματα των "δολοφονημένων κορμών" που ταλαιπώρησαν το βόρειο Οχάιο -και πιθανώς και πιο μακριά.
Ο δολοφόνος έγινε γνωστός ως ο "Mad Butcher of Kingsbury Run" (Τρελός Χασάπης του Kingsbury Run), καθώς τα περισσότερα πτώματα βρέθηκαν σε αυτήν την περιοχή του Κλίβελαντ και το έγκλημα εξέπληξε τους ερευνητές.
Περισσότερα από 1500 άτομα ανακρίθηκαν σχετικά με τις δολοφονίες, μια παραγκούπολη κάηκε, η καριέρα ενός από τους πιο διάσημους αστυνομικούς της εποχής, του Έλιοτ Νες, κατέρρευσε και η υπόθεση παραμένει επίσημα ανεξιχνίαστη μέχρι και σήμερα.
Ο αδιάφθορος
Ο Έλιοτ Νες - πηγή
Όταν το '34 ο Νες έφτασε στην πόλη, ήταν γνωστός ως ένας από τους πράκτορες του υπουργείου Οικονομικών που βοήθησαν στην επιβολή απαγορευτικών νόμων και πολέμησε με γκάνγκστερ στο Σικάγο, συμπεριλαμβανομένου του Αλ Καπόνε. Λόγω της φήμης του ως αδιάφθορος, την επόμενη χρονιά, διορίστηκε διευθυντής δημόσιας ασφάλειας της πόλης. Αποστολή του ήταν να κάνει επαγγελματίες και να αναζωογονήσει το αστυνομικό τμήμα που είχε μετατραπεί σε μια διεφθαρμένη, τεμπέλικη μονάδα με πολιτική προτίμηση.
Όταν ο Νες ανέλαβε τα καθήκοντά του, ο "Τρελός Χασάπης" είχε ήδη τέσσερα θύματα. Τα δύο πρώτα βρέθηκαν τον Σεπτέμβριο του '35. Ήταν και τα δύο αποκεφαλισμένα, είχαν υποστεί αφαίμαξη, ήταν πλυμένα και είχαν αφαιρεθεί τα γεννητικά τους όργανα. Το ένα δεν αναγνωρίστηκε ποτέ. Το άλλο ήταν ο Έντουαρντ Αντράσι. Ένα χρόνο νωρίτερα, στην ακτή ανατολικά του Κλίβελαντ, είχε ξεβραστεί το κάτω μισό -μέχρι τα γόνατα- του κορμού μιας γυναίκας. Αργότερα, προσδιορίστηκε ότι η "Κυρία της Λίμνης", όπως ονομάστηκε το πτώμα, ήταν το πρώτο θύμα του "Τρελού Χασάπη".
Οι αστυνομικές αρχές συνέχισαν να συσσωρεύουν μέρη σωμάτων. Ο επικεφαλής αστυνομικός ερευνητής σημείωσε ομοιότητες μεταξύ των "Δολοφονημένων Κορμών" και άλλων δολοφονιών με τεμαχισμό στη δυτική Πενσυλβάνια, θεωρώντας ότι ο δολοφόνος μπορεί να χρησιμοποιούσε τρένα και να έκρυβε πτώματα σε βαγόνια (το Kingsbury Run και η πόλη του Κλίβελαντ είχαν πολλές σιδηροδρομικές γραμμές). Ο ιατροδικαστής της κομητείας Cuyahoga είπε ότι η ακρίβεια με την οποία είχαν τεμαχιστεί τα πτώματα τον οδήγησε να πιστέψει ότι ο δολοφόνος ίσως είχε κάποια ιατρική εκπαίδευση.
Το βιβλίο τους Νες The Untouchables διασκευάστηκε σε πολλαπλά μέσα και
ενέπνευσε πολλά επιπλέον έργα. Οι πιο γνωστές διασκευές περιλαμβάνουν
την τηλεοπτική σειρά The Untouchables του 1959, στην οποία πρωταγωνιστεί
ο Robert Stack ως Νες, και η ταινία του 1987 με τον ίδιο τίτλο σε
σκηνοθεσία Μπράιαν Ντε Πάλμα, στην οποία πρωταγωνίστησε ο Κέβιν Κόστνερ
ως Νες, ο Σον Κόνερι και ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο ως Αλ Καπόνε - πηγή
Τελικά, ο Νες κατέληξε στον Φράνσις Σουίνι, έναν γιατρό από μια εξέχουσα οικογένεια του Κλίβελαντ -ο πρώτος του ξάδερφος ήταν μέλος του Κογκρέσου. Οι κάτοικοι ήταν τρομοκρατημένοι και η δημόσια πίεση άρχισε να αυξάνεται στον Νες, ο οποίος κράτησε τον Σουίνι σε ένα ξενοδοχείο στο κέντρο της πόλης και τον ανέκρινε για εβδομάδες, χρησιμοποιώντας μεταξύ άλλων και πολύγραφο (τεστ αλήθειας). Ο Νες ένιωσε ότι ο Σουίνι ήταν ο δολοφόνος, αλλά δεν μπόρεσε ποτέ να τον πάει σε δίκη. Για χρόνια μετά, ο αστυνομικός λάμβανε κοροϊδευτικές κάρτες από τον γιατρό.
"Ηρεμήστε τώρα"
Η Ελίζαμπεθ Σορτ - πηγή
Ο δολοφόνος ήταν γνωστός ως ο "Τρελός Χασάπης", αλλά τελικά οι φόνοι τρέλαναν τον Νες.
Στις 16 Αυγούστου του '38, δύο ακόμη πτώματα -επίσημα, το 11ο και το 12ο θύμα- ανακαλύφθηκαν στην όχθη της λίμνης που φαινόταν από το γραφείο του Νες. Δύο μέρες αργότερα, η αστυνομία του Κλίβελαντ σάρωσε το Kingsbury Run κάνοντας δεκάδες συλλήψεις και καίγοντας τις παραγκουπόλεις. Αν και οι δολοφονίες σταμάτησαν, ο Νες αποδοκιμάστηκε γι' αυτές τις πράξεις.
Στα τέλη του '38, η αστυνομία του Κλίβελαντ έλαβε μια επιστολή που υποτίθεται ότι προερχόταν από τον δολοφόνο. "Μπορείτε να είστε ήσυχοι τώρα. Είμαι στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια για τον χειμώνα", έγραφε. Ο δολοφόνος ισχυρίστηκε ότι σκότωσε κάποιον και έθαψε το σώμα του στη λεωφόρο Century Boulevard στο Λος Άντζελες. Το πτώμα δεν βρέθηκε ποτέ.
Τελικά, ο μοναδικός που συνελήφθη για τις δολοφονίες ήταν ο Frank Dolezal, ένας κτίστης που είχε ζήσει με το τρίτο θύμα, την Flo Polillo, και γνώριζε τους Andrassy και Rose Wallace, τα μοναδικά θύματα που επίσης αναγνωρίστηκαν. Ο Dolezal ομολόγησε ότι σκότωσε την Polillo, αλλά αργότερα το αρνήθηκε. Πέθανε υπό κράτηση. Επίσημα, αυτοκτόνησε, αλλά ο θάνατός του παραμένει ύποπτος.
Το '47 -την ίδια χρονιά που ο Νες ανεπιτυχώς έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος του Κλίβελαντ- μια γυναίκα, που αργότερα αναγνωρίστηκε ως η Ελίζαμπεθ Σορτ, βρέθηκε δολοφονημένη στο Leimert Park στο Λος Άντζελες. Η Σορτ ήταν κομμένη στη μέση, τα σπλάχνα της είχαν αφαιρεθεί και είχε υποστεί αφαίμαξη -όλα τα χαρακτηριστικά με τις "Torso Murders". Η γυναίκα έγινε γνωστή ως η Μαύρη Ντάλια και η δολοφονία της έχει ένα ακόμη κοινό με τις άλλες δολοφονίες: παραμένει άλυτη.
Στα τέλη του '38, η αστυνομία του Κλίβελαντ έλαβε μια επιστολή που υποτίθεται ότι προερχόταν από τον δολοφόνο. "Μπορείτε να είστε ήσυχοι τώρα. Είμαι στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια για τον χειμώνα", έγραφε. Ο δολοφόνος ισχυρίστηκε ότι σκότωσε κάποιον και έθαψε το σώμα του στη λεωφόρο Century Boulevard στο Λος Άντζελες. Το πτώμα δεν βρέθηκε ποτέ.
Τελικά, ο μοναδικός που συνελήφθη για τις δολοφονίες ήταν ο Frank Dolezal, ένας κτίστης που είχε ζήσει με το τρίτο θύμα, την Flo Polillo, και γνώριζε τους Andrassy και Rose Wallace, τα μοναδικά θύματα που επίσης αναγνωρίστηκαν. Ο Dolezal ομολόγησε ότι σκότωσε την Polillo, αλλά αργότερα το αρνήθηκε. Πέθανε υπό κράτηση. Επίσημα, αυτοκτόνησε, αλλά ο θάνατός του παραμένει ύποπτος.
Το '47 -την ίδια χρονιά που ο Νες ανεπιτυχώς έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος του Κλίβελαντ- μια γυναίκα, που αργότερα αναγνωρίστηκε ως η Ελίζαμπεθ Σορτ, βρέθηκε δολοφονημένη στο Leimert Park στο Λος Άντζελες. Η Σορτ ήταν κομμένη στη μέση, τα σπλάχνα της είχαν αφαιρεθεί και είχε υποστεί αφαίμαξη -όλα τα χαρακτηριστικά με τις "Torso Murders". Η γυναίκα έγινε γνωστή ως η Μαύρη Ντάλια και η δολοφονία της έχει ένα ακόμη κοινό με τις άλλες δολοφονίες: παραμένει άλυτη.
Το 2006 προβλήθηκε η ταινία "Μαύρη Ντάλια" σε σκηνοθεσία Μπράιαν ντε Πάλμα και πρωταγωνιστές τους Τζος Χάρτνετ, Σκάρλετ Τζοχάνσον, Άαρον Έκχαρτ, Χίλαρι Σουάνκ και Μία Κίρσνερ - πηγή
Ο Νες πέθανε στα 54 του, το 1957, απένταρος και ράκος. Ο άνθρωπος που κάποτε ήταν ο κορυφαίος πράκτορας της ποτοαπαγόρευσης στην χώρα αντιμετώπιζε πλέον σοβαρό πρόβλημα με το ποτό. Έξι μήνες μετά τον θάνατό του, δημοσιεύτηκαν τα απομνημονεύματά του, The Untouchables, τα οποία αποτέλεσαν τη βάση για μια τηλεοπτική εκπομπή ένα χρόνο αργότερα. Από τότε, παρέμεινε σύμβολο της ποπ κουλτούρας. Σαράντα χρόνια μετά τον θάνατό του, πραγματοποιήθηκε κηδεία με πλήρεις αστυνομικές τιμές στο Κλίβελαντ και οι στάχτες του σκορπίστηκαν στο Lake View Cemetery στην ανατολική πλευρά της πόλης -όχι μακριά από το Kingsbury Run, όπου ο Τρελός Χασάπης είχε αφήσει ένα μονοπάτι από διάφορα ανθρώπινα μέλη.
από: mental floss
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου