Τρίτη 2 Αυγούστου 2022

Η συνάντηση με τους εξωγήινους "Kelly-Hopkinsville" του 1955

Ένας εξωγήινος του Χόπκινσβιλ όπως τον περιέγραψε ο Billy Ray Taylor
 
Στις 21 Αυγούστου του 1955, η συνάντηση Α.Τ.Ι.Α που έγινε γνωστή ως "Kelly-Hopkinsville", από τα χωριά που συνέβη, τρομοκράτησε τους κατοίκους του δυτικού Κεντάκι και σύστησε στον κόσμο "μικρούς πράσινους άντρες".
 
 
 
Μια νύχτα του Αυγούστου του 1955, γύρω στις 11, οκτώ άτομα εμφανίστηκαν στο αστυνομικό τμήμα του Χόπκινσβιλ στο Κεντάκι σε κατάσταση πανικού. "Χρειαζόμαστε βοήθεια", ψιθύρισε ο ένας. "Τους πολεμάμε για σχεδόν τέσσερις ώρες".

Ποιους πολεμούσαν; Απ' ότι φαίνεται, μικρούς ασημένιους ανθρώπους. Σε μερικούς, η συνάντηση "Kelly-Hopkinsville" παρέχει συναρπαστικά στοιχεία για επαφή με εξωγήινους. Άλλοι το βλέπουν ως υπερβολική αντίδραση -τροφοδοτούμενη ίσως από το φεγγαρόφωτο- σε μια επίθεση κάποιας κουκουβάγιας.

Το σίγουρο είναι ότι η ίντριγκα γύρω από το συμβάν έχει παραμείνει. Σήμερα, οι 300 κάτοικοι του κοντινού Κέλι στο Κεντάκι διοργανώνουν, κάθε Αύγουστο, το ετήσιο Φεστιβάλ "Little Green Men", όπως αποκάλεσαν τους εξωγήινους κατά το περιστατικό, το οποίο έδωσε έμπνευση στον Στίβεν Σπίλμπεργκ για τον E.T.

Η παράξενη συνάντηση με τους "μικρούς ασημένιους ανθρώπους"
 
Το ΑΤΙΑ όπως το περιέγραψε ο Billy Ray Taylor
 
Η ιστορία ξεκινά αρκετά αθώα.

Στις 21 Αυγούστου του '55, ο Billy Ray Taylor, ενώ επισκεπτόταν τον φίλο του Elmer "Lucky" Sutton στην αγροικία του στη μικροσκοπική πόλη Κέλλι, πήγε στο πηγάδι για να πάρει λίγο νερό. Τότε, κάτι που έτρεχε στον ουρανό τράβηξε την προσοχή του.

Ο Τέιλορ περιέγραψε αργότερα το ασημί αντικείμενο ως "πραγματικά φωτεινό, που έβγαζε όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου". Πανικοβλημένος, γύρισε στο σπίτι και είπε στους άλλους, μεταξύ των οποίων ήταν η σύζυγος του και η οικογένεια του Σάτον, ότι μόλις είχε δει ένα Α.Τ.Ι.Α..

Ο Τέιλορ ανέφερε επίσης ότι δεν είχε ακούσει κάποια έκρηξη, απλώς έναν συριγμό καθώς το αντικείμενο προσγειώθηκε κάπου πίσω από την αγροικία. Κανείς δεν τον πήρε στα σοβαρά. Μέχρι που τα σκυλιά άρχισαν να γαβγίζουν. Κάποιος, ή κάτι, πλησίαζε στο σπίτι.

Αργότερα, η τρομοκρατημένη ομάδα περιέγραψε στην αστυνομία αυτό που αντίκρισε με τρομακτικούς όρους. Οι εισβολείς είχαν στρογγυλά, "υπερμεγέθη" κεφάλια και μακριά χέρια με νύχια που σχεδόν άγγιζαν το έδαφος.

Τα πάντα γύρω τους έμοιαζαν να λαμπυρίζουν και να λάμπουν στο σκοτάδι. Τα μάτια τους είχαν "κιτρινωπό φως" και το σώμα τους έλαμπε σαν να ήταν κατασκευασμένα από "ασήμι".

Και πλησίαζαν.
 
Τα πλάσματα, όπως τα περιέγραψαν οι Elmer και John Sutton και ο O.P. Baker
 
Όσοι όμως ήταν στην αγροικία του Σάτον δε θα το έβαζαν κάτω χωρίς μάχη και έτσι, οι δύο φίλοι άρπαξαν όπλα. Όταν ένα από τα πλάσματα κοίταξε από το παράθυρο, άρχισαν να πυροβολούν.
 
Τις επόμενες ώρες, οι εξωγήινοι πλησίασαν και μετά υποχώρησαν. Όταν οι άνθρωποι προσπάθησαν να τους πυροβολήσουν, πήδηξαν πάνω στα δέντρα. Ένας από αυτούς άρπαξε τον Τέιλορ από τα μαλλιά. Τελικά, όταν όλα έδειχναν ήσυχα, πολλοί από αυτούς μπήκαν σε ένα αυτοκίνητο και κατέφυγαν στην πόλη για να ζητήσουν την βοήθεια της αστυνομίας.

Τέσσερις αστυνομικοί της πόλης, συμπεριλαμβανομένου του αρχηγού της αστυνομίας, Ράσελ Γκρίνγουελ, πήγαν στην αγροικία του Σάτον για να δουν τι είχε συμβεί. Εξωγήινοι ή όχι, το πλήθος στο αστυνομικό τμήμα φαινόταν πραγματικά τρομοκρατημένο. Ένας από αυτούς είχε 140 παλμούς το λεπτό. "Συνήθως, αυτοί δεν τρέχουν στην αστυνομία για βοήθεια", σημείωσε ο αρχηγός της αστυνομίας.

Η αστυνομία όμως δεν βρήκε καμία προφανή απόδειξη για "μικρούς ασημένιους ανθρώπους".

Την επόμενη ημέρα, όπως ανέφερε η Kentucky New Era, δεν υπήρξε αναταραχή κατά τη διάρκεια της έρευνας. Εκτός του ότι ένας από τους αστυνομικούς πάτησε κατά λάθος την ουρά μιας γάτας στο σκοτάδι έξω από το σπίτι, δεν ακολούθησε κάποια άλλη έξαψη.

Ωστόσο, ένας αστυνομικός πίστεψε την ιστορία των φίλων. Ο Φρανκ Ντούντας δεν ήταν μεταξύ των αστυνομιών που επισκέφτηκαν την αγροικία του Σάτον, αλλά είχε και ο ίδιος συναντήσεις με εξωγήινους και, το προηγούμενο καλοκαίρι, ο ίδιος μαζί με έναν άλλο αστυνομικό ανέφεραν ότι είδαν τρεις ιπτάμενους δίσκους.

"Νομίζω ότι η όλη ιστορία είναι απολύτως αληθοφανής", είπε ο Ντούντας στην Kentucky New Era. "Ξέρω ότι είδα [τους ιπτάμενους δίσκους]. Αν τους είδα εγώ, η ιστορία του Κέλι σίγουρα θα ήταν αληθινή".

Σύμφωνα με το ίδιο άρθρο, άλλοι αστυνομικοί ήταν "απρόθυμοι" να δώσουν τις απόψεις τους.

Θεωρίες για το περιστατικό
 
Η αναφορά του Lankford για τη συνάντηση
 
Η εγκυρότητα της συνάντησης "Kelly-Hopkinsville" αμφισβητήθηκε αμέσως. Μερικοί αμφέβαλλαν για την ειλικρίνεια των Σάτον και οι γείτονες απέρριψαν την όλη υπόθεση ως μια κατάσταση μετά από μέθη και αποτέλεσμα του υπερβολικού σεληνόφωτος.

"Τα ψέματα που είπαν για εμάς", φώναζε η Glennie Lankford, η μητέρα του Σάτον, η οποία ήταν παρούσα στο περιστατικό.
 
"[Είπαν] ότι πίναμε», αλλά η Λάνκφορντ ήξερε τι είχε δει. "[Οι εξωγήινοι] έμοιαζαν με μπιτόνι βενζίνης με κεφάλι στην κορυφή και μικρά πόδια. Ήταν από λαμπερό μέταλλο όπως το ψυγείο μου".

Ακόμη και η αστυνομία που ανταποκρίθηκε στη σκηνή συμφώνησε ότι δεν φαινόταν ότι κάποιος είχε πιει.

Όταν όμως η οικογένεια Σάτον προσπάθησε να ωφεληθεί από το ενδιαφέρον για την ιστορία χρεώνοντας είσοδο στην αγροικία της, κάθε εναπομείνασα καλή θέληση απέναντί ​​τους εξαφανίστηκε. Οι γείτονες έγιναν απειλητικοί. Δέκα μέρες αργότερα, οι Σάτον έφυγαν από το χωριό.

Τι μπορεί να συνέβη κατά τη διάρκεια του περιστατικού; Σήμερα, οι πιο ψύχραιμοι έχουν μερικές θεωρίες.

Η μια εξήγηση έχει να κάνει με μια κουκουβάγια. Οι μεγάλες κουκουβάγιες έχουν μακριά φτερά, λαμπερά μάτια και στρογγυλά κεφάλια. Θα μπορούσαν οι άνθρωποι στην αγροικία να έχουν μπερδέψει την κουκουβάγια με έναν εξωγήινο στο σκοτάδι;

Μια άλλη θεωρία περιλαμβάνει ξανά ένα ζώο. Εκείνο το βράδυ, ο Άρθουρ Κάνσλερ, ο σερίφης μιας κοντινής πόλης, πήγε για την έρευνα μαζί με άλλους αστυνομικούς στην αγροικία του Σάτον. Στην αφήγησή του, όλοι ήταν μεθυσμένοι και κάποιοι πετούσαν μια γάτα σε μια πόρτα για να τρομάξουν τους υπόλοιπους που ήταν μέσα. "Όταν είδα [την κόρη του Σάτον] να σηκώνει και να τραβάει την γάτα και την γάτα να ουρλιάζει, ήξερα ότι αυτός ήταν ο Αρειανός", είπε στην Kentucky New Era στις 12 Ιουλίου του 2003. Αυτή η θεωρία βασίζεται -και πάλι- στο γεγονός ότι όλοι ήταν μεθυσμένοι. Η Joann Smithey, μια σημερινή κάτοικος του Κέλι, που βοηθά στο ετήσιο φεστιβάλ, δεν πιστεύει ότι ισχύει αυτή η θεωρία.

"Όλοι γελάμε [με την ιδέα ότι ήταν μεθυσμένοι]", είπε. "Επειδή [η Γκλένι Λάνκφορντ] δεν επέτρεπε το αλκοόλ, ούτε καν τις βρισιές, στην ιδιοκτησία της. [Οι Σάτον] ήταν μια πολύ ήσυχη, φερέγγυα οικογένεια".

Περισσότερα από 50 χρόνια μετά τη συνάντηση "Kelly-Hopkinsville", η αλήθεια για το τι συνέβη είναι πιο αόριστη από ποτέ. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τους ανθρώπους να αναρωτιούνται -και να γιορτάζουν- τι μπορεί να είχε συμβεί εκείνη την καυτή νύχτα του Αυγούστου.

Η κληρονομιά του περιστατικού
 
Το πώς οι τοπικές εφημερίδες απεικόνισαν τις οντότητες της συνάντησης 

Το περιστατικό, και η επακόλουθη κάλυψή του, βοήθησαν να παγιωθεί η ιδέα των εξωγήινων ως "μικρά πράσινα ανθρωπάκια" στη λαϊκή κουλτούρα. Αν και ο Τέιλορ και οι Σάτον περιέγραψαν τους εξωγήινους ως "μικρούς ασημένιους ανθρώπους", οι εφημερίδες κυκλοφόρησαν τους "μικρούς πράσινους ανθρώπους". Αυτό μπορεί να οφείλεται στο ότι η ιδέα των πράσινων εξωγήινων υπήρχε από τη δεκαετία του 1920, με τη γέννηση της επιστημονικής φαντασίας.

Ωστόσο, υπάρχουν εκείνοι που εξακολουθούν να μην πιστεύουν ότι το περιστατικό ήταν επιστημονικής φαντασίας. "Υπάρχουν εκατομμύρια αστέρια και πλανήτες στο σύμπαν. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο δικός μας είναι ο μόνος πλανήτης με ζωή", είπε η Τζεραλντίν Σάτον Στιθ, η κόρη του Σάτον.

Σήμερα, η Στιθ είναι αποφασισμένη ώστε να κάνει τον κόσμο να ακούσει την πλευρά της ιστορίας της οικογένειάς της. Οι εναπομείναντες επιζώντες της συνάντησης αρνούνται να μιλήσουν για το περιστατικό, οπότε η Στιθ το κάνει γι' αυτούς. Εκτός από τα βιβλία της για τη συνάντηση, "Alien Legacy" (2007) και "The Kelly Green Men: Alien Legacy Revisited" (2015), κάθε χρόνο μιλάει στο φεστιβάλ του Κέλι.

Το ετήσιο φεστιβάλ προσελκύει μερικές χιλιάδες επισκέπτες και η ιστορία παραμένει δελεαστική για τους παραγωγούς που αναζητούν την επόμενη καλή ιδέα.
 
Για παράδειγμα, η κλασική ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ, "E.T.", υποτίθεται ότι έχει τις ρίζες της στη συνάντηση. Και άλλες ταινίες όμως, συμπεριλαμβανομένων των Close Encounters of the Third Kind, Signs, Gremlins, Critters, and Poltergeist, εμπνεύστηκαν το περιστατικό. Ένα επεισόδιο του Project Blue Book του History Channel επικεντρώθηκε στη συνάντηση, ενώ, το 2021, ξεκίνησαν τα γυρίσματα της ταινία με τίτλο The Visitants, η οποία είναι σχετική με το περιστατικό. Παρεμπιπτόντως, η ταινία γυρίζεται στο Χόπκινσβιλ του Κεντάκι...

από: ati

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου