Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

10 μέρη παγιδευμένα σε παράξενες συνοριακές διαφορές

Κουρίλες νήσοι - φωτογραφία

Μερικά από τα πιο παράξενα χαρτογραφικά φέουδα του κόσμου



Τα γεωγραφικά σύνορα έχουν τεράστιο αντίκτυπο. Στην ιστορία της παγκόσμιας γεωπολιτικής, η αρπαγή της γης έφερε αμέτρητους πολέμους, μερικές φορές, μεταξύ αρκετών διαφορετικών εθνών.

Άλλες φορές, αυτές οι εδαφικές διαφορές οδήγησαν σε μια πιο απροσδόκητη κατάσταση. Υπάρχουν σύνορα που έχουν οδηγήσει σε γεωγραφικές ανωμαλίες, όπως μια μικροσκοπική βιβλιοθήκη που λειτουργεί σε δύο χώρες ταυτόχρονα, ή σπάνια τετραεθνή στην κορυφή του βουνού, αλλά και σύνορα σε σχήμα ζιγκ-ζαγκ.

Αλλά μερικές φορές ένα σύνορο, όσο παράξενο και αν είναι, δεν θεωρείται ποτέ τετελεσμένο. Σήμερα υπάρχουν περίπου 100 αμφισβητούμενες περιοχές σε όλο τον κόσμο, μεταξύ των οποίων μερικά πολύ περίεργα χαρτογραφικά φέουδα.

Δείτε ακόμη:
Εκεί που συναντώνται τρεις ζώνες ώρας
Νησιά Διομήδη: Δύο νησιά που τα χωρίζουν τα Ρωσο-αμερικανικά σύνορα αλλά και η Διεθνής Γραμμή Ημερομηνίας
Ο κόσμος των DIY βασιλείων
Ένα νησί που διεκδικούν Δανία και Καναδάς και ο παράξενος τρόπος αμφισβήτησής του

Κουρίλες - Ρωσία/ Ιαπωνία (φωτογραφία στην αρχή)
Ένας παγκόσμιος πόλεμος έφερε την αμφισβήτηση σε μια σειρά ηφαιστειακών νησιών στον Ειρηνικό. Όχι η έναρξη του πολέμου, αλλά το τέλος του. Η διαφορά, μεταξύ της Ρωσίας και της Ιαπωνίας, απέτρεψε τα δύο κράτη από το να υπογράψουν συνθήκης ειρήνης για τον επίσημο τερματισμό του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Τα νησιά, που βρίσκονται σε ίση απόσταση μεταξύ των δύο αντίπαλων χωρών, είναι πλούσια σε φυσικούς πόρους, συμπεριλαμβανομένων και μεγάλων αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Στην Ιαπωνία είναι γνωστά ως Βόρεια Εδάφη, ενώ στη Ρωσία ως Νότιες Κουρίλες. Τέσσερα από αυτά τα νησιά είναι στο επίκεντρο της διαμάχης που συνεχίζεται μέχρι και σήμερα. Οι συνομιλίες μεταξύ των δύο χωρών έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδο -πράγμα που δείχνει ότι είναι ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος να λήξει σύντομα για την Μόσχα και το Τόκιο...


Preach Vihear Temple - Καμπότζη/ Ταϊλάνδη


Αυτός ο αρχαίος -χτίστηκε κατά τη διάρκεια της περιόδου της Αυτοκρατορίας των Χμερ, τον 9ο αιώνα- ινδουιστικός ναός βρίσκεται στην κορυφή ενός βράχου στα όρη Dângrêk, στην Καμπότζη. Αλλά για μεγάλο χρονικό διάστημα, πολλοί πολέμησαν ώστε να γίνει τμήμα της Ταϊλάνδης.
Τα όρη Dângrêk βρίσκονται στα σύνορα μεταξύ της Καμπότζης και της Ταϊλάνδης. Όταν ανακαλύφθηκε ο ναός στις αρχές του 20ου αιώνα υπήρχε ήδη ζήτημα για την ιδιοκτησία των ορέων. Και οι δύο πλευρές ήθελαν στην κατοχή τους τον αρχαιολογικό χώρο και η διαφορά πήγε στη Χάγη. Το Διεθνές Δικαστήριο αποφάσισε το 1962, ότι ο ναός ανήκει στην Καμπότζη, μια απόφαση που ισχύει σήμερα.


Φάρος Märket - Σουηδία/ Φινλανδία


Η μακροχρόνια διαμάχη γι' αυτό το σκανδιναβικό νησί άρχισε επειδή ένας αρχιτέκτονας κατασκεύασε έναν φάρο στη λάθος πλευρά του νησιού. Στα τέλη του 19ου αιώνα, όταν τα φινλανδικά εδάφη ήταν υπό ρωσική κυριαρχία, το Märket ήταν ένα μικρό ακατοίκητο νησί που ήταν χωρισμένο μεταξύ της Φινλανδίας και της Σουηδίας. Ήταν όμως και επικίνδυνο καθώς πολλά πλοία βυθίστηκαν εκεί. Κάποια στιγμή, ο τσάρος Αλέξανδρος Γ' διέταξε έναν Φιλανδό αρχιτέκτονα να κατασκευάσει έναν φάρο στο νησί. Εκείνος τον έφτιαξε στο υψηλότερο σημείο του νησιού, που έτυχε όμως να είναι στη σουηδική πλευρά των συνόρων.
Επίσημα, ο φάρος είναι σε σουηδικό έδαφος, αλλά οι Φινλανδοί πολέμησαν γι' αυτό. Ξέσπασαν εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών, και τελικά, το 1985, ήρθαν σε μια αμοιβαία απόφασης: όρισαν ξανά τα σύνορα του νησιού, σε τυχαίο ζιγκ-ζαγκ σχήμα ώστε ο φάρος να είναι σε φινλανδικό έδαφος.
Περισσότερα εδώ.


Liberland - Κροατία/ Σερβία


Αυτό το αυτοαποκαλούμενο "κυρίαρχο μικροέθνος" είναι το περίεργο αποτέλεσμα μιας συνοριακής διαφωνίας μεταξύ Κροατίας και Σερβίας, δύο χωρών που χωρίζονται από τον ποταμό Δούναβη. Περίπου τέσσερα τετραγωνικά μίλια κροατικού εδάφους στις όχθες του ποταμού, τα οποία η Κροατία πιστεύει ότι ανήκουν στη Σερβία, αλλά η Σερβία δεν τα δέχεται.
Το μικροσκοπικό κομμάτι γης ήταν "nullius terra", δηλαδή "γη του κανενός", μέχρι τον Απρίλιο του 2015, όταν το άρπαξε ο Τσέχος πολιτικός ακτιβιστής Vít Jedlička και διακήρυξε την "Ελεύθερη Δημοκρατία της Liberland", ένα ελεύθερο μικροέθνος.


Νταχάλα Καγκραμπάρι - Μπανγκλαντές


Το Νταχάλα Καγκραμπάρι είναι μια γεωπολιτική ανωμαλία. Είναι ένα κομμάτι της Ινδίας που μέχρι πρόσφατα περιβάλλονταν από ένα τμήμα του Μπαγκλαντές, το οποίο τμήμα περιβάλλεται από την Ινδία, το οποίο με τη σειρά του και πάλι περιβάλλεται από το Μπαγκλαντές (ζαλιστήκατε;).
Το Νταχάλα Καγκραμπάρι είναι ενκλάβιο (δηλαδή περίκλειστον έδαφος, ένα τμήμα γης που περιβάλλεται από εδάφη μιας ξένης χώρας) της Ινδίας. Πρόκειται για ένα από τα μικρότερα (7.000 μ2) Ινδο-Μπανγκλαντεσιανά περίκλειστα εδάφη, τα οποία αποτελούνται από 106 ινδικά εξκλάβια (το αντίθετο του περίκλειστου εδάφους) εντός του Μπανγκλαντές, καθώς και 92 μπανγκλαντεσιανά εξκλάβια εντός την Ινδίας. Αποτελεί το μοναδικό στον κόσμο τρις περίκλειστο έδαφος.


Three Country Cairn - Φινλανδία, Σουηδία, Νορβηγία


Αυτό το τριεθνές είναι γνωστό ως Treriksröset στα σουηδικά, Treriksrøysa στα νορβηγικά και Kolmen valtakunnan rajapyykki στα φινλανδικά, ενώ θα μπορούσε να μεταφραστεί ως "Σωρός Πετρών Τριών Χωρών". Κατασκευάστηκε το 1897 για να διευθετήσει μια συνοριακή διαφωνία μεταξύ των τριών χωρών.
Το 1897 στήθηκε στην περιοχή ένα μνημείο από πέτρες, από τις κυβερνήσεις της Νορβηγίας και της Ρωσίας -στην οποία ανήκε η Φινλανδία τότε. Η Σουηδία όμως δεν συμφώνησε με τη Νορβηγία και δεν συνέβαλε στο σωρό των πετρών. Αυτό, μέχρι το 1901.
Μετά από πολλές διαπραγματεύσεις, οι τρεις χώρες συμφώνησαν τελικά και αποφάσισαν ότι το σημείο που συναντώνται μεταξύ τους είναι στη μέση μιας λίμνης. Το σημερινό τριεθνές χτίστηκε το 1926 και είναι ένας κόλουρος κώνος από σκυρόδεμα, που βρίσκεται περίπου 10 μέτρα μέσα στη λίμνη Goldajärvi.


Marble Hill - Μπρονξ/ Νέα Υόρκη


Τα περισσότερα αμφισβητούμενα εδάφη απαντώνται στα νησιά. Το νησί του Μανχάταν στη Νέα Υόρκη δεν αποτελεί εξαίρεση. Υπάρχει ένα μικρό μέρος του Μανχάταν -η γειτονιά του Marble Hill- που είναι μέρος του Μπρονξ -το οποίο είναι δήμος της Νέας Υόρκης- προς το βορρά. Οι δύο δήμοι λοιπόν, αντιμάχονται γι' αυτήν την γειτονιά στο νησί για πάνω από έναν αιώνα.


Point Roberts - ΗΠΑ/ Καναδάς


Πολλά προβλήματα προέκυψαν κατά τη διάρκεια του ορισμού του 49ου Παραλλήλου, το όριο μεταξύ των ΗΠΑ και του Καναδά. Ένα από αυτά ήταν το ότι η νήσος Βανκούβερ χωρίστηκε στα δύο από τη νοητή γραμμή. Μετά από κάποια διαφωνία, έγινε μια συμφωνία μα βάση την οποία ολόκληρο το νησί ανήκει στον Καναδά. Ωστόσο, και τα δύο μέρη παρέλειψαν να παρατηρήσουν την χερσόνησο Tsawwassen, που βρίσκεται στα νότια του Βανκούβερ. Όταν ανακαλύφτηκε αυτό το κενό, ήταν πολύ αργά. Η συμφωνία είχε κόψει κατά λάθος ένα μικρό κομμάτι του Καναδά και το έδινε στις ΗΠΑ.
Σήμερα οι κάτοικοι του Point Roberts, ένας αμερικανικός θύλακας στο νότιο άκρο της χερσονήσου, πρέπει να διασχίσουν διεθνή σύνορα κάθε φορά που φεύγουν από την πόλη τους.


The Spratly Islands - Κίνα/ Ταϊβάν/ Φιλιππίνες/ Βιετνάμ/ Μαλαισία/ Μπρουνέι

Μνημείο του Νοτίου Βιετνάμ στα Spratly Islands - φωτογραφία

Διάσπαρτα σε πάνω από 400.000 τετ. χλμ ωκεανού, αυτά τα νησιά μπορεί να φαίνονται ασήμαντα. Λόγω της διεθνούς πολιτικής όμως, έχουν καταφέρει να βρίσκονται στο επίκεντρο μιας διαμάχης μεταξύ έξι χωρών!
Κίνα, Ταϊβάν, Φιλιππίνες, Βιετνάμ, Μαλαισία και Μπρουνέι θεωρούν αυτά τα διάσπαρτα νησιά αρκετά σημαντικά σαν κτήσεις τους, έχουν τοποθετήσει στρατό και προσπαθούν να τα αποικίσουν. Γιατί; Λόγω του πετρελαίου φυσικά.


Machias Seal Island - ΗΠΑ/ Καναδάς


Ο περισσότερος κόσμος (αν όχι όλος) δεν γνωρίζει ότι οι ΗΠΑ και ο Καναδάς έχουν πέντε συνοριακές διαφορές μέχρι και σήμερα. Ενώ τέσσερις απ' αυτές είναι για μια περιοχή νερού (μια από αυτές οφείλεται σε διαφορετικές ερμηνείες της γαλλικής λέξης "jusqu'à" σε μια συνθήκη του 1825), το νησί Machias Seal στον κόλπο του Μέιν είναι το μόνο κομμάτι γης που αμφισβητείται και από τις δύο χώρες. Και καμία δεν εγκαταλείπει.
Αυτό το μικρό νησί δεν τράβηξε ποτέ την προσοχή των αποικιακών δυνάμεων μετά την Αμερικανική Επανάσταση, μέχρι που η Συνθήκη των Παρισίων το έθεσε υπό την κυριότητα των ΗΠΑ, πικραίνοντας τον Καναδά που αισθάνθηκε ότι ήταν δικαιωματικά δικά του. Από τα τέλη του 1700, το Machias Seal διεκδικείται και από τις δύο χώρες. Σήμερα υπάρχει μόνο ένας φάρος στο νησί, που χτίστηκε για να εξασφαλίσει τα δικαιώματα του Καναδά στο νησί. Οι ΗΠΑ εξακολουθούν να αρνούνται να αναγνωρίσουν την ύπαρξη του φάρου.

από: atlas obscura

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου