Τρίτη 10 Μαρτίου 2020

Επιχείρηση Alberich: η πραγματική ιστορία πίσω από την ταινία "1917"


Η πολεμική ταινία, σε σκηνοθεσία Σαμ Μέντες, βασίζεται μερικώς σε μια πραγματική υποχώρηση των γερμανικών δυνάμεων κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου με την κωδική ονομασία "Unternehmen Alberich".



Δείτε ακόμη:
Πόσο "βασισμένες σε αληθινά γεγονότα" είναι μερικές πολύ γνωστές ταινίες;

Το 1917 βασίζεται μερικώς σε μια πραγματική ιστορία και παρουσιάζει την ιστορία δυο νεαρών Βρετανών στρατιωτών που έχουν διαταχτεί να περάσουν την ουδέτερη ζώνη ώστε να σταματήσουν μια σχεδιασμένη βρετανική επίθεση η οποία θα κατέληγε στο θάνατο χιλιάδων στρατιωτών.

Αυτοί οι δύο στρατιώτες δεν υπήρξαν ποτέ, ούτε κάποιος άλλος που εμφανίστηκε στην ταινία. Ενώ όμως οι χαρακτήρες της ταινίας είναι φανταστικοί, τα γεγονότα βασίστηκαν σε μια πραγματική στρατηγική υποχώρηση του γερμανικού στρατού, την Επιχείρηση Alberich. Η ιδέα του 1917 ήταν του Μέντες, του οποίου ο παππούς, Alfred Mendes, ήταν αγγελιοφόρος των Βρετανών στο Δυτικό Μέτωπο. Ο Μέντες ήθελε να τιμήσει τον παππού του, αλλά και όλους τους στρατιώτες που πολέμησαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο και άντλησε έμπνευση από μια ιστορία που του έλεγε ο παππούς του μεγαλώνοντας. Ο σκηνοθέτης ήθελε να βασιστεί η ταινία στα πραγματικά γεγονότα του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και να είναι όσο το δυνατόν πιο ιστορικά ακριβής. Όταν την ανέπτυξε, άρχισε να ερευνά τον πόλεμο και βρήκε το τέλειο μέρος για την ταινία του.


Μέχρι το 1917, στο Δυτικό Μέτωπο, ο πόλεμος διεξαγόταν σε μίλια χαρακωμάτων. Οι γερμανικές δυνάμεις είχαν διάσπαρτες κατά μήκους αυτών των χαρακωμάτων και δεν υπήρχε καμία αμφιβολία ότι αμύνονταν απέναντι στην αμείλικτη πίεση των βρετανικών και γαλλικών στρατευμάτων. Οι μάχες του Βερντέν και του Σομμ είχαν εξαντλήσει τους Γερμανούς. Στα τέλη του 1916, ο Έριχ Λούντεντορφ, ο οποίος πρόσφατα είχε γίνει ένα από τα ηγετικά στελέχη της γερμανικής πολεμικής προσπάθειας, έδωσε μια ζοφερή εκτίμηση για τις πιθανότητες νίκης της Γερμανίας. Εκείνη την εποχή, ο Λούντεντορφ έγραψε ότι η Γερμανία "έπρεπε να έχει κατά νου ότι η υπεροχή του εχθρού σε άνδρες και υλικό θα ήταν ακόμα περισσότερο αισθητή το 1917 απ' ό, τι το 1916. Αν συνεχιστεί ο πόλεμος, η ήττα φαίνεται αναπόφευκτη. Οικονομικά βρισκόμαστε σε ιδιαίτερα δυσμενή θέση για έναν εξαντλητικό πόλεμο".

Γνωρίζοντας ότι χρειαζόντουσαν μια νέα στρατηγική για να αποφύγουν την ήττα, ο Λούντεντορφ κατέληξε στην Επιχείρηση Alberich. Ήταν μια τολμηρή, στρατηγική υποχώρηση που θα επέτρεπε στα γερμανικά στρατεύματα να ανασυνταχθούν και να δημιουργήσουν ένα συντομότερο, πιο ενισχυμένο μέτωπο, την Γραμμή Hindenberg (Siegfriedstellung), ενώ οι συμμαχικές δυνάμεις θα υπέθεταν ότι ο εχθρός οπισθοχωρεί. Με αυτόν τον τρόπο, τα βρετανικά στρατεύματα θα έπεφταν εν αγνοία τους σε παγίδα και θα ήταν ευάλωτα στην οχυρή θέση που δημιουργούσε η Επιχείρηση.

Η οπισθοχώρηση ξεκίνησε επίσημα στις 9 Φεβρουαρίου και ολοκληρώθηκε στις 20 Μαρτίου, συντομεύοντας το γερμανικό μέτωπο κατά 25 μίλια και επιτρέποντάς τους να το κρατήσουν με 14 λιγότερα τμήματα. Προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα βρετανικά στρατεύματα δε θα είχαν πρόσβαση στους πόρους που άφηναν πίσω, οι Γερμανοί υιοθέτησαν την πολιτική της "καμένης γης". Αυτό σήμαινε την καταστροφή οτιδήποτε μπορούσε να αποδειχθεί χρήσιμο στις συμμαχικές δυνάμεις, συμπεριλαμβανομένων πόλεων, δρόμων και γεφυρών. Οι Γερμανοί άφησαν πίσω τους εκρηκτικά και άλλες επικίνδυνες παγίδες για να κάνουν όσο πιο δύσκολο μπορούσαν την προσπάθεια των Βρετανών να καταλάβουν οποιαδήποτε περιοχή είχαν προηγουμένως στην κατοχή τους.


Η επιχείρηση εκτελέστηκε με επιτυχία, με τους Γερμανούς να καταφέρνουν να αποκαταστήσουν την αμυντική τους γραμμή, ενώ οι Βρετανοί πίστευαν ότι ο εχθρός τους ήταν σε πλήρη υποχώρηση. Έτσι, οι Βρετανοί υπέθεσαν ότι επιτέθηκαν σε μια εξαντλημένη γερμανική γραμμή. Όμως, διαπίστωσαν ότι το μέτωπο είχε στερεοποιηθεί και οι Γερμανοί ήταν πανέτοιμοι για την επίθεση που εξαπέλυσαν εναντίον τους.

Σε αυτό σημείο ξεκινάει το 1917, καθώς οι δύο στρατιώτες αποστέλλονται να προειδοποιήσουν τα βρετανικά στρατεύματα πριν αυτά συναντήσουν τη νεοσυσταθείσα γραμμή Hindenberg.

Από τη στιγμή που οι Βρετανοί πίστεψαν ότι οι Γερμανοί αποχωρούσαν απελπισμένοι, υπέθεσαν ότι αν ξεκινούσαν επιθέσεις εναντίον τους, θα έδιναν ένα τεράστιο πλήγμα στη γερμανική πολεμική προσπάθεια και το τέλος του πολέμου θα ερχόταν πιο γρήγορα. Αντ' αυτού, διαπίστωσαν ότι οι Γερμανοί είχαν δημιουργήσει μια νέα γραμμή άμυνας 80 μιλίων, η οποία ήταν πιο ισχυρή από την προηγούμενη. Παράλληλα με τη μείωση του μετώπου, η γραμμή Hindenberg έδωσε στις γερμανικές δυνάμεις βασικά στρατηγικά πλεονεκτήματα, συμπεριλαμβανομένης συχνά υψηλότερων εδαφών, καθιστώντας πολύ πιο δύσκολο για τα βρετανικά στρατεύματα να κερδίσουν έδαφος κατά την επίθεση. Αυτό καθυστέρησε σημαντικά τα βρετανικά σχέδια για την άνοιξη, καθώς η επιθετική στρατηγική τους επιβραδύνθηκε.

Στο 1917, ο υποδεκανέας William Schofield φτάνει εγκαίρως στον συνταγματάρχη MacKenzie και σταματάει την βρετανική επίθεση, ενώ αυτή είναι εν μέρει σε εξέλιξη. Στην πραγματικότητα, οι Σύμμαχοι, ως επί το πλείστον εξεπλάγησαν από τη νεοσυσταθείσα Γραμμή Hindenberg η οποία καθυστέρησε τη δυναμική τους. Ως αποτέλεσμα αυτού ήταν να αρχίσει ένας νέος πόλεμος χαρακωμάτων και να εξαφανιστεί κάθε ελπίδα ότι ο πόλεμος έφθανε στο τέλος του.

Τελικά, η Επιχείρηση Alberich απέδειξε ότι απλά καθυστέρησε το αναπόφευκτο. Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1918, οι συμμαχικές δυνάμεις κατάφεραν να την διασπάσουν, χάρη σε έναν βομβαρδισμό που διήρκεσε πάνω από 50 ώρες, τη χρήση επιλαρχιών αρμάτων και την μαζική εισροή Αμερικανών στρατιωτών.


Μέχρι εκείνη τη στιγμή, η Γραμμή Hindenberg είχε γίνει η τελευταία γραμμή άμυνας για τους Γερμανούς, οπότε η καταστροφή της κατέστρεψε το γερμανικό ηθικό και ολόκληρο το γερμανικό μέτωπο κατέρρευσε. Στις 11 Νοεμβρίου του 1918, ο Α' Παγκόσμιος Πόλεμος τελείωσε με ανακωχή.

από: ati

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου