Κυριακή 18 Ιουλίου 2021

Μερικά πράγματα που βρήκα στο διαδίκτυο αυτή την εβδομάδα: Se6, Vol 283 (-4)


 
 
Δερβένι Κορινθίας. Εδώ κάθε σπίτι έχει την δική του παραλία
 

Πρόβολοι. Έτσι μας ονόμασαν οι κάτοικοι στο Δερβένι Κορινθίας τους μικρούς αυτούς ντόκους που βρίσκονται διάσπαρτοι σε ακτίνα 4 χλμ και που είναι υπεύθυνοι για το πραγματικά εντυπωσιακό σκηνικό που έχει διαμορφωθεί στο παραλιακό μέτωπο στο Δερβένι Κορινθίας.
Σε απόσταση μόλις λίγων εκατοντάδων μέτρων από την Νέα Εθνική Οδό Αθηνών - Πατρών το σκηνικό θυμίζει κάτι από Μαϊάμι και Λαγκούνα μπιτς στην Αμερική όπου το κάθε σπίτι που βρίσκεται κοντά στην θάλασσα διαθέτει και την δική του παραλία.
Εκατοντάδες μικροί κολπίσκοι με πεντακάθαρα και καταγάλανα νερά ( αξίζει να σημειωθεί πως το βάθος της θάλασσας σε απόσταση λίγων μέτρων από την ακτή ξεπερνά τα 100 μέτρα  ) περιβάλλονται από όμορφες και γραφικές κατοικίες δημιουργώντας ένα παραμυθένιο σκηνικό.
Όπως μας εξήγησαν οι πολύ φιλόξενοι και πρόθυμοι να μας μιλήσουν για τον τόπο τους κάτοικοι στο Δερβένι η ευρύτερη περιοχή ταλανίζεται από υποθαλάσσιες κατολισθήσεις και το 2012 έπειτα από μια πολύ μεγάλη θαλάσσια κατολίσθηση αποκαλύφθηκαν τα θεμέλια από τα περισσότερα σπίτια που βρίσκονται δίπλα στην θάλασσα.
Στο όλο πρόβλημα προστέθηκαν και οι δυνατοί "Μαΐστροι" άνεμοι ( Έτσι ονομάζουν οι ναυτικοί αλλά και οι ντόπιοι τους Βορειοδυτικούς ανέμους που πλήττουν κυρίως τους χειμερινούς μήνες την περιοχή και επιδείνωναν και αυτοί το όλο πρόβλημα στην περιοχή.
Οι πρώτοι 6 τσιμεντένιοι πρόβολοι που βρίσκονται μπροστά στην κεντρική πλατεία του χωριού είναι κρατικό έργο και τοποθετήθηκαν προκειμένου να περιορίσουν την καταστροφή από την υποθαλάσσια κατολίσθηση και τους δυνατούς ανέμους που αναφέραμε πιο πάνω οι υπόλοιποι είναι πρωτοβουλία των πολιτών προκειμένου να προφυλάξουν της περιουσίες τους.


Ταξιδεύοντας στο δυτικότερο σημείο της Ελλάδας, στο νησί της Καλυψούς
 
 
Εκεί που το βλέμμα ανταμώνει με την Ιταλία, στο μεταίχμιο δύο θαλασσών, του Ιονίου και της Αδριατικής, υπάρχει ένα νησί που "κατέχει" τον τίτλο του δυτικότερου σημείου της χώρας μας και ακούει στο όνομα Οθωνοί. Όλοι οι κάτοικοι δε του νησιού ακούνε στο ίδιο επώνυμο... Κατέχης, το οποίο πηγάζει από τη λέξη "κατοχή", μιας και ήταν οι πρώτοι που "κατείχαν' τον χώρο, ενώ το επώνυμό τους ακολουθείται πάντοτε από ένα τοπικό προσωνύμιο ώστε να ξεχωρίζουν μεταξύ τους.
Πρόκειται για το μεγαλύτερο νησί του συμπλέγματος των Διαποντίων νήσων που τοποθετούνται βόρεια της Κέρκυρας, με την οποία υπάρχουν συχνά δρομολόγια σε καθημερινή βάση.
Οι πέντε οικισμοί των Οθωνών, με μεγαλύτερους εξ αυτών τον παραθαλάσσιο Άμμο με το αλιευτικό καταφύγιο «Αυλάκι», αλλά και το παραδοσιακό Χωριό στο ψηλότερο σημείο του νησιού, αποτελούν μια περιουσία που όμοιά τους σπάνια συναντά κανείς. Στο Αυλάκι χτυπά η καρδιά των Οθωνών, με τη ζωογόνα μυρωδιά της αλμύρας να κυριαρχεί σε κάθε μεριά του.  Αντίθετα, στο καταπράσινο Χωριό με την παραδοσιακή Ηπειρωτική αρχιτεκτονική και τα στενά καλντερίμια, το μέρος που επιλέχθηκε από τους κατοίκους να χτιστούν τα σπίτι τους ώστε να μπορούν να εποπτεύουν την θαλάσσια περιοχή από τους πειρατές και να μην γίνονται θεατοί σε αυτούς, ο χρόνος σταματά σε μια εποχή πολλών ετών πίσω, με τις υγρές μυρωδιές των λουλουδιών να γεμίζουν τα ρουθούνια σου και τη μαγευτική θέα στο ανοιχτό πέλαγος να κατακτά όλα τα οπτικά σου κύτταρα.
Μερικές από τις ονομασίες του νησιού κατά το παρελθόν ήταν Οθρωνός (θρόνος), φιδονήσι (εξαιτίας των πολλών φιδιών που λέγεται πως είχαν κατακλύσει το νησί και που εξαιτίας τους είχε κάποτε εγκαταλειφθεί), αλλά και Φανός λόγω του φάρου του. Η σημερινή του ονομασία προέρχεται μάλλον από τη λέξη οθόνη, καθώς οθόνες φαίνεται πως ονόμαζαν τα πανιά των ιστιοφόρων οι ντόπιοι ναυτικοί
Σύμφωνα λοιπόν με τη μυθολογία, οι Οθωνοί ήταν το νησί της Καλυψούς, της νύμφης που ερωτεύτηκε ο Οδυσσέας και εξ αιτίας της έμεινε στο νησί επί επτά ολόκληρα χρόνια. Μάλιστα η σπηλιά της αποτελεί ακόμα και σήμερα σημείο ενδιαφέροντος των επισκεπτών, που σαν σύγχρονοι περιηγητές την επισκέπτονται με κάθε δυνατό μέσο... καΐκια, βαρκούλες, μικρά φουσκωτά μέχρι και κανό.
Στο ψηλότερο σημείο του χωριού βρίσκεται χτισμένη από το 1864 η εκκλησία του Αϊ Γιώργη, ενώ λίγα χιλιόμετρα έξω, συναντά κανείς έναν πέτρινο σταυρό χρονολογημένο από το 1833, όπου όπως υποστηρίζουν οι ντόπιοι, στήθηκε για να θυμίζει τη σφαγή των κατοίκων από τον περιβόητο πειρατή Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα το έτος 1537.
Στο νησί υπάρχουν πολλά παραδοσιακά μονοπάτια, τα οποία δίνουν τη δυνατότητα σε ντόπιους και επισκέπτες να τα διανύσουν και να φτάσουν περπατώντας σε σχεδόν κάθε συνοικισμό και μεριά του νησιού μέσα από πανέμορφες καταπράσινες διαδρομές, αλλά και αρκετές παραλίες με πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά, οι περισσότερες από τις οποίες είναι προσβάσιμες με σκάφη, ενώ υπάρχει και μεγάλο καταδυτικό ενδιαφέρον για υποβρύχιες φωτογραφήσεις εξ αιτίας της ιδιόμορφης γεωμορφολογίας του βυθού και των πολυάριθμων σπηλιών. Όμως προσοχή...λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών που επικρατούν τους περισσότερους μήνες στο νησί, η γύρω περιοχή χαρακτηρίζεται από πολυάριθμα ναυάγια, με γνωστότερο όλων το βυθισμένο ναυάγιο του πλοίου Σάρα τον όρμο Φύκι, βόρεια των Οθωνών.
Κοντά στο Χωριό, στην τοποθεσία "Ξυλοσερμοί", μπορεί κανείς να απολαύσει ένα μοναδικό θέαμα, ειδικά εάν βρεθεί εκεί την ώρα της δύσης του ηλίου. Πρόκειται για μια τοποθεσία κυριολεκτικά στο χείλος του γκρεμού, σε μια απότομη βουνοπλαγιά από όπου στο παρελθόν, τότε που απουσίαζαν οι δρόμοι από το νησί, οι Οθωνιώτες έριχναν τους κομμένους κορμούς των δέντρων, διευκολύνοντας τη μεταφορά ξυλείας από τα ορεινά τμήματα του νησιού προς το λιμάνι.
Όσο για το μικρό στενό μονοπάτι που σε οδηγεί στην τοποθεσία "Ξυλοσερμοί", περνά μέσα από ατελείωτα μυρωδάτα λουλούδια, όμως η υπέροχη μυρωδιά του ιωδίου που αναδύεται από τη θάλασσα περίπου τριακόσια μέτρα χαμηλότερα, πραγματικά δεν συγκρίνεται με καμία άλλη...
 
 
Ολόκληρη η ακτογραμμή της Ελλάδας και της Μεσογείου σε βίντεο και φωτογραφίες
 

Το TripInView είναι ίσως το πιο πρωτότυπο και εντυπωσιακό ταξιδιωτικό σάιτ στο κόσμο αυτή τη στιγμή. Οι επισκέπτες του βλέπουν από ψηλά, σαν να είναι οι ίδιοι πιλότοι ενός ελικοπτέρου, τους παραθαλάσσιους προορισμούς και τα μέρη που θέλουν να επισκεφθούν, μέτρο-προς-μέτρο, όπως ακριβώς είναι και όχι από δορυφόρο ή με επεξεργασμένες φωτογραφίες και αποσπασματικά βίντεο.
Μιλάμε για 40.000 χιλιόμετρα κάλυψης, με 800.000 φωτογραφίες και 18.000 λεπτά βίντεο, που απεικονίζουν πάνω από 500 προορισμούς και 8.500 σημεία ενδιαφέροντος, όπως παραλίες, ξενοδοχεία, μαρίνες, αγκυροβόλια, λιμάνια, χωριά και πόλεις. - στο: lifo.gr
 
 
Η παραλία της Ελλάδας που βρίσκεται μέσα σε κρατήρα- Βγαίνει στη θάλασσα με πέτρινη καμάρα
 

Η Ελλάδα μας δεν παύει να μας εκπλήσσει με τις ομορφιές της. Κάθε γωνιά και κάθε πινελιά είναι ένα θαύμα της φύσης.
Πετάμε στους Πεταλιούς Εύβοιας, σε απόσταση μόλις μισής ώρας με σκάφος από την Αθήνα.
Στο νότιο τμήμα του νησιού "Μεγαλόνησος" των Πεταλιών υπάρχει μια παραλία που αντικρίζει την Άνδρο και τις Κυκλάδες. Στο δεξί τμήμα της βρίσκεται ένας κρατήρας που κρύβει ένα... μυστικό.
Είναι στρωμένος με άμμο και βότσαλα και στη μία πλευρά του ενώνεται με τη θάλασσα με μια φυσική αψίδα- καμάρα.
Λίγα λόγια για τους Πεταλιούς:
Οι Πεταλιοί είναι νησιωτικό σύμπλεγμα που βρίσκεται στον νότιο Ευβοϊκό κόλπο. Ανήκουν στον δήμο Καρύστου της περιφέρειας Στερεάς Ελλάδας. Το σύμπλεγμα περιλαμβάνει 10 νησιά τα οποία είναι όλα ακατοίκητα. Στο κοντινό παρελθόν όμως, διατηρούσαν έναν μικρό πληθυσμό η Μεγαλόνησος και το Χερσονήσι τα οποία είναι και τα μεγαλύτερα νησιά του συμπλέγματος. Τα υπόλοιπα νησιά του συμπλέγματος είναι τα Αβγό, Λαμπερούσα, Λουλούδι, Μακρονήσι, Ποντικόνησο, Πράσο, Τράγος και Φούντι. Η συνολική έκταση του συμπλέγματος είναι περίπου 22,5 τετραγωνικά χιλιόμετρα.
 
 
Αρχοντικό Τομπάζη
 

Το εντυπωσιακό αρχοντικό του θρυλικό Τομπάζη που ενέπνευσε το «Μυστικό του Άσπρου Βράχου» του Μαρή. - στο: mixanitouxronou.gr
 
 
Η περίφημη Καστροπολιτεία Σκύρου
 

Η Καστροπολιτεία της Σκύρου, στη βορειοανατολική πλευρά του νησιού, υπήρξε από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα το αστικό κέντρο του νησιού. Ο βράχος της Χώρας αποτελούσε την καρδιά του οικισμού από την μυκηναϊκή εποχή έως και τον 19ο αιώνα. Σήμερα, στο σημείο βρίσκεται το μεσαιωνικό κάστρο, το οποίο είναι θεμελιωμένο στα τείχη της κλασικής ακρόπολης. - στο: maxmag.gr
 
 
Πελοπόννησος: Το κάστρο που χτίστηκε από γίγαντες
 


Ακριβώς πάνω από την Κυπαρισσία, στην κορυφή ενός μικρού λόφου, το εντυπωσιακό ενετικό κάστρο της πόλης της Μεσσηνίας, κλέβει τις εντυπώσεις, τόσο με την ιστορία της δημιουργίας του, όσο και με την απρόσκοπτη θέα στα νερά του Ιονίου που κόβει την ανάσα.
Δεν είναι λίγοι εκείνοι, μάλιστα, που το αποκαλούν και «μπαλκόνι» της Κυπαρισσίας, καθώς πραγματικά από εδώ το βλέμμα χάνεται στα πέρατα του πελάγους.
Σύμφωνα με τη μυθολογία το συγκεκριμένο κάστρο χτίστηκε από γίγαντες, καθώς οι πέτρες από τις οποίες ανοικοδομήθηκε άγγιζαν σε μήκος ακόμη και τα 4 μέτρα και πλάτος το 1,5 μέτρο. Γι’ αυτό άλλωστε ονομάζεται και «Κάστρο των Γιγάντων». - στο: newsbeast.gr
 
 
Quiz. Πόσο καλά γνωρίζετε μεγάλα και μικρά ελληνικά νησιά; Μπορείτε να βρείτε σε ποιο νησιωτικό σύμπλεγμα ανήκουν;
 
 
 
 
Ολυμπιακοί Αγώνες: Οι γηραιότεροι και οι νεαρότεροι νικητές
 
 
Στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων υπάρχουν αθλητές, που πέρα από τις νίκες τους, κατέγραψαν ρεκόρ ηλικίας, καθώς ήταν αρκετά μεγάλοι ή μικροί για τα συνήθη δεδομένα.
Ο μεγαλύτερος σε ηλικία αθλητής που κατέκτησε μετάλλιο, ήταν ο Σουηδός Όσκαρ Σουάν, ο οποίος γεννήθηκε στις 20/10/1847 και το 1920 σε ηλικία 72 ετών και 281 ημερών πήρε το ασημένιο στη σκοποβολή.
Στις γυναίκες, η γηραιότερη που κατέκτησε μετάλλιο ήταν η Αμερικανίδα Ελίζα Πόλοκ, η οποία το 1904 στο ομαδικό της τοξοβολίας πήρε το χρυσό, σε ηλικία 63 ετών και 333 ημερών.
Ένα παιδί από την Ελλάδα φέρεται να είναι ο νεαρότερος Ολυμπιονίκης στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων. Ο λόγος για τον Δημήτρη Λούνδρα, ο οποίος το 1896 στην Αθήνα, μετείχε σε ηλικία 10 ετών και 218 ημερών στην ομάδα της γυμναστικής, που πήρε την 3η θέση στο δίζυγο ομαδικό. Μάλιστα, αναφέρεται και ως ο μικρότερος που έλαβε ποτέ μέρος σε Ολυμπιακούς Αγώνες. - στο: kathimerini.gr
υγ. Την Παρασκευή 23 Ιουλίου ξεκινούν -επιτέλους- οι Ολυμπιακοί Αγώνες του... 2020 στην Ιαπωνία και όπως είναι φυσικό θα υπάρξουν θέματα στο blog για το μεγάλο αυτό αθλητικό γεγονός.
 
 
Το «κτήνος της λαιμητόμου»: Το τέλος του δήμιου που εκτέλεσε τις περισσότερες θανατικές ποινές στην Ελλάδα
 
Η γκιλοτίνα αυτή χρονολογείται από το 1789 και αποτελεί το παλαιότερο έκθεμα του μουσείου, ενώ επισημαίνεται πως είναι η μοναδική που υπάρχει στην Ελλάδα. Κατασκευασμένη κατά τη Γαλλική επανάσταση από τον Ζοζέφ Ινιάς Γκιγιοτέν, έφτασε στη χώρα μας το 1830 με τον Λουδοβίκο τον Α’ τον Βαυαρό, πατέρα του Όθωνα, με σκοπό την παραδειγματική τιμωρία όσων τάσσονταν κατά της βασιλείας. Από το 1836 έως το 1936 –όταν και απαγορεύτηκε η χρήση της- βάφτηκε με το αίμα εκατοντάδων ανθρώπων, μεταξύ των οποίων και αρκετοί βαρυποινίτες, τους οποίους νομοθεσία του 1834 επέτρεψε να εκτελούν σ’ αυτή.
 
Η πρώτη «ελληνική» λαιμητόμος ήταν «μεταχειρισμένη» και έφτασε το 1833 με καράβι στο Ναύπλιο από τη Μασσαλία. Μαζί της ήρθαν και δύο Γάλλοι δήμιοι, που θα την χρησιμοποιούσαν έως οτου εκπαιδεύσουν τους μελλοντικούς «συναδέλφους» τους στον τρόπο λειτουργίας της. - στο: menshouse.gr
υγ. Μιας και στις 14 Ιουλίου είχαμε την επέτειο από την Άλωση της Βαστίλης, το προοίμιο της Γαλλικής Επανάστασης του 1789, αυτήν την εβδομάδα, αρχομένης από την Δευτέρα, ακολουθεί μια mini σειρά 5 μερών, μια κάθε μέρα, με ιστορίες δημίων.


Η σκοτεινή αλήθεια πίσω απ’ τον εξορκισμό της Μητέρας Τερέζας
 

Όταν η σημερινή αγία της Καθολικής Εκκλησίας βρισκόταν στο νεκροκρέβατό της, ένας ιερέας ανέλαβε ένα πολύ αμφιλεγόμενο καθήκον. - στο: oneman.gr
 
 
Μέχρι την επόμενη εβδομάδα...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου