Κυριακή 14 Αυγούστου 2011

Κτίρια που «μιλάνε»

Η εφαρμογή των περίφημων QR Codes που διαβάζεις με το κινητό σου τηλέφωνο, σε προσόψεις κτιρίων και άλλων δημόσιων χώρων, παντρεύει το υλικό με το ψηφιακό στην καθημερινότητα των ανθρώπων, δίνοντας στο αστικό σύμπαν μια νέα διάσταση. Το μέλλον είναι εδώ.

Θα ήταν δυνατό να επικοινωνήσει κάποιος μέσω κινητού με το κτίριο που βρίσκεται μπροστά του; Να πάρει πληροφορίες για δραστηριότητες που συμβαίνουν στο εσωτερικό του ή ακόμη και για γεγονότα και δρώμενα στην πόλη; Φαίνεται ότι κάτι τέτοιο είναι δυνατό με τις σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις. Χάρη σε αυτές, τα κτίρια μπορεί να «μεταφέρουν» ψηφιακή πληροφορία με εύκολο και προσιτό τρόπο, με m χρήση των λεγόμενων QR Codes. Για παράδειγμα, ένας επισκέπτης μουσείου, με τη χρήση αυτής της τεχνολογίας, θα μπορούσε να πάρει απευθείας μέσω του κινητού του ένα σύνολο πληροφοριών εξειδικευμένων για το κάθε έκθεμα που συναντά. Ή ακόμη ένας τουρίστας στην πόλη θα μπορούσε να συλλέξει από διαφορετικά σημεία ή αξιοθέατα πληροφορίες και να ενημερωθεί για τον συγκεκριμένο τόπο κάθε φορά. Ή κάποιος που απολαμβάνει τον περίπατό του μπορεί σε συγκεκριμένα σημεία να σταματήσει κάπου να ξεκουραστεί και συγχρόνως να μάθει τι γίνεται στην πόλη του, να ενημερωθεί για πράγματα που τον ενδιαφέρουν.

Η τεχνολογία που το επιτρέπει αυτό βασίζεται στα QR Codes (Quick Response Codes). Πρόκειται για σύμβολα που αναπτύχθηκαν από την εταιρεία Denso Waνe το 1994. Είναι δισδιάστατα γραφικά που περιέχουν πληροφορία σε οριζόντια αλλά και κάθετη διεύθυνση, σαν πίνακας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μπορούν να συγκρατούν περισσότερη πληροφορία από κοινά bar codes, τα οποία μπορεί να περιέχουν δεδομένα μόνο σε μία διεύθυνση. Στη μορφή του, κάθε ένα από αυτά αποτελείται από έναν κάναβο με μαυρισμένα πλήρη και λευκά κενά. Ως προς το περιεχόμενό του, ο κωδικός αυτός είναι υπό μορφή πίνακα και μπορεί να διαβαστεί από ειδικούς σαρωτές αλλά και από κινητά τηλέφωνα. Η κωδικοποιημένη πληροφορία παραπέμπει σε συγκεκριμένο περιεχόμενο, όπως κείμενο ή διεύθυνση στο internet.

Όσον αφορά τα κτίρια, με τον συνδυασμό αυτής της τεχνολογίας και τη χρήση εξελιγμένων συστημάτων το εξωτερικό περίβλημα των κτιρίων μπορεί να λειτουργήσει ως «ενδιάμεση» επιφάνεια η οποία επιτρέπει τη διάδραση μεταξύ ενός ανθρώπου που χρησιμοποιεί το κτίριο και του ίδιου του κτιρίου. Ένας τρόπος για να γίνει αυτό είναι μέσω κινητού τηλεφώνου, καθώς πρόκειται για ένα μέσο που ο περισσότερος κόσμος έχει στην κατοχή του. Με τη χρήση των QR Codes και των κινητών, οι όψεις μπορούν να δέχονται μηνύματα από το περιβάλλον και να τα μετασχηματίζουν σε εναλλαγές φωτός και σκιάς, δημιουργώντας εικόνες και μορφές, συμμετέχοντας σε ένα διαδραστικό παιχνίδι Είναι δυνατό κάποιος να στείλει μηνύματα ή ακόμη και tweets και αντίστοιχα να λάβει απαντήσεις στο κινητό του.


Στο Μπορντό ο ποδηλάτης μπορεί να λάβει πληροφορίες για την πόλη του, σαρώνοντας με το κινητό του το σήμα στο πεζοδρόμιο, ή να μάθει λεπτομέρειες για τα γαλλικά κρασιά που πωλούνται στις εφοδιασμένες με QR Codes προθήκες.

Σύγχρονα παραδείγματα κτιρίων περιλαμβάνουν mv εφαρμογή των QR Codes. Στο N-building των Qosmo και Alex Reeder στο Τόκιο, οι κωδικοί αυτοί εμφανίζονται στην κύρια όψη. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρουν οι δημιουργοί του, το όραμά τους για το μέλλον είναι «η εξαφάνιση» της όψης του κτιρίου, αποκαλύπτοντας από το εσωτερικό του κάποια στοιχεία. Έχοντας το κινητό στραμμένο προς το κτίριο και πιέζοντας συγκεκριμένους χαρακτήρες, μπορεί κανείς να δει τα σχόλια που κάνουν οι χρήστες οι οποίοι βρίσκονται στο εσωτερικό του. Επίσης μπορεί να πάρει πληροφορίες για τα καταστήματα, να κάνει κρατήσεις ή να πάρει κουπόνια για προϊόντα που πωλούνται στο κτίριο. Η πληροφορία παρατίθεται ειδικά για το συγκεκριμένο κτίριο με τρόπο ώστε τα ψηφιακά δεδομένα να διευκολύνουν τηv υλική υπόσταση του κτιρίου και τη λειτουργία του. Ο στόχος είναι να υπάρχει κίνητρο για να επισκεφθείς τον χώρο αλλά και n ψηφιακή σύνδεση με τον εσωτερικό χώρο από απόσταση, χωρίς κατ' ανάγκη να είσαι παρών.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι το ξενοδοχείο Code Unique Hotel των Βιεννέζων Sohne & Partner Architekten στο Ντουμπάι. Σχεδιάστηκε με πρόθεση να αποτελέσει έναν μεταβατικό χώρο στάσης για τον επιχειρηματικό κόσμο και να δημιουργήσει μια σκηνογραφική ατμόσφαιρα. Η όψη, από τηv οποία το συγκρότημα παίρνει το όνομά του, δεν αποτελεί μόνο ένα παράξενο ασπρόμαυρο γραφικό μοτίβο. Η δομή του μοτίβου αποτελείται από κωδικούς QR Codes, για τους οποίους υπάρχει σκόπιμα η πρόθεση να αποτελούν ένα μυστήριο στο αίσιο της σκηνογραφικής αντιμετώπισης του χώρου στο συγκρότημα. «Υπάρχει ένα μήνυμα πίσω από τον κωδικό - αλλά ποιος το γνωρίζει; Πάρε το κινητό σου και αποκωδικοποίησέ το» προτρέπουν οι δημιουργοί του.

Ένα άλλο επίσης σύγχρονο παράδειγμα κτιρίου είναι η επανάχρηση του Dijon Mustard Laboratory από το ολλανδικό αρχιτεκτονικό γραφείο MVRDV. Το συγκεκριμένο γραφείο επελέγη από τηv πόλη της Ντιζόν και τηv εταιρεία Teletech International για να μετασχηματίσει ένα εγκαταλελειμμένο εργοστάσιο μουστάρδας σε καινοτόμο κέντρο κλήσεων με εσωτερικό κέντρο εκπαίδευσης και σχετικές λειτουργίες. Αποτελεί μια παραδειγματική μελέτη, για τους MVRD, καθώς ο μετασχηματισμός μέσα από τηv επανάχρηση αποτελεί ένα μείζον θέμα στην ευρωπαϊκή αρχιτεκτονική, κυρίως και λόγω της κρίσης. Ο προϋπολογισμός για τηv κατασκευή ήταν χαμηλός και δεν επέτρεπε να αντικατασταθεί η όψη ή να γίνουν σοβαρές αλλαγές στη δομή του κτιρίου.

«Χρειαζόταν να κρατηθεί μια ισορροπία ανάμεσα στις παρεμβάσεις και στην "έξυπνη" επανάχρηση του υπάρχοντος κτιρίου. Μέσα στο πλαίσιο του οικονομικού σχεδιασμού η όψη αντικαταστάθηκε αλλά μετασχηματίστηκε με εκτύπωση κωδικών που αναπαράγουν τις δραστηριότητες της εταιρείας. Η όψη θα δρα ως μέσο επικοινωνίας και θα σηματοδοτεί τον μετασχηματισμό» εξηγούν οι MVRDV.

Οι χειρισμοί που παρατηρούνται για τη διαμόρφωση των όψεων στα τρία αυτά παραδείγματα είναι σημαντικοί ως προς τη δυνατότητα «επικοινωνίας» του κτιρίου με τους χρήστες.

Μετασχηματισμός ενός εγκαταλελειμμένου εργοστασίου μουστάρδας στην Ντιζόν από τους Ολλανδούς αρχιτέκτονες MVRDV: Η εκτύπωση κωδικών στο εξωτερικό του, που αναπαράγουν δραστηριότητες της εταιρείας, ήταν, εκτός όλων των άλλων, και μια άκρως οικονομική λύση.

Η «διάδραση» των χρηστών με τον κτιριακό όγκο, η διάχυση των μηνυμάτων στον χώρο της πόλης, η δυνατότητα ανανέωσης της όψης χωρίς αλλαγή στη δομή αλλά μόνο του ιστοτόπου όπου παραπέμπει ο κωδικός και του αντίστοιχου λογισμικού που σημαίνει εξοικονόμηση ενέργειας και πόρων είναι μερικά από τα ενδιαφέροντα χαρακτηριστικά που δυνάμει θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν από τους αρχιτέκτονες στον σχεδιασμό.

Η ένταξη της ψηφιακής πληροφορίας στα κτίρια γίνεται με απλό και εύχρηστο τρόπο, χωρίς τη μεσολάβηση ογκώδους ή δύσχρηστου εξοπλισμού, όπως συνηθιζόταν παλαιότερα. Ο φλοιός του κτιρίου αποκτά τηv ιδιότητα να μεταφέρει πληροφορία, να ενημερώνει το εσωτερικό για τη χρήση ή ανάλογα με τη χρήση. Η εξωτερική επιφάνεια γίνεται «ενεργή», φορέας μηνυμάτων, με πολλαπλές εκφάνσεις και αποδόσεις, εφόσον μπορεί οι ιστοσελίδες όπου παραπέμπει ο κωδικός να αλλάξουν το περιεχόμενό τους, επιτρέποντας έτσι διαφορετικές ερμηνείες κάθε φορά.

«Συνομιλώντας» με ένα κτίριο.

Από τηv αρχιτεκτονική αλλά και τεχνική σκοπιά, είναι σημαντική η εξέλιξη αυτή ως προς τη δυνατόmτα επικοινωνίας ενός υλικού αντικειμένου (κτιρίου) και παροχής πολλαπλών επιπέδων πληροφορίας, με απλό και οικονομικό τρόπο, αλλά και για τη διάδραση μεταξύ χρήστη και κτιρίου. Μπορεί να πει κανείς ότι αποτελεί μια νέα μορφή επαυξημένης πληροφορίας. Ο όρος «επαυξημένη» έχει συσχετιστεί με τη φράση επαυξημένη πραγματικότητα. Η φράση αυτή αναφέρεται στην προβολή ενός ψηφιακού επιπέδου πληροφορίας επάνω στoν χώρο ή σε αντικείμενα, με τρόπο που «επαυξάνει» τις ιδιότητές τους.

Με τη χρήση των QR Codes μπορεί κανείς να έχει ένθεση της πληροφορίας επί του πραγματικού αντικειμένου και εμπλουτισμό με ψηφιακή πληροφορία, με έναν απλό και οικονομικό τρόπο. Πέρα από το κτίριο σε επίπεδο πόλης, αντικείμενα μπορεί να εφοδιαστούν με εκτυπώσεις κωδικών και να παραπέμπουν σε αντίστοιχη ψηφιακή πληροφορία. Ήδη υπάρχουν εφαρμογές των κωδικών στα μουσεία, όπου τα εκθέματα εφοδιάζονται με συγκεκριμένο κωδικό και μέσω αυτού με τη χρήση του κινητού πληροφορείται ο επισκέπτης για τα στοιχεία του καθενός από αυτά.

Το εξωτερικό του ξενοδοχείου Code Unique Hotel στο Ντουμπάι

Αυτό δυνητικά θα σήμαινε πρόσβαση του χρήστη σε πολλαπλά επίπεδα πληροφορίας όχι μόνο σε επίπεδο κτιρίου αλλά και σε επίπεδο πόλης, συλλογή στοιχείων για την πόλη, για τα αξιοθέατα, για τα μέρη που μπορεί κανείς να επισκεφθεί, αλλά και για παροχές, συγκοινωνίες, υπηρεσίες, ψυχαγωγία. Στην πόλη του Μπορντό, για παράδειγμα, χρησιμοποιούνται οι κωδικοί QR Codes, παρέχοντας πληροφορία στους επισκέπτες της πόλης. Οι κωδικοί δίνουν πρόσβαση σε πληροφορία οποιαδήποτε ώρα της ημέρας σε σημεία της πόλης όπως δρόμοι και μνημεία.

Σίγουρα είναι πολλές οι εφαρμογές που μπορεί να σκεφτεί κανείς για τηv αξιοποίηση αυτής της τεχνολογίας. Σε ένα τεχνολογικό σύμπαν δεν περιμένουμε πια μήνυμα μόνο από τους φίλους μας, αλλά και από τα αντικείμενα που μας περιβάλλουν. Εφιαλτικό σενάριο; Εξαρτάται από το πώς χρησιμοποιούνται αλλά και πως σχεδιάζονται...

πηγή: ΒΗMagazino

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου