Το σε σχήμα σταγόνας σπήλαιο Αυτί του Διονυσίου (Orecchio di Dionisio στα ιταλικά) είναι διάσημο για τις ακουστικές ιδιότητες που ενισχύουν ακόμη και τους πιο ανεπαίσθητους ήχους, επιτρέποντάς τους να ακούγονται από ένα άνοιγμα στην κορυφή, περίπου 72 πόδια από το έδαφος.
Το σπήλαιο, το οποίο χαρακτηρίζεται από μια στενή σήραγγα στην κορυφή που διευρύνεται στο πιο εκτεταμένο σπήλαιο από κάτω, πιστεύεται ότι λαξεύτηκε ως ένα αρχαίο λατομείο ασβεστόλιθου. Ωστόσο, κάποιοι εικάζουν ότι το μοναδικό του σχήμα σχηματίστηκε από φυσικές και όχι ανθρωπογενείς διαδικασίες και διατηρείται στην αρχική του κατάσταση από ευλάβεια για την περίεργη ακουστική που θεωρούνταν ιερή.
Το σπήλαιο πήρε το όνομά του από τον Ιταλό ζωγράφο Καραβάτζιο ο οποίος του έδωσε το όνομα του Έλληνα τυράννου Διονύσιο Α' που κυβέρνησε τις Συρακούσες από το 432 έως το 367 π.Χ, τον οποίον οι αρχαίοι συγγραφείς είχαν σαν το χειρότερο παράδειγμα αυταρχικού και εκδικητικού δεσπότη. Σύμφωνα με τον μύθο, ο Διονύσιος χρησιμοποίησε τη σπηλιά ως φυλακή, κατασκοπεύοντας τους αιχμαλώτους του από το μικρό άνοιγμα στην κορυφή της σπηλιάς όπου ακόμη και οι ψίθυροι ακούγονταν καθαρά. Ωστόσο, πρόσφατες έρευνες έδειξαν ότι ο μύθος είναι απίθανος. Αν και τα ενισχυτικά αποτελέσματα του σχήματος του σπηλαίου είναι όντως εντυπωσιακά, δεν λαμβάνουν υπόψη την απήχηση που αλλοιώνει ακόμη και την καλύτερη εκφωνούμενη ομιλία. Μια άλλη πιο φρικιαστική ιστορία υποστηρίζει ότι ο τύραννος, αντί να ακούει για μυστικά, ικανοποιούνταν ακούγοντας τις κραυγές των κρατουμένων του καθώς τους βασάνιζαν.
Κατά το παρελθόν, οι επισκέπτες μπορούσαν να ανέβουν στην κορυφή του σπηλαίου μέσω σχοινιού και τροχαλίας για να εκτιμήσουν πλήρως τις ακουστικές ιδιότητες του σπηλαίου, αλλά λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια, κάτι τέτοιο δεν είναι δυνατό πλέον και οι τουρίστες πρέπει να αρκούνται στο δάπεδο του σπηλαίου.
Διονύσιος Α' ο Πρεσβύτερος
Ο Διονύσιος Α' ο Πρεσβύτερος λάτρεψε τη λογοτεχνία όπως ο τύραννος των Αθηνών Πεισίστρατος αλλά τη χειρίστηκε με έναν εξαιρετικά επιπόλαιο τρόπο. Στην αυλή του φιλοξενήθηκαν αρκετά πρόσωπα των γραμμάτων και των τεχνών όπως ο ιστορικός Φίλιστος, ο ποιητής Φιλόξενος ο Κυθήριος και ο μεγάλος Αθηναίος φιλόσοφος Πλάτων. Ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του μεγάλο ποιητή, οπότε λάτρευε τις κολακείες τους αλλά δεν ανεχόταν τις επικρίσεις τους και έτσι διέταξε να εκδιωχθεί από τις Συρακούσες ο Πλάτων τον οποίο εκείνη την περίοδο φιλοξενούσε ο φίλος του Δίων των Συρακουσών, γυναικάδελφος του Διονυσίου.
Συμπερασματικά ήταν μια μεγάλη μορφή στην Ελληνική και την Ευρωπαϊκή ιστορία, η βασική μορφή των Ελλήνων στους πολέμους με τους Καρχηδόνιους στη Σικελία και ο πρώτος που μετέφερε τον πόλεμο στην επικράτεια του εχθρού. Στην εποχή του, οι Συρακούσες ήταν η κορυφαία πόλη του Ελληνικού κόσμου και η επικράτεια του εξαπλωνόταν σε ολόκληρη τη Σικελία και την Ιταλία. Το κράτος του ήταν στους τίτλους Συνταγματική Δημοκρατία αλλά στην πραγματικότητα ήταν η πρώτη αυτοκρατορία του Ελληνικού κόσμου, τα πρότυπα του οποίου ακολούθησαν ο Αλέξανδρος ο Μέγας και ο Οκταβιανός Αύγουστος. Ήταν ο πρώτος Έλληνας ηγεμόνας που του αποδόθηκαν θεϊκές τιμές στη διάρκεια της ζωής του και τις πολεμικές του τακτικές μιμήθηκαν αργότερα οι στρατηγοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Διονύσιος ξεκίνησε την ανέγερση των τειχών των Συρακουσών με μια εντυπωσιακή Ακρόπολη που είχε στόχο να προστατεύσει το οροπέδιο στα βόρεια της πόλης (402 π.Χ.), τα υπολείμματα των οποίων διατηρούνται και σήμερα. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν σε πέντε χρόνια. Χαρακτηριστικό είναι ότι η κατασκευή ήταν τόσο εντυπωσιακή που, επί 5 χρόνια, μεταφέρθηκαν 300 τόννοι πέτρας ημερησίως.
Σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές πέθανε όταν κέρδισε ένα βραβείο για μια από τις τραγωδίες του στα Λήναια πανηγύρια των Αθηναίων και, από τη χαρά του, ήπιε τόσο πολύ μέχρι που πέθανε. Σύμφωνα με άλλες πηγές, δηλητηριάστηκε από τον γιατρό του με υπόδειξη του γιου του Διονυσίου του Νεωτέρου που τον διαδέχθηκε. Άλλες θεωρίες αναφέρουν ότι πέθανε από φυσικά αίτια μετά από τη νίκη του στα Λήναια (365 π.Χ.). Μια τρίτη θεωρία αναφέρει ότι η εταιρεία στην οποία ήταν μέλος τον εκδικήθηκε για τη βαριά φορολογία που είχε επιβάλλει στον λαό των Συρακουσών ώστε να συγκεντρώσει χρήματα για τους πολέμους με την Καρχηδόνα.
Συμπερασματικά ήταν μια μεγάλη μορφή στην Ελληνική και την Ευρωπαϊκή ιστορία, η βασική μορφή των Ελλήνων στους πολέμους με τους Καρχηδόνιους στη Σικελία και ο πρώτος που μετέφερε τον πόλεμο στην επικράτεια του εχθρού. Στην εποχή του, οι Συρακούσες ήταν η κορυφαία πόλη του Ελληνικού κόσμου και η επικράτεια του εξαπλωνόταν σε ολόκληρη τη Σικελία και την Ιταλία. Το κράτος του ήταν στους τίτλους Συνταγματική Δημοκρατία αλλά στην πραγματικότητα ήταν η πρώτη αυτοκρατορία του Ελληνικού κόσμου, τα πρότυπα του οποίου ακολούθησαν ο Αλέξανδρος ο Μέγας και ο Οκταβιανός Αύγουστος. Ήταν ο πρώτος Έλληνας ηγεμόνας που του αποδόθηκαν θεϊκές τιμές στη διάρκεια της ζωής του και τις πολεμικές του τακτικές μιμήθηκαν αργότερα οι στρατηγοί του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Ο Διονύσιος ξεκίνησε την ανέγερση των τειχών των Συρακουσών με μια εντυπωσιακή Ακρόπολη που είχε στόχο να προστατεύσει το οροπέδιο στα βόρεια της πόλης (402 π.Χ.), τα υπολείμματα των οποίων διατηρούνται και σήμερα. Οι εργασίες ολοκληρώθηκαν σε πέντε χρόνια. Χαρακτηριστικό είναι ότι η κατασκευή ήταν τόσο εντυπωσιακή που, επί 5 χρόνια, μεταφέρθηκαν 300 τόννοι πέτρας ημερησίως.
Σύμφωνα με τις περισσότερες πηγές πέθανε όταν κέρδισε ένα βραβείο για μια από τις τραγωδίες του στα Λήναια πανηγύρια των Αθηναίων και, από τη χαρά του, ήπιε τόσο πολύ μέχρι που πέθανε. Σύμφωνα με άλλες πηγές, δηλητηριάστηκε από τον γιατρό του με υπόδειξη του γιου του Διονυσίου του Νεωτέρου που τον διαδέχθηκε. Άλλες θεωρίες αναφέρουν ότι πέθανε από φυσικά αίτια μετά από τη νίκη του στα Λήναια (365 π.Χ.). Μια τρίτη θεωρία αναφέρει ότι η εταιρεία στην οποία ήταν μέλος τον εκδικήθηκε για τη βαριά φορολογία που είχε επιβάλλει στον λαό των Συρακουσών ώστε να συγκεντρώσει χρήματα για τους πολέμους με την Καρχηδόνα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου