Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Αθλητές που έγιναν ηθοποιοί


Από το τερέν στο πανί. Κι από τον πρωταθλητισμό στο γυαλί. Με αφορμή τον θάνατο του Μπάμπα Σμιθ -στις 4 Αυγούστου- το Sport24.gr παρουσιάζει τους κορυφαίους αθλητές που έκαναν στροφή στην ηθοποιία.



Την Πέμπτη 4 Αυγούστου έγινε γνωστό ότι ο Μπάμπα Σμιθ, ο παλιός παίκτης του NFL κι ο κινηματογραφικός Hightower της "Μεγάλης των Μπάτσων Σχολής" έσβησε στα 66 του χρόνια. Δεν ήταν ο μοναδικός αθλητής που μετά το τέλος της καριέρας του αποφάσισε να ακολουθήσει μια άλλη πιο... καλλιτεχνική.

Παρακάτω παρουσιάζονται οι κλασσικότερες περιπτώσεις από τον Ουίλτ Τσάμπερλεϊν στον Τζόνι Βαϊσμίλερ, καθώς ακόμη ένας "δικός μας" που κατέκτησε το Χόλιγουντ, αλλά και η περίεργη ιστορία του ποδοσφαιριστή που τα παράτησε για να μείνει στη Λεωφόρο του Μέλροουζ.

Διαβάστε και την άποψη του κριτικού κινηματογράφου Θοδωρή Δημητρόπουλου, ο οποίος γράφει το λόγο που θα θυμόμαστε περισσότερο τον κάθε ηθοποιό.

Υπάρχουν, βέβαια, πολλές σειρές τελευταία, αλλά και ταινίες παλαιότερα που αθλητές παίζουν τον εαυτό τους. Είναι οι λεγόμενες cameo εμφανίσεις που θεωρούνται πολύ της μόδας τελευταία, όπως για παράδειγμα αυτές του Μάικ Τάισον (Hangover), Κρις Μπος, Τομ Μπρέιντι (Entourage), Λανς Άρμστρονγκ (Dodgeball), Ρέτζι Τζάκσον ("Τρελές Σφαίρες"), Νταν Μαρίνο ("Ace Ventura"), Τζον ΜακΕνρό ("Mr. Deeds"), Μάικ Ντίτκα ("Προπονητής της Συμφοράς"), Κέβιν ΜακΧέιλ ("Cheers"), Μπρετ Φαβρ ("Κάτι τρέχει με τη Μαίρη").

Υπάρχουν βέβαια και άλλες περιπτώσεις όπου ένας αθλητής πρωταγωνίστησε σε μια ταινία, αλλά μετά έκοψε κάθε δεσμό με το Χόλιγουντ, όπως έκανε ο Μάικλ Τζόρνταν στο "Space Jam", ο Πελέ στην "Απόδραση των 11" ή ο Ρέι Άλεν στο "He got game". Ή άλλοι που αρκέστηκαν σε μια guest εμφάνιση όπως ο Καρίμ Αμπντούλ Τζαμπάρ στην "Τρελή τρελή πτήση" στο ρόλο του συγκυβερνήτη. Ακόμη σε αθλητικές ταινίες όπως το "Space Jam", το "Eddie" ή το "Any Given Sunday" κάνουν παρέλαση γνωστοί παίκτες κάνοντας ρόλο, ή απλά τον εαυτό τους.

Βέβαια υπάρχει κι η περίπτωση του Σακίλ Ο'Νιλ που όχι μόνο έχει δοκιμάσει τα πάντα (ραπ, διαφημίσεις, ρούχα), αλλά απέδειξε ότι η ηθοποιία είναι χειρότερη κι από το ποσοστό του στις βολές.

Στη λίστα δυστυχώς δεν "χώρεσαν", είτε γιατί "κόπηκαν" στα... αθλητικά, είτε στα κινηματογραφικά, μορφές όπως ο Μέρλιν Όλσεν (παίκτης του φούτμπολ που έπαιζε στο "Μικρό Σπίτι στο Λειβάδι"), ο Rick Fox (ο Καναδός ΝΒΑερ με πολλές εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές, αλλά και σε ταινίες όπως το "Blue Chips"), ο θηριώδης γυμναστής του "Πριν χτυπήσει το κουδούνι" Μπομπ Γκόλικ ή η... σύγχρονη βερσιόν του, η πρώην σφαιροβόλος και νυν προπονήτρια στο "Glee" Ντοτ Μαρί Τζόουνς. Ακόμη αποκλείστηκαν από την τελική 11άδα παλαιστές του WWE (Ροκ, Χαλκ Χόγκαν κτλ κτλ), αλλά και ο επιτυχημένος ηθοποιός Τζέισον Λι ("Δόγμα", "Vanilla Sky", "Clerks 2", "My name is Earl" κτλ) που υπήρξε για μια 10ετία επαγγελματίας αθλητής σκέιτ.

Έχουμε και λέμε...

Ουίλτ Τσάμπερλεϊν
Ο κορυφαίος σκόρερ του ΝΒΑ, ο παίκτης που έβαλε 100 πόντους σε ένα παιχνίδι, έκανε το 1984 ένα... απρόοπτο πέρασμα από τις σκοτεινές αίθουσες, σε ένα ρόλο που έμεινε αξέχαστος: έκανε τον συμπολεμιστή του Άρνολντ Σβατζενέιγκερ στον "Κόναν". Το παρουσιαστικό πάντως δεν του έλειπε καθώς ο "Stilt" ήταν 2.16, προσόν που του επέτρεψε να παίξει σε τέσσερις ομάδες (Γκλομπτρότερς, Ουόριορς, Σίξερς, Λέικερς), να κατακτήσει δύο πρωταθλήματα (1967, 1972), τέσσερα "MVP", να σκοράρει 31.419 πόντους (30.1 ανά παιχνίδι) στην καριέρα του και να γίνει μέλος του "Hall of Fame". Α, ναι και να ξαπλώσει με περισσότερες από 10.000 γυναίκες όπως είχε πει ο ίδιος.
Θ. Δημητρόπουλος... Τον θυμόμαστε περισσότερο: Για την απολαυστικά ξύλινη, εντελώς over-the-top μονομαχία του χαρακτήρα του με εκείνον της Γκρέις Τζόουνς, σε μια από τις καλύτερες και πιο αξιομνημόνευτες σκηνές οποιασδήποτε ταινίας “Κόναν”.

Καρλ Ουέδερς
Μπορεί να τον θυμάστε από τον "Κυνηγό", να τον είδατε στον "Happy Gilmore" ή στο "Little Nicky" του Άνταμ Σάντλερ ή να σας έχει μείνει στη μνήμη από τα "Κανόνια του Ναβαρόνε". Όπως και να 'χει αποκλείεται να τον έχετε... χάσει ως τον περίφημο Απόλλο Κριντ στο "Rocky". Ως τον "King of sting", ως τον "Master of Disaster"...
Ο Καρλ Ουέδερς πριν γίνει ηθοποιός έπαιξε φούτμπολ. Αρχικά στα κολέγια του Λονγκ Μπιτς και του Σαν Ντιέγκο Στέιτ και στη συνέχεια επαγγελματικά στους Όουκλαν Ρέιντερς, αλλά και στον Καναδά (BC Lions). Είπε αντίο στα σπορ μετά από 12 χρόνια το 1974.
Θ. Δημητρόπουλος... Τον θυμόμαστε περισσότερο: Για τον Απόλλο Κριντ, μάλλον τον πιο αγαπημένο από όλους τους περιφερειακούς χαρακτήρες της σάγκα του “Ρόκι”. Η τελευταία μάχη στο “Ρόκι 4” είναι για πολλούς το αποκορύφωμα της σειράς ταινιών.

Μπομπ Γιούκερ
Παίκτης του μπέιζμπολ, εκφωνητής του Wrestling και ηθοποιός. Ο δρόμος για τη δόξα ξεκίνησε από τους Μιλγούοκι Μπρέιβς το 1962. Έπαιξε για έξι χρόνια στην πρώτη κατηγορία με τη Φιλαδέλφεια και το Σεν Λούις, κατακτώντας μάλιστα το πρωτάθλημα το 1964. Στη συνέχεια αποτέλεσε τη "φωνή" των αγώνων του WWE (ανήκει και στο σχετικό Hall of Fame), ενώ είχε μεγάλη επιτυχία η εμφάνιση του στην ταινία "Major League". Τηλεοπτικά έγινε γνωστός στη σειρά "Mr. Belvedere".
Θ. Δημητρόπουλος... Τον θυμόμαστε περισσότερο: Για την ατάκα “JUUUST a bit outside” από την ταινία “Major League”, ένα αστείο τόσο διάσημο που πλέον αναπαράγεται στην καθημερινότητα δίχως να γνωρίζουμε απαραίτητα ότι προήλθε από κάπου.

Ο Τζέι Σίμπσον
Μια χρονιά από τη ζωή του Ο Τζέι Σίμπσον θα μπορούσε από μόνη της να γίνει μυθιστόρημα: Νο1 του ντραφτ του NFL, ρέκορντμαν 2.000 γιάρδες σε μια σεζόν (ο πρώτος που το κατάφερε), μέλος του Hall-of-fame με αμέτρητες ατομικές διακρίσεις και μια 10ετή καριέρα, ηθοποιός, πρωταγωνιστής στη πολυθρύλιτη δίκη του 1995 για το φόνο της γυναίκας του Νικόλ Μπράουν Σίμπσον και του Ρόναλντ Γκόλντμαν και τελικά τρόφιμος της φυλακής από το 2007 όταν συνελλήφθη στο Λας Βέγκας για ένοπλη ληστεία και απαγωγή! Καταδικάστηκε για 33 χρόνια πίσω από τα κάγκελα.
Ο χαρισματικός και αυτοκαταστροφικός Ο Τζέι Σίμπσον πρόλαβε να κάνει καριέρα και ως ηθοποιός παίζοντας σε σειρές όπως το "Roots", διάφορες δραματικές ταινίες, αλλά και την κωμική τριλογία "Τρελές Σφαίρες".
Θ. Δημητρόπουλος... Θα τον θυμόμαστε περισσότερο: Για τις σαχλές εμφανίσεις του στη σειρά “Τρελές Σφαίρες” με τον Λέσλι Νίλσεν. Νομίζω ότι αυτή περούκα θα μας στοιχειώνει για πάντα.

Φρεντ Ντράιερ
Ο Τζον Φρέντρικ Ντράιερ δεν είναι απλά ένας παίκτης που έπαιξε στο NFL. Έπαιξε 176 παιχνίδια (τα 166 ως βασικός) σε 13 χρόνια, έκανε 104 sacks με τους Νιου Γιορκ Τζάιαντς και τους Λος Άντζελες Ραμς και έγινε ο μοναδικός παίκτης στην ιστορία του αμερικάνικου φούτμπολ με δύο "safeties" σε έναν αγώνα.
Η υποκριτική του καριέρα ξεκίνησε με μια άρνηση (έχασε τον πρωταγωνιστικό ρόλο στη σειρά "Cheers"), αλλά συνεχίστηκε με την επιτυχημένη αστυνομική σειρά "Hunter", για όσους έχουν καλή μνήμη και έβλεπαν μικροί Mega Channel. Ο Ντράιερ είχε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Στη συνέχεια έπαιξε και σε άλλες σειρές ("End's Land"), αλλά και στην ταινία "Justice League" κάνοντας τον Λοχία Ροκ.
Θ. Δημητρόπουλος... Τον θυμόμαστε περισσότερο: Για τον αστυνομικό Χάντερ στην ομώνυμη σειρά - τον λες και Τζακ Μπάουερ των ‘80s. Και δες αυτούς τους τίτλους αρχής για την πρώτη σεζόν της σειράς: Είναι πιο ‘80s κι από τους Europe.

Τζέισον Στέιθαμ
Κανείς γονιός δεν θα ήθελε το παιδί του να μεγαλώσει με τον Βίνι Τζόουνς. Στην περίπτωση του Τζέισον Στέιθαμ αποδείχτηκε καλό. Στην αρχή βολόδερνε στα ποδοσφαιρικά γήπεδα, μετά στις λαϊκές αγορές πριν βρει το αποκούμπι του στις καταδύσεις! Ήταν μέλος της εθνικής ομάδας της Μεγάλης Βρετανίας για μια 12ετία, καταλαμβάνοντας μάλιστα την 12η θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 1992!
Έγινε γνωστός στο κινηματογραφικό στερέωμα από την υπερ-ταινία "Δύο καπνισμένες κάννες". Στη συνέχεια συνεργάστηκε με τον Γκάι Ρίτσι στο "Snatch", για να εξελιχθεί σε κλασικό ήρωα ταινιών δράσης (την τριλογία του Transporter, το Crank, το Death Race, τους "Αναλώσιμους") ή σε τυπικό... σκληρό (Mean Machine, Italian Job, Cellular, Revolver).
Θ. Δημητρόπουλος... Τον θυμόμαστε περισσότερο: Για τα πάντα βασικά: Ο Statham είναι ο απόλυτος action star της εποχής μας. Αλλά από το υστερικό μεγαλείο των “Crank” μέχρι την χιουμοριστκά ωμή δύναμή του στις ταινίες του Γκάι Ρίτσι, η απόλυτη σκηνή της φιλμογραφίας του είναι εκείνη η φορά που ως Φρανκ Μάρτιν στο “Transporter 2” έδειρε μια ολόκληρη συμμορία χρησιμοποιώντας ένα λάστιχο. Ένα. Λάστιχο.

Ερίκ Καντονά
Ο "βασιλιάς Ερίκ" μετά τις καρατιές στις εξέδρες και τα βολ-πλανέ στα αγγλικά γήπεδα, κατέβασε τους γιακάδες της μπλούζας με το Νο7 και έκανε στροφή στην... ποιότητα. Για ζέσταμα έπαιξε σε αρκετά διαφημιστικά σποτ κι αφού πήρε το κολάι έφταζε να παίζει ακόμη και με την Κέιτ Μπλάνσετ στο "Elizabeth" κάνοντας τον Γάλλο πρέσβη. Έπαιξε ακόμη στο "French Film", αλλά και στο "Looking for Eric" που είχαν αρκετές υποψηφιότητες το 2009. Μέχρι και με τη σκηνοθεσία πειραματίστηκε κάνοντας το μικρού μήκους "Apporte-moi mon amour". Βασιλιάς είναι ότι θέλει κάνει...
Θ. Δημητρόπουλος... Τον θυμόμαστε περισσότερο: Για το “Elizabeth”. Κοιτάχτε, μπορεί κανείς να επιχειρηματολογήσει για διάφορους από τους άλλους (πιο ολοκληρωμένους) ρόλους που έπαιξε έκτοτε, αλλά το να βλέπεις έναν ποδοσφαιριστή ντυμένο σε ρούχα εποχής, έκπληκτο να κοιτάζει πίσω από την Κέιτ Μπλάνσετ ως Ελίζαμπεθ, είναι από μόνο του ένα concept τόσο απίστευτο που δε σβήνεται από τη μνήμη με τίποτα.

Φρεντ Ουίλιαμσον
Ξεκίνησε την καριέρα του στα γήπεδα του φούτμπολ δικαιολογώντας με την άμυνα του το προσωνύμιο "σφυρί". Από το διάσημο κολέγιο Νορθγουέστερν, έγινε ντραφτ (Νο2) από το Σαν Φρανσίσκο και στη συνέχεια έπαιξε στο Όουκλαντ και στο Κάνσας Σίτι, κερδίζοντας το πρωτάθλημα το 1966.
Πριν δοκιμάσει την υποκριτική δοκίμασε την τύχη του ως αρχιτέκτοντας, για να υποκύψει τελικά στον πειρασμό της 7ης τέχνης. Έπιαξε σε πολλές ταινίες όπως το "Three the Hard Way", "Take a Hard Ride", "One Down, Two to Go", "Original Ganstas" ή το πιο πρόσφατο "On the Edge". Παράλληλα είχε αρκετά περάσματα από την μικρή οθόνη όπως το περίφημο "Star Trek" κάνοντας τον Άνκα. Εκεί που ξεχώρισε είναι στην αυθεντική ταινία "Inglorious Bastards", στην καλτ ταινία του Ταραντίνο "Από το Σούρωπο στην Αυγή", στο τηλεοπτικό "M*A*S*H και στο "Black Ceaser", αλλά και στο "King Cobra".
Στο βιογραφικό του "σφυριού" υπάρχουν 20 σκηνοθετικές απόπειρες και αρκετές παραγωγές. Μια από αυτές ήταν και το "Mean Johnny Barrrows" που αποτέλεσε τον πρόδρομο του θρυλικού Ράμπο.
Θ. Δημητρόπουλος... Τον θυμόμαστε περισσότερο: Για τις δεκάδες blaxploitation ταινίες που έκανε, συνδέοντας το όνομά του περισσότερο με αυτές παρά με την αθλητική του καριέρα. “ΗE IS THE HAMMER.”

Τζιμ Μπράουν
Ο θρύλος του φούτμπολ! Το 2002 το "Sporting News" τον ονόμασε τον καλύτερο επαγγελματία παίκτη όλων των εποχών. Είχε 9 εκπληκτικές σεζόν στους Κλήβελαντ Μπράουνς παίζοντας τη θέση του "running back". Το NFL.com το 2009 τον ψήφισε ως τον 2ο καλύτερο παίκτη όλων των εποχών. Ασαλώς κι είναι μέλος του Hall-of-Fame, ενώ έχει και 3 βραβεία MVP πάνω από το τζάκι.
Η υποκριτική του καριέρα ξεκίνησε με την εμφάνιση του στο φιλμ "Rio Conchos" το 1964, ενώ τρία χρόνια αργότερα έπαιξε τον κακό σε ένα επεισόδιο του "I Spy". Από το 1967 όταν και αφοσιώθηκε στον κινηματογράφο εξελίχθηκε στον πρώτο "μαύρο ήρωα ταινιών δράσης" σύμφωνα με τον βιογράφο του Μάικ Φρίμαν. Έπαιξε σε αμέτρητες ταινίες (Any Given Sunday, Mars Attacks, Running Man), μεταξύ των οποίων το περίφημο "Κι οι 12 ήταν καθάρματα". Μεταξύ άλλων αποτέλεσε και τον πρώτο εκφωνητή των αγώνων UFC που δείχνει σε live streaming και το Sport24.gr!
Θ. Δημητρόπουλος... Τον θυμόμαστε πειρσσότερο: Για το “Κι οι 12 ήταν καθάρματα", μια από τις σημαντικότερες ταινίες της δεκαετίας του ‘60. Άλλοι πρωταγωνιστές αυτής της λίστας είχαν μεγαλύτερη καριέρα στο σινεμά, αλλά καλύτερη μεμονωμένη ταινία δύσκολα θα βρεις.

Τζόνι Βαϊσμίλερ
Από μικρός στην... τσίτα ο Τζόνι Βαϊσμίλερ (σ.σ εντάξει, πολύ κακό) ο κινηματογραφικός Ταρζάν με τα χρυσά ολυμπιακά μετάλλια. Ο Αμερικανός με την καταγωγή από την πάλαι ποτέ Αυστροουγγαρία υπήρξε ένας θρυλικός κολυμβητής. Στην καριέρα του πήρε 52 τίτλους στην Αμερική, έσπασε 67 ρεκόρ και κατέκτησε 5 χρυσά μετάλλια και ένα χάλκινο.
Αρχικά έκανε το μοντέλο, μετά έπαιξε τον Άδωνη και το ένα έφερε τ' άλλο. Ακολούθησαν οι έξι ταινίες με τον Ταρζάν, η κραυγή σήμα-κατατεθέν και μετά αρκετοί ρόλοι, όπως η "κόπια" Jungle Jim.
Θ. Δημητρόπουλος... Τον θυμόμαστε περισσότερο: Για την κραυγή του Ταρζάν, ίσως το διασημότερο απόσπασμα ήχου σε όλη την ιστορία της ποπ κουλτούρας.

Βίνι Τζόουνς
Ο σκληρότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία του αγγλικού πρωταθλήματος. Ο σκληρότερος... σκληρός στην ιστορία του κινηματογράφου. Ο Βίνι Τζόουνς πρέπει να ξεκινάει να βρίζει πηγαίνοντας για κατούρημα το πρωί και να ξεκινάει τη μέρα του με κλωτσιές στη λεκάνη επειδή είναι άσπρη (φαντάζομαι).
Ξεκίνησε να κλωτσάει τόπι και αντιπάλους το 1984 με τη Ουέλντστοουν. Πρόλαβε να παίξει στη Β' Εθνική της Σουηδίας (Χόλμσουντ). Το 1986 μετακόμισε στη Ουίμπλετον για 10.000 λίρες, δημιουργώντας ουσιαστικά την "τρελή συμμορία". Ήταν πρωταγωνιστής στη μεγαλύτερη επιτυχία του συλλόγου, στην κατάκτηση του κυπέλλου απέναντι στη Λίβερπουλ.
"Μετακόμισε" στη Λιντς, όπου δοξάζεται ακόμη. Μάλιστα ο Τζόουνς "χτύπησε" σε τατουάζ το σήμα της ομάδας στο αριστερό του πόδι. Ακόμη αγωνίστηκε στη Σέφιλντ Γιουνάιτεντ, στην Τσέλσι, ενώ για ένα σύντομο διάστημα το ρόλο του παίκτη-προπονητή στην QPR.
Η καριέρα του ήταν γεμάτη κάρτες, σκληρά τάκλιν, αγκωνιές, τσιμπιές και πολύ trash-talking στους αντιπάλους. Οπότε του ήταν μάλλον εύκολο να κάνει τον "κακό" και στον κινηματογράφο. Έκανε το θριαμβευτικό ντεμπούτο του στις "Δύο Καπνισμένες Κάνες", συνέχισε με το "Snatch", τα "60 Δευτερόλεπτα", έκανε τον "Jaggernαut" στο τρίτο "X-Men", πρωταγωνίστησε στο "Mean Machine" και γενικότερα έχει παίξει σε 54 ταινίες!
Θ. Δημητρόπουλος... Τον θυμόμαστε περισσότερο: Για την ήδη πλούσια συλλογή μανιακών σκληρών που έχει υποδυθεί σε δεκάδες ταινίες. Αλλά πραγματικά, πώς θα μπορούσε να μην εκτοξευτεί η καριέρα του μετά από αυτή τη σκηνή από τις “Δύο Καπνισμένες Κάνες”;

Bonus (ο δικός μας)... Άλεξ Καρράς
Πατριωτάκι, με το επιβλητικό ψευδώνυμο "Mad Duck", μια λαμπρή καριέρα στο football (Detroit Lions) και στην επαγγελματική πάλη (ως Dick the Bruiser), 1-2 περίεργες ιστορίες με το νόμο (παράνομο στοίχημα) και μια κινηματογραφική καριέρα.
Έκανε ντεμπούτο στο Paper Lion, ρόλος που του έδωσε την ευκαιρία να παίξει τον Κάρλο Ρίτσι τον γαμπρό του Δον Κορλεόνε στον "Νονό". Για πολλά χρόνια έκανε τον "κακό" σε διάφορες ταινίες, πριν αντικαταστήσει τον Φρεντ Ουίλιαμσον (βλέπε πιο πάνω) ως σχολιαστή στο "Monday Night Football". Έμεινε στην ιστορία η ατάκα του για τον καραφλό παίκτη των Ρέιντερς Ότις Σίστρανκ ότι προέρχεται "από το κολέγιο του Άρη".
Από εκεί και πέρα έκανε τον σερίφη στην ταινία "Porky's", έπαιξε στο "Βίκτωρ-Βικτόρια", στο "Against all odds" με τον Τζεφ Μπρίτζες και σε πολλά άλλα φιλμ και σειρές.

Bonus II (ένας επαγγελματίας στη Ζιμπάμπουε): Άντριου Σου
Θα μπορούσε να είναι γνωστός ως ο αδερφός της Ελίζαμπεθ Σου (έχει ξεχάσει κανείς το "Κοκτέιλ";). Ή απλά ως ο επί 6 χρόνια πρωταγωνιστής του Μέλροουζ. Ή ως ο πρώτος λευκός που έπαιξε ποδόσφαιρο στη Ζιμπάμπουε.
Η περίεργη ιστορία του Σου ήταν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής όταν στην Αμερική το soccer ήταν λέξη άγνωστη. Αποφάσισε να ακολουθήσει επαγγελματική καριέρα και έπαιξε στους Μπουλαγουάγιο Χαϊλάντερς, όντας μάλιστα ο μοναδικός λευκός του πρωταθλήματος, αλλά και νταμπλούχος από την πρώτη του χρονιά!
Αποφάσισε να επιστρέψει στην Αμερική και να υπογράψει συμβόλαιο -πολύ πριν τον Μπέκαμ- με τους Λ.Α Γκάλαξι. Ήταν, όμως, η εποχή που είχε ξεκινήσει να σουλατσάρει στη λεωφόρο του Μέλροουζ και παρήστανε τον τραυματία (λένε οι κακές γλώσσες) για να κάνει γυρίσματα. Μοιραία τον έδιωξαν, αφήνοντας του αποκλειστικά την επιλογή της υποκριτικής, με τα γνωστά αποτελέσματα.

Κι οι Έλληνες...
Ο Ολυμπιονίκης Πύρρος Δήμας που έπαιξε στον "Νικητή", ο Τζόνι Βεκρής που ΘΑ παίξει στην ταινία "Άλπεις" του φίλου του Γιώργου Λάνθιμου, ο κολυμβητής Σωτήρης Πάστρας που έπαιξε στην "Άπνοια", ο μπασκετμπολίστας του Αμύντα Μάξιμος Μουμούρης, ο παλιός σέντερ του Παναθηναϊκού και της Εθνικής Δημήτρης Κοκολάκης με το καλτ πέρασμα στις "Ελλάδας το Παιδιά", ο αείμνηστος Σουγκλάκος και φυσικά ο ένας και μοναδικός... Χρυσός Ολυμπιονίκης και επίδοξος ηθοποιός στην Αμερική: Ιωάννης Μελισσανίδης!


πηγή: sport24.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου