φωτογραφία: Rastawhiteshepherd
Δύο λιμάνια δίπλα-δίπλα που τα χωρίζουν 2.500 χρόνια
Το βυθισμένο λιμάνι της Αρχαίας Ερέτριας
Φωτίζουμε το άγνωστο βυθισμένο λιμάνι της Αρχαίας Ερέτριας, το οποίο απέχει μόλις 30 μέτρα από το σύγχρονο λιμάνι, αλλά το χωρίζουν 2.400 χρόνια απ' αυτό.
Ο λιμενοβραχίονας αυτός αποτελεί το δυτικό άκρο του λιμανιού της Ερέτριας. Πρόκειται για μία μνημειώδη κατασκευή από αργούς λίθους που εκτείνεται για 600 περίπου μέτρα με κατεύθυνση από ΒΒΔ προς ΝΝΑ. Στο ΝΝΑ άκρο του, όπου και βρίσκεται ο φάρος του σύγχρονου λιμανιού, στρέφεται προς ανατολικά για 55 περίπου μέτρα, κλείνοντας προστατεύοντας, από νότια, την είσοδο του λιμανιού.
Τα πρώτα 300 μέτρα της κατασκευής καλύπτονται από σύγχρονο λιμενοβραχίονα ο οποίος που μετά τα πρώτα αυτά μέτρα τρέχει παράλληλα προς τον αρχαίο σε όλο το μήκος του.
Η αρχαία κατασκευή καθ' όλο το μήκος της διατηρεί σταθερό πλάτος (8 μέτρα) και βρίσκεται 86 εκ. χαμηλότερα από το σημερινό επίπεδο της θάλασσας. Η αρχική κατασκευή χρονολογείται στις αρχές του δεύτερου μισού του 4ου π.Χ. αιώνα με κάποιες ενισχυτικές μετασκευές στις αρχές του 3ου π.Χ. αιώνα.
Η πρώτη αναφορά της Ερέτριας στην αρχαία Ελληνική γραμματεία γίνεται στα Ομηρικά έπη (Ιλιάς Β, 537) όπου μαζί με τις υπόλοιπες ευβοϊκές πόλεις συμμετάσχει στην τρωική εκστρατεία.
Στο θαλάσσιο εμπόριο οφείλει την μεγάλη άνθισή της η πόλη κατά τον 9ο και 8ο π.Χ. αιώνα. Στενές είναι οι εμπορικές επαφές της πόλης με την Ανατολική Μεσόγειο κυρίως με την περιοχή της Συρίας, της Παλαιστίνης και της Κύπρου. Η Ερέτρια ακμάζει και μεγάλη ακμή της πόλης τοποθετείται και στον 8ο π.Χ. αιώνα, εποχή που συμμετέχει στον Β’ ελληνικό αποικισμό, μαζί με την Χαλκίδα, ιδρύοντας το 775 π.Χ. στον κόλπο της Νεάπολης τις Πιθηκούσες (σημερινή Ίσκια). Στο Βόρειο Αιγαίο κυριότερη αποικία της Ερέτριας είναι η Μένδη στην Χαλκιδική.
Στα τέλη του 8ου π.Χ. αιώνα ξεσπά η μεγάλη διαμάχη ανάμεσα σε Χαλκίδα και Ερέτρια για την κατοχή του Ληλάντιου πεδίου, που καταλήγει με πιθανή ήττα της Ερέτριας.
Στην αρχαία ελληνική γραμματεία είναι έντονη η μνήμη μιας Ερετρικής θαλασσοκρατορίας, απόηχος των γεγονότων της γεωμετρικής και πρώιμης αρχαϊκής περιόδου.
Το ίδιο το όνομα της πόλης ετυμολογικά εξηγείται ως παράγωγο του ουσιαστικού Ερετμόν και θέλει να δείξει την «πόλη κωπηλάτη με τους αδιαλείπτως ερέσσοντας κατοίκους» σύμφωνα με την πρόταση του αρχαιολόγου Νικολάου Κοντολέοντος.
Σχετικές προς τον καθαρά ναυτικό χαρακτήρα της πόλης είναι τόσο η, επιγραφικά τεκμηριωμένη, αρχή των Αειναυτών, άμεσα συνδεδεμένης με την Ερετριακή ναυσιπλοoία, αρχής ήδη ενεργής τον 6ο π.Χ αιώνα, όσο και η λατρεία στο χώρο του κλειστού λιμένα του Ερετριέα ήρωα Ναυστόλου.
Σύμφωνα με μία επιγραφή η οποία βρέθηκε ενσωματωμένη σε σύγχρονο τοίχο, στην περιοχή του σημερινού λιμανιού, κατά το πρώτο ήμισυ του 6ου π.Χ. αιώνα η Ερέτρια ελέγχει με το στόλο της τόσο το νότιο όσο και το βόρειο πέρασμα του Ευβοϊκού προς την ανοικτή θάλασσα.
Κατά την διάρκεια της Ιωνικής εξέγερσης επανάστασης η Ερέτρια βοηθά τους εξεγερμένους Ίωνες στέλνοντας σαν βοήθεια 5 τριήρεις. Στην βοήθεια αυτή οφείλεται και η καταστροφή της από τους Πέρσες το 480 π.Χ. Στην ναυμαχία του Αρτεμισίου η Ερέτρια συμμετάσχει με 7 τριήρεις.
Η Ερέτρια λαμβάνει μέρος στην Α' Αθηναϊκή Συμμαχία από την οποία αποστατεί το 411 π.Χ. χρονιά κατά την οποία οι Σπαρτιάτες καταστρέφουν τον Αθηναϊκό στόλο μέσα στο λιμάνι της Ερέτριας.
Μετά το 411 π.Χ. ιδρύεται το πρώτο κοινό των Ευβοέων του οποίου έδρα αποτελεί η Ερέτρια.
Ανάμεσα στο 377-357 π.Χ. η Ερέτρια ανήκει στην Β’ Αθηναϊκή Συμμαχία, ενώ ανάμεσα στο 341 και 338 π.Χ. επανιδρύεται το κοινό των Ευβοέων.
Την περίοδο των διαδόχων ο έλεγχος της στρατηγικής της θέσης την καθιστά το μήλο της Έριδος για τα μακεδονικά βασίλεια.
Σημαντική είναι η ιστορική περίοδος που αναφέρεται κυβερνά την πόλη στον ο ερετριαία κυνικός φιλόσοφος Μενέδημος, ο οποίος κυβερνά την πόλη το πρώτο μισό στις αρχές του 3ου π.Χ. αιώνα έως ότου και εξορίζεται το 274 π.Χ.
Το 198 π.Χ. την πόλη καταλαμβάνει και καταστρέφει ο Λεύκιος αδελφός του Ρωμαίου Τίτου Κόιντου Φλαμινίνου νικητή της Πίδνας.
Ο Φλαμινίνος δίνει στην πόλη μερική ανεξαρτησία και επανιδρύει το κοινό των ευβοέων, στο οποίο συμμετάσχει και η Ερέτρια.
Η πόλη αν και δεν διατηρεί την αρχική ακμή της συνεχίζει να υπάρχει έως και τον 7ο μ.Χ. αιώνα στην ίδια θέση, περίοδο που ο φόβος των πειρατών ωθεί τους κατοίκους να την μεταφέρουν προς το εσωτερικό, στην ασφάλεια που πρόσφεραν οι δασωμένες πλαγιές του Ερετριακού Ολύμπου.
Το 87 π.Χ. η Ερέτρια συμμαχεί με το Μυθριδάτη και καταστρέφεται για δεύτερη φορά ολοσχερώς από τους Ρωμαίους το 86 π.Χ.
Που αναβλύζει το «Τσιλλόνερο» που θεράπευε την παχυσαρκία, τις αλλεργίες και όλες τις παθήσεις των εντέρων
Σε απόσταση περίπου 8 χιλιομέτρων από την πόλη της Ρόδου, στο επονομαζόμενο ακρωτήριο Βόδι, βρίσκονται οι γνωστές από την αρχαιότητα ακόμα Ιαματικές Πηγές της Καλλιθέας. Από την πηγή αναβλύζει κόκκινο νερό και χαρακτηρίζεται ως χλωρονατριούχος με την θερμοκρασία να φτάνει τους 17 – 18 βαθμούς Κελσίου. - στο: mixanitouxronou.gr
Ένα Light Show από 100 drone
Παίζοντας με μια σειρά από κλειδιά
Βαμμένα αεροπλάνα
από: Urban Street Art
Όταν οι ιδιοκτήτες σπιτιών δε δίνουν σημασία στους μισθωτές τους
Έχω δει απίστευτα σπίτια (λέμε τώρα) και έχω ακούσει απίστευτες ατάκες από τους ιδιοκτήτες, αλλά μερικά από αυτά μου φέρνουν τρόμο!
Και με δικά του μανιτάρια, και παραπονιέται!
Δεν υπήρχε θερμοστάτης
Πρέπει να δώσουν το Βραβείο του Πρωτομάστορα στον ιδιοκτήτη!
Κανένα πρόβλημα!
Τουλάχιστον έχει ένα μπουκάλι νερό -άγνωστο αν περιέχει και νερό
Όποτε ζητάν να φτιάξει την ντουζιέρα, προσθέτει ακόμη ένα ακροφύσιο. Τον βλέπω να ξεμένει από χώρο.
περισσότερες φωτογραφίες στο bored panda
Τα χωριά των μαστόρων της πέτρας στην Ήπειρο
Πρόκειται για μια συστάδα μικρών και γραφικών χωριών στο βορειότερο τμήμα του νομού Ιωαννίνων, που δεν έχουν να ζηλέψουν σε τίποτα τους δημοφιλείς προορισμούς της Ηπείρου, όπως τα Ζαγοροχώρια και τα Τζουμέρκα. - στο: newsbeast.gr
Το έθιμο της Παναγίας της Μεσοσπορίτισσας με ρίζες από τα Ελευσίνια Μυστήρια
Ενα έθιμο με πανάρχαιες ρίζες αναβιώνει κάθε χρόνο στην Ελευσίνα, στον ιερό τόπο των Ελευσίνιων Μυστηρίων, όπου από τη Μυκηναϊκή Εποχή έως το τέλος του 4ου αι. μ.Χ. λατρευόταν συνεχώς η θεά Δήμητρα, θεά της ανανέωσης της φύσης και της βλάστησης των σιτηρών.
Πρόκειται για το έθιμο με τα πολυσπόρια, που πραγματοποιείται την παραμονή των Εισοδίων της Θεοτόκου, δηλαδή στις 20 Νοεμβρίου, στο μεταβυζαντινό εκκλησάκι της Παναγίας Μεσοσπορίτισσας. - στο: kathimerini.gr
και
Παραμονή Εισοδίων στην Ελευσίνα: Εκεί που η παγανιστική παράδοση συναντά τη χριστιανική
Στον ίδιο χώρο όπου κατά την αρχαιότητα τελούνταν τα Ελευσίνια Μυστήρια, οι αιώνες και οι θρησκείες μπλέκονται με έναν σχεδόν μεταφυσικό τρόπο. - στο: lifo.gr
Μουσείο Κούκλας το μοναδικό σε όλη την Ελλάδα
Η επαρχία, εκτός των δύο μεγάλων πόλεων, συνεισφέρει καθοριστικά στην ανάδειξη του πολιτισμού στη χώρα μας. Η πόλη της Λάρισας είναι μία από τις πρώτες πόλεις που ανέδειξαν την κουκλοθεατρική τέχνη στην Ελλάδα. Εάν κάποιος θέλει να γνωρίσει την πόλη της Λάρισας αξίζει να επισκεφτεί το Μουσείο Κούκλας. Το μουσείο αποτελεί σημαντική πύλη για την τέχνη του κουκλοθεάτρου και αριθμεί περισσότερες από 300 κούκλες. Το Μουσείο Κούκλας είναι το μοναδικό σε όλη την Ελλάδα και εκθέτει χειροποίητες κούκλες κουκλοθεάτρου. - στο: maxmag.gr
Μέσα στο σπίτι με τις χίλιες μάσκες στο κέντρο της Αθήνας
Ο συγγραφέας Φ. Καγγελάρης έχει ταξιδέψει σε όλο τον πλανήτη για να καταφέρει να έχει σήμερα τη μεγαλύτερη συλλογή με μάσκες στην Ελλάδα, ορισμένες από τις οποίες είναι περιζήτητες στα πιο διάσημα μουσεία του κόσμου - στο: lifo.gr
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου